1. Η διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου γίνεται με δικαστική απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 782 ΚΠολΔ. Στην αίτηση δηλώνονται το επιθυμητό φύλο, το κύριο όνομα που επιλέγεται και το προσαρμοσμένο σχετικά επώνυμο. Στην αίτηση επισυνάπτεται αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης γέννησης του προσώπου.
2. Για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου απαιτείται αυτοπρόσωπη δήλωση ενώπιον του δικαστηρίου. Η δήλωση γίνεται σε ιδιαίτερο γραφείο χωρίς δημοσιότητα. Η δικαστική απόφαση καταχωρίζεται στο Ληξιαρχείο που είχε συντάξει τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του προσώπου. Η καταχώριση της δικαστικής απόφασης περί διόρθωσης φύλου γίνεται με τρόπο που διασφαλίζει τη μυστικότητα της μεταβολής και της αρχικής ληξιαρχικής πράξης γέννησης έναντι όλων.
3. Με βάση τη νέα ληξιαρχική πράξη, οι υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την έκδοση άλλων εγγράφων στα οποία αναγράφεται η ταυτότητα του προσώπου ή από τα οποία το πρόσωπο εξαρτά δικαιώματα, καθώς και για την καταχώριση σε μητρώα ή καταλόγους, όπως εκλογικούς, έχουν την υποχρέωση να εκδώσουν νέα έγγραφα ή να προβούν σε νέες καταχωρίσεις με διορθωμένο το καταχωρισμένο φύλο, το κύριο όνομα και το επώνυμο του προσώπου. Στη νέα ληξιαρχική πράξη γέννησης, στα νέα έγγραφα και καταχωρίσεις δεν επιτρέπεται η αναφορά ότι μεσολάβησε διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου.
4. Η νέα ληξιαρχική πράξη μπορεί στο εξής να αλλάξει μία φορά, με την ίδια διαδικασία και τις ίδιες προϋποθέσεις.
Η παράγραφος 3 δεν έχει ειδικές προβλέψεις για έγγραφα που δεν μπορούν να τροποποιηθούν σήμερα (π.χ. τίτλοι σπουδών Τεχνικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων σύμφωνα με το Άρθρο 19 του προεδρικού διατάγματος 323/2003).
Η κατοχή πιστοποιητικών που δεν συμβαδίζουν με το επίσημα καταχωρισμένο φύλο του ατόμου επηρεάζει σημαντικά την ικανότητα του να βρει εργασία και να αποκτήσει περαιτέρω μόρφωση και εκπαίδευση, και, συνεπώς, πιθανώς θα καταπατά το δικαίωμα του ατόμου σε ένα ικανοποιητικό βιωτικό επίπεδο όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 25 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και το Άρθρο 11 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα.
Η OII Europe προτείνει την προσθήκη μιας νέα παραγράφου που θα επεξηγεί ότι η παράγραφος 4.3 υπερισχύει κάθε προηγούμενου νόμου που απαγορεύει την αλλαγή του ονόματος και του φύλου ενός ατόμου στα επίσημα έγγραφα και πιστοποιητικά του.
Η διάταξη της παραγράφου 4 καταπατά το Άρθρο 1.1 του παρόντος νομοσχεδίου καθώς και το Άρθρο 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Τα intersex άτομα, στα οποία έχει αποδοθεί με τη βια ένα φύλο μέσω χειρουργικών ή άλλων ιατρικών παρεμβάσεων, αντιμετωπίζουν τραύμα και μπορεί να αντιμετωπίζουν σοβαρά εμπόδια στο να αναπτύξουν την ταυτότητα φύλου τους. Ο περιορισμός του αριθμού των φορών που μπορούν να αλλάξουν το καταχωρισμένο φύλο τους δεν λαμβάνει υπόψιν του την κατάσταση των θυμάτων καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η OII Europe προτείνει την αφαίρεση αυτής της πρόβλεψης από το νομοσχέδιο. Εάν καθίσταται νομική ανάγκη μπορεί να προστεθεί πρόβλεψη που θα θέτει το όριο διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου ενός ατόμου σε μια φορά το έτος.
Με εκτίμηση,
Dan Christian Ghattas,
Συμπρόεδρος της OII Europe
Η διαδικασία που ορίζει το προτεινόμενο νομοσχέδιο είναι αυτοαναιρούμενη, αφού η νέα ληξιαρχική πράξη δεν μνημονεύει την αλλαγή, στο εξής μπορώ να πάω όσες φορές θέλω στο δικαστήριο και να αλλάξω ξανά και ξανά το φύλο
20 παραλογισμοί (για αρχή)
http://xrestia.gr/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%BF/
Η ταυτότητα φύλου αποτελεί βασικό στοιχείο της προσωπικότητας του ατόμου, εξ’ου και άπτεται της αρχής του αυτό-προσδιορισμού. Η ένδικη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσία καταργεί την εν λόγω αρχή εφόσον καλείται ο/η δικαστής να αξιολογήσει τους λόγους για τη διόρθωση της ληξιαρχικής πράξης. Προτείνεται να αντικατασταθεί η ένδικη χρονοβόρος και δαπανηρή διαδικασία από μία συντομότερη και οικονομικά προσβάσιμη αίτηση στη Ληξιαρχική Αρχή του τόπου γεννήσεως.
Διαφωνώ απόλυτα
Η διαδικασία θα πρέπει να είναι απλή.
Η «Δημοκρατία» τρομοκρατεί
Θεωρίες έξω από την Ιατρική και την Ψυχιατρική, διαμόρφωσαν την «μοντέρνα» άποψη περί της ομοφυλοφιλίας, ως φυσιολογικής παραλλαγής της σεξουαλικότητας». Η άποψη αυτή βασίστηκε σε «φιλοσοφικά, κοινωνιολογικά και πολιτικά δεδομένα». Οι πολιτικές και ηθικές διαμάχες γύρω από το θέμα αυτό έφθασαν σε άκρα, εμποδίζοντας και συσκοτίζοντας κάθε προσπάθεια αντικειμενικής επιστημονικής διερεύνησης. Από την μία πλευρά, οι ομοφυλόφιλοι συχνά αντιμετωπίστηκαν σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, που άξιζαν το μίσος, την απομόνωση και την περιφρόνηση. Από την άλλη πλευρά, οι υποστηρικτές της ομοφυλοφιλίας θεωρούν τους εαυτούς τους σύγχρονους διαφωτιστές και αποκλειστικούς εκπροσώπους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και χαρακτηρίζουν κάθε ένα με διαφορετική άποψη ως καταπιεστή, καταπατητή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οπισθοδρομικό, «ομοφοβικό».
Αναφύεται πάντως ένα σημαντικό ερώτημα προς το οποίο οφείλουν να τοποθετηθούν όλοι οι αρμόδιοι: Μπορεί και πρέπει η κοινωνία να αλλάξει δομικά της στοιχεία όπως είναι οικογένεια και η παιδεία προς χάριν ενός μικρού ποσοστού των μελών της; Τί θα συνέβαινε εάν έπραττε το ίδιο για τις πάμπολλες ιατρικές και μη διαταραχές και αποκλίσεις (π.χ. γενετικά σύνδρομα, χαρτοπαιξία, βία κλπ) και σεξουαλικές προτιμήσεις (παιδεραστία ή μήπως είναι το επόμενο που θα μας επιβληθεί);
Οι επιστήμονες θα πρέπει με ειλικρίνεια να περιγράψουν τις συνέπειες για τον ανθρώπινο ψυχισμό, τις διαπροσωπικές σχέσεις, την οικογένεια και την κοινωνία. Η μέχρι τώρα επιστημονική γνώση μας προειδοποιεί ότι η καταπάτηση των φυσικών νόμων έχει συνέπειες σε όλους τους τομείς της υγείας.
Ωστόσο η συνεχής προβολή των επιλογών και των προτιμήσεων των gay μοιάζει να είναι κατευθυνόμενη, όπως η τοποθέτηση προϊόντων στα ράφια ενός supermarket.
Μερικές φορές αυτό το «προϊόν» επιβάλλεται εξαναγκάζοντας straight και παιδιά να το αποδεχτούν. Ιδιαίτερα τα παιδιά και την νεολαία (εξού και το ¨είναι θέμα παιδείας¨ως συνθημά τους ) από τη στιγμή που πετυχαίνεις την αλλοίωση της ταυτότητας της νεολαίας, δεν έχεις σοβαρό εχθρό απέναντί σου. Όταν δεν έχεις απέναντί σου την νεολαία, είναι εύκολο να οδηγήσεις τα πράγματα εκεί όπου σε βολεύουν.
Στις 5 Μαΐου 2009, πραγματοποιήθηκε μία συνεδρίαση στο Πανεπιστήμιο Rockefeller η οποία οργανώθηκε από τους Warren Buffet, Bill Gates και David Rockefeller τον νεότερο. Ανάμεσα στους παρευρισκομένους ήταν η Oprah Winfrey, ο Ted Turner και ο George Soros και άλλοι υπάλληλοι της ΝΤΠ. Όπως ήταν αναμενόμενο, στην κορυφή της λίστας-ατζέντας ήταν μία ενισχυμένη δέσμευση για τον έλεγχο του πληθυσμού. Αυτό σήμαινε θέματα για την αύξηση των gay καθώς και θέματα υπέρ των αμβλώσεων.
Σύμφωνα πάντα με τον δημοσιογράφο Randy Enge, μία από τις μεγαλύτερες πηγές υποστήριξης του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος και της gay-ατζέντα είναι οι Coke-Cola, Pepsi, Ford (Globe), General Motors, American Express, Best Buy, Lehman Brothers, Fannie Mae, Mellon Financial, η Shell , Dell, Avon, Estee Lauder, Coors, η General Electric, General Mills, Kraft, Johnson & Johnson, Eli Lilly, Hyatt, State farm, Avis, Starbucks, Subway, Gameboy, Ikea, JC Penney, Sears, το Sam’s Club, Target, Wal-Mart (Pride), Weight Watchers, η IBM, Intell, AT & T, κλπ. κλπ.
http://www.renewamerica.com/columns/engel/110324
Σημαντικό ρόλο, φυσικά, παίζει το οργανωμένο έγκλημα, ως λειτουργός της ΝΤΠ, στην υποστήριξη του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος. Υπάρχει μια συμβιωτική σχέση μεταξύ των δύο, αφού σε συνδικάτα του εγκλήματος ανήκουν πολλά ομοφυλοφιλικά πολυσύχναστα ιδρύματα όπως π.χ. τα γκέι-μπαρ. Το οργανωμένο έγκλημα προμηθεύει ναρκωτικά, πορνογραφία και νέους εκδιδόμενους άνδρες οι οποίοι αποτελούν τη βάση της ομοφυλοφιλικής αντι-κουλτούρας.
http://lesalonbeige.blogs.com/my_weblog/2014/05/le-parlement-europ%C3%A9en-restera-t-il-sous-influence-lgbt-.html#comments
Κάπως έτσι, λοιπόν, το δικαίωμα της διαφορετικότητας και της προσωπικής επιλογής, γίνονται ένα από τα εργαλεία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Οι gay, λοιπόν, αποτελούν, χωρίς να το γνωρίζουν, έναν μηχανισμό διάλυσης της οικογένειας και ένα μηχανισμό διάβρωσης του κοινωνικού ιστού σε ένα ευρύτερο πλαίσιο «ανατρέφοντας» μη-νοήμονες μελλοντικούς πολίτες.
Τι λέει ένας πρώην ομοφυλόφιλος:
http://www.offtherecord.net.gr/2015/05/17/%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%C F%80%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81/
Η «δημοκρατία» τρομοκρατεί αντιστρέφει την λογική και τους ρόλους. Δεν είναι η πρώτη φορά. Τα «δικαιώματα του πολίτη / του ανθρώπου» αυτόν τον σκοπό είχαν από την αρχή. Η «δημοκρατία» διδάσκει ιατρική και βιοηθική. Η «δημοκρατία» διδάσκει τι είναι η «αγάπη» και εκφοβίζει όσους έχουν αντίθετη άποψη.
Δεν διευκρινίζει τι θα γίνει με τα στοιχεία παιδιών που αποκτήθηκαν πριν από την αλλαγή φύλου
Βγάζετε κάθε φορά ότι το έχω ξαναπεί ενώ δεν συμβαίνει
Όποις πραγματικά θέλει να λλάξει φύλλο έχει τρόπο και χωρίς τον τραγικό και ακατανόητο τούτο νομοσχέδιο. Εφόσον υποβληθεί σε εγχείρηση τα πάντα τελειώνουν. Εφόσον το θέλουν τόσο πολύ ας το κάνουν. Γιατί όλα αυτά; Δεν διαφωνούμε με τη διαφορετικότητα. Διαφωνούμε με την προβολή της διαφορετικότηατς αυτής ως κάτι το απόλυτα φυσιολογικό – που δεν είανι η φύση όρισε 2 φύλλα, κάθε τι άλλο είναι ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ- και την αναγκαστική αποδοχή, παραδοχή -αν είναι δυνατόν- αλλά και ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ.
Πως διανοείσθε να κάνετε προπαγάνδα στα παιδιά στα σχολεία υπέρ της ομοφυλίας; Γιατί όλα αυτά δεν τα κάνετε για τους υπάρχοντες και όσους απο μόνοι τους παραστρατήσους στο μέλλον, παρά το επιβάλλετε και μάλιστα με τρόπους αντισυνταγματικούς και αντιδημοκρατικούς;
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΤΟΣΗ ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ;;;;
Aν το πρόσωπο έχει δικαίωμα να αλλάξει με μία δήλωση το φύλο του, γιατί να μην έχει δικαίωμα να αλλάξει και άλλες ιδιότητες που το εξατομικεύουν. Π.χ. την ημερομηνία γέννησης του δηλ. την ηλικία του. Κάποιος μπορεί να νιώθει νέος και να καταπιέζεται λόγω «φυλακής της ηλικίας» ή να νιώθει πρόωρα γέρος και να θέλει να βγει στη σύνταξη. Μπαίνουμε στη λογική του παραλόγου.
Οι προτάσεις της Colour Youth – Κοινότητας LGBTQ Νέων Αθήνας ως προς το Άρθρο 4:
Στην παράγραφο 1 και 2, το Άρθρο περιγράφει τη διαδικασία διόρθωσης της ληξιαρχικής πράξης. Πρόκειται για την ένδικη διαδικασία της “εκούσιας δικαιοδοσίας” που ισχύει και σήμερα. Ως ένδικη διαδικασία, καταργεί την αρχή του αυτοπροσδιορισμού και καλεί την δικαστική εξουσία να “αποφανθεί” για το αν πράγματι συντρέχουν οι λόγοι για διόρθωση της ληξιαρχικής πράξης ενός ατόμου.
Ένα επιπλέον πρόβλημα που παρουσιάζει η ένδικη διαδικασία για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου, είναι αυτό της ταξικότητας. Το κόστος πρόσληψης του πληρεξούσιου δικηγόρου θα είναι δυσβάσταχτο για πάρα πολλά μέλη της τρανς κοινότητας, ειδικά με δεδομένο τον αρκετά έντονο εργασιακό αποκλεισμό της τρανς κοινότητας από την αγορά εργασίας. Ακόμα και αν το άτομο πληροί τις προϋποθέσεις για δωρεάν νομική υποστήριξη από το κράτος, υπάρχει πιθανότητα το άτομο να καταλήξει με δικηγόρο που δε θα είναι εκπαιδευμένος/η σε ευαίσθητα ζητήματα φύλου και δε θα έχει την ικανότητα να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια του ατόμου.
Θεωρούμε ζωτικής σημασίας, όπως άλλωστε επιτάσσει και το σχετικό ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης (2048/2015), να αναδιαμορφωθεί η προτεινόμενη διαδικασία ώστε να μην μεσολαβεί δικαστήριο. Προτιμότερη διαδικασία θα ήταν μία απλή αίτηση στην Ληξιαρχική Αρχή του τόπου γέννησης του ατόμου (διαδικασία που θα πρέπει να είναι προσβάσιμη και μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών σε περίπτωση που δεν συμπίπτει ο τόπος διαμονής και ο τόπος γέννησης).
Η παράγραφος 3 του Άρθρου περιγράφει τη διαδικασία αλλαγής των εγγράφων του προσώπου πέρα από τη Ληξιαρχική Πράξη Γέννησης.
Παρότι το σχέδιο νόμου, στην Παράγραφο 3 του Άρθρου 4, υπαγορεύει ότι οι υπόλοιπες υπηρεσίες, πλην του Ληξιαρχείου, που διατηρούν στοιχεία του ατόμου, είναι υποχρεωμένες να προβούν σε διόρθωση καταχωρισμένου φύλου και ονόματος στα αρχεία τους, δεν προβλέπεται καθόλου η διαδικασία με την οποία αυτό θα συμβαίνει. Παράλληλα, δεν γίνεται απολύτως καμία προσπάθεια αυτοματοποίησης της διαδικασίας αυτής, ούτε καν όσον αφορά στα αρχεία που τηρούν οι πυρηνικές υπηρεσίες του κράτους (όπως το δημοτολόγιο, το μητρώο αρρένων, η ταυτότητα, το διαβατήριο, η εφορία κλπ).
Με τον τρόπο αυτό, το άτομο μπλέκεται αυτόματα σε μια δαιδαλώδη, χρονοβόρα και γραφειοκρατική διαδικασία, ενώ παράλληλα εκτίθεται σε σωρεία υπαλλήλων υπηρεσιών που μπορεί να μην έχουν καμία εκπαίδευση σε ζητήματα φύλου και, όπως δείχνει η εμπειρία, το άτομο θα έρχεται σε επαφή με έλλειψη σεβασμού, λεκτική βία ή ακόμα και με απροθυμία εξυπηρέτησης.
Θεωρούμε ελάχιστη υποχρέωση του κράτους την αυτοματοποίηση της διαδικασίας όσον αφορά τη διόρθωση των εγγράφων του σκληρού του πυρήνα. (Ληξιαρχικές Πράξεις που αναφέρονται στο πρόσωπο, Δημοτολόγιο, Μητρώο Αρρένων, Αστυνομική Ταυτότητα, Διαβατήριο και Δ.Ο.Υ.). Οι διορθώσεις αυτές θα πρέπει να γίνονται αυτεπάγγελτα και δωρεάν, χωρίς παράβολο/α. Το πρόσωπο θα πρέπει απλώς να επισκέπτεται μετά από προκαθορισμένο χρονικό διάστημα το οικείο του αστυνομικό τμήμα και να παραλαμβάνει τη νέα ταυτότητα και, σε περίπτωση που υπάρχει, το νέο διαβατήριο.
Ακόμα και αν δεν υπάρξει κάποια αυτοματοποίηση της διαδικασίας, θα πρέπει να προβλεφθεί απαλλαγή από παράβολα έκδοσης/επανέκδοσης/αντικατάστασης για τη όποια διόρθωση εγγράφου γίνεται με βάση τη διαδικασία που περιγράφει το Παράγραφο 3 του Άρθρου 4.
Σαφής αναφορά θα πρέπει να γίνει στα διπλώματα και στα πιστοποιητικά που εκδίδουν τα ακαδημαϊκά ιδρύματα. Τα ακαδημαϊκά ιδρύματα θα πρέπει να υποχρεώνονται να εκδίδουν νέα διπλώματα και πιστοποιητικά στα άτομα που διορθώνουν το καταχωρισμένο τους φύλο. Θα πρέπει να καταργηθεί η παράγραφος 3 του Άρθρου 19 του ΠΔ 323/2003 ή να δημιουργηθεί εξαίρεση σε αυτήν για τη συγκεκριμένη διαδικασία. Αντίστοιχες αλλαγές θα πρέπει να γίνουν ώστε να αρθεί κάθε εμπόδιο έκδοσης νέων πτυχίων στα άτομα που έχουν διορθώσει το καταχωρισμένο τους φύλο. Απαιτούμε την σαφή αναφορά σε διπλώματα και πιστοποιητικά που εκδίδουν ακαδημαϊκά ιδρύματα στην Παράγραφο 3 του Άρθρου 4. Κάθε τι άλλο δε θα τηρεί την αρχή της μυστικότητας. (Άρθρο 6).
Επιπλέον, ζητάμε την άρση του περιορισμού της Παραγράφου 4 του Άρθρου 4 που σχετίζεται με το πόσες φορές έχει το άτομο δικαίωμα να αλλάξει το καταχωρισμένο του φύλο.
Θέλουμε να επισημάνουμε πως το σχέδιο νόμου στο σύνολό του δεν καλύπτει και αφήνει εκτός διαδικασίας τα άτομα που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως άντρες ή ως γυναίκες, παρά τις συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Προτείνουμε να προστεθεί παράγραφος στο παρόν Άρθρο που θα δίνει τη δυνατότητα κενής ή τρίτης καταχώρησης στις ληξιαρχικές πράξεις γέννησης. Η συγκεκριμένη ένδειξη φύλου, θα πρέπει να χρησιμοποιείται και για τα intersex (μεσοφυλικά) βρέφη, μέχρι αυτά να είναι σε ηλικία που θα μπορούν να αποφασίσουν από μόνα τους για το φύλο τους.
Πέραν του παραπάνω και ακόμα και αν δεν θεσμοθετηθεί, όπως συμβουλεύει το Συμβούλιο της Ευρώπης, τρίτη επιλογή για το φύλο, ζητάμε την αναδιατύπωση της δεύτερης πρότασης της παραγράφου 1 του Άρθρου 4 με τον κάτωθι τρόπο:
Άρθρο 4, Παράγραφος 1: “Στην αίτηση δηλώνονται το επιθυμητό φύλο, το κύριο όνομα που επιλέγεται και το προσαρμοσμένο σχετικά επώνυμο, εφόσον υπάρχει επιθυμία αλλαγής του κυρίου ονόματος ή επιθυμία προσαρμογής του επωνύμου. Το κύριο όνομα ή τα κύρια ονόματα που επιλέγονται αλλά και το επώνυμο δεν χρειάζεται να συμπίπτουν μεταξύ τους ή με το επιθυμητό φύλο ως προς τον έμφυλο χαρακτηρισμό.”.
Τέλος, παρατηρούμε πως σε κανένα σημείο δεν αναφέρεται ο χρόνος τον οποίο θα έχουν στην διάθεσή τους οι υπηρεσίες ώστε να περατώσουν τις απαραίτητες διορθώσεις τις οποίες έχει αιτηθεί το άτομο. Αυτό σημαίνει πως ο χρόνος διόρθωσης όλων των εγγράφων, που το κράτος σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να διορθώνει αυτεπάγγελτα και με ταχύτητα, είναι πιθανό να αυξηθεί ιδιαίτερα.
Με βάση το παραπάνω προτείνουμε:
Σε περίπτωση που παρά τις συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης και της κοινωνίας των πολιτών για σεβασμό στην αρχή του αυτοπροσδιορισμού, διατηρηθεί η ένδικη διαδικασία, στην Παράγραφο 2 του Άρθρου να προστεθεί πρόταση: “Η δήλωση ενώπιον του δικαστηρίου θα προγραμματίζεται μέσα σε 30 ημερολογιακές ημέρες από την ημέρα κατάθεσης της σχετικής αίτησης.”
Στο τέλος της Παραγράφου 2 του Άρθρου 4 να προστεθεί πρόταση: “Το Ληξιαρχείο θα πρέπει να προβεί στις απαραίτητες διορθώσεις εντός 15 ημερών από την κατάθεση της αίτησης από το πρόσωπο.”
Στο τέλος της Παραγράφου 3 του Άρθρου 4 να προστεθεί πρόταση: “Οι προαναφερθείσες υπηρεσίες, οφείλουν να προβούν στις απαραίτητες διορθώσεις εντός 15 ημερών από την κατάθεση της αίτησης από το πρόσωπο.”
Εκ μέρους της Colour Youth – Κοινότητας LGBTQ Νέων Αθήνας,
Φίλιππος Παγάνης, Πρόεδρος
Διαφωνώ κάθετα με το αρχικό άρθρο άρα και με τη διαδικασία!
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ είναι πια τα άρθρα παγκοσμίως για την γονεϊκότητα των ΛΟΑΤΚΙ.
Συμφωνώ απολύτως με την προσέγγιση του Χάρη στο ζήτημα αυτό.
http://www.tovima.gr/vimagazino/views/article/?aid=627107
Στην παρούσα διαβούλευση διατυπώθηκε η άποψη ότι ο ερωτικός προσανατολισμός των ανθρώπων δεν προσβάλει σε τίποτε την ικανότητα τους να είναι γονείς.
Κατ’ ακρίβεια βέβια, δεν υπάρχει συγκεκριμένη έκθεση με τις έρευνες, με τα κοινώς παραδεδεγμένα επιστημονικά συμπεράσματα.
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΘΑ ΛΕΓΟΤΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΟΙΚΙΛΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ (ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΩΝ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ, ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΤΛ), ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΟΙΝΩΣ ΠΑΡΑΔΕΔΕΓΜΕΝΑ (ΚΑΙ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΙΜΑ)!
Κάτι τέτοιο φυσικά δεν υπάρχει επιστημονικώς καθ’ ότι οι εν λόγω έρευνες πάνω σ’ αυτό το «νεόφυτο» ζήτημα και τις επιπτώσεις στα παιδιά, βρίσκονται ΥΠΟ ΕΞΕΛΙΞΗ και κατ’ ακρίβεια, μόλις στην αρχή τους.
Έρευνες θα ήταν εκείνες, όπου καταθέτουν ενήλικοι με κατασταλαγμένη άποψη, οι οποίοι μεγάλωσαν σε ομόφυλες «οικογένειες» κι όχι φυσικά οι συνεντεύξεις μικρών παιδιών τα οποία όταν τα ρωτάνε τη γνώμη τους για τους «μπαμπάδες» ή τις «μαμάδες», τα περισσότερα από αυτά φυσικά …εκφράζονται με θαυμασμό, ή όταν τα ερωτηματολόγια, τα συμπληρώνουν …οι ομόφυλοι «γονείς!
Είναι άξιο επισημάνσεως πάντως, η ευκολία, ο άκριτος παρορμητισμός και η προχειρότητα με την οποία πολλοί, κυριολεκτικά …παίζουν με αυτά τα ζητήματα και τη ζωή των ανυπεράσπιστων παιδιών!
. Θεωρήσαμε τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου ως προϋπόθεση για την θεσμική αναγνώριση της τρανς γονεϊκότητας. Παρόλα αυτά το σχέδιο νόμου για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου προϋποθέτει διάλυση γάμων (προϋπόθεση η αγαμία) και δυσκολεύει την σχέση των τρανς γονέων με τα παιδιά που ήδη έχουν ενώ δεν έχει γίνει καμία πρόβλεψη για τις περιπτώσεις εκείνες που τρανς άνθρωποι θα θελήσουν να γίνουν γονείς μετά την αλλαγή εγγράφων.
Εμείς οι lgbtq άνθρωποι δεν διαπραγματευόμαστε το δικαίωμά μας στην γονεϊκότητα. Συνεχίζουμε να είμαστε γονείς και καθημερινά ο αριθμός των lgbtq γονέων μεγαλώνει. Σύμφωνα με την συλλογική μας εμπειρία, πολλοί ετεροφυλόφιλοι είναι υποστηρικτικοί στην απόφασή μας να αποκτήσουμε παιδιά επειδή όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι οι χαρές και οι προκλήσεις του γονεϊκού ρόλου είναι κοινές για όλους τους ανθρώπους και ανεξάρτητες από τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή ταυτότητα φύλου των γονέων.
http://katu.com/news/local/portland-transgender-man-pregnant-with-son
Διαφωνώ ριζικά με την όλη λογική του νομοθετήματος. Δεν είναι δυνατόν να «παίζει» ο νομοθέτης, δίνοντας στον οποιονδήποτε τη δυνατότηατα να αλλάζει φύλο όποτε τού καπνίσει.
Ένα είναι το φύλο, αυτό που έδωσε ο Θεός στον κάθε άνθρωπο με τη γέννησή του. Τα υπόλοιπα είναι η γνωστή προπαγάνδα της ομοφυθλοφιλικής και όχι μόνο κοινότητας. Έλεος!
ΠΟΛΥ αστείο το σχόλιο για τον «ομόΔΟΞΗ» οικογένεια.
ΟμόΔΟΞΟΣ ΔΕΝ είναι ο ομόφυλος, αλήθεια ΠΟΣΗ αγραμματοσύνη πια μαζεύτηκε εδώ μέσα; Καταλαβαίνετε τι γράφετε μερικοί ή απλά παπαγαλίζετε διάφορα ασύντακτα κείμενα, γεμάτα ακυρολεξίες;
Τελικά το ρεπορτάζ της σατιρικής εκπομπής «ότι να ναι» που ρωτούσε στο δρόμο διάφορους «αν πρέπει να μεγαλώνουν παιδιά σε ομόΔΟΞΕΣ οικογένειες» και κάποιοι απαντούσαν «όχι», προφανώς μπερδεύοντας το ομόΔΟΞΟΣ με το ομόφυλος, ήταν πέρα για πέρα αληθινό!
Αν είναι έτσι, τότε το πρόσωπο να έχει δικαίωμα και πάνω σε άλλες ιατρικές γνωματεύσεις που το αφορούν.
Π.χ με δικαστική απόφαση να αλλάζει μια αρρώστια ή οι εξετάσεις αίματος κτλ.
Καταργείται η ιατρική επιστήμη;
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 3
ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ ΖΗΤΑΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ ΟΥΤΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ , ΕΞΕΤΑΣΗ ΚΛΠ.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ;
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 4
ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ (ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΑ ΚΛΠ) ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.
ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ;ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ.!
Κατάπτυστο….για πρώτη φορά τόση, απίστευτη προχειρότητα στην προσέγγιση του ανθρώπινου προσώπου σε ένα νομοσχέδιο…. Η διαταραχή φύλου συνιστά ψυχική διαταραχή και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.
• Θα παραδεχόταν κάλλιστα, ακόμα και ένας ομοφιλόφιλος, τρανσ κτλ (κάτι που πολλοί ήδη το κάνουν), ότι το να μεγαλώνει ένα παιδί σε ομόδοξη «οικογένεια», είναι κάτι που το εκθέτει-καταδικάζει εξ’ αρχής στη ζωή του, πράγματι σε ατελείωτα όντως ψυχοκοινωνικά αδιέξοδα και προβλήματα.
Αλήθεια, υπάρχει κανείς που να τ’ αγαπάει και ταυτόχρονα, να τα εμπλέξει-εκθέσει συνειδητά σε μία τέτοια δοκιμασία, κατάσταση και ζωή;;
Κάτι τέτοιο, απέναντι σε παιδιά των οποίων η ζωή μόλις ξεκινά, θα μπορούσε να πει κανείς, συνιστά πραγματικό μίσος!
Μήπως τελικά έτσι, το μόνο που (ασυνείδητα έστω) επιθυμεί είναι να ικανοποιήσει-πραγματ απλά ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ!!
Έρευνες με επιστημονική μεθολογία και εώσει τα προσωπικά του όνειρα και ιδεολογήματα ή φιλοσοφίες, κατ’ ουσία όμως, «χρησιμοποιώντας» αυτά τα αθώα, ανυποψίαστα και ανήμπορα να αμυνθούν παιδάκια;
ε) Κατ ακρίβεια, ας μην εμπαίζουμε τουλάχιστο εαυτούς και τα υποψήφια …θύματα-παιδιά, η ιδεολογία περί υγιούς ομόδοξο οικ.περιβάλλοντος, συνιστάπιστημονικά συμπεράσματα κοινώς αποδεκτά …απλώς δεν υπάρχουν!
Οι λεγόμενες «έρευνες» που επικαλούνται κάποιοι ελάχιστοι, αφορούν είτε έρευνες όπου τα παιδιά ερωτώνται για προβλήματα και την άποψή τους για τους «γονείς» και πολλά από αυτά, απαντούν εννοείται με θαυμασμό, ή ενίοτε θετικά μεν αλλά με αμηχανία.
Είτε καταρτίζοντας ερωτηματολόγιο (ενδιαφέρον εδώ, το ποιος και με τι κριτήρια το συντάσσει) το οποίο όμως συμπληρώνουν …οι ίδιοι οι «γονείς»!!!
ΠΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΚΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ …ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Στις λίγες τέλος περιπτώσεις, όπου παιδιά-ΠΛΕΟΝ ΕΝΗΛΙΚΟΙ (όπως απαιτείται για έγκυρη επιστηνονικώς κι υπεύθυνη έρευνα) που μεγάλωσαν σε ομόδοξες «οικογένειες» και μίλησαν για την «εμπειρία» και τις συνέπειες στη ζωή τους, προκύπτουν σοβαρότατες ενστάσεις ως προς τους κινδύνους και τις τραγικές επιπτώσεις που μία τέτοια ανατροφή και οικογενειακό περιβάλλον-πρότυπο μπορεί να προκαλέσει!
«Πολλοί από εμάς παλεύουμε με την δική μας σεξουαλικότητα και την αίσθηση του φύλου, λόγω των επιδράσεων στα οικιακά περιβάλλοντα που μεγαλώνουμε».
Κύριε Χρήστο Μπονατάκη, να είστε καλά!
Κύριε Χρήστο Μπονατάκη, να είστε καλά! Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τα σχόλια σας!!
http://www.nbcbayarea.com/investigations/Transgender-Kids-Eligible-for-Earlier-Medical-Intervention-Under-New-Guidelines-423082734.html
Χρήστος Μπονατάκης πατέρα 4 παιδιών ενημερωθείτε, και εγώ είμαι γονιός και έχω 5 παιδιά αλλα το να έχεις πολλά παιδιά δεν σε κάνει αυτόματα περισσότερο έξυπνο και έμπειρος σε όλα τα θέματα .Έπειτα και τα μυρμήγκια γεννάνε άπυρες φορές.
Δεν περιλαμβάνει τους μη ακόμη ενήλικες εφήβους.-
Ευχαριστώ την κ. Συμεωνίδου για τις επισημάνσεις.
Το πρόβλημα δεν είναι να έχουν οι ανθρώποι διαφορετικές απόψεις μεταξύ τους και να συζητάνε. Έχω ωστόσο κάποιες εύλογες, νομίζω, ενστάσεις.
Πριν τις αναφέρω, ήθελα ΝΑ ΤΗ ΣΥΓΧΑΡΩ ΘΕΡΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΟ (συνάνθρωπό μου και) ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ! Ως γονιός 4 παιδιών γνωρίζω ότι δεν μπορώ …παρά να τα αγαπάω. Είτε συμφωνώ μαζί τους είτε όχι, ή είτε σφάλλουν κατά τη γνώμη μου σε κάτι (μήπως ο γράφων δεν έχει τα δικά του σφάλματα;).• είτε και όταν δεν συμπορεύομαι μαζί τους, πάλι το ίδιο τ’ αγαπώ.
1) Δεν είναι νομίζω ακριβές να αποκαλούνται οι παιδίατροι του Αμερικανικού Κολεγίου (και κάθε ένας που απλά διαφωνεί), έτσι πρόχειρα «σέχτα μίσους», «μισσαλόδοξοι», «ρατσιστές», «φοβικοί», μονάχα επειδή αποσχίστηκαν λόγω διαφωνίας σε θεμελιώδεις για τα παιδιά και την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη αντιλήψεις. (Αυτό ωστόσο, αφήνει υποψίες για μίσος …εναντίον αυτών και όσων απλά εκφράζουν αντίθετη άποψη!) Τι πιο λογικό από μια απόσχιση για ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ(!) κι ας είναι όντως μειοψηφία.
Η ρητορική λοιπόν τύπου: «σέχτα μίσους», «ομοφοβικοί» (για επιστήμονες ή και απλούς ανθρώπους που απλά …έχουν διαφορετική άποψη) κτλ. δεν οικοδομεί! Ως ενέργεια συμβάλει έστω και ακούσια στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΔΙΚΩΝ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ. Εκτός από πιθανή επί του θέματος εμπαθή προσέγγιση, απηχεί παράλληλα, ίσως και την αδυναμία ή και ανυπαρξία ενίοτε αληθινών επιχειρημάτων. Πάντως προσιδιάζει ως συμπεριφορά σε εκείνο που πολλοί (αντιεπιστημονικώς) ονομάζουν …«ΦΟΒΙΚΟΤΗΤΑ»-…ΦΟΒΙΑ. Πχ. κλειστο-φοβία έχει κανείς, όχι όταν διαφωνεί …φιλοσοφικά και επιστημονικά με το μπαίνει σε κλειστό μέρος, αλλά όταν, τη στιγμή που πρέπει να εισέλθει (πχ. σε ασανσέρ), «τρεμουλιάζει» και ιδρώνει αδικαιολόγητα-χωρίς να κινδυνεύει δηλαδή σε τίποτα. Πρόκειται δηλαδή για κατάσταση ψυχοπαθολογικής φύσεως (χωρίς φυσικά να σημαίνει ότι είναι κάποιος τρελός)!
Η λέξη «ομοφοβία» κτλ. άλλωστε είναι επιστημονικώς παντελώς αδόκιμη και την αναπαράγουν συνήθως προς εκβιασμό, προς δημιουργία εντυπώσεων και ενίοτε από εμπάθεια σε όποιον εκφράζει ή απλά αισθάνεται να έχει κάποια διαφορετική προσέγγιση στο εν λόγω ζήτημα!
2) Τα παρατιθέμενα στην εν λόγω έκθεση στοιχεία (Έκθεση του Αμερικάνικου Κολλεγίου Παιδιάτρων με τίτλο «Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ» -https://www.acpeds.org/the-college-speaks/position-statements/gender-ideology-harms-children), κάποια απ’ τα οποία αναφέρω σε σχόλιο στο άρθρο 9 (Σύσταση), θα μπορούσε κανείς εάν μελετούσε να εκτιμήσει, όχι μόνο ότι δεν διέπονται από μίσος ή ασέβεια προς τους έχοντες διαφορετική άποψη, αλλά και ότι πολλά από τα στοιχεία αυτά, μοιάζουν …αυτονόητα!
• Για παράδειγμα, η έκθεση λέει ότι: «Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι δυαδική εκ φύσεως με προφανή στόχο την αναπαραγωγή… Αυτή η αρχή είναι αυταπόδεικτη».
• Ή ακόμα: «Η πεποίθηση ενός ατόμου ότι αυτός ή αυτή είναι κάτι …ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, στην καλύτερη περίπτωση χαρακτηρίζεται ως σημάδι μπερδεμένης σκέψης».
Τα παραπάνω είναι ΑΝΑΤΟΜΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ και ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ! (Κλάδος της επιστήμης βέβαια που ουδέποτε ακούγεται από τους υποστηριχτές των ΛΟΑΤΚΙ αξιώσεων).
Πού το παράδοξο λοιπόν; Πού η «μισαλλοδοξία» και το μίσος σε αυτές τις επισημάνσεις, όταν πχ. ένας άντρας έχει την πεποίθηση …ότι είναι γυναίκα; Μπορεί ναι μεν να ήθελε πράγματι να είναι ή να γίνει γυναίκα διότι ίσως τον εκφράζει περισσότερο, αλλά πάντως δεν είναι!
ΤΟ ΜΟΝΟ ΜΙΣΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΕΙΝΑΙ …ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ-ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ!
3) Πολλές ενστάσεις δημιουργούνται εύλογα από τον τρόπο που παρουσιάζονται οι παραπομπές, οι οποίες βρίσκονται νομίζω στα όρια της αλλοίωσης των πραγματικών στοιχείων!
Πιο συγκεκριμένα, οι τρεις (3) παραπομπές με τις οποίες αποδεικνύεται τάχα το δεδομένο μίσος και η μισαλλοδοξία των ιατρών του Αμερικανικού Κολλεγίου Παιδιάτρων (από τη σεβαστή κ. Ειρήνη):
• η μία είναι από αμερικανική μη κερδοσκοπική οργάνωση (The Southern Poverty Law Center – SPLC ).
• η δεύτερη παραπέμπει σε κείμενο δημοσιογράφου ακτιβιστή ΛΟΑΤ.
• ενώ η τρίτη προέρχεται από ενώ η δεύτερη από … την «μεγαλύτερη οργάνωση» στην Αμερική, υπέρ των LGBTQ «δικαιωμάτων» (the largest civil rights organization working to achieve equality for lesbian, gay, bisexual, transgender and queer Americans)!
ΠΙΟ ΕΓΚΥΡΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΚΥΡΙΩΣ ΠΗΓΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ!!!
4) Επίσης, αναφέρετε ότι: «η σύγχρονη επίσημη ψυχιατρική έχει …καταλήξει(!) προ ετών σχετικά με την ταυτότητα φύλου».
Ειδικά στην Ευρώπη κάτι τέτοιο, δηλαδή με βάση την «επίσημη ψυχιατρική» δεν ισχύει! Αναφορικά με το φλέγον αυτό ζήτημα, υπάρχει τόση σύγχυση όση και θα επέλθει ως συνέπεια του νομοσχεδίου! Η πραγματικότητα είναι ότι:
Σύμφωνα με το «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ICD-10 ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ και διαταραχών της συμπεριφοράς» (Εκδόσεις ΒΗΤΑ, 1993, ISBN:960-7308-37-9), το οποίο είναι το ΕΠΙΣΗΜΟ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑΞΙΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ και το οποίο εκδόθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 1992 με τίτλο «The ICD-10 classification of mental and behavioral disorders: clinical descriptions and diagnostic guidelines», οι «ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ» (κωδικός F64), περιλαμβάνουν την «ΔΙΑΦΥΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ (TRANSEXUALISM)» την «ΠΑΡΕΝΔΥΣΙΑ ΔΙΠΛΟΥ ΡΟΛΟΥ (TRANSVESTIC DISORDER)» και την «ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ» και υπάγονται ως διαταραχές στο κεφάλαιο που ονομάζεται «ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΕΝΗΛΙΚΟΥ».
Στο ίδιο κεφάλαιο περιλαμβάνονται οι «ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ» (κωδικός F66), μεταξύ των οποίων η διάγνωση » «ΔΥΣΤΟΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΓΩ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ» (εδώ περιλαμβάνεται η ομοφυλοφιλία, που όμως προκαλεί δυσφορία στο άτομο).
Στη δε Αμερική στην οποία χρησιμοποιείται το σύστημα DSM-5, κατόπιν φιλοσοφικών και κοινωνιολογικών επιδράσεων (θεωρίες έξω από την Ιατρική και την Ψυχιατρική), έπειτα επίσης από μεγάλες πιέσεις από το κίνημα των ομοφυλοφίλων αλλά και μία έρευνα απλά της E. Hooker, αποφασίστηκε με ψηφοφορία στην Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία και 58% πλειοψηφία (περίπου 10.000 ψήφοι) να μην θεωρείται πλέον η ομοφυλοφιλία ψυχιατρική διαταραχή με συνέπεια την αφαίρεσή της από το DSM, το 1973! (Drescher J, Stein T, Byne WM. Homosexuality, gay and lesbian identities and homosexual behavior. in Kaplan H, Sadock B(eds): Comprehensive Textbook of Psychiatry, 8th ed. Williams &Wilkins 2004)
Η δε έρευνα χρησιμοποίησε δείγμα μόλις 60 ατόμων(!!) εκ των οποίων τα 30 ομοφυλόφιλα διαλέχτηκαν από την «Mattachine Society», μία οργάνωση με σκοπό …την ενσωμάτωση των ομοφυλοφίλων στην κοινωνία!! (P Kameron, K Kameron. Re-Examining Evelyn Hooker: Setting the Record Straight with Comments on Schumm’s (2012) Reanalysis Marriage and family review, 2012;48).
Φαίνεται πάντως να εφαρμόζεται εδώ εκείνο το οποίο διατυπώνει η Δρ. Michelle Cretella, Πρόεδρος του Αμερικανικού Κολλεγίου Παιδιάτρων (πρώην Πρόεδρος της Αμερ. Ακαδημίας Παιδιάτρων): «Ζούμε σε μια εποχή όπου Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΣΥΧΝΑ ΩΘΕΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ και ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΨΕΥΔΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ»! (https://www.acpeds.org/normalizing-gender-dysphoria-is-dangerous-and-unethical)
Νομίζω ότι τα παραπάνω αρκούν για να καταδείξουν ότι δεν πρόκειται για ζήτημα «ξεπερασμένο», ή ζήτημα για το οποίο «η σύγχρονη επίσημη ψυχιατρική έχει καταλήξει»• αλλά για αναγνωρισμένη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας διαταραχή (κατά το Επίσημο στην Ευρώπη «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ICD-10 ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ και διαταραχών της συμπεριφοράς») και που χρειάζεται διάγνωση, ενίοτε και θεραπεία και γύρω από τα οποία ζητήματα φυσικά, υπάρχει έντονη και σε εξέλιξη επιστημονική έρευνα και συζήτηση.
Κε Μπονατακη μην κουράζεστε άδικα. Είναι γνωστή η αποσχιση καμιας 60ριας μισαλόδοξων παιδιατρων, που αποσχίστηκαν από την Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία και ίδρυσαν την σεχτα μίσους του Αμερικανικού Κολλεγίου παιδιάτρων απο όπου εσείς ενημερώνεστε, όταν τουλάχιστον 60.000 γιατροί βεβαίωναν ότι ο ερωτικός προσανατολισμός των ανθρώπων δεν προσβάλει σε τίποτε την αρτια ικανότητα τους να είναι γονείς. Η ιστορία είναι γνωστή όμως σε όσους ενδιαφερονται και δεν αφορα αυτό το νομοσχέδιο το μισος που εκφράζει το αμ. κολλεγιο κι εσείς ο ίδιος.
«The organization’s view on parenting is at odds with the position of the American Academy of Pediatrics, which holds that sexual orientation has no correlation with the ability to be a good parent and to raise healthy and well-adjusted children.[5][8][9] The American College of Pediatricians has been described by the Southern Poverty Law Center as a «hate group», with «a history of propagating damaging falsehoods about LGBT people».[10][11]»
https://en.wikipedia.org/wiki/American_College_of_Pediatricians
Οι φοβικοί και ρατσιστές αυτοί «γιατροί» με τις δηλώσεις τους επιμένουν να παθολογικοποιούν εσφαλμένα τα τρανς παιδιά με τσιτάτα που είναι διαμετρικά αντίθετα απο την σύγχρονη επίσημη ψυχιατρική που έχει καταλήξει προ ετών σχετικά με την ταυτότητα φύλου και το μοντέλο της επιβεβαίωσης της προς το πραγματικό όφελος των παιδιών:
«the statement not-so-subtly concludes that all transgender people must be mentally ill. “A person’s belief that he or she is something they are not is, at best, a sign of confused thinking,” the statement reads. “When an otherwise healthy biological boy believes he is a girl, or an otherwise healthy biological girl believes she is a boy, an objective psychological problem exists that lies in the mind not the body, and it should be treated as such.”
The 36,000-member American Psychiatric Association, which defines mental illnesses through its Diagnostics and Statistics Manual of Mental Disorders (DSM), says the exact opposite, explaining, “It is important to note that gender nonconformity is not in itself a mental disorder.” It is only distress associated with such an identity that should be treated — and treated with affirmation.»
https://thinkprogress.org/hate-group-masquerading-as-pediatricians-attacks-transgender-youth-544e755c6a20
Και θα έπρεπε να ντρέπεστε και μόνο που τους αναφέρετε σε ένα νομοσχέδιο για τα ανθρωπινα δικαιώματα όπως αυτό…
http://www.hrc.org/blog/hate-group-masquerades-as-pediatrics-organization-to-attack-trans-kids
Τα περί «διόρθωσης» φύλου και τα περί «καταχωρισμένου» (ή και «ασυμφωνίας»!) φύλου, απηχούν και προπαγανδίζουν σαφώς τις απολύτως αμφισβητούμενες επιστημονικά, φιλοσοφικοθρησκευτικά και κοινωνικά θεωρίες περί βιολογικού/κοινωνικού φύλου.
Οι φράσεις αυτές επίσης, υπονοούν ότι όταν γεννιέται μια γυναίκα ή ένας άντρας, δεν πρέπει αυτό να μας …συγχύζει(!), ούτε να εκλαμβάνουμε το άτομο αυτό οπωσδήποτε ως γυναίκα ή άντρα αντίστοιχα. Ενώ η φρασεολογία του σχεδίου νόμου προϋποθέτει την καθολική αποδοχή αυτών των αστήρικτων και φιλοσοφικο-ιδεολογικών θεωριών.
Με βάση το σχέδιο νόμου, η γέννηση ενός κοριτσιού ή αγοριού είναι και μία απλή …«καταχώρηση» γραφειοκρατικού τύπου και όχι μία πραγματικότητα-ένα γεγονός!
Όμως: «ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ –ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ- ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ». (Έκθεση του Αμερικάνικου Κολλεγίου Παιδιάτρων με τίτλο «Η ιδεολογία των φύλων βλάπτει τα παιδιά» https://www.acpeds.org/the-college-speaks/position-statements/gender-ideology-harms-children)
Το νομοσχέδιο άρα, δεν πρόκειται για κοινωνικοπολιτική ενέργεια απλά αποδόμησης κάποιων νοσηρών στερεοτύπων• αλλά για ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!
Ένα ακόμα επιχείρημα υπέρ της απλούστευσης της διαδικασίας επαναπροσδιορισμού (ή απλά επιβεβαίωσης, ή δήλωσης ταυτότητας φύλου) είναι κι αυτό:
Συμφωνούμε (τουλάχιστον οι σκεπτόμενοι και καταρτισμένοι εξ ημών) ότι η αίσθηση που έχουμε για το τι φύλο είμαστε ειναι σε μέγιστο βαθμό υποκειμενική. Ίδια ακριβώς υποκειμενική είναι και η πίστη μας (ή η έλλειψη αυτής) σε μια θρησκεία.
Η δήλωση ή ο επαναπροσδιορισμός του φύλου όπου ταυτοποιούμαστε θα έπρεπε αναλογικά να συμβαίνει με τόσο απλό τρόπο, όσο και η δήλωση ή κατάργηση του θρησκεύματος (που γίνεται με μια απλή αίτηση). Αυτό που ισχύει για την μια υποκειμενική δήλωση θα πρέπει να ισχύει και για τις υπόλοιπες υποκειμενικές δηλώσεις του πολίτη. Και κατά βάση, τόσο το θρήσκευμα όσο κι οι έμφυλες μας ταυτότητες πρέπει να σταματήσουν να αφορούν την πολιτεία ως περιεχόμενο και να την αφορούν μόνο ως δικαιώματα και ελευθερίες που οφείλει να προασπίζει αντί να περιορίζει με δύσκολες διαδικασίες
Η δε ερήμην «δήλωση/καταγραφή» του φύλου ενός νεογέννητου, κατά πως του μοιάζει του γιατρού και σε ηλικία που αυτό δεν έχει καν αναπτύξει/εκφράσει ταυτότητα φύλου, προσιδιάζει δυστυχώς πολύ με την ορθόδοξη βάφτιση σε βρεφική ηλικία. Το αν ένα παιδί μεγαλώνοντας θα ασπαστεί και υιοθετήσει τόσο την συγκεκριμένη ταυτότητα φύλου που του αποδόθηκε (κατά ιατρική ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ) στη γέννα, όσο και το θρήσκευμα στο οποίο ερήμην του το βάφτισαν και το κατηχούν οι οικείοι του, παραμένει εντελώς άγνωστο και αίολο. Στην περίπτωση δε των τρανς και ιντερσεξ ατόμων (καθώς και των θρησκευτικών μειονοτήτων) αυτή η κατηγοριοποίηση τα θέτει σε θέση στοχοποίησης από ρατσιστική ή μισαλλόδοξη βία.
Και βέβαια δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε η πολιτεία να το απαιτεί δύο τόσο υποκειμενικά προσωπικά στοιχεία όπως η θρησκεία και η έμφυλη ταυτότητα να αποτελούν δεδομένα στην διάθεση της, παρά μόνο για στατιστικούς λόγους και για λόγους διασφάλισης των βασικών δικαιωμάτων τους.
Όπως λοιπόν (και λογικότατα) η μεταβολή/δήλωση του θρησκεύματος γίνεται με μια απλή δήλωση στον ληξίαρχο και δεν αφορά κανέναν άλλον, έτσι εύκολα κι απλά θα έπρεπε σε μια ευνομούμενη πολιτεία να επαναπροσδιορίζεται/δηλώνεται/μεταβάλλεται και το φύλο.
Η διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου να γίνεται χωρίς δικαστική απόφαση. να γίνεται με αίτηση στο ληξιαρχείο στην αίτηση να δηλώνονται το επιθυμητό φύλο, το κύριο όνομα που επιλέγεται και το προσαρμοσμένο σχετικά επώνυμο. Στην αίτηση επισυνάπτεται αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης γέννησης του προσώπου.
3. Με βάση τη νέα ληξιαρχική πράξη, οι υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την έκδοση άλλων εγγράφων στα οποία αναγράφεται η ταυτότητα του προσώπου ή από τα οποία το πρόσωπο εξαρτά δικαιώματα, καθώς και για την καταχώριση σε μητρώα ή καταλόγους, όπως εκλογικούς, έχουν την υποχρέωση να εκδώσουν νέα έγγραφα ή να προβούν σε νέες καταχωρίσεις με διορθωμένο το καταχωρισμένο φύλο, το κύριο όνομα και το επώνυμο του προσώπου. Στη νέα ληξιαρχική πράξη γέννησης, στα νέα έγγραφα και καταχωρίσεις δεν επιτρέπεται η αναφορά ότι μεσολάβησε διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου
Στο άρθρο αυτό επιλέγεται η δικαστική διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, σύμφωνα με το άρθρο 782 ΚΠολΔ. Είναι περίπου η ίδια διαδικασία που προβλέπεται από τον ισχύοντα νόμο (ν. 344/1976) με τη διαφορά ότι γίνεται σε ιδιαίτερο γραφείο χωρίς δημοσιότητα. Όμως και αυτό το άρθρο παρέλκει των σύγχρονων στάνταρντς όπως τα έχει θέσει το Συμβούλιο της Ευρώπης στο σημείο 6.2.1 της Απόφασης 2048(2015), που αναφέρει: «Καταρτίστε γρήγορες, διαφανείς και πλήρως προσβάσιμες διαδικασίες βασισμένες στον αυτοπροσδιορισμό του προσώπου». Η οποιαδήποτε διαδικασία που παραμένει δικαστική, δεν είναι γρήγορη, αμφισβητείται η διαφάνειά της καθώς ο/η ειρηνοδίκης, είναι αμφίβολο πώς θα αποφασίζει, ενώ δεδομένου ότι θα είναι διαθέσιμες μόνο σε πρόσωπα με πλήρη δικαιοπρακτικά δικαιώματα, δεν θα είναι πλήρως προσβάσιμη σε όλα τα πρόσωπα. Επιπλέον, παρ’ ότι θα γίνεται σε ιδιαίτερο γραφείο δίχως δημοσιότητα, το πρόσωπο θα εξακολουθεί να πρέπει να αποδεικνύει με κάποιον τρόπο ότι είναι τρανς πρόσωπο, ενώ αφού θα αποφασίζει ο δικαστής δεν μιλάμε πλέον για αυτοπροσδιορισμό, αλλά για ετεροπροσδιορισμό. Η διαδικασία αυτή είναι σε εντελώς λάθος βάση, ιδιαίτερα λαμβανομένου υπόψιν, ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ένα πρόσωπο μπορεί να έχει τη δυνατότητα αλλαγής του επωνύμου του με απλή διαδικασία προσφυγής στο οικείο Δημαρχείο. Συνεπώς, όμοια διαδικασία έχει νόημα να ακολουθείται με προσφυγή στο Ληξιαρχείο, αφού αυτό είναι υπεύθυνο για τις αλλαγές αυτές. Στις προτάσεις που ακολουθούν προτείνουμε η αλλαγή της καταχώρισης να γίνεται με αίτημα απευθείας στο Ληξιαρχείο, διαθέσιμο με γρήγορη διαδικασία εντός τριάντα ημερών για όλα τα πρόσωπα άνω των 18 ετών, διαδικασία δικαστική διαθέσιμη για τα πρόσωπα έως 18 ετών, δυνατότητα αλλαγής των εγγράφων πλην του οικείου Ληξιαρχείου και στο Ληξιαρχείο που διαμένει το πρόσωπο, να μη διαλύεται πρότερος γάμος καθώς τούτο αποτελεί παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων, και δημιουργία κενής καταχώρισης φύλου για τα πρόσωπα που το επιθυμούν σύμφωνα με τα στάνταρντς του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ακόμη προτείνουμε την άρση του περιορισμού της παραγράφου 4., αναφορικά με το πόσες φορές μπορεί να αλλάζει η καταχώριση, που ούτως ή άλλως δεν υπάρχει στην κείμενη νομοθεσία. Προτείνουμε την ακόλουθη διατύπωση:
Άρθρο 4. – Διαδικασία.
1. Όλα τα πρόσωπα που έχουν ξεπεράσει την ηλικία των δεκαοκτώ(18) ετών, επικαλούμενα τον παρόντα νόμο για τη την διόρθωση του καταγεγραμμένου τους φύλου και του κυρίου ονόματος, δηλώνουν εγγράφως, αυτοπροσώπως ή δια εξουσιοδοτημένου δικηγόρου, στο οικείο Ληξιαρχείο: το επιθυμητό φύλο, το κύριο όνομα που επιλέγεται και το προσαρμοσμένο σχετικά επώνυμο. Στην αίτηση επισυνάπτεται αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης γέννησης του προσώπου.
2. Εάν το πρόσωπο είναι κάτω της ηλικίας των δεκαοκτώ (18) ετών, η αίτηση διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου γίνεται με δικαστική απόφαση, και σύμφωνα με το βέλτιστο συμφέρον και υγιή ανάπτυξη του παιδιού, από τους γονείς ή το πρόσωπο που έχει την επιμέλεια και με την σαφή συμφωνία του. Η κατάθεση του αιτήματος μπορεί να γίνεται μέσω εξουσιοδοτημένου δικηγόρου χωρίς την αυτοπρόσωπη παρουσία. Αρμόδιο δικαστήριο είναι όχι μόνο αυτό της περιφέρειας του ληξιαρχείου αλλά και αυτό της κατοικίας του προσώπου (συντρέχουσα δωσιδικία). Στην αίτηση δηλώνονται το επιθυμητό φύλο, το κύριο όνομα που επιλέγεται και το προσαρμοσμένο σχετικά επώνυμο. Στην αίτηση επισυνάπτεται αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης γέννησης του προσώπου. Η δικαστική απόφαση καταχωρίζεται στο Ληξιαρχείο που είχε συντάξει τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του προσώπου. Η καταχώριση της δικαστικής απόφασης περί διόρθωσης φύλου γίνεται με τρόπο που διασφαλίζει τη μυστικότητα της μεταβολής και της αρχικής ληξιαρχικής πράξης γέννησης έναντι όλων.
3. Εάν το πρόσωπο δεν επιθυμεί να αιτηθεί την αλλαγή του καταγεγραμμένου φύλου και του κυρίου ονόματος στο οικείο Ληξιαρχείο, μπορεί με δήλωσή του να το κάνει στο Ληξιαρχείο της διαμονής του.
4. Κανένα άλλο χαρακτηριστικό του προσώπου, όπως η εξωτερική εμφάνιση, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, αναπηρία, κατάσταση υγείας, κοινωνική κατάσταση, πρότερη ή παρούσα κράτηση, ποινικό μητρώο, οικονομική κατάσταση, οικογενειακή, γονεϊκή κατάσταση ή επιμέλεια τέκνων δύνανται να τεθούν ως άρνηση του αιτήματος.
5. Εάν το πρόσωπο είναι έγγαμο, δεν επέρχεται καμία μεταβολή στον έγγαμο βίο του. Το πιστοποιητικό γάμου αλλάζει σύμφωνα με το νέο κύριο όνομα και το προσαρμοσμένο επώνυμο του προσώπου που άλλαξε η καταχώριση του φύλου του, εντός τριάντα (30) ημερών.
6. Δημιουργείται στους ληξιαρχικούς καταλόγους δυνατότητα τρίτης κενής καταχώρισης φύλου, με την σήμανση της παύλας (-).
7. Εάν το πρόσωπο επιθυμεί η καταχώρηση του φύλου να είναι κενή, μπορεί να το δηλώσει και στο διορθωμένο πιστοποιητικό γέννησης η καταχώρηση φύλου θα δηλώνεται με παύλα (-) και θα διορθώνεται μόνο το κύριο όνομα.
8. Η αλλαγή καταχώρησης του καταγεγραμμένου φύλου και του κυρίου ονόματος ολοκληρώνονται εντός τριάντα (30) ημερών και εκδίδεται νέα ληξιαρχική πράξη.
9. Στην δήλωση για την αλλαγή της καταχώρισης του φύλου και του κυρίου ονόματος, πλην του επιθυμητού κυρίου ονόματος και φύλου, το πρόσωπο καταγράφει: α) το δημοτολόγιο και μητρώο αρρένων, β) τον ασφαλιστικό φορέα του, γ) την ΔΟΥ εγγραφής του, δ) εάν είναι κάτοχος πτυχίου ή άλλων τίτλων σπουδών ημεδαπής, τον τίτλο πτυχίου και το εκπαιδευτικό ίδρυμα που το εξέδωσε, ε) εάν είναι δικαιούχος εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτου, το υποθηκοφυλακείο ή το κτηματολόγιο που είναι εγγραμμένο, στ) εάν είναι κάτοχος οχήματος ιδιωτικής ή δημόσια χρήσης τον αριθμό αδείας και κυκλοφορίας, ζ) τους κωδικούς αριθμούς πληρωμής όλων των ΔΕΚΟ, εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, ή άλλων εταιρειών παροχής ηλεκτρικού ρεύματος ή τηλεφωνίας που το πρόσωπο έχει στο όνομά του, η) εάν το πρόσωπο έχει ιδιωτική ασφάλιση, τον οργανισμό ασφάλισης και τον κωδικό ταυτοποίησής του, θ) εάν το πρόσωπο έχει λογαριασμούς σε τραπεζικά ιδρύματα, την τράπεζα, αριθμό λογαριασμού ή τυχόν πιστωτικής ή άλλης κάρτας ή δανείου, ι) τον αριθμό διαβατηρίου του, εφόσον είναι κάτοχος. Το Ληξιαρχείο αφού εκδώσει τη νέα ληξιαρχική πράξη, ενημερώνει αυτεπαγγέλτως και αρμοδίως εντός τριάντα (30) ημερών όλες τις παραπάνω δημόσιες ή ιδιωτικές υπηρεσίες, οι οποίες αναλαμβάνουν εντός τριάντα (30) ημερών, να προβούν σε όλες τις αλλαγές που είναι απαραίτητες (δημοτολόγιο, μητρώο αρρένων, εκλογικοί κατάλογοι, καταχώριση ΕΦΚΑ, ΔΟΥ, πτυχία, τίτλοι ακινήτων, άδειες κυκλοφορίας και δίπλωμα οδήγησης, λογαριασμοί ΔΕΚΟ και άλλων εταιρειών παροχής υπηρεσιών, συμβόλαια ιδιωτικής ασφάλισης, λογαριασμοί τραπεζών, πιστωτικές κάρτες ή συμβόλαια δανείων, διαβατήριο, αντιστοίχως) ως προς το κύριο όνομα και το προσαρμοσμένο επώνυμο, με απόλυτη μυστικότητα και χωρίς να επιτρέπεται η αναφορά ότι μεσολάβησε διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου και χωρίς να επέρχεται καμία άλλη μεταβολή.
Σημείωση: Εναλλακτικά της παραγράφου 9., δηλαδή της αυτεπάγγελτης διαδικασίας όπως προτείνεται παραπάνω, να μπορούσε να θεωρηθεί η διαδικασία έκδοσης πιστοποιητικού ταυτοπροσωπίας με σκοπό την απρόσκοπτη αλλαγή όλων των λοιπών εγγράφων του προσώπου, όπως προτείνεται στο σχετικό σημείο δ., από τον δικηγόρο και Περιφερειακό Συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης (Περιφέρεια Αττικής), κύριο Βασίλη Σωτηρόπουλο (http://elawyer.blogspot.gr/2017/05/blog-post.html).
Κύριε «Ιωάννη» πάλι σας συναντώ να έχετε γελοίες απορίες.
Κανείς δεν θα μπει στη διαδικασία αλλαγής ταυτότητας για να κάνει μπανιστήρι στις τουαλέτες όπως υπονοείτε, νομίζω ότι μπορεί να σας το εγγυηθεί ο καθένας αυτό.
Επίσης, μπορούμε να σας εγγυηθούμε πως κανένα transgender άτομο δεν θα παντρευόταν κάποιον transφοβικό, οπότε μπορείτε να κοιμηθείτε ήσυχος, δεν κινδυνεύετε να σας εξαπατήσει κανείς.
Με το άρθρο 4 ορίζεται: (α) ότι η διόρθωση γίνεται με δίκη στην οποία εφαρμόζεται η ειδική διαδικασία της “εκούσιας δικαιοδοσίας”, ρύθμιση που ισχύει και σήμερα, (β) ότι απαιτείται αυτοπρόσωπη δήλωση του προσώπου ενώπιον του δικαστηρίου, κάτι το οποίο σήμερα δεν είναι υποχρεωτικό, καθώς το πρόσωπο έχει δικαίωμα να εκπροσωπηθεί από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, (γ) ότι η δήλωση γίνεται σε ιδιαίτερο γραφείο χωρίς δημοσιότητα, (δ) ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες με βάση τη νέα ληξιαρχική πράξη προβαίνουν στις σχετικές διορθώσεις, χωρίς αναφορά ότι μεσολάβησε διόρθωση φύλου και (ε) ότι η “νέα” ληξιαρχική πράξη μπορεί στο εξής να αλλάξει μία φορά με τις ίδιες προϋποθέσεις.
Το άρθρο αυτό όμως συνεφαρμόζεται με σωρεία άλλων διατάξεων και νομοθετημάτων, έτσι ώστε η αξιολόγησή του να προϋποθέτει την παρουσίαση όλων των συνισχυόντων, για να κριθεί τελικά αν πρόκειται για μια “διαφανή” και “απλή” διαδικασία όπως επιβάλει η Σύσταση (2010) 5 του Συμβουλίου της Ευρώπης και άλλα ευρωπαϊκά κείμενα.
(α) Η δικαστική απόφαση του άρθρου 782 Κ.Πολ.Δ
Είναι τελείως περιττό να νομοθετηθεί εκ νέου ότι “η διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου γίνεται με δικαστική απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 782 Κ.Πολ.Δ.”. Αυτό ήδη προβλέπεται στο ίδιο το άρθρο 782 ΚπολΔ και το άρθρο 13 του Ν.344/1976! Οπότε η πρώτη παράγραφος του άρθρου 4 του νομοσχεδίου απλώς επαναλαμβάνει αυτά που ήδη ισχύουν. Θα έπρεπε όμως να είναι έτσι;
Όπως έχω αναφέρει πιο πάνω, οι τρόποι μεταβολής ληξιαρχικών στοιχείων περιλαμβάνουν και διαδικασίες στις οποίες δεν είναι υποχρεωτική η δικαστική κρίση:
(α) η διόρθωση σφαλμάτων από τον ληξίαρχο, με ή και χωρίς εισαγγελική εντολή,
(β) η απόφαση δημάρχου για αλλαγή επωνύμου,
(γ) η μεταβολή του θρησκεύματος με απλή αίτηση του ενδιαφερόμενου.
Στα “πρωτογενή” γεγονότα, αρκεί απλή δήλωση του ατόμου στο ληξιαρχείο (γέννηση, θάνατος, γάμος, υιοθεσία, σύμφωνο συμβίωσης).
Άρα δεν υπάρχει ένα δικαστικό “μονοπώλιο”. Σε άλλες χώρες, η νομοθεσία επιτρέπει την μεταβολή του φύλου μόνο με δήλωση του ατόμου στο ληξιαρχείο (Ισπανία, Μάλτα). Το νομοσχέδιο εδώ απλώς επαναλαμβανει τα ήδη ισχύοντα, αφαιρώντας, με το άρθρο 3, τις ιατρικές επεμβάσεις κι εξετάσεις, κάτι στο οποίο τα δικαστήρια είχαν καταλήξει και με το σήμερα ισχύον δίκαιο.
Η “εκούσια δικαιοδοσία” ειναι μια ιδιαίτερη δικαστική διαδικασία, με την οποία ο νόμος υποχρεώνει το άτομο να ζητήσει από το Δικαστήριο να βεβαιώσει ή να επιτρέψει μια κατάσταση. Στην εκούσια δικαιοδοσία το άτομο παρίσταται υποχρεωτικά με πληρεξούσιο δικηγόρο. Είναι υποχρεωμένο να καταθέσει μια αίτηση που έχει συντάξει ο δικηγόρος και να την κοινοποιήσει σε καθορισμένες μέρες πριν την δικάσιμο (ανάλογα με την κρίση του Ειρηνοδίκη, σε υποθέσεις αλλαγής καταχώρισης φύλου οι Ειρηνοδίκες έχουν ορίσει χρόνο από 15 έως 3 μέρες πριν την δικάσιμο) στον Εισαγγελέα μέσω δικαστικού επιμελητή, τον οποίο επιμελητή πρέπει επίσης να πληρώσει το ενδιαφερόμενο άτομο για την επίδοση της αίτησης στον εισαγγελέα.
Το πρόβλημα με την εκούσια δικαιοδοσία είναι ότι η δικαστική απόφαση που εκδίδεται δεν είναι δεσμευτική για τον ληξίαρχο! Όσο κι αν ακούγεται παράλογο, η δικαστική απόφαση που εκδίδεται κατά την εκούσια δικαιοδοσία έχει κριθεί, κατά πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ότι δεν δεσμεύει το ληξιαρχείο, αλλά συνεκτιμάται μαζί με άλλα επίσημα στοιχεία. Παραθέτω, ενδεικτικά, το σκεπτικό μερικών τέτοιων αποφάσεων του ΣτΕ:
– Κατά την απόφαση υπ’ αρ. 4047/2008 του Συμβουλίου της Επικρατείας (Τμήμα Δ’, Α ́ Δημοσίευση Νόμος), στην έννοια της διάταξης του άρθρου 1 του Ν.3068/2002, “σε αρμονία ερμηνευόμενης προς το άρθρο 94 παρ. 2 του Συντάγματος – εμπίπτουν οι αποφάσεις των δικαστηρίων που ασκούν κατ’ ουσία δικαιοδοτικό έργο όχι δε και εκείνες που εκδίδονται κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 739 επ. ΚπολΔ). […] η δικαστική απόφαση που εκδίδεται κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας και βεβαιώνει ορισμένο γεγονός προκειμένου να συνταχθεί ή διορθωθεί ληξιαρχική πράξη, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 13 του ν.344/1976 (“περί ληξιαρχικών πράξεων”, Α’ 143), δεν δεσμεύει, κατά το ανωτέρω άρθρο 1 ΚΕΦ. Α’ του ν.3068/2002, την αρμόδια αρχή κατά την άσκηση της απονεμόμενης με τον εν λόγω διοικητικό νόμο αρμοδιότητας διόρθωσης του αναγραφόμενου στα μητρώα αρρένων έτους και ημερομηνίας γέννησης (βλ. ΣτΕ 1051/2005, 2894/2000), αλλά συνεκτιμάται με άλλα επίσημα αποδεικτικά στοιχεία (βλ. ΣτΕ 1983, 1401/2000, 1051/2005) που υποβάλλει ο ενδιαφερόμενος σύμφωνα με το άρθρο 22 του νόμου αυτού.” Το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την ανωτέρω απόφαση, ακύρωσε απόφαση του Γ.Γ.Περιφέρειας Αττικής που επικαλέστηκε την εφαρμογή του άρθρου 1 του Ν.3068/2002 για απόφαση εκούσιας δικαιοδοσίας διόθρωσης ληξιαρχικής πράξης γέννησης.
– Με την απόφαση υπ’ αρ. 864/2010 του Συμβουλίου της Επικρατείας (Τμήμα Δ’, Α’ Δημοσίευση Νόμος), σε υπόθεση απόρριψης αίτησης γυναίκας για διόρθωση ηλικίας της βάσει απόφασης Μονομελούς Πρωτοδικείου που ελήφθη με την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, κρίθηκε ότι “νομίμως, επίσης, η προσκομισθείσα δικαστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λαμίας θεωρήθηκε ως στοιχείο απλώς συνεκτιμητέο (βλ. ΣτΕ 387/1984) και όχι δεσμευτικό. Τούτο δε, διότι από την δικαστική αυτήν απόφαση (βάσει της οποίας καταρτίσθηκε η νέα ληξιαρχική πράξη) που εκδόθηκε χωρίς κλήτευση του Δήμου, καμμία δέσμευεση δεν απορρέει γι’ αυτόν λόγω δεδικασμένου, ελλείψει των νομίμων προϋποθέσεων προς τούτο (βλ. ΣτΕ 515/1983). Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο ειδικώτερος λόγος, με τον οποίον υποστηρίζεται ότι απέρρεε δέσμευση των οργάνων του Δήμου από την – βάσει της δικαστικής αποφάσεως συνταγείσα ληξιαρχική πράξη γεννήσεως του Δήμου Υπάτης, που προσκομίσθηκε. Απορριπτέος, ομοίως, είναι και ο συναφής ισχυρισμός ότι κακώς – ελλείψει ληξιαρχικής πράξεως συνταγείσης μέσα σε 90 ημέρες από την γέννηση του προσώπου – ζητήθηκαν από την αιτούσα ως αποδεικτικά στοιχεία (πιστοποιητικά ιερέως, σχολείου κλπ.) που προβλέπονται από την Φ.42301/12168/28.6.-12.7.1995 (Β’ 608) απόφαση του Υφυπουργού Εσωτερικών [Κεφ. (Γ) παρ. (9) σε συνδ. με Κεφ. (Α) παρ. (1) υποπαράγρ. (γ) περιπτ. (αα), (ββ), (δδ) αυτής].”
– Με την απόφαση 1051/2005 του Συμβουλίου της Επικρατείας (Τμήμα Δ’, Α’ Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ), κρίθηκε ότι “[…] τόσο κατά τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας περί δεδικασμένου (αρ. 321 επ.), όσο και κατά τις διατάξεις του π.δ. 497/91 που παρατίθενται στη σκέψη 4, οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρ. 782 Κ.Πολ.Δ.) και βεβαιώνουν ορισμένο γεγονός, προκειμένου να συνταχθεί ή διορθωθεί ληξιαρχική πράξη, δεν δεσμεύουν την αρμόδια αρχή κατά την ενάσκηση της διοικητικής αρμοδιότητας διόρθωσης του αναγραφομένου στο δημοτολόγιο έτους γέννησης (βλ. ΣτΕ 2894/2000 κ.α.), αλλά συνεκτιμώνται με άλλα επίσημα στοιχεία (πρβλ. ΣτΕ 1983, 1401/2000). Ως εκ τούτου, μη νομίμως ο Δήμαρχος Περιστερίου είχε αρχικώς προβεί, με την πράξη του 16334/21.4.2000, σε διόρθωση της ηλικίας της αιτούσας, βάσει μόνον της – μνημονευόμενης στο προοίμιο της πράξης αυτής – ληξιαρχικής πράξης γέννησης, διορθωμένης ως προς το έτος γέννησης κατόπιν της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου, που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, θεωρώντας εσφαλμένως ότι η δικαστική απόφαση και η βάσει αυτής διόρθωση της ληξιαρχικής πράξης τον υποχρέωναν άνευ ετέρου να αποδεχθεί το αίτημα διόρθωσης. Για το λόγο δε αυτό, νομίμως και εντός ευλόγου χρόνου (μικρότερου του ενός έτους) ανακλήθηκε η πράξη αυτή διόρθωσης του έτους γέννησης της αιτούσας. Περαιτέρω, η κρίση του Δημάρχου (ο οποίος υιοθετεί την ανωτέρω εισήγηση του δημοτικού υπαλλήλου), κατά την οποία δεν δικαιολογείται διόρθωση της ηλικίας βάσει των προσκομισθέντων από την αιτούσα στοιχείων, είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, βάσει των άρθρων 10 παρ. 4 και 6 παρ. 1 π.δ. 497/91, σύμφωνα με τα οποία η διόρθωση εσφαλμένων στοιχείων των εγγραφών στο δημοτολόγιο και συγκεκριμένα του έτους γέννησης γυναίκας, γίνεται βάσει επίσημων στοιχείων. Ειδικότερα, ο Δήμαρχος Περιστερίου, προκειμένου να αχθεί στην ανωτέρω κρίση, συνεκτίμησε και την δικαστική απόφαση, η οποία είχε εκδοθεί το έτος 2000 κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας και κατόπιν της οποίας είχε διορθωθεί η ληξιαρχική πράξη γέννησης της αιτούσας, προσέδωσε όμως μείζονα βαρύτητα, κατά την ακυρωτικώς ανέλεγκτη ουσιαστική κρίση του, στις εγγραφές του βιβλίου γεννήσεων – βαπτίσεων και του μαθητολογίου, από τις οποίες προέκυπτε ότι η αιτούσα είχε γεννηθεί το έτος 1953 και, άρα, βαπτίσθηκε σε ηλικία 6 ή 7 μηνών και ενεγράφη στην α’ τάξη του δημοτικού σε ηλικία 6 ετών (βλ. και το άρθρο 24 του α.ν. 1297/38, περί εγγραφής στην α’ τάξη όσων συμπληρώνουν έως 31/12 το έκτος έτος). Τα στοιχεία αυτά επιτρεπτώς (πρβλ. ΣτΕ 2894, 1983, 1401/2000, 5203/97, 1429/94, 387/84, 4891/83) συνεκτιμήθηκαν ως επίσημα στοιχεία, προβλέπονται άλλωστε ως ληπτέα υπόψη για τη διόρθωση έτους γέννησης γυναίκας στα δημοτολόγια στη – διάφορη της κρινόμενης – περίπτωση, κατά την οποία δεν υπάρχει ληξιαρχική πράξη γέννησης συνταχθείσα εντός 90 ημερών από τη γέννηση (απόφαση Υπουργού Εξωτερικών Φ. 42301/12168/28.6.1995 “Απαιτούμενα δικαιολογητικά για την διενέργεια εγγραφών, διαγραφών κ.λ.π. Μεταβολών στα δημοτολόγια”, Β’ 608, Κεφ. Γ’ παρ. 9 σε συνδυασμό με Κεφ. Α’ παρ. 1, εδ ́γ ́’). Και προβάλλει μεν η αιτούσα ότι θα έπρεπε να εφαρμοστεί στην περίπτωσή της η παράγραφος 8 του Κεφαλαίου Γ’ της ανωτέρω (από 28.6.95) ΥπουργικήςΑποφάσεως (Υ.Α.), σύμφωνα με την οποία για τη διόρθωση του τόπου γέννησης, του θρησκεύματος ή άλλων στοιχείων εγγραφής στα δημοτολόγια απαιτείται να προσκομισθεί ληξιαρχική πράξη γέννησης με καταχώρηση του προς διόρθωση στοιχείου, άρα θα έπρεπε ο Δήμαρχος να προβεί σε διόρθωση της ηλικίας της στο Δημοτολόγιο βάσει της διορθωμένης κατά τούτο ληξιαρχικής πράξης γέννησης, ο λόγος όμως αυτός προβάλλεται αβασίμως. Και τούτο διότι ειδικώς για την διόρθωση ηλικίας γυναίκας στο δημοτολόγιο, η ανωτέρω Υ.Α. ρυθμίζει (στην παρ. 9 και όχι στην παρ. 8 του Κεφ. Γ’ αυτής) μόνον δύο περιπτώσεις, δηλαδή αφενός τη διόρθωση στο δημοτολόγιο λόγω διάστασης του εκεί αναγραφόμενου έτους γέννησης σε σχέση με το αναγραφέν στην ληξιαρχική πράξη, η οποία όμως έχει συνταχθεί εντός 90 ημερών από τη γέννηση της ενδιαφερομένης και αφετέρου την περίπτωση πλήρους ανυπαρξίας ληξιαρχικής πράξης γέννησης, περιπτώσεις όμως που δεν συντρέχουν εν προκειμένω. Επομένως, εφαρμοστέα στην κρινόμενη υπόθεση είναι η διάταξη του άρ. 10 παρ. 4 του π.δ.497/91, που περιέχει ειδική ρύθμιση για τη διόρθωση ηλικίας γυναίκας και απαιτεί “επίσημα στοιχεία” εν γένει, τα οποία οφείλει να συνεκτιμήσει ο Δήμαρχος προκειμένου να προβεί στην εν λόγω διόρθωση και δεν θεσπίζει υποχρέωση αυτού, με μόνη την προσκόμιση της διορθωμένης ως προς την ηλικία ληξιαρχικής πράξης γέννησης, να διορθώσει το έτος γέννησης που αναφέρεται στο δημοτολόγιο.”
Υπάρχει βέβαια και αντίθετη νομολογία του ΣτΕ που ορίζει ότι οι αποφάσεις εκούσιας δικαιοδοσίας για την μεταβολή ονόματος σε ληξιαρχική πράξη είναι δεσμευτικές:
– Με την απόφαση 508/2005 του Δ’ τμήματος του ΣτΕ κρίθηκε μεταξύ άλλων: “Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων, συνάγεται ότι η μεταβολή του κυρίου ονόματος του προσώπου γίνεται με απόφαση του αρμοδίου δικαστηρίου, κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας. Κατά της αποφάσεως αυτής δύναται να ασκήσει έφεση και ο εκπροσωπών το δημόσιο συμφέρον εισαγγελέας, βάσει δε της αποφάσεως αυτής, όταν καταστεί τελεσίδικη, γίνεται η σχετική καταχώριση στην ληξιαρχική πράξη. Από τις ίδιες διατάξεις συνάγεται ότι η δικαστική απόφαση περί της μεταβολής του κυρίου ονόματος είναι δεσμευτική για τα διοικητικά όργανα, τα οποία δεν δύνανται να αποκλίνουν αυτής, αμέσως ή εμμέσως, κατά την έκδοση διοικητικών πράξεων σχετικών προς την μεταβολή αυτή, όπως επί υποβολής αιτήματος μεταβολής του καταχωρισμένου στο μητρώο αρρένων κυρίου ονόματος συνεπεία αντίστοιχης διορθώσεως της ληξιαρχικής πράξεως κατόπιν τελεσιδίκου δικαστικής αποφάσεως (βλ. ΣτΕ 2564/2002, 101/2002, 196/2001, 3361/ 1998, επτ. 5008/1996).”
Επομένως, η εκούσια δικαιοδοσία είναι επισφαλής διαδικασία όταν επιλέγεται από τον νομοθέτη για την προστασία ενός ατομικού δικαιώματος, όπως είναι εν προκειμένω η νομική αναγνώριση και ο σεβασμός της ταυτότητας φύλου, κατά το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ. Λόγω των ανωτέρω αντιφατικών αποφάσεων του Σ.τ.Ε., ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει ότι εάν εφαρμοστεί η συγκεκριμένη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, οι δικαστικές αποφάσεις δεν θα θεωρηθούν “ενδεικτικές” από τους ληξιάρχους που μπορεί μόνοι τους να απαιτήσουν και άλλα πρόσθετα στοιχεία και κυρίως η βεβαίωση για την δικαιοπρακτική ικανότητα ή ακόμη και τα ιατρικά πιστοποιητικά και τις ιατρικές πράξεις που έχουν ήδη αποκλειστεί με το άρθρο 3 του νομοσχεδίου, γιατί μπορεί να θεωρηθεί ότι ο αποκλεισμός αφορά την δικαστική κρίση κι όχι την μεταγενέστερη χρήση της δικαστικής απόφασης στο ληξιαρχείο!
Επιπλέον, μετά την έκδοση της απόφασης, καθώς ο Ν.344/1976 επιβάλει την τελεσιδικία για την καταχώριση της διόρθωσης, πρέπει να ακολουθηθεί η διαδικασία της επίδοσης στον εισαγγελέα και της παρέλευσης του διαστήματος εντός του οποίου ο εισαγγελέας έχει δικαίωμα να ασκήσει ένδικα μέσα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας λόγος να συντηρείται αυτή η περιττή γραφειοκρατία από το νέο νομοσχέδιο. Θα πρέπει η υποχρέωση περί τελεσιδικίας να καταργηθεί.
Με αυτά τα χαρακτηριστικά, η εκδίκαση των αιτημάτων με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας δεν παρέχει την απαιτούμενη ασφάλεια δικαίου που επιβάλλεται με την Σύσταση (2010) 5 του Συμβουλίου της Ευρώπης για μια διαδικασία διαφανή, απλή και σύντομη για την διόρθωση των εγγράφων, αφού είναι αβέβαιη η χρήση της δικαστικής απόφασης από τα ενδιαφερόμενα άτομα στο ληξιαρχείο. Το πρόβλημα της δικαστικής διαδικασίας εν γένει είναι ότι διασπά σε δύο μεγάλα στάδια την διόρθωση: το δικαστικό στάδιο και το διοικητικό, ενώ θα έπρεπε να είναι ενιαίο κι όχι να εξαρτάται από τον κάθε ληξίαρχο αν θα εφαρμόσει την δικαστική απόφαση.
Πιο ασφαλής και απλή θα ήταν μια διαδικασία απευθείας αίτησης της μεταβολής στο ληξιαρχείο από το ενδιαφερόμενο άτομο, όπως γίνεται για την αλλαγή θρησκεύματος, αλλά και όπως γίνεται για την κάθε εξ αρχής δήλωση ληξιαρχικού γεγονότος (γέννησης, θανάτου, υιοθεσίας, γάμου, συμφωνου συμβίωσης). Το αίτημα για την διόρθωση ως προς το φύλο έχει πολλά στοιχεία “αναγέννησης” του ατόμου που θα δικαιολογούσαν την θεσμοθέτησης μιας διαδικασιας εξ αρχής δήλωσης του επαναπροσδιορισμού φύλου ως νέου ληξιαρχικού γεγονότος κι όχι ως “διόρθωση” της πράξης γέννησης.
(β) Αυτοπρόσωπη δήλωση του προσώπου
Αυτό δεν προβλέπεται σήμερα για καμία δικαστική διαδικασία: πάντοτε ο πολίτης έχει δικαίωμα – τις περισσότερες φορές και υποχρέωση – εκπροσώπησης από πληρεξούσιο δικηγόρο. Η υποχρέωση παράστασης με δικηγόρο εξακολουθεί και διατηρείται και με το νομοσχέδιο (αφού ακολουθείται η διαδικασία έκδοσης απόφασης του άρθρου 782Κ.Πολ.Δ. που εντασσεται στην εκούσια δικαιοδοσία που είναι υποχρεωτική η παράσταση με δικηγόρο). Η πρόσθετη υποχρεώση για “αυτοπρόσωπη” δήλωση του προσώπου που επιθυμεί την ληξιαρχική διόρθωση φύλου είναι μια ένδειξη δυσπιστίας: αμφιβάλλουμε ότι οι δηλώσεις θα είναι ειλικρινείς από όλους, αφού έχουμε αφαιρέσει και την υποχρέωση υποβολής ιατρικών πιστοποιητικών και φοβόμαστε μήπως κάποιοι πονηροί επιδιώξουν να χρησιμοποιήσουν τη διαδικασία για να αλλάξουν απλά το φύλο τους. Εκ των προτέρων, νομοθετημένος περιορισμός των δικαιωμάτων των διεμφυλικών, για να αποφευχθούν καταστρατηγήσεις. Με ποιο κριτήριο όμως θα κρίνει ο Δικαστής εάν ο αυτοπρόσωπα δηλών είναι ή όχι διεμφυλικός; Καταργούμε τα ιατρικά πιστοποιητικά και αφήνουμε τον Δικαστή να υποκαταστήσει την ιατρική επιστήμη; Υπάρχει κάτι κρυπτικό που πρέπει να διαγνώσει άραγε ο Δικαστής και για το οποίο απαιτείται – για πρώτη φορά στην πολιτική δικονομία – η αυτοπρόσωπη δήλωση του ενδιαφερομένου; Κάτι άρρητο, που ο νόμος αποφεύγει να το ονοματίσει;
Η εισαγωγή της αυτοπρόσωπης δήλωσης των ενδιαφερομένων για την μεταβολή της ληξιαρχικής καταχώρισης του φύλου δεν λαμβάνει υπόψη ότι τα διεμφυλικά άτομα πολύ συχνά αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα στο να εμφανιστούν σε μια δημόσια αρχή, όπως είναι ένα δικαστήριο, έστω και με όρους μυστικότητας όπως επιβάλλει το άρθρο. Είναι απαράγραπτο δικαίωμά τους να εκπροσωπηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, όπως κάθε άλλη περίπτωση ατόμου που έρχεται ενώπιον της Δικαιοσύνης: ο κανόνας αυτός είναι χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση!
Έπειτα, το νομικό ζήτημα είναι ποιο θα είναι το περιεχόμενο αυτής της “αυτοπρόσωπης δήλωσης”, την στιγμή που έχει ήδη κατατεθεί αίτηση διόρθωσης ληξιαρχικής πράξης στο Δικαστήριο, για να εκδικαστεί η υπόθεση. Τί ακριβώς χρειάζεται και η “αυτοπρόσωπη δήλωση”, εφόσον η διαδικασία βασίζεται στην αίτηση;
Η σήμερα ισχύουσα διαδικασία είναι σαφώς πιο αξιόπιστη: ένας μάρτυρας εμφανίζεται και ορκίζεται ότι το άτομο είναι διεμφυλικό, ότι χρησιμοποιεί όντως στις κοινωνικές σχέσεις του το τάδε όνομα (στο “επιθυμητό” φύλο) και ότι είναι αναγκαία η διόρθωση της ληξιαρχικής πράξης του για να μπορέσει να ζήσει ανθρώπινα. Η κατάθεση του μάρτυρα περιβάλλεται τον ένορκο τύπο, επομένως είναι προσωπικά υπεύθυνος (ακόμα και ποινικά) για τυχόν ψευδορκία. Με την προτεινόμενη διαδικασία αυτό καταργείται και μια ένορκη κατάθεση υποβιβάζεται σε απλή αυτοπρόσωπη δήλωση, χωρίς καμία συνέπεια εάν αυτή η δήλωση στο Δικαστήριο είναι ψευδής!
Συνοψίζοντας, με την αυτοπρόσωπη δήλωση το άτομο στερείται το δικαίωμα που έχει να εκπροσωπηθεί από τον πληρεξούσιο δικηγόρο που ούτως ή άλλως είναι υποχρεωμένο να προσλάβει για την συγκεκριμένη διαδικασία, “εξετάζεται” για το αν είναι διεμφυλικό από τον Δικαστή, ενώ καταργείται η νομικά αξιόπιστη διαδικασία της ένορκης κατάθεσης μάρτυρα που εξοπλίζει με πρόσθετη βεβαιότητα το Δικαστήριο ότι όσα κατατίθενται είναι αληθή.
(γ) Χωρίς δημοσιότητα
Σύμφωνα με το άρθρο 93 παρ. 2 του Συντάγματος: “Οι συνεδριάσεις κάθε δικαστηρίου είναι δημοσιες, εκτός αν το δικαστήριο κρίνει με απόφασή του ότι η δημοσιότητα πρόκειται να είναι επιβλαβής στα χρηστά ήθη ή ότι συντρέχουν ειδικοί λόγοι προστασίας της ιδιωτικής ή οικογενειακής ζωής των διαδίκων”. Επίσης, κατά την παρ. 3 του ίδιου άρθρου του Συντάγματος: “Κάθε δικαστική απόφαση πρέπει να είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη και απαγγέλλεται σε δημόσια συνεδρίαση”.
Αυτοί οι συνταγματικοί κανόνες επιβάλλουν ως κανόνα την δημοσιότητα για την συνεδρίαση του δικαστηρίου και την απαγγελία της δικαστικής απόφασης, με εξαίρεση μόνο ως προς την συνεδρίαση. Με το σήμερα ισχύον σύστημα, η εκδίκαση υποθέσεων διόρθωσης ληξιαρχικών πράξεων ως προς την ταυτότητα φύλου γίνεται δημόσια και τα Δικαστήρια έχουν δικαίωμα να διατάξουν την κεκλεισμένων των θυρών διεξαγωγή της συνεδρίασής τους. Αυτό θα αλλάξει με το νομοσχέδιο. Δεν είναι η πρώτη φορά που η εκούσια δικαιοδοσία γίνεται με κατάθεση φακέλου (π.χ. έγκριση ίδρυσης σωματείου). Εδώ όμως δεν είναι απλά κατάθεση φακέλου, αλλά απαιτείται και η “αυτοπρόσωπη δήλωση” του ενδιαφερόμενου σε ιδιαίτερο γραφείο, χωρίς δημοσιότητα.
Η διόρθωση ληξιαρχικής πράξης ως προς το φύλο είναι μια υπόθεση που αφορά και την ιδιωτική ζωή του ατόμου. Είναι εύλογο οι ενδιαφερόμενοι να μην ενθαρρύνονται να προχωρήσουν στην διαδικασία όταν ξέρουν ότι θα πρέπει να σταθούν σε ένα ακροατήριο δικαστικής αίθουσας με δημοσιότητα. Η δημοσιότητα είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για την ενάσκηση των δικαιωμάτων των διεμφυλικών, για ψυχολογικούς λόγους: την αγωνία πιθανού εξευτελισμού.
Η δημοσιότητα όμως είναι μια συνταγματική εγγύηση για την ορθή λειτουργία της Δικαιοσύνης και την αποφυγή παρεκτροπών εκ μέρους των Δικαστών. Από την εμπειρία μου στην εκδίκαση υποθέσεων ταυτότητας φύλου, οι δικαστές υπήρξαν πάντοτε διακριτικοί και δεν υπέβαλαν τα άτομα σε προσβλητικές ερωτήσεις. Σε αυτό θεωρώ ότι συντέλεσε και η ύπαρξη ακροατηρίου, αλλά και το γεγονός ότι μπορούσαν να εξετάσουν μάρτυρες (η εξέταση διαδίκου γίνεται μόνο αν το Δικαστήριο δεν καλυφθεί από την κατάθεση του μάρτυρα). Η μυστική εξέταση του ενδιαφερόμενου με την υποχρέωση “αυτοπρόσωπης δήλωσης” μπορεί να αποτελέσει περιβάλλον που μπορεί να ενθαρρύνει δυσάρεστες ερωτήσεις εκ μέρους των δικαστών. Σημειωτέον ότι στην εκούσια δικαδιοσοσία οι δικαστές έχουν αυτεπάγγελτη ευχέρεια να διατάξουν αποδείξεις και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετικά δυσάρεστες κατάστάσεις όταν το αντικείμενο της υπόθεσης είναι η βεβαίωση της μεταβολής του φύλου, σε συνδυασμό με την κατάργηση των ιατρικών βεβαιώσεων περί του επαναπροσδιορισμού.
Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να διατηρηθεί ο συνταγματικός κανόνας της δημοσιότητας της διαδικασίας με κατά περίπτωση απόφαση του δικαστηρίου για κεκλεισμένων των θυρών διεξαγωγή της συνεδρίασης για λόγους προστασίας του προσώπου. Όταν το διεμφυλικό άτομο επιθυμεί μυστικότητα, να μπορεί να υποβάλει το σχετικό αίτημα. Η απόφαση του δικαστηρίου ούτως ή άλλως απαγγέλλεται σε δημόσια συνεδρίαση κι αυτό δεν μεταβάλλεται με το υπό κρίση νομοσχέδιο.
(δ) Διόρθωση από άλλες αρμόδιες υπηρεσίες
Αυτή η διάταξη, κατά την οποία οι άλλες αρμόδιες υπηρεσίες οφείλουν να ακολουθήσουν την “νέα” ληξιαρχική πράξη γέννησης, έπρεπε νομοτεχνικά να αποτελεί μέρος του επόμενου άρθρου (“Συνέπειες της διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου”).
Επίσης δεν πρόκειται για “νέα” ληξιαρχική πράξη, αλλά για διορθωμένη ληξιαρχική πράξη: η ληξιαρχική πράξη γέννησης είναι μία, αυτή που συντάχθηκε εξ αρχής και απλώς προστίθενεται σε αυτήν μεταβολές (π.χ. ονοματοδοσία ως προς το κύριο όνομα) και διορθώσεις. Δεν υπάρχει “νέα” και “παλιά” ληξιαρχική πράξη. Νέο είναι το αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης που δίνεται μετά από την διόρθωση.
Το πρόβλημα με το άρθρο είναι ότι δεν ορίζει ποιες ακριβώς είναι οι αρμόδιες υπηρεσίες, με ποια διαδικασία θα προβούν στις διορθώσεις (αυτεπάγγελτα ή κατ’ αίτηση των ενδιαφερόμενων;) και σε ποιο χρονικό διάστημα πρέπει να ολοκληρωθούν οι σχετικές διορθώσεις, ενόψει του ότι το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει τον απόλυτο συντονισμό των αρχείων που περιέχουν στοιχεία αστικής κατάστασης των πολιτών.
Από την πράξη γνωρίζουμε ότι μετά την ληξιαρχική διόρθωση, πρέπει να συντελεστεί και η σχετική διαγραφή ή εγγραφή στο μητρώο αρρένων και η σχετική διόρθωση στο δημοτολόγιο, προκειμένου να ακολουθήσει η έκδοση νέου δελτίου αστυνομικής ταυτότητας. Στην πράξη σήμερα τα ίδια τα ενδιαφερόμενα άτομα υποβάλουν τα αιτήματα, περιφέροντας ότι μόνο το νέο αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης, αλλά και την δικαστική απόφαση, καθώς και την έκθεση επίδοσης στην εισαγγελία και το πιστοποιητικό της γραμματείας του δικαστηρίου για να ολοκληρωθούν οι σχετικές διορθώσεις, ενώ θα αρκούσε ένα και μόνο έγγραφο: η διορθωμένη ληξιαρχική πράξη που αναφέρει την αιτιολογία της διόρθωσης.
Κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε να επαφίενται οι δημόσιες υπηρεσίες στην επιμέλεια των ίδιων των ενδιαφερόμενων: το ληξιαρχείο θα πρέπει από την στιγμή που έχει ολοκληρώσει την διόρθωση να ενημερώσει αυτεπαγγέλτως και αμελλητί το μητρώο αρρένων και το δημοτολόγιο (είτε αυτό ανήκει στον ίδιο δήμο είτε όχι), ώστε η διαδικασία να προχωρήσει άμεσα και ενδουπηρεσιακά. Η υποδομή υπάρχει, η νομική βάση για την ενδοϋπηρεσιακή επικοινωνία με e-mail και fax (Ν. 2462/1998, Ν.3979/2011) και δεν χρειάζεται το άτομο να επαναλαμβάνει από την αρχή την δίκη ή να εξηγεί τα ίδια και τα ίδια σε κάθε δημόσια υπηρεσία. Εκεί που χρειάζεται η συμβολή του (π.χ. φωτογραφία και παράβολο για την έκδοση αστυνομικής ταυτότητας), φυσικά πρέπει να εμφανιστεί, αλλά για το μητρώο αρρένων και το δημοτολόγιο η διαδικασία πρέπει να ολοκληρώνεται αυτεπαγγέλτως. Αυτό πρέπει να αποτυπωθεί στο νομοσχέδιο με σαφείς διατάξεις που επιβάλλουν την αυτεπάγγελτη και αμελλητί ενημέρωση των αρχείων.
Πρωτ’ απ’ όλα, το μητρώο αρρένων. Η διατύπωση της διάταξης αναφέρει μονο “διόρθωση”, όχι όμως και (α) υποχρέωση εγγραφής των ατόμων που η ληξιαρχική καταχώριση του φύλου τους διορθώθηκε από θήλυ σε άρρεων και (β) υποχρέωση διαγραφής των ατόμων που ληξιαρχική καταχώριση του φύλου τους διορθώθηκε από άρρεν σε θήλυ. Σε σχέση με το μητρώο αρρένων ισχύει ο Ν. 2119/1993 – κύρωση Κώδικα Διατάξεων περί μητρώων αρρένων. Σε κάθε δήμο τηρείται ειδικό βιβλίο που ονομάζεται μητρώο αρρένων και στο οποίο είναι γραμμένοι οι άρρενες Έλληνες υπήκοοι. Ο τύπος του βιβλίου καθορίζεται με ΚΥΑ των Υπουργών Εθνικής Άμυνας και Εσωτερικών. Σε κάθε Αποκεντρωμένη Διοίκηση και σε κάθε στρατολογικό γραφείο τηρείται επίσης όμοιο αντίτυπο του μητρώου αρρένων όλων των δήμων που υπάγονται στην περιφέρειά τους. Οι ανήλικοι εγγράφονται στα μητρώα αρρένων του δήμου στο δημοτολόγιο του οποίου είναι γραμμένοι ή οφείλουν να εγγραφούν κατά τις διατάξεις περί κτήσεως της δημοτικότητας, ενώ οι ενήλικοι εγγράφονται στο μητρώο αρρένων του δήμου της προτιμήσεώς τους. Όσοι για οποιονδήποτε λόγο δεν είναι γραμμένοι σε μητρώα αρρένων χαρακτηρίζονται “αδήλωτοι” και έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τους γραμμένους. Οι δήμοι έχουν υποχρέωση να μεριμνούν χωρίς καθυστέρηση για την εγγραφή των αδήλωτων , πράγμα που πρέπει να αφορά και τα διεμφυλικά αγόρια (διόρθωση ληξιαρχικών πράξεων απο θήλυ σε άρρεν). Σύμφωνα με το άρθρο 3 του ανωτέρω νόμου, οι αδήλωτοι εγγράφονται στο μητρώο αρρένων με απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ύστερα από αίτηση των ενδιαφερομένων ή αυτεπαγγέλτως ή και με αίτηση κάθε πολίτη. Επομένως, ο δήμος πρέπει να ενημερώσει την Αποκεντρωμένη Διοίκηση όταν έχει μια διόρθωση ληξιαρχικής πράξης από θήλυ σε άρρεν για την εγγραφή του “αδήλωτου”. Ως προς την διαγραφή από τα μητρώα αρρένων, αυτή προβλέπεται μόνο σε περίπτωση θανάτου ή αφάνειας, όσων δεν έχουν την ελληνική ιθαγένεια κ.τ.λ. και δεν προβλέπεται ρητώς η περίπτωση της διαγραφής λόγω διόρθωσης ληξιαρχικής πράξης ως προς το φύλο. Το άρθρο 13 προβλέπει βέβαια ότι “άλλες” μεταβολές γίνονται με απόφαση Αποκεντρωμένης Διοίκησης, άρα και η περίπτωση της διαγραφής λόγω διόρθωσης ως προς το φύλο θα γίνεται έτσι. Το ίδιο άρθρο περιλαμβάνει νομοθετική εξουσιοδότηση προς τον Υπουργό για τα δικαιολογητικά που χρειάζονται, ώστε η Αποκεντρωμένη Διοίκηση να διαγράψει άτομο από το μητρώο αρρένων. Στην Υπουργική Απόφαση Φ.28700/17574 (“Απαιτούμενα δικαιολογητικά για την ενέργεια εγγραφών, διαγραφών κ.λπ. μεταβολών στα μητρώα αρρένων”, ΦΕΚ Β` 746/1993), υπάρχει η σχετική αναφορά:
“Κεφάλαιο Β – Διαγραφές […]
6. Θηλέων (άρθρο 13).
α. Πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας που εκδίδεται από το δήμαρχο ή πρόεδρο κοινότητας του δήμου ή της κοινότητας από τα μητρώα αρρένων του οποίου πρόκειται να διαγραφεί το θήλυ πρόσωπο, το οποίο εσφαλμένα γράφτηκε σ` αυτά (υπόδειγμα 11).
β. Απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης γεννήσεως.”
Με βάση αυτό το άρθρο γίνονται οι διαγραφές από το μητρώο αρρένων λόγω διόρθωσης ληξιαρχικής πράξης γέννησης ως προς το φύλο, αλλά είναι σαφές από τη διατύπωση ότι ο σκοπός της διάταξης ήταν οι “εσφαλμένες” εγγραφές στο μητρώο αρρένων. Bέβαια, στο “υπόδειγμα” του πιστοποιητικού που επισυνάπτεται στην εν λόγω Υπουργική Απόφαση, γίνεται σαφές ότι ο κανονιστικός νομοθέτης ειχε σαφέστατα υπόψη και την αλλαγή φύλου:
“Πιστοποιείται ότι ο …… του …. και της ….. που είναι γραμμένος στο μητρώο αρρένων του Δήμου μας με έτος γεννήσεως … και αυξ. Αριθμό … είναι ένα και το αυτό πρόσωπο με την …. του …. και της …. που ειναι γραμμένη στο δημοτολόγιό μας με με έτος γεννήσεως …. αυξ. Αριθμό οικογενειακής μερίδας …. και σειρά … .
Αυτή κατά λάθος γράφτηκε στο μητρώο αρρένων αφού πρόκειται για θήλυ, όπως αυτό προκύπτει και από το συνημμένο απόσπασμα της αριθ. …. ληξιαρχικής πράξης γέννήσεώς της.”
Αυτό το υπόδειγμα έχει ήδη δημιουργήσει προβλήματα σε άτομα που είναι γραμμένα σε άλλο μητρώο αρρένων και άλλο δημοτολόγιο, διότι δεν λαμβάνει υπόψη αυτή την πιθανότητα. Πρέπει λοιπόν να αλλάξει και το υπόδειγμα (υπόδειγμα είναι άλλωστε, όχι δεσμευτικό περιεχόμενο δυνάμει των διατάξεων) ώστε να υποδεχτεί καλύτερα και την περίπτωση της διαγραφής λόγω μεταβολής ληξιαρχικής πράξης γέννησης ως προς το φύλο. Επιπλέον, ο νόμος για το μητρώο αρρένων ορίζει ότι μέχρι την 1η Απριλίου κάθε χρόνου, οι δήμοι συντάσσουν στρατολογικούς καταλόγους που αποστέλλουν στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με τα άτομα που είναι προς στράτευση τον επόμενο χρόνο. Από την διατύπωση του υποδείγματος φαίνεται ότι πρέπει να προηγηθεί η διόρθωση του δημοτολογίου και μετά να προχωρήσει η διαγραφή απο το μητρώο αρρένων. Πάμε λοιπόν στο δημοτολόγιο.
Δημοτολόγιο έχουν την υποχρέωση να τηρούν όλοι οι δήμοι, σύμφωνα με τον σχετικό Κώδικα Διαταγμάτων για τα Δημοτολόγια (π.δ. 496/1991, ΦΕΚ Α’ 180/1991). Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 1 του Κώδικα, κάθε εγγραφή, διαγραφή, μεταφορά από τη μια σε άλλη οικογενειακή μερίδα, προσθήκη ελλειπόντων στοιχείων, διόρθωση εσφαλμένων στοιχείων καθώς και κάθε άλλη μεταβολή στο δημοτολόγιο ενεργείται, εφόσον συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, είτε αυτεπαγγέλτως, βάσει επισήμων στοιχείων που υπάρχουν στο δήμο ή την κοινότητα, είτε κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου, πάντοτε με πράξη του δημάρχου . Η πράξη αυτή του δημάρχου προσυπογράφεται από τον προϊστάμενο του δημοτολογίου, δημοτικό υπάλληλο για τους δήμους , καταχωρίζεται στο δημοτολόγιο και είναι αμέσως εκτελεστή. Στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι οι αποφάσεις που εκδίδονται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση για τη διόρθωση ή προσθήκη στοιχείων εγγραφής, ως και κάθε άλλη κατά νόμο μεταβολή στα μητρώα αρρένων εκτελούνται και ως προς τα δημοτολόγια διά καταχωρίσεως των στοιχείων στα οποία αναφέρονται οι αποφάσεις αυτές στα δημοτολόγια, από τα όργανα που ορίζονται στην παρ. 1 αυτού του άρθρου. Έτσι, όμως, δίνεται η εντύπωση ότι πρώτα διαγράφεται το άτομο από τα μητρώα αρρένων και μετά γίνεται η διόρθωση στο δημοτολόγιο, αντίθετα με το συμπέρασμα που εξάγεται ανωτέρω από το υπόδειγμα του πιστοποιητικού του δημάρχου προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση για την ταυτοπροσωπία του ατόμου που η ληξιαρχική πράξη γέννησης του έχει μεταβολή ως προς το φύλο. Η σωστή εγγραφή στο δημοτολόγιο ειναι απαραίτητη για την έκδοση σωστού πιστοποιητικού οικογενειακής κατάστασης, αλλά και σωστής εγγραφής του ατόμου στον εκλογικό κατάλογο του Υπουργείου Εσωτερικών που καταρτίζεται με βάση τα δημοτολόγια. Εάν η μεταβολή του ονόματος και του φύλου δεν γίνουν στο δημοτολόγιο, το διεμφυλικό άτομο δεν μπορεί να ψηφίσει, αλλά ούτε και να εκδόσει το νέο δελτίο αστυνομικής ταυτότητας με βάση τα νέα στοιχεία του. Το άρθρο 13 του π.δ. ορίζει ότι τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τις διορθώσεις στο δημοτολόγιο ορίζονται με Υπουργική Απόφαση. Σχετικά με το θέμα αυτό έχει εκδοθεί η υπουργική απόφαση 42301/12168 (ΦΕΚ Β΄ 608/12-7-1995), η οποία δεν αναφέρει τίποτα το ειδικότερο για τα δικαιολογητικά που πρέπει να προσκομιστούν σε περίπτωση ληξιαρχικής μεταβολής φύλου, οπότε ισχύει μια γενική διάταξη που υπάρχει, κατά την οποία αρκεί η προσκόμιση της ληξιαρχικής πράξης γέννησης (κεφάλαιο Γ, παρ. 8). Θα πρέπει όμως για λόγους ασφάλειας δικαίου και εδώ να προβλεφθεί ειδικώς ποια ακριβώς είναι η πορεία, δεδομένων των προβλημάτων που δημιουργούνται με την εμπλοκή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ως προς την εγγραφή / διαγραφή σχετικά με το μητρώο αρρένων.
Μετά το δημοτολόγιο, έρχεται η έκδοση νέας αστυνομικής ταυτότητας (όπου χρειάζεται κι ένας μάρτυρας). Ένα μεγάλο ερώτημα είναι όμως τι γίνεται με όλες τις υπόλοιπες εγγραφές σε δημόσια και ιδιωτικά αρχεία. Μια μεγάλη κατηγορία είναι ο χώρος της εκπαίδευσης και της επανέκδοσης τίτλων σπουδών στα νέα στοιχεία. Μια παλαιότερη γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. ανέφερε ότι ένα Τ.Ε.Ι. δεν ήταν υποχρεωμένο να επανεκδόσει τον τίτλο σπουδών με τα νέα στοιχεία του ατόμου. Αυτή η προσέγγιση θα ήταν καταστροφική για την επαγγελματική ζωή του ατόμου: τα πτυχία πρέπει να επανεκδίδονται κανονικά και δυνάμει του άρθρο 4 παρ. 1 (γ) του Ν.2472/1997 που επιβάλλει ότι τα προσωπικά δεδομένα πρέπει να είναι ακριβή και να επικαιροποιούνται από τον υπεύθυνο επεξεργασίας. Για λόγους ασφάλειας δικαίου, αυτό θα πρέπει να οριστεί από το νέο νομοσχέδιο με ειδική μνεία στην σχετική διάταξη. Μια άλλη μεγάλη κατηγορία είναι τα περιουσιακά δικαιώματα και κυρίως οι συμβολαιογραφικές πράξεις που αποτελούν τίτλους κυριότητας ή άλλων εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε ακίνητα: για αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει καμία μνεία στο νομοσχέδιο: πώς θα αλλάζουν τα ονόματα των ιδιοκτητών σε υποθηκοφυλακεία και κτηματολόγια; Η υπάρχουσα διαδικασία είναι η υποβολή ενός αιτήματος σε συμβολαιογράφο για διόρθωση συμβολαιογραφικών πράξεων, αλλά ο νόμος πρέπει να ορίσει ποια ακριβώς δικαιολογητικά πρέπει να προσκομίσει το άτομο στον συμβολαιογράφο για να προχωρήσει την διαδικασία. Το ίδιο ζήτημα αφορά και τις Τράπεζες: πρέπει να οριστούν τα δικαιολογητικά ταυτοπροσωπίας που θα πρέπει να εμφανιζουν τα άτομα που έχει μεταβληθεί η ληξιαρχική πράξη γέννησής τους, αφού σε κανένα άλλο στοιχείο πλην της δικαστικής απόφασης δεν αναγράφεται η μεταβολή ως προς το φύλο!
Εκεί εντοπίζω το σημαντικότερο ζήτημα: αφού η “νέα” (καλύτερα: διορθωμένη) ληξιαρχική πράξη δεν θα αναφέρει το γεγονός της μεταβολής, το άτομο θα πρέπει να πάει σε όλες αυτές τις υπηρεσίες με αντίγραφο της “παλιάς” ληξιαρχικής πράξης, μαζί με την δικαστικη απόφασή, μαζί με το πιστοποιητικό περί μη άσκησης ενδίκων μέσων και την έκθεση επίδοσης για να πείσει ότι είναι το ίδιο άτομο και να ζητήσει την διόρθωση των στοιχείων του από όλες τις άλλες εγγραφές. Πρόκειται για μια απίστευτη γραφειοκρατική ταλαιπωρία που θα μπορούσε να περιοριστεί εάν οι ανωτέρω Υπουργικές Αποφάσεις και νομοθεσίες για τα μητρώα αρρένων και τα δημοτολόγια είχαν ρητώς λάβει υπόψη το ζήτημα της διόρθωσης ταυτότητας φύλου. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει όλα αυτά να αντικατασταθούν από ένα πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας που θα εκδίδει το δημοτολόγιο, κατά το πρότυπο του παραπάνω πιστοποιητικού που εκδίδεται για την διαγραφή ατόμου από το μητρώο αρρένων. Ένα τέτοιο πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας που θα αναφέρει ότι το άτομο με αρχικά στοιχεία τάδε είναι το ίδιο άτομο με τα νεότερα στοιχεία δείνα, σύμφωνα με την σχετική ληξιαρχική πράξη γέννησης και την σχετική δημοτολογική εγγραφή. Αυτό το πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας θα είναι για γενική χρήση στον δημόσιο (π.χ. Δ.Ο.Υ., εκπαίδευση, κοινωνική ασφάλιση κτλ) και τον ιδιωτικό τομέα (π.χ. τράπεζες, εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, ΔΕΚΟ, ιδιωτική ασφάλιση κ.τ.λ.).
(ε) Μόνο δύο φορές αλλαγή στοιχείων φύλου
Κατά την παρ. 4 του νομοσχεδίου εισάγεται κι άλλος ένας περιορισμός που σήμερα δεν προβλέπεται από την νομοθεσία: “Η νέα ληξιαρχική πράξη μπορεί στο εξής να αλλάξει μία φορά, με την ίδια διαδικασία και τις ίδιες προϋποθέσεις.” Πρόκειται για ατυχή διατύπωση: το άτομο μπορεί να θέλει ή να πρέπει να αλλάξει οποιοδήποτε άλλο από τα στοιχεία αστικής κατάστασης του εκτος του φύλου (π.χ. το θρήσκευμα που δεν αλλάζει “με την ίδια διαδικασία και τις ίδιες προϋποθέσεις), ενώ η γενικότητα αυτής της διατύπωσης δεν θα του επιτρέψει άλλες μεταβολές. Χρειάζεται πιο προσεκτική διατύπωση ώστε να αποφευχθούν τέτοιες απαγορεύσεις. Επίσης δεν είναι ιδιαίτερα κατανοητό για ποιο λόγο το κράτος επιτρέπει συγκεκριμένα δύο διορθώσεις της καταχώρισης φύλου κι όχι μόνο μία ή και περισσότερες.
Το όνομα και το φύλο που αλλάζει στη ληξιαρχική πράξη καθώς και στα δημόσια έγγραφα και υπηρεσίες, θα αλλάζει χωρίς περαιτέρω πληροφορίες για το αρχικό φύλο και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις; πχ τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες κλπ;
Ο Έλληνας προασπίζει τόσο καλά το φαντασιακό του έθνους που είναι συνδυασμένο με την απίστευτη ματσίλα που (πρέπει να) φοράει καθημερινά, που θεωρεί αυτονόητο με τη σειρά του πως αρπάζει πίσω ό,τι θεωρεί πως δικαιωματικά του ανήκει. Μας τα λέει και η Βανδή ότι θέλει ρε παιδιά να βλέπει τις γυναίκες να ΜΗΝ χορεύουν βαρύ ζεϊμπέκικο και τους άντρες να ΜΗΝ χορεύουν τσιφτετέλι.
Αλλα να ξέρετε «Όσο γεννάτε, θα υπάρχουμε» που ήταν ένα από τα συνθήματα μιας ειρηνικής διαμαρτυρίας που έγινε στην Κόρινθο πριν κάτι μέρες, υπογραμμίζοντας το αυτονόητο.
Όταν γίνει αλλαγή από γυναίκα σε άνδρα, τότε αυτός υποχρεώνεται να περάσει από στρατολογία; Θα κριθεί ανίκανος να υπηρετήσει κατά πάσα πιθανότητα. Για να μην παραβιαστεί η μυστικότητα, θα πρέπει να γραφτεί κάτι άλλο ως αιτιολογία…
Στην παράγραφο 3, εκτός από τις δημόσιες υπηρεσίες, θα πρέπει να προβλεφθεί πως την ίδια υποχρέωση διόθρωσης των καταχωρήσεων με μυστικότητα κλπ έχουν και ιδιωτικά ιδρύματα και επιχειρήσεις (πχ τράπεζες, σχολές, κλπ).
Δηλαδή, για να καταλάβουμε! Ένας άντρας για χ, ψ λόγους αποφασίζει ότι είναι «γυναίκα», χωρίς καμία λοιπόν ιατρική διαδικασία, πάει στο δικαστήριο και «αλλάζει» νομικά φύλο. Έτσι θα μπορεί να πηγαίνει αυτός που έχει γεννηθεί άρρεν και τώρα είναι «θήλυ» στις γυναικείες τουαλέτες, ας έχει τα γεννητικά όργανα του φύλου που έχει γεννηθεί; Ή και το αντίθετο; Και αυτό δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα σε κανέναν;
Ή το σπουδαιότερο. Κάποιος κάνει «αλλαγή» φύλου και το κατοχυρώνει τώρα νομικά, με μυστικότητα κλπ κλπ. Κι αν αυτός που είναι τώρα «αυτή» παντρευτεί κάποιον χωρίς να του το πει, που θα γνωρίζει ο σύζυγός της ότι ουσιαστικά δεν παντρεύτηκε γυναίκα, αλλά «πρώην» άντρα; (και το αντίθετο) Τα δικαιώματα του συζύγου που πάνε; Εάν τελικά περάσει αυτό το αφύσικο νομοθέτημα, θα πρέπει τουλάχιστον σε περίπτωση γάμου να αίρεται η μυστικότητα.
Και τέλος, αφού η «αλλαγή» θα γίνεται μυστικά, τότε θα μπει από το παράθυρο η υιοθεσία παιδιών, από ομοφυλόφιλα «ζευγάρια»! Γεγονός καταστροφικό…!!!!
1. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΈΝΟΥ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΚΟΣΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΄Η ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΟΥ ?
2. ΣΥΝΤΑΞΗ Η ΟΠΟΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΟΥ ΦΥΛΟΥ ΛΟΓΟ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΑΠΗΡΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ?
ΘΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΟΜΑΤΑ Ή ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟΒΟΡΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΠΩΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ?
3.ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ?
4.ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΙΤΗΣΗ ?
5.ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ Ή ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕΣΩ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ?