Αρχική «Μέτρα Θεραπείας ατόμων που απαλλάσσονται από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής» και λοιπές διατάξειςΆρθρο 22 – Διατάξεις για το συναινετικό διαζύγιο

Άρθρο 22 – Διατάξεις για το συναινετικό διαζύγιο

1. Το άρθρο 1438 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Ο γάμος μπορεί να λυθεί με διαζύγιο το οποίο απαγγέλλεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή με συμφωνία των συζύγων όπως ορίζεται στο άρθρο 1441.».
2. Το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία να λύσουν το γάμο τους. Η συμφωνία αυτή συνάπτεται μεταξύ των συζύγων με την παρουσία πληρεξούσιου δικηγόρου για καθέναν από αυτούς και υπογράφεται από τους ίδιους και από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους ή μόνον από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η πληρεξουσιότητα πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της συμφωνίας.
2. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται η επιμέλεια των τέκνων, η επικοινωνία με αυτά καθώς και η διατροφή τους, κατά τη διαδικασία της προηγούμενης παραγράφου, με την ίδια ή με άλλη έγγραφη συμφωνία των συζύγων, που υπογράφεται κατά τα ανωτέρω και ισχύει για δύο έτη τουλάχιστον.
3. Η έγγραφη συμφωνία για τη λύση του γάμου, καθώς και η συμφωνία για την επιμέλεια, την επικοινωνία και τη διατροφή των ανήλικων τέκνων υποβάλλονται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του καθενός συζύγου, μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια ή τα ιδιωτικά έγγραφα, σε συμβολαιογράφο.
4. Ο συμβολαιογράφος συντάσσει πράξη με την οποία βεβαιώνει τη λύση του γάμου, επικυρώνει τις συμφωνίες των συζύγων και τις ενσωματώνει σε αυτή. Τη συμβολαιογραφική πράξη υπογράφουν οι σύζυγοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ή μόνον οι τελευταίοι, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η πληρεξουσιότητα πρέπει να έχει δοθεί στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της πράξης. Όταν η βεβαίωση αφορά στην επιμέλεια, επικοινωνία και διατροφή των ανήλικων τέκνων, η πράξη αποτελεί εκτελεστό τίτλο, εφόσον έχουν συμπεριληφθεί στη συμφωνία οι ρυθμίσεις των άρθρων 950 και 951 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Μετά τη λήξη ισχύος της κατά τα ανωτέρω επικυρωμένης συμφωνίας, με νέα συμφωνία και με την ίδια διαδικασία μπορεί να ρυθμίζεται η επιμέλεια των τέκνων, η επικοινωνία με αυτά καθώς και η διατροφή αυτών για περαιτέρω χρονικό διάστημα.
5. Η λύση του γάμου επέρχεται από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου που περιέχει τη συμφωνία στον ληξίαρχο όπου έχει καταχωριστεί και η σύστασή του.».

Σχόλια
  • 12 Ιουνίου 2017, 13:19 | ΕΥΓΝΩΣΙΑ

    Να προστεθει παρ. 6 :
    «Οι συμφωνιες των αρθρων 1438 & 1441 για τη λυση του γαμου, την επιμελεια, την επικοινωνια και τη διατροφη των ανηλικων τεκνων, μπορει να περιεχονται στο πρακτικο διαμεσολαβησης που καταρτιζεται κατα το αρθρο 9 ν. 3898/2010. Η λυση του γαμου επερχεται απο την καταθεση στον Ληξιαρχο οπου εχει καταχωριστει η συσταση του, αντιγραφου του κατατεθειμενου στη Γραμματεια του Μονομελους Πρωτοδικειου πρακτικου διαμεσολαβησης.»

  • 12 Ιουνίου 2017, 12:28 | Κέντρο Διαμεσολάβησης ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    Σε συνεχεια προηγουμενου σχολιου:

    Με βάση το σχέδιο του τροποποιηθέντος άρθρου για την έκδοση συναινετικών διαζυγίων από τον συμβολαιογράφο γεννιούνται τα εξής νομικά θέματα:

    -Υφίσταται ο κίνδυνος να μην αναγνωρίζεται αυτόματα από άλλες χώρες μέλη της Ε.Ε. ενόψει των διατάξεων του Κανονισμού 2201/2003, στα άρθρα 1§ 1, 2 § 1, 3 § 1, 4, 21 § 1 και την αιτιολογική σκέψη 7 του οποίου αναφέρονται οι όροι «δικαστήριο» και «απόφαση».

    -Επίσης αντίκειται προς τα άρθρα 26 § 3, 94 § 1,2 και 96 § 1 του Συντάγματος.
    -Σύμφωνα με τα όσα ισχύουν μέχρι τώρα, αν υπάρχουν ελλαττώματα στο ιδιωτικό συμφωνητικό που προσκομίζεται στο δικαστήριο , οι διάδικοι μπορούν να προσφύγουν σε έφεση ( ή για να τελεσιδικήσει η απόφαση διαζυγίου,θα πρέπει να παραιτηθούν από τα ένδικα μέσα). Αν στο ιδιωτικό συμφωνητικό που θα συνταχθεί και θα επικυρωθεί από τον συμβολαιογράφο, σύμφωνα με το υπό ψήφιση νέο άρθρο, υπάρξουν ελαττώματα, με ποιον τρόπο θα μπορεί να προσβληθεί αυτή η πράξη, εφόσον δεν θα υπάρχει η δυνατότητα έφεσης; Δυνατότητα έφεσης υπάρχει μόνο σε δικαστικές αποφάσεις και ΟΧΙ σε συμβολαιογραφικές πράξεις. Πιθανόν να πρέπει να προσβληθεί η συμβολαιογραφική πράξη για πλάνη , απάτη , απειλή, στα δικαστήρια, γεγονός που προκαλεί αβεβαιότητα για το αποτέλεσμα και δεν αποσυμφορεί τελικώς την ύλη από τα δικαστήρια, που είναι και ο σκοπός των εν λόγω μεταρρυθμίσεων.
    -Με ποιον τρόπο θα τελεσιδικεί η όλη διαδικασία;
    -Γεννάται και ζήτημα εκτελεστότητας του ιδιωτικού συμφωνητικού στα ζητήματα επικοινωνίας τέκνων και διατροφής. Θα είναι εκτελεστή η συμβολαιογραφική πράξη, ωσαν να είναι απόφαση δικαστηρίου;
    – Ως προς το ζήτημα εκκρεμοδικίας: αν έχει ξεκινήσει η διαδικασία έκδοσης διαζυγίου με δικαστικό τρόπο και εκκρεμεί η έκδοση απόφασης και εν τω μεξαξύ εκδόσουν συμβολαιογραφική πράξη λύσης γάμου. Υπάρχει στην περίπτωση αυτή έκδοσης αντιφατικών συμφωνιών και αποφάσεων.

    Η προτεινόμενη διαδικασία:

    Το ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των δύο μερών να υπογράφεται ενώπιον ενός διαμεσολαβητή δικηγόρου , διαπιστευμένου από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, παρουσία των δικηγόρων των συμβαλλόμενων μερών. Ο διαμεσολαβητής θα διασφαλίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ισότητα στα δύο μέρη και την εμπιστευτικότητα της όλης διαδικασίας. Το συμφωνητικό αυτό θα επικυρώνεται ακολούθως στο αρμόδιο Πρωτοδικείο το τόπου διαμονής των μερών και με αυτόν τον τρόπο θα αποκτάται εκτελεστότητα. Από την επικύρωση αυτή και μετά έχουμε απόφαση δικαστηρίου, η οποία θα λύει τον γάμο και θα ρυθμίζει θέματα επικοινωνία τέκνων – εόσον υπάρχουν- και διατροφής, εύκολα και γρήγορα, χωρίς να υπερφορτώνονται τα πινάκια των Πρωτοδικείων, λόγω της ταχύτητας της διαδικασίας (απλή , τυπική επικύρωση).

  • 12 Ιουνίου 2017, 11:24 | Κέντρο Διαμεσολάβησης ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    Τα περισσότερα ζευγάρια που χωρίζουν ΔΕΝ καταφέρνουν να συμφωνήσουν στη διατροφή και οδηγούνται στα δικαστήρια ή (όσο η ενημέρωση για τον νέο θεσμό προχωρά) στη διαμεσολάβηση.
    -Θα ήταν πολύ χρήσιμο, αυτοί που προσφεύγουν σε διαμεσολάβηση, ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ για το διαζύγιό τους. Δηλαδή στο πρακτικό διαμεσολάβησης (που κατατίθεται στο Πρωτοδικείο), με το οποίο οι σύζυγοι, παρισταμένων των δικηγόρων τους, ρυθμίζουν τα θέματα των ανηλίκων, να περιέχεται ΚΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ.
    -Οι πολίτες θα κέρδιζαν χρόνο, χρήματα, καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους ως γονείς και απόρρητο στην προσωπική του ζωή, ενώ ταυτόχρονα θα επέρχονταν και η ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ των δικαστηρίων.
    -Χωρίς τη δυνατότητα συναινετικού διαζυγίου με διαμεσολάβηση, ο αριθμός των συναινετικών θα μειωθεί και ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΜΕ ΝΕΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ, καθώς αυτοί που σήμερα προχωρούν σε συναινετικό ΧΩΡΙΣ να έχουν λύσει το θέμα της διατροφής, θα είναι υποχρεωμένοι να ασκήσουν αγωγή (και ένδικα μέσα κ.ο.κ.)ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ.

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ: ΑΡΘΡΟ 22 6.»Οι συμφωνίες των άρθρων 1438 & 1441 για τη λύση του γάμου, την επιμέλεια, την επικοινωνία και τη διατροφή των ανηλίκων τέκνων, μπορεί να περιέχονται στο πρακτικό διαμεσολάβησης που καταρτίζεται κατά το άρθρο 9 ν. 3898/2010. Η λύση του γάμου επέρχεται από την κατάθεση στον Ληξίαρχο όπου έχει καταχωριστεί η σύσταση του, αντιγράφου του κατατεθειμένου στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου πρακτικού διαμεσολάβησης.» Άρθρο 28 1. Όποιος κακόβουλα παραβιάζει … ή προκύπτει από συμφωνία που έχει επικυρώσει ο συμβολαιογράφος κατά το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα, «ή περιέχεται σε πρακτικό διαμεσολάβησης του ν.3898/2010»

  • 12 Ιουνίου 2017, 10:11 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΤΡΑΣ

    Με την ευκαιρία τροποποίησης του ΑΚ, πρέπει να τροποποιηθούν και τα άρθρα 69 και 73 του ΑΚ, που από αβλεψία του ν. 4335/2015 δεν τροποποιήθηκαν αφού η αρμοδιότητα για διορισμό προσωρινής διοίκησης επέστρεψε με τον ν. 4335/2015 στο Μονομελές Πρωτοδικείο.

  • 11 Ιουνίου 2017, 15:54 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΩΤΣΑΚΗ

    Τα θέματα επιμέλειας ,διατροφής των τέκνων ,επικοινωνίας μαζί τους ,όπως και τα περιουσιακά ζητήματα μεταξύ των συζύγων μπορουν ήδη σημερα να λύνονται με Διαμεσοκαβηση του Νόμου 3898/2010 και οι σχετικές συμφωνίες των ενδιαφερομένων καταχωρούνται στο συμφωνητικο ,που συντάσσουν στο τέλος της διαδικαδιας οι υποχρεωτικά παριστάμενοι σε αυτήν πληρεξούσιοι δικηγόροι .Το συμφωνητικο επισυνάπτεται στο Πρακτικό ,το οποίο συντάσσει ο Διαμεσολαβητής στο στο τέλος της διαδικασιας και το οποίο υποβάλλεται κατ’αιτηση έστω και ενός των μερών στο Μονομελές Πρωτοδικείο του τόπου όπου διεξήχθη η Διαμεσολάβηση, όπου γινεται περιαφή του με τον εκτελεστηριο τύπο κατ’ άρθρο 918 ΚπολΔικ.
    Όταν τι διαζύγιο ειναι συναινετικό ,οι σύζυγοι εχουν εξ ορισμού συμφωνήσει για την λύση του γάμου τους «.Διαμαχες » υπάρχουν – εαν υπάρχουν- μονο ως προς τα θεματα ,που αφορούν τα τέκνα και τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων .Οταν οι » διαμάχες «‘αυτες λυθούν ,το θέμα της λύσης του γάμου ειναι πολύ εύκολο και συνήθως αποτελεί μια τυπική ενέργεια .Αφου τα θεματα ,που χρειάζεται να επιλυθούν ,μπορουν να αντιμετωπιστούν με Διαμεσολάβηση, πιστεύω οτι ειναι απολυτα νοητό στο σχετικό συμφωνητικό να συμπεριληφθεί και ένα άρθρο για την λύση του γαμιυν,θέματος που θα εχει ήδη καταστεί » κενό κέλυφος «‘.Με την υποβολή του Πρακτικού πέρατος της διαδικασίας της Διαμεσολαβησης στο Μονομελές Πρωτοδικείο προκειμενου να καταστεί τίτλος εκτελεστός το συμφωνητικό, που περιλαμβάνεται σε αυτό, η Τακτική Δικσιοσύνη παραμένει αναμεμειγμένη κατα τροπο ,που δεν διαφέρει ουσιαστικά απο την σημερινή ανάμειξη της στην διαδικασια του συναινετικού διαζυγίου .
    Μήπως θα ηταν ,κατα συνέπεια ,σκόπιμο να γινόταν ανάθεση στον Διαμεσολαβητή του Ν.3898/2010 και της λύσης του γάμου με κοινή συναίνεση των συζύγων ,αντί στον Συμβολαιογράφο ,όπως προβλέπεται απο το υπό Δημόσια Διαβούλευση Σχεδίου Νόμου ,που θέτει εντελώς εκτός διαδικασιας τα Δικαστήρια ;

  • 11 Ιουνίου 2017, 14:45 | Παντελής Γ.

    Άρθρο 22 – Διατάξεις για το συναινετικό διαζύγιο

    Τι μας λέει ο νομοθέτης με το ανωτέρω πρός ψήφιση άθρο:

    1)Πλέον η οικογένεια και οι σχέσεις μεταξυ των μελών της (συζύγων-τέκνων) ρυθμίζεται με τέτοιο τρόπο απο το υπουργείο ώστε να αποφέρουν περισσότερα έσοδα στις ήδη πληγείσες επαγγελματικές ομάδες απο την οικονομική κρίση , όπως συμβολαιογράφοι και δικηγόροι. Αυτό αποδυκνείεται αφενώς απο την ύπαρξη δύο (2) δικηγόρων υποχρεωτικά και όχι δυνητικά αφετέρου απο την προχειρότητα του νομοσχεδίου που έχει στηλιτευτεί σε προηγούμενες δημοσιεύσεις τις οποίες δεν αναφέρω για αποφυγή επαναλήψεων.
    Εξαναγκάζουν κάποιον που θέλει ένα γρήγορο διαζύγιο να το πληρώσει πανάκριβα, το μέλημα και εδώ ειναι να αυξηθούν τα έσοδα δικηγόρων & συμβολαιογράφων χωρίς να ασχολείται ουδείς με την οικογένεια και την κρίση που την μαστίζει.

    2)Η συνεπιμέλεια ή κοινή επιμέλεια εξακολουθεί να μην απασχολεί το υπουργείο και σε αυτό το νομοσχέδιο. Το δικαίωμα του πατέρα στην ανατροφή των τέκνων του, το δικαίωμα του παιδιού στο να έχει μία υγιή σχέση με τον ίδιο του τον πατέρα αγνοείται επιδεικτικά για μία ακόμα φορά.
    i)Καταδίκη της ελληνικής δικαστικής πρακτικής από το ΕΔΔΑ σε ότι αφορά την επικοινωνία πατέρα τέκνου αγνοείται.
    Η Ελλάδα παραβίαζει συστηματικά το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και ειδικότερα την υποχρέωσή της να προστατέψει την οικογενειακή ζωή του πατέρα, λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα για την υλοποίηση του δικαιώματος επικοινωνίας του με τα παιδιά του.
    Μια σειρά από καταδίκες όπως η πρόσφατη απόφαση [αρ. 74758/11] της 16/6/2016 κατά της Ελλάδος, όπου το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου διαπίστωσε ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και ειδικότερα την υποχρέωσή της να προστατέψει την οικογενειακή ζωή του προσφεύγοντα (πατέρα), λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα για την υλοποίηση του δικαιώματος επικοινωνίας του με τα παιδιά του αποδυκνείουν τις προθέσεις του υπουργείου.
    Στο ισχύον Ελληνικό νομικό πλαίσιο, οι διατάξεις των άρθρων 950 παρ. 2 ΚΠολΔ και 232 Α Π.Κ. ελέγχονται από το ΕΔΔΑ ως ανεπαρκείς, αν όχι ακατάλληλες (παρ. 68). Πρέπει προφανώς να αναθεωρηθούν και να συμπληρωθούν. Υπό το ισχύον νομικό πλαίσιο, μόνη δυνατότητα παραμένει η «συμβατική» ερμηνεία του άρθρου 1532 Α.Κ. (παρ. 34 ), δηλαδή η παραδοχή ότι ο Εισαγγελέας Ανηλίκων μπορεί και υποχρεούται, βάσει της διάταξης αυτής, να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του δικαιώματος του άρθρου 8 της Σύμβασης. Αποτελεί, εξάλλου, πάγια νομολογία του ΕΔΔΑ από την δεκαετία του 1990 ήδη ( κατά της Φινλανδίας της 23/9/1994, παρ. 55), ότι, τόσο στις αναλήψεις των παιδιών σε Δημόσια Μέριμνα (υποθέσεις τις οποίες συνήθως διευθύνει με διατάξεις του ο Εισαγγελέας Ανηλίκων) όσο και στις οικογενειακές διαφορές, το Κράτος έχει τις ίδιες υποχρεώσεις για την προστασία των οικογενειακών δικαιωμάτων υπό το άρθρο 8.
    Η Ελληνική νομολογία και πρακτική έχει δείξει ότι ο πατέρας αντιμετωπίζεται σαν ένα ξένο σώμα προς την ανατροφή και διαπαοδαγώγηση του παιδιου. Δεν υπάρχει νομοθεσία που να αποτρέπει ακρότητες απο την πλευρά της μητέρας, σε πολλές ευρωπαικές χώρες τέτοιες πρακτικές τιμωρούνται με βαρύτατες ποινες.
    Parents who emotionally abuse their children could soon face up to 10 years in jail
    New proposals would make anything that intentionally harmed a child’s «physical intellectual, emotional, social or behavioural development» a criminal offence.
    http://www.mirror.co.uk/news/uk-news/parents-who-emotionally-abuse-children-3303555
    Στην ελλάδα η επιμελήτρια που είναι σχεδόν πάντα η μητέρα παραμένει στο απυρόβλητο.
    Αν δεν φύγει το θέμα της επικοινωνίας με τα παιδιά από τους δικαστές να παει σε παιδοψυχολόγους που θα εξετάζουν και θα συμφωνούν με τους γονείς την συνεπιμέλεια και αυτή η συμφωνία σε περίπτωση παραβίασης θα έχει άμεση τιμωρία και όχι μετά από χρόνια αναβολών, τότε θα συνεχίσουμε να βλέπουμε τραγικές οικογενειακές ιστορίες.
    ii)Στην Ελλάδα ο πατέρας καλείται να πληρώσει υπέρογκες διατροφές ακόμα και άνεργος.
    Η δικαστηριακή νομολογία δεν αναγνωριζεί την αδυναμία λόγω της τεράστιας οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα μας επι δεκαετίας. Ο υπολογισμός της διατροφής έχει να κάνει με το κατα πόσο ο άνεργος έχει την δυνατότητα να εργασθεί εφόσον είναι υγιής και όχι με το γεγονός αν μπορεί να βρεί δουλειά σε μία χώρα με 40% πραγματική ανεργία.
    Ενας τίτλος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τα Ελληνικά δικαστήρια είναι αρκετός για να σου υπολογισει τεκμαρτό εισόδημα 800 ευρώ, όταν στην Ελλάδα της φτώχειας και της ανέχειας επιστήμονες με διδακτορικούς τίτλους αδυνατούν να βρούν εργασία με τον βασικό μισθό των 586 ευρώ μικτά.
    Αγοείται η πρακτική πολλών ευρωπαικών κρατών πολύ πιό εύρωστων απο την Ελλάδα που ο νομοθέτης έχει βάλει όρους και κανόνες με σκοπό να μην εξοντώνει τους εκεί πατεράδες .
    Στην Γαλλία κάθε χρόνο το υπουργείο δικαιοσύνης εκδίδει πίνακα με το οποίο ρυθμίζει τα ποσά της διατροφής που υποχρεούται να αποδίδει ο πατέρας βάσει των πραγματικών εισοδήματων και δεν το αφήνει στην αρμοδιότητα των Μον Πρωτοδικείων.
    Στην ελλάδα ενας άνεργος με απολυτηριο λυκείο και τεκμαρτό εισόδημα 800-900 ευρώ πληρώνει για δύο παιδιά νηπιακής ηλικίας 250-300 ευρώ .
    Στην Γαλλία με πραγματικό εισόδημα 1000 ευρω μηνιαίως καλέιται να καταβάλει για δύο (2) παιδιά 112 ευρώ!!!!!!!

    http://www.medranoavocat.fr/medias/files/table-de-reference-2015-pension-alimentaire.pdf

    Ο κάθε έλληνας πολίτης, θα περίμενε από την ελληνική δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, να προσαρμοστούν στα νέα κοινωνικό-οικονομικά δεδομένα που ισχύουν στη χώρα μας αλλά και να συμμορφωθούν με τους Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συμβάσεων (Ανθρώπινα Δικαιώματα, Δικαιώματα του Παιδιού, Νομολογία ΕΔΔΑ, Ευρωπαϊκά Ψηφίσματα κλπ), αντ’ αυτού βλέπουμε στις δικαστικές αποφάσεις την χρήση μιας πεπαλαιωμένης οπισθοδρομικής τακτικής ενός περασμένου αιώνα, που δεν αρμόζει σε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος αλλά αρμόζει περισσότερο σε τριτοκοσμική χώρα και έχει δίκιο να αναρρωτιέται ο μη νομικός πολίτης, ποια άτομα εξυπηρετεί όλο αυτό.
    Πάντως το μέλλον του έθνους μας, που είναι τα παιδιά μας, αυτού του είδους οι μεσαιωνικές δικαστικές τακτικές ΔΕΝ τα εξυπηρετεί!
    Βέβαια σε όλα αυτά πρέπει να αναφερθεί και η παντελής έαπουσία του κράτους οσον αφορά την οικονομική υποστήριξη των άνεργων ή χαμηλού εισοδήματος πατεράδων οταν αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης επειδή δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτες τις διατροφές.

  • 10 Ιουνίου 2017, 23:13 | Ποσωρινη διαταγη κατασχεσης

    Καλησπέρα,ένα ακόμα αρθρο ήρθε να προστεθεί στο πώς θα βγάλεις ένα διαζύγιο πιό γρήγορα αλλά με βαρύ οικονομικό αντίτιμο. Αυτή ηταν η ιδέα, μαζί με τους δικηγόρους πλέον να βοηθήσουμε και τους συμβολαιογράφους που έχουν μειωμένα έσοδα.
    Η σημερινή κυβέρνηση παρόλα αυτά δεν στηρίζει την κοινή επιμέλεια, δεν προστατευει μία σταθερή σχέση του παιδιού με τον
    πατέρα του κάτι το οποίο το παιδί έχει περισσότερο αναγκη. Τη σχέση αυτή τη δικαιούται από τη Διεθνή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Σύμφωνα
    με το άρθρο 18 της Δ.Σ.Δ.Π. και το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου 7 στην ΕΣΔΑ για την προάσπιση των
    δικαιωμάτων του ανθρώπου και θεμελιωδών ελευθεριών που ρυθμίζει την μεταξύ συζύγων ισότητα, το παιδί
    έχει δικαίωμα για μια σταθερή σχέση και με τους δύο γονείς του, έστω και αν αυτοί είναι σε διάσταση ή
    διαζευγμένοι, εκτός και αν υπάρχει διαγνωσμένη ανάγκη για τον διαχωρισμό του από τον ένα ή και από τους
    δύο.
    -Ο ρόλος του πατέρα του ως απλού επισκέπτη που το παραλαμβάνει από το σπίτι της μητέρας για λίγες
    ώρες επικοινωνίας δεν επαρκεί για την οικοδόμηση μιας υγειούς σχέσης μαζί του που θα έχει συνέχεια και
    σκοπό. Μάλιστα επί συγκρουσιακών σχέσεων των διαζευγμένων είναι δυνατόν να παρεμποδισθεί- κυρίως
    εκ μέρους της μητέρας -η ανάπτυξη οποιουδήποτε δεσμού του παιδιού με τον πατέρα του και να ατονήσει και
    η επικοινωνία μαζί του. Τούτο μπορεί να συμβεί όταν η μητέρα υποβαθμίζει στο παιδί τον πατέρα του
    λέγοντας ότι δεν του προσφέρει τίποτα παρά μόνο μια ξεκούραστη βόλτα πότε- πότε και προβάλλοντας τον
    εαυτό της και την συνεχή της αυτοθυσία γι’ αυτό. Κάπως έτσι αρχίζει η πλύση εγκεφάλου του παιδιού σε
    βάρος του πατέρα του από την μάννα και ο εγκλωβισμός του στο σύνδρομο αποξένωσης.
    Αυτη ειναι η εγκληματική νομοθεσία της ελληνικης πολιτείας εν ισχύ, το υπουργείο προτιμα να αυξήσει τα έσοδα των συμβολαιογράφων παρα να προστατευσει αθωες μωρά παιδιά.

  • 9 Ιουνίου 2017, 22:39 | το συμφερον του τεκνου

    Η εμπλοκή δύο δικηγόρων συν ενα συμβολαιογράφο ειναι για να κάνουμε τα γλυκά ματια στις συντεχνιες.
    Τωρα το κατα πόσο θα θα υπάρχονυ τα λεφτα να βγαινουν συναινετικα διαζύγια, που θα «τρώνε» τρείς, αυτό ειναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
    Να γιατι δεν νομοθετείται η κοινη επιμέλεια, ο υπουργός θέλει να βοηθήσει στην αποφυγή της ανεργίας των συναδέλφων του.
    Η κοινή επιμέλεια θα μιεώσει τις αντιδικές στο 80%. Η γυναίκα δεν θα εχει την δυναμη να φυλακιζει τον αντρα για πλακα. Αλήθεια τι μας χωρίζει απο τριτοκοσμικές χωρες. Και τα απολυταρχικα καθεστωτα με τον ιδιο τροπο μετατρεπουν αθωους σε ποινικους. Μονο στην ελλάδα εχουμε δικαιολογία το «συμφερον του τέκνου».

  • 9 Ιουνίου 2017, 10:04 | ΧΡΗΣΤΟΣ Τ

    Δεν μπορώ να καταλάβω τι εξυπηρετει η εμπλοκή συμβολαιογράφου και δευτερου, υποχρεωτικά, δικηγόρου σε διαδικασία συναινετικού διαζυγίου. Θεωρώ ότι γινεται μονο για να ενισχυθούν οικονομικά οι συγκεκριμένες,συμπαθείς κατα τα άλλα, κοινωνικές τάξεις. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει, είναι η αποστολή του ιδιωτικού συμφωνητικού, που ρυθμιζει την επιμέλεια-επικοινωνία- διατροφή, στο πρωτοδικείο της περιοχής από τον εξουσιοδοτημένο δικηγόρο των δυο πλευρών και η απλή επικύρωση από την αρμόδια δικαστικη αρχή(χωρίς δικαστήριο),ωστε να αποκτήσει εκτελεστότητα και νομικό περίβλημα το συμφωνητικό. Αλλωστε μιλάμε για ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟ διαζυγιο.

  • 8 Ιουνίου 2017, 21:54 | Αναστάσιος

    Θεωρώ την προωθούμενη ρύθμιση λάθος. Γιατί ο συμβολαιογράφος και όχι απλά ο δικαστής; Θα μπορούσε εύκολα ένας δικαστής μέσα σε μία μέρα στο γραφείο του ή σε ένα ειδικό γραφείο ή ακόμα και στο ακροατήριο να δέχεται τις αιτήσεις και να βγάζει τις αποφάσεις επί τόπου. Ποίος ο λόγος να εμπλακούν οι συμβολαιογράφοι. Με τον τρόπο αυτό δεν θα υπάρχουν αντιδράσεις από καμία πλευρά ούτε των δικηγόρων ούτω των πολιτών και τα συναινετικά θα έχουν την απαιτούμενη ισχύ και δεν θα υπάρχει πλέον ο λόγος αντισυνταγματικότητας. Αφού ούτως ή άλλως απαιτείται η παράσταση του πληρεξουσίου δικηγόρου τότε είναι σωστό η λύση να επέρχεται από τον Δικαστή. Σε πολλές χώρες την αρμοδιότητα αυτή την έχουν οι Δήμαρχοι, πουθενά όμως οι συμβολαιογράφοι.

  • 8 Ιουνίου 2017, 19:07 | ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΚΙΓΚΙΛΙΝΗΣ

    Το συναινετικό διαζύγιο ενδεχομένως θα μπορούσε να εκδίδεται με μια συμβολαιογραφική πράξη, πλην όμως αυτή θα πρέπει να περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στη λύση του γάμου και όχι στη ρύθμιση των λοιπών θεμάτων, επιμέλειας, επικοινωνίας, μετοίκησης, διατροφής, αποκτημάτων, ακόμα κι αν υπάρχει και για τούτα συναινετική συμφωνία, διότι για τούτα και ειδικότερα για όσα άπτονται του συμφέροντος των τέκνων, η πολιτεία έχει υποχρέωση να τα προστατεύει θεσμικά με δικαστική κρίση.

  • 8 Ιουνίου 2017, 13:52 | Φώτης Α.

    1. Οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία να λύσουν το γάμο τους. Η συμφωνία αυτή συνάπτεται μεταξύ των συζύγων με την παρουσία πληρεξούσιου δικηγόρου για καθέναν από αυτούς και υπογράφεται από τους ίδιους και από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους ή μόνον από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο.

    Να ρωτήσω κι εγώ με τη σειρά μου: με έναν μόνο δικηγόρο (αντί δυο) δεν θα μπορούσε να γίνει η όλη διαδικασία;

    Τέλος, να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου που ακόμα και σε διατάξεις για το συναινετικό διαζύγιο (που κανονικά αφορούν την ιδιωτική ζωή μόνο των συζύγων και των παιδιών τους) διαβάζουμε οι άνθρωποι που μπήκαμε να δούμε τις νομικές απόψεις, διάφορα υπερβολικά περί «ελληνορθοδοξίας» και «προσπάθειας διάλυσης του θεσμού του γάμου» κτλ.
    Προσωπικά δεν το βλέπω καθόλου έτσι, το θεωρώ ως μεταρρύθμιση κι απλοποίηση της ζωής των ανθρώπων, το να μην εμπλέκονται στα πάντα τα δικαστήρια.

  • 8 Ιουνίου 2017, 08:08 | Ολγα Τσιπτσέ

    Με βάση το σχέδιο του τροποποιηθέντος άρθρου για την έκδοση συναινετικών διαζυγίων από τον συμβολαιογράφο γεννιούνται τα εξής νομικά θέματα:

    -Υφίσταται ο κίνδυνος να μην αναγνωρίζεται αυτόματα από άλλες χώρες μέλη της Ε.Ε. ενόψει των διατάξεων του Κανονισμού 2201/2003, στα άρθρα 1§ 1, 2 § 1, 3 § 1, 4, 21 § 1 και την αιτιολογική σκέψη 7 του οποίου αναφέρονται οι όροι «δικαστήριο» και «απόφαση».

    -Επίσης αντίκειται προς τα άρθρα 26 § 3, 94 § 1,2 και 96 § 1 του Συντάγματος.
    -Σύμφωνα με τα όσα ισχύουν μέχρι τώρα, αν υπάρχουν ελλαττώματα στο ιδιωτικό συμφωνητικό που προσκομίζεται στο δικαστήριο , οι διάδικοι μπορούν να προσφύγουν σε έφεση ( ή για να τελεσιδικήσει η απόφαση διαζυγίου,θα πρέπει να παραιτηθούν από τα ένδικα μέσα). Αν στο ιδιωτικό συμφωνητικό που θα συνταχθεί και θα επικυρωθεί από τον συμβολαιογράφο, σύμφωνα με το υπό ψήφιση νέο άρθρο, υπάρξουν ελαττώματα, με ποιον τρόπο θα μπορεί να προσβληθεί αυτή η πράξη, εφόσον δεν θα υπάρχει η δυνατότητα έφεσης; Δυνατότητα έφεσης υπάρχει μόνο σε δικαστικές αποφάσεις και ΟΧΙ σε συμβολαιογραφικές πράξεις. Πιθανόν να πρέπει να προσβληθεί η συμβολαιογραφική πράξη για πλάνη , απάτη , απειλή, στα δικαστήρια, γεγονός που προκαλεί αβεβαιότητα για το αποτέλεσμα και δεν αποσυμφορεί τελικώς την ύλη από τα δικαστήρια, που είναι και ο σκοπός των εν λόγω μεταρρυθμίσεων.
    -Με ποιον τρόπο θα τελεσιδικεί η όλη διαδικασία;
    -Γεννάται και ζήτημα εκτελεστότητας του ιδιωτικού συμφωνητικού στα ζητήματα επικοινωνίας τέκνων και διατροφής. Θα είναι εκτελεστή η συμβολαιογραφική πράξη, ωσαν να είναι απόφαση δικαστηρίου;
    – Ως προς το ζήτημα εκκρεμοδικίας: αν έχει ξεκινήσει η διαδικασία έκδοσης διαζυγίου με δικαστικό τρόπο και εκκρεμεί η έκδοση απόφασης και εν τω μεξαξύ εκδόσουν συμβολαιογραφική πράξη λύσης γάμου. Υπάρχει στην περίπτωση αυτή έκδοσης αντιφατικών συμφωνιών και αποφάσεων.

    Η προτεινόμενη διαδικασία:

    Το ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των δύο μερών να υπογράφεται ενώπιον ενός διαμεσολαβητή δικηγόρου , διαπιστευμένου από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, παρουσία των δικηγόρων των συμβαλλόμενων μερών. Ο διαμεσολαβητής θα διασφαλίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ισότητα στα δύο μέρη και την εμπιστευτικότητα της όλης διαδικασίας. Το συμφωνητικό αυτό θα επικυρώνεται ακολούθως στο αρμόδιο Πρωτοδικείο το τόπου διαμονής των μερών και με αυτόν τον τρόπο θα αποκτάται εκτελεστότητα. Από την επικύρωση αυτή και μετά έχουμε απόφαση δικαστηρίου, η οποία θα λύει τον γάμο και θα ρυθμίζει θέματα επικοινωνία τέκνων – εόσον υπάρχουν- και διατροφής, εύκολα και γρήγορα, χωρίς να υπερφορτώνονται τα πινάκια των Πρωτοδικείων, λόγω της ταχύτητας της διαδικασίας (απλή , τυπική επικύρωση).

  • 7 Ιουνίου 2017, 20:04 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Τελικά έχετε βάλει σκοπό να αποδημήσετε ότι έχει σχέση με την Ελληνορθόδοξη παιδεία την οικογένεια και τα πιστεύω των Ελλήνων. έχετε μνημονιακή υποχρέωση να φέρετε αυτόν το νόμο ?? κ. Υπουργέ έχετε να ασχοληθείτε με ποιο επείγοντα θέματα όπως η επίλυση του δημογραφικού , την επιδότηση και επιβράβευση των νέων να κάνουν οικογένεια . Η ανανέωση και αναγέννηση των Ελλήνων προβλέπετε από το σύνταγμα άρθρο 21 και καθορίζει τις προτεραιότητες που έχει η πολιτεία. και όχι να διευκολύνει την διάλυση του γάμου. Έλεος τι ψυχή θα παραδώσετε.???

  • 7 Ιουνίου 2017, 19:08 | Ολομέλεια Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος

    Αναρτάται η απόφαση της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος(4-2-2017), για τις προωθούμενες αλλαγές στην έκδοση των συναινετικών διαζυγίων

    H Ολομέλεια των Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας δηλώνει την ομόθυμη και απερίφραστη αντίθεσή της στον ως άνω κυβερνητικό σχεδιασμό για τους ακόλουθους λόγους:

    Παρά το γεγονός ότι προβλέπεται υποχρεωτική παράσταση δικηγόρων και επομένως δεν τίθεται θέμα αφαίρεσης δικηγορικής ύλης, η προωθούμενη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης τροποποίηση των διατάξεων για την έκδοση συναινετικού διαζυγίου, ώστε να εκδίδεται από τους συμβολαιογράφους, δημιουργεί τα εξής κρίσιμα νομικά ζητήματα:

    1. Δογματικά ο γάμος δεν είναι απλή σύμβαση. Πρόκειται για ιδιαίτερη σύμβαση, και για το λόγο αυτό η λύση του δεν μπορεί να είναι προσαρμοσμένη σε ένα απλώς συμβατικό πρότυπο.

    2. Η λύση του γάμου με συμβολαιογραφική πράξη καταλήγει σε σύγχυση και πλήρη σύμπτωση του γάμου με το σύμφωνο συμβίωσης ετεροφύλων. Μάλιστα, το σύμφωνο συμβίωσης καθίσταται ελκυστικότερο διότι επιτρέπει την συμβατική ρύθμιση των συνεπειών, ιδίως σε ό,τι αφορά τα αποκτήματα. Για το λόγο αυτό γεννάται ζήτημα συνταγματικότητας, εν σχέσει προς το άρθρο 21 του Συντάγματος.

    3. Η συμβολαιογραφική λύση του γάμου δεν περιβάλλεται από τις εγγυήσεις της δικαστικής απόφασης, όπως η δημοσιότητα. Εξάλλου, ο αμιγής συμβατικός χαρακτήρας της λύσης δίνει την ευκαιρία ύπαρξης και επίκλησης ελαττωμάτων της βούλησης, όπως η απειλή ή και η εικονικότητα, η οποία δεν χωρεί ενώπιον δικαστηρίου.

    4. Αν εκδίδεται το συναινετικό διαζύγιο από συμβολαιογράφο, γεννάται ο κίνδυνος να μην αναγνωρίζεται αυτόματα από άλλες χώρες μέλη της Ε.Ε. ενόψει των διατάξεων του Κανονισμού 2201/2003, στα άρθρα 1§ 1, 2 § 1, 3 § 1, 4, 21 § 1 και την αιτιολογική σκέψη 7 του οποίου αναφέρονται οι όροι «δικαστήριο» και «απόφαση».

    5. Η έκδοση συναινετικού διαζυγίου από συμβολαιογράφο, και όχι από Δικαστήριο, θέτει ζήτημα μη συμβατότητας με τα άρθρα 26 § 3, 94 § 1,2 και 96 § 1 του Συντάγματος

    6. Παραμένει αδιευκρίνιστη η δυνατότητα προσβολής της συμβολαιογραφικής πράξης όταν υπάρχουν ελαττώματα στη βούληση των συζύγων. Αντιθέτως, στην περίπτωση δικαστικής απόφασης είναι σαφές ότι μπορεί να ανατραπεί με την άσκηση έφεσης.

    7. Δεν είναι σαφές σε ποια αρχή και με ποια διαδικασία θα γίνεται παραίτηση από τα ένδικα μέσα και θα εκδίδεται πιστοποιητικό τελεσιδικίας ή αμετακλήτου ή πιστοποιητικό ότι λύθηκε ή ότι δεν λύθηκε ένας γάμος.

    8. Επισημαίνεται, τέλος, ότι η διεθνής τάση είναι η συγκρότηση ειδικών οικογενειακών δικαστηρίων με αρμοδιότητα για όλα τα θέματα της οικογένειας και όχι η αφαίρεση των οικογενειακών διαφορών από τα δικαστήρια.

    Κατόπιν αυτών είναι εμφανές ότι τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας της προωθούμενης ρύθμισης, αντίθεσης με το ενωσιακό κεκτημένο ενώ, επιπροσθέτως, εγείρονται σοβαρά δικαιοπολιτικά, ουσιαστικά και διαδικαστικά ζητήματα, που δεν επιτρέπουν τη νομοθέτηση στην κατεύθυνση που εξαγγέλθηκε.

  • 7 Ιουνίου 2017, 18:51 | Μάρη Δαμασκοπούλου

    Παρατηρήσεις επί του σχεδίου της διάταξης:
    1) Στην παρ. 3 γίνεται αναφορά σε «ιδιωτικά έγγραφα», διαζευκτικά προς την υποχρέωση προσκόμισης ειδικού πληρεξουσίου. Προφανώς η πληρεξουσιότητα αυτή αναφέρεται στην κατ’ άρθρο 1 υπογραφή της συμφωνίας (ή των δύο συμφωνιών) μόνον από δικηγόρο, ο δε όρος «ιδιωτικά έγγραφα» αναφέρεται στο ιδιωτικό έγγραφο παροχής πληρεξουσιότητας κατ’ άρθρ. 96 ΚΠολΔ, επί του οποίου βεβαιώνεται το γνήσιο υπογραφής. Στην περίπτωση αυτή, ο όρος «ιδιωτικά έγγραφα» θα πρέπει να προστεθεί και στην παράγραφο 1, άλλως να απαλειφθεί εντελώς και να καθίσταται σαφές ότι, τόσο για την υπογραφή κάθε συμφωνίας, όσο και για την παράσταση (κατά την παράγραφο 4) δια πληρεξουσίου δικηγόρου στη συμβολαιογραφική πράξη βεβαίωσης της λύσης του γάμου και επικύρωσης των συμφωνιών, θα απαιτείται ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο.

    2) Κατά την άποψή μου θα πρέπει να προστεθεί στην παρ. 3 και η υποχρέωση προσκόμισης πιστοποιητικού οικογενειακής κατάστασης, που να έχει εκδοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της πράξης. Δεν είναι αυτονόητο ότι παρέχεται στο συμβολαιογράφο η εξουσία να ελέγχει αν η συμφωνία που του προσκομίζεται περιλαμβάνει το/τα τέκνα (ή όλα τα τέκνα).

    3) Η αναφορά (στην παρ. 4) στις ρυθμίσεις των άρθρων 950 και 951 ΚΠολΔ είναι ορθή αλλά αόριστη. Είναι δυνατόν να απαγγέλλεται προσωπική κράτηση με συμβολαιογραφική πράξη;

    4) Στην παράγραφο 5, προτείνω η επέλευση της λύσης του γάμου να γίνεται με την καταχώριση περίληψης της συμβολαιογραφικής πράξης στην οικεία ληξιαρχική πράξη γάμου και όχι απλώς με την κατάθεση της πράξης, ώστε για την απόδειξη της λύσης να απαιτείται η σχετική μνεία στη ληξιαρχική πράξη και να μην αρκεί π.χ. η απλή επίδοση της πράξης στον ληξίαρχο.

    5) Θα πρέπει κατά την άποψή μου να θεσπίζεται ορισμένη και σύντομη αποσβεστική προθεσμία προσβολής της πράξης (συντομότερη από την προβλεπόμενη από τις γενικές αρχές του ΑΚ), αρχόμενη από την καταχώριση της περίληψής της στη ληξιαρχική πράξη γάμου.

  • 7 Ιουνίου 2017, 17:04 | ΦΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

    ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΤΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΟΡΘΙΟ , ΌΠΩΣ ΕΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ.

  • 7 Ιουνίου 2017, 12:43 | Ολομέλεια Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος

    Αναρτάται η απόφαση της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος(4/2/2017), για τις αλλαγές στα συναινετικά διαζύγια.
    Η Ολομέλεια των Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας δηλώνει την ομόθυμη και απερίφραστη αντίθεσή της στον ως άνω κυβερνητικό σχεδιασμό για τους ακόλουθους λόγους:
    Παρά το γεγονός ότι προβλέπεται υποχρεωτική παράσταση δικηγόρων και επομένως δεν τίθεται θέμα αφαίρεσης δικηγορικής ύλης, η προωθούμενη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης τροποποίηση των διατάξεων για την έκδοση συναινετικού διαζυγίου, ώστε να εκδίδεται από τους συμβολαιογράφους, δημιουργεί τα εξής κρίσιμα νομικά ζητήματα:
    1. Δογματικά ο γάμος δεν είναι απλή σύμβαση. Πρόκειται για ιδιαίτερη σύμβαση, και για το λόγο αυτό η λύση του δεν μπορεί να είναι προσαρμοσμένη σε ένα απλώς συμβατικό πρότυπο.
    2. Η λύση του γάμου με συμβολαιογραφική πράξη καταλήγει σε σύγχυση και πλήρη σύμπτωση του γάμου με το σύμφωνο συμβίωσης ετεροφύλων. Μάλιστα, το σύμφωνο συμβίωσης καθίσταται ελκυστικότερο διότι επιτρέπει την συμβατική ρύθμιση των συνεπειών, ιδίως σε ό,τι αφορά τα αποκτήματα. Για το λόγο αυτό γεννάται ζήτημα συνταγματικότητας, εν σχέσει προς το άρθρο 21 του Συντάγματος.
    3. Η συμβολαιογραφική λύση του γάμου δεν περιβάλλεται από τις εγγυήσεις της δικαστικής απόφασης, όπως η δημοσιότητα. Εξάλλου, ο αμιγής συμβατικός χαρακτήρας της λύσης δίνει την ευκαιρία ύπαρξης και επίκλησης ελαττωμάτων της βούλησης, όπως η απειλή ή και η εικονικότητα, η οποία δεν χωρεί ενώπιον δικαστηρίου.
    4. Αν εκδίδεται το συναινετικό διαζύγιο από συμβολαιογράφο, γεννάται ο κίνδυνος να μην αναγνωρίζεται αυτόματα από άλλες χώρες μέλη της Ε.Ε. ενόψει των διατάξεων του Κανονισμού 2201/2003, στα άρθρα 1§ 1, 2 § 1, 3 § 1, 4, 21 § 1 και την αιτιολογική σκέψη 7 του οποίου αναφέρονται οι όροι «δικαστήριο» και «απόφαση».
    5. Η έκδοση συναινετικού διαζυγίου από συμβολαιογράφο, και όχι από Δικαστήριο, θέτει ζήτημα μη συμβατότητας με τα άρθρα 26 § 3, 94 § 1,2 και 96 § 1 του Συντάγματος
    6. Παραμένει αδιευκρίνιστη η δυνατότητα προσβολής της συμβολαιογραφικής πράξης όταν υπάρχουν ελαττώματα στη βούληση των συζύγων. Αντιθέτως, στην περίπτωση δικαστικής απόφασης είναι σαφές ότι μπορεί να ανατραπεί με την άσκηση έφεσης.
    7. Δεν είναι σαφές σε ποια αρχή και με ποια διαδικασία θα γίνεται παραίτηση από τα ένδικα μέσα και θα εκδίδεται πιστοποιητικό τελεσιδικίας ή αμετακλήτου ή πιστοποιητικό ότι λύθηκε ή ότι δεν λύθηκε ένας γάμος.
    8. Επισημαίνεται, τέλος, ότι η διεθνής τάση είναι η συγκρότηση ειδικών οικογενειακών δικαστηρίων με αρμοδιότητα για όλα τα θέματα της οικογένειας και όχι η αφαίρεση των οικογενειακών διαφορών από τα δικαστήρια.
    Κατόπιν αυτών είναι εμφανές ότι τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας της προωθούμενης ρύθμισης, αντίθεσης με το ενωσιακό κεκτημένο ενώ, επιπροσθέτως, εγείρονται σοβαρά δικαιοπολιτικά, ουσιαστικά και διαδικαστικά ζητήματα, που δεν επιτρέπουν τη νομοθέτηση στην κατεύθυνση που εξαγγέλθηκε.

  • 7 Ιουνίου 2017, 12:21 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ

    κ. Υπουργέ ,
    Ο υπό διαμόρφωση τύπους διαζυγίου, θυμίζει περισσότερο «αυτόματο πωλητή» παρά λύση γάμου με δικαστικό κύρος και σοβαρότητα. Τόση είναι δυστυχώς η αξία που δίνετε στο γάμο…
    Σύμφωνα με το άρθρο 21 Σ η οικογένεια είναι θεμέλειο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους. Τι κάνατε έως τώρα για να ενθαρρύνετε τους νέους να κάνουν οικογένειες και μάλιστα με πολλά παιδιά ; Ένα μεγάλο τίποτε ! Παρακαλώ να αναλογιστείτε ΟΛΕΣ τις Συνταγματικές σας υποχρεώσεις και να μην τις θυμάστε κάθε φορά που σας συμφέρουν.

  • 7 Ιουνίου 2017, 11:02 | ΓΙΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

    Σχετικά με τα άρθρα 22 (συναινετικό διαζύγιο) και 28 (τροποποίηση άρθρου 358 ΠΚ.) έχω να παρατηρήσω τα εξής:

    Δεν καθορίζεται ρητώς στο άρθρο 22 αν μπορούν οι σύζυγοι που θέλουν να χωρίσουν με συναινετικό διαζύγιο να έχουν κοινό πληρεξούσιο δικηγόρο (αυτό απαλλάσσει από πρόσθετα έξοδα) . Η παρουσία δικηγόρων τους (ή κοινού δικηγόρου όπως προτείνω) κατά την υπογραφή της συμφωνίας λύσης γάμου σωστά ορίζεται ενόψει της σοβαρότητας της και είναι αποδεκτή. Το ίδιο και η υποχρεωτικότητα ρύθμισης για δύο έτη όσον αφορά την επιμέλεια και επικοινωνία των τέκνων όχι όμως όσον αφορά την διατροφή τους, διότι έτσι με αυτόν τον τρόπο αν δεν υπάρχει για οποιοδήποτε λόγο συμφωνία για την διατροφή των παιδιών μπορεί να συντηρείται ένας γάμος ουσιαστικά νεκρός και οι σύζυγοι να οδηγούνται στην λύση του με εν αντιδικία διαζύγιο ή με διαζύγιο λόγω διετούς διάστασης το οποίο μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια και να κρατά «όμηρους¨ σε ένα γάμο συζύγους που θέλουν να χωρίσουν άμεσα και μετέπειτα να καθορίσουν δικαστικώς τα θέματα διατροφής των ανήλικων παιδιών τους με ασφαλιστικά μέτρα και άσκηση αγωγής διατροφής.

    Η σύνταξη πράξης βεβαίωσης λύσης γάμου από συμβολαιογράφο, επικύρωσης συμφωνιών συζύγων κλπ δεν με βρίσκει σύμφωνο, διότι τα πράγματα γίνονται ακόμη πιό σύνθετα και προστίθεται ένα επιπλέον κόστος στους συζύγους που θέλουν να χωρίσουν συναινετικά, αυτό του συμβολαιογράφου. Θα μπορούσε αυτό να γίνει από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών, αφού όλα τα χαρτιά θα είχαν ετοιμαστεί από τον ένα κοινό δικηγόρο ή τους δύο δικηγόρους των συζύγων. Άλλωστε στην πράξη αυτό εφαρμόζεται και με τις διαταγές πληρωμής ή διαταγές απόδοσης μισθίου. Έτσι θα υπήρχε και μιά επιβεβλημένη εξασφάλιση για έλεγχο του νομίμου των συμφωνιών των συζύγων από δικαστική αρχή προς αποτροπή αυθαιρεσιών, όπως και για την περίπτωση παράτασής τους πέραν της διετίας.

    Οι συμβολαιογράφοι ως γνωστόν ασχολούνται επι το πλείστον με δικαιοπραξίες ακινήτων και κατά την γνώμη μου δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την δικαστική κρίση (λύση γάμου και επικύρωση σχετικών συμφωνιών) επί θεμάτων εξειδικευμένων, όπως του οικογενειακού δικαίου.

    Σχετικά με την παρ. 2 άρθρου 358 Π.Κ. για την παράβαση συμφωνίας επικοινωνίας ανηλίκων τέκνων είναι προς την σωστή κατεύθυνση, διότι θα πρέπει να υπέχει ποινική ευθύνη ο γονέας που για οποιονδήποτε λόγο δεν συμμορφώνεται στη σχετική συμφωνία συζύγων περί επικοινωνίας τέκνων, μιας και στη πράξη αστικά είναι πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο και κοστοβόρο να δικαιωθεί ο έχων αξίωση επικοινωνίας από κακόβουλο γονέα που δεν συμμορφώνεται με δικαστική απόφαση.

    Η έκδοση συναινετικού διαζυγίου από συμβολαιογράφο δεν θα είναι σύμφωνη με τα άρθρα 26 § 3, 94 § 1,2 και 96 § 1 του Συντάγματος καθώς και με τα άρθρα 1§ 1, 2 § 1, 3 § 1, 4, 21 § 1 του Κανονισμού 2201/2003 που αναφέρονται οι όροι «δικαστήριο» και «απόφαση».

  • 7 Ιουνίου 2017, 09:04 | Α.Κ.

    Σε συνέχεια προηγούμενου σχολίου μου, θα ζητούσα απο τους υπεύθυνους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, να μας ενημερώσουν, αν θέλουν, απο πού,
    » εμπνεύσθηκαν » την προτεινόμενη ρύθμιση. Γιατί απο μια πρόχειρη έρευνα στους σχετικούς ιστότοπους, δυσκολεύομαι να βρώ ευρωπαϊκή χώρα στην οποία κατα την έκδοση έστω και συναινετικού διαζυγίου, να μην μεσολαβεί δικαστής.

  • 7 Ιουνίου 2017, 08:41 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ

    Η επιμέλεια των ανήλικων τέκνων θα μας επιτρέψετε να προτείνουμε να ισχύει υποχρεωτικά μέχρι και την ενηλικίωσή τους και η σχετική δήλωση των γονέων να έχει αμετάκλητο χαρακτήρα. Έτσι:
    1. προστατεύονται τα ανήλικα τέκνα από τυχόν παράλειψη – ίσως από αμέλεια, άγνοια, μελλοντική οικονομική αδυναμία, κ.λ.π. – των γονέων για ανανέωση τυχόν συμφωνίας με συγκεκριμένη χρονική ισχύ, και κατά συνέπεια τα δικαιώματα των ανήλικων τέκνων, για τα οποία η πολιτεία έχει υποχρέωση να τα διασφαλίσει σε κάθε περίπτωση
    2. προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον, στο μέρος της όποιας τυχόν επιδοματικής-κοινωνικής πολιτικής. Από το ζήτημα της επιμέλειας εξαρτώνται διαδοχικά και άλλα ζητήματα, όπως της δημοτικότητας των τέκνων μετά την λύση του γάμου, και πρακτικά την μεταφορά ή παραμονή τους στην οικογενειακή μερίδα του γονέα που ασκεί την επιμέλεια, με όποιες τυχόν συνέπειες έχει αυτό, όπως π.χ. την χορήγηση επιδομάτων στον γονέα που έχει τα τέκνα στην οικογενειακή του μερίδα (πρβλ. και αρ.15 του Ν.3463/2006, στο οποίο επίσης πρέπει να γίνει και η σχετική τροποποίηση). Αντιλαμβάνεστε πως ένα πλαίσιο ρευστό, το οποίο θα δίνει την δυνατότητα να τροποποιείται συχνά η σχετική γονεϊκή εξουσία-αρμοδιότητα, ενδεχομένως να έχει ως επίπτωση την κατάχρηση αυτής της δυνατότητας μέσω συχνών μεταβολές της, με διπλοεπιδοματούχους κ.λ.π.

  • 6 Ιουνίου 2017, 23:27 | ΕΥΓΝΩΣΙΑ ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΥ

    Περίπου 1 στα 2 ζευγάρια που χωρίζουν ΔΕΝ καταφέρνουν να συμφωνήσουν στη διατροφή και οδηγούνται στα δικαστήρια ή (όσο η ενημέρωση για τον νέο θεσμό προχωρά) στη διαμεσολάβηση.
    Θα ήταν πολύ χρήσιμο, αυτοί που προσφεύγουν σε διαμεσολάβηση, ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ για το διαζύγιό τους.
    Δηλαδή στο πρακτικό διαμεσολάβησης (που κατατίθεται στο Πρωτοδικείο), με το οποίο οι σύζυγοι, παρισταμένων των δικηγόρων τους, ρυθμίζουν τα θέματα των ανηλίκων, να περιέχεται ΚΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ.
    Οι πολίτες θα κέρδιζαν χρόνο, χρήματα, καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους ως γονείς και απόρρητο στην προσωπική του ζωή, ενώ ταυτόχρονα θα επέρχονταν και η ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ των δικαστηρίων.
    Χωρίς τη δυνατότητα συναινετικού διαζυγίου με διαμεσολάβηση, ο αριθμός των συναινετικών θα μειωθεί και ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΜΕ ΝΕΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ, καθώς αυτοί που σήμερα προχωρούν σε συναινετικό ΧΩΡΙΣ να έχουν λύσει το θέμα της διατροφής, θα είναι υποχρεωμένοι να ασκήσουν αγωγή (και ένδικα μέσα κ.ο.κ.)ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ.

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ:
    ΑΡΘΡΟ 22
    6.»Οι συμφωνίες των άρθρων 1438 & 1441 για τη λύση του γάμου, την επιμέλεια, την επικοινωνία και τη διατροφή των ανηλίκων τέκνων, μπορεί να περιέχονται στο πρακτικό διαμεσολάβησης που καταρτίζεται κατά το άρθρο 9 ν. 3898/2010. Η λύση του γάμου επέρχεται από την κατάθεση στον Ληξίαρχο όπου έχει καταχωριστεί η σύσταση του, αντιγράφου του κατατεθειμένου στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου πρακτικού διαμεσολάβησης.»

    Άρθρο 28
    1. Όποιος κακόβουλα παραβιάζει … ή προκύπτει από συμφωνία που έχει επικυρώσει ο συμβολαιογράφος κατά το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα, «ή περιέχεται σε πρακτικό διαμεσολάβησης του ν.3898/2010» ….

  • 6 Ιουνίου 2017, 16:42 | ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΜΠΑΚΟΛΑΣ

    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!Μπράβο σας που αν αποφάσιζε να χωρίσει κανεις συναινετικά έπρεπε να πέρνανε 4 χρόνια πιο παλία κ τελευταία τουλάχιστον ένα,με το ζόρι παντρεμένος δηλαδή.Απορώ γιατί αντιδρούν κάποιοι αφού ο νόμος αφορά καθαρά συναινετικά διαζύγια,άρα όσοι τα έχουν βρει με τα πρόσωπα που χωρίζουν μεταξύ τους.Δεν θίγονται δικαιώματα όσων χωρίζουν σε αντιδικία.Να διαβάζεται καλύτερα τι αφορά ο νόμος κ αν θέλει να χωρίσει ενα ζευγάρι συναινετικά δεν έχει νοήμα να το κρατάς με το ζόρι μέχρι να γίνει η δίκη κ.α κ να περνά έτσι ο χρόνος.ΜΠΡΑΒΟ Κ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ κ.Κοντονή κ υπουργέ που βοηθάτε τόσο κόσμο που ξέρει τι του γίνεται κ θέλει να χωρίσει ήρεμα συναινετικά κ δεν έχει εμπόδια χωρίς λόγο κ δεν θα τον τρώνε χρονοβόρες διαδικασίες.Κάνεις αίτηση συναινετικού σήμερα κ χωρίζεις σχεδόν ένα χρόνο μετά ε όχι.Απαράδεκτοι όσοι αντιδράτε χωρίς λόγο κ ουσία

  • 6 Ιουνίου 2017, 15:57 | Γκατζογιάννης Γεώργιος

    Σε εποχή οικονομικής κρίσης, το να αυξάνεται το οικονομικό κόστος στα συναινετικά διαζύγια για τους πολίτες, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.

    Εδώ τώρα και δεν χωρίζει ο κόσμος που μπορεί και με 1 δικηγόρο μόνο…

    Τι θα κάνει με την πληρωμή 2 δικηγόρων υποχρεωτικά + 1 συμβολαιογράφο;;

    Απίστευτο…

    Γιώργος Γκατζογιάννης, δικηγόρος

  • 6 Ιουνίου 2017, 13:50 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ετσι απλά και εύκολα.τα πάντα έχουν διαλυθεί και όλοι φτιάχνουν νόμους που οδηγούν στην καταστροφή!!ΤΑΛΑΙΠΩΡΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ!ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ….

  • 6 Ιουνίου 2017, 12:07 | Α.Κ.

    Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αλλά προ πάντων στις χώρες – πρότυπα
    ( Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία κλπ. αλλά και ΗΠΑ ) το διαζύγιο κάθε είδους απαγγέλλεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ωστε το γεγονός να περιβληθεί με την φερεγγυότητα και σοβαρότητα, που του αρμόζει, αλλά και για να διασφαλισθούν οι σχετικές προϋποθέσεις και τα δικαιώματα των μερών (όπως η δυνατότητα άσκησης ενδίκων μέσων).
    Ασήμαντες λεπτομέρειες προφανώς για μια χώρα σαν την Ελλάδα…

  • 6 Ιουνίου 2017, 10:26 | ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΛΑΤΗΣ

    Πρόχειρη τροποποίηση που περισσότερα προβλήματα δημιουργεί παρά επιλύει. Συγκεκριμένα: τι γίνεται με το αμετάκλητο και την παραίτηση από τα ένδικα μέσα; Αν κάποιος από τους συζύγους θέλει να κάνει έφεση, τι γίνεται; Ως γνωστόν, η συμβ/φική πράξη δεν συνιστά δικαστική απόφαση και συνεπώς δεν προσβάλλεται. Για το ζήτημα αυτό ουδεμιά μνεία γίνεται στην τροποποίηση.

  • 6 Ιουνίου 2017, 09:43 | Δημήτρης

    Πρέπει να υπεισέρχεται δικαιοδοτική κρίση όταν πρόκειται για λύση γάμου, επικύρωση συμφωνίας των συζύγων για το συμφέρον του τέκνου ιδίως, και επισης για τη δυνατότητα να ασκηθούν ένδικα μέσα από τον εισαγγελέα.

  • 6 Ιουνίου 2017, 09:37 | Μανώλης

    Υπουργέ, κανένα μέτρο υπέρ του Γάμου και ενίσχυσης του θεσμού της οικογένειας θα φέρετε ή βαλθήκατε να τα διαλύσετε όλα;;;
    Ξυπνήστε επιτέλους, οι νέοι μας δεν παντρεύονται, εργασία δεν έχουν και μεταναστεύουν…η Ελλάδα χάνεται.
    Η υπογεννητικότητα, το δημογραφικό σας λένε τίποτα;

  • 6 Ιουνίου 2017, 07:48 | Φάνης Κ.

    Είναι καλό που αφήνονται όλα αυτά στην διακριτική ευχέρεια των συζύγων, ειδικά για το συναινετικό διαζύγιο. Είμαι υπέρ, πρόκειται για μια σωστή μεταρρύθμιση στο οικογενειακό δίκαιο.

    Επιπλέον προβλέπονται ποινές για παράβαση της ιδιωτικής συμφωνίας των συζύγων που αφορά τα παιδιά τους, οπότε το κράτος συνεχίζει να δείχνει με αυτόν τον τρόπο στους εκάστοτε συμβαλλόμενους ότι τα δικαιώματα των ανήλικων τέκνων τους είναι πολύ σημαντικά.

  • 6 Ιουνίου 2017, 00:27 | Μαρια

    Καλό και χρήσιμο θα ήταν να κλείνουν όλα τα θέματα πριν τη λύση του γάμου.
    Οι συμφωνίες για τη διατροφή και την επικοινωνία είναι εξίσου σημαντικές με το μοίρασμα των κοινών αποκτημάτων. Ας εφαρμόσουμε τη νομοθεσία της Αγγλίας της Γαλλίας και της Ιταλίας.

  • 5 Ιουνίου 2017, 22:30 | το καλο υπουργειο οι κακοι πατεραδες

    Η αντιμετώπιση ενός πατέρα απο τον νομοθέτη.
    Το νίπτω τα χείρας μου απέναντι σε ενα σεξιστικό δικαστικό έθιμο και η αποστασιοποίηση απεναντι σε κακούς «γονείς» Η απουσία της έννομης πολιτείας και αλλες διατάξεις.
    1) Η πρωτοβουλία για διαζύγιο παίρνεται από τη γυναίκα (α) κατά 70-80% με πρόσχημα την σωματική βία εναντίον της. Με την αίτηση διαζυγίου ζητά την επιμέλεια των παιδιών (διότι είναι δεδομένο ότι θα την κερδίσει), ενώ η ίδια αδυνατεί λόγω έλλειψης χρόνου ν’ασχοληθεί με τα παιδιά.

    2) Ο πατέρας-άνδρας αναγκάζεται να φύγει από το σπίτι με δικαστική απόφαση, ανεξάρτητα εάν το σπίτι του ανήκει, εάν έχει λιγότερες οικονομικές δυνατότητες, εάν τα έπιπλα κτλ έχουν αποκτηθεί με δικό του δάνειο…

    3) Τα έξοδα μετοίκησης-μετακόμισης τα χρεώνεται ο άνδρας (β), όπως και το ενοίκιο νέας κατοικίας, επίπλωση, κτλ.

    4) Χρεώνουν στον άνδρα-πατέρα διατροφή τόσο για τα παιδιά όσο και για τη σύζυγο εάν δεν εργάζεται. Το ποσό της διατροφής δεν εξαρτάται από τις οικονομικές δυνατότητες των γονέων αλλά από το τι θα καταθέσουν οι μάρτυρες ή την αυθαίρετη εικόνα που έχει ο δικαστής (ο οποίος δεν είναι ειδικευμένος και βιάζεται να διεκπεραιώσει).

    5) Δυσανάλογα και άνισα κρίνει ο δικαστής ότι η μητέρα ‘ξοδεύει’ για την επιμέλεια (γ) σε είδος και αυτό το μετατρέπει σε χρήμα για τον πατέρα που τον αναγκάζει να το καταθέτει την πρώτη κάθε μήνα στην γυναίκα.(δ)

    6) Δεν λαμβάνονται υπόψη οι μετακινήσεις του πατέρα για την επικοινωνία με τα παιδιά, έξοδα ταξιδιού, ξενοδοχείο, φαγητό, ρούχα, ψυχαγωγία (ε) των παιδιών κατά τις ημέρες επικοινωνίας, και άλλα έξοδα του πατέρα.

    7) Δεν λαμβάνονται υπόψη τα έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ασφαλιστικά, συμβολαιογραφικά, κτλ για τα παιδιά. (ζ).

    8) Χρεώνουν τον πατέρα με όλα τα δικαστικά έξοδα.

    9) Στην εφορία (η), δεν δηλώνονται οι διατροφές από την γυναίκα ως έσοδα και δεν εκπίπτουν καθ’ολοκληρία για τον πατέρα από την φορολογική δήλωση, δηλαδή πρόκειται περί ‘μαύρου’ χρήματος. Μάλιστα, ο διαζευγμένος άνδρα αντιμετωπίζεται από την εφορία ως άγαμος δίχως παιδιά.

    10)Ο νόμος βοηθά τη γυναίκα που επιθυμεί την ποινική δίωξη του άνδρα για μη καταβολή διατροφής (ακόμα και σε τρεις ημέρες μπορεί να γίνει κατάσχεση από την ημέρα έκδοσης της απόφασης διατροφής), ενώ για άλλα θέματα όπως επικοινωνίας του παιδιού με τον πατέρα (άρα και αναγκαστικής αποξένωσής του), ο πατέρας δεν δικαιώνεται ποτέ διότι δεν υπάρχει τρόπος εκτέλεσης απόφασης. Ως κατάσχεση, μπορεί να πραγματοποιηθεί σε κινητό (πχ αυτοκίνητο), σε ακίνητο (πχ οικόπεδο, κατοικία), ή σε μισθό.

    11)Εάν δηλωθεί από τη μητέρα (ή τους ψευδομάρτυρες) ότι το παιδί πρέπει να έχει πλουσιοπάροχη ζωή μετά το διαζύγιο, τότε ο (η) δικαστής δικαιώνει το αίτημα ασχέτως εάν δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα από τον πατέρα. Εδώ υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που καθοδηγούν τον πατέρα να παρανομήσει για να βρει άλλη δουλειά ενώ είναι δημόσιος υπάλληλος.

    12)Μετά τα παραπάνω, ο άνδρας αναγκάζεται (θ) να εξοντωθεί οικονομικά, επαγγελματικά, συναισθηματικά, άρα και κοινωνικά, να μη μπορεί να συντηρήσει ούτε τον εαυτό του, να απομονωθεί, να καταστραφεί ή να προβεί σε ακραίες ενέργειες.

    13)Τα παιδιά μεγαλώνουν με μπέιμπυ σίτερ που πληρώνει ο μπαμπάς. Τις περισσότερες φορές σταματούν τα φροντιστήρια, γυμναστική (ι) κτλ τα οποία δήλωσε η μητέρα ως έξοδα για να επιδοθεί μεγάλη διατροφή και στερούνται της καθημερινής περιποίησης – επιμέλειας από τους δύο γονείς, μόνο και μόνο επειδή το θέλησε η μητέρα και κάποια/ος δικαστής.

    14)Τα δικαστήρια συνεχίζονται με την στήριξη των δικηγόρων που υποσκάπτουν την ανθρώπινη σχέση των γονέων. Ας μη ξεχνάμε ότι από ένα διαζύγιο, ζει και συντηρείται ένας δικηγόρος (κ).

    15)Απουσιάζει παντελώς από το οικογενειακό δίκαιο ο οικογενειακός δικαστής που θα κρίνει σύμφωνα με όλες τις παραμέτρους που θα έχουν ελεγχθεί από μηχανισμό του υπουργείου και της δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει υποστηρικτικός φορέας και κοινωνικές υπηρεσίες ούτε διαμεσολαβητής που θα ενεργήσει πριν την καταστροφή (λ).

    (α)Έχοντας σήμερα εξασφαλίσει εργασία μόρφωση καριέρα οικονομική ανεξαρτησία, κατοικία, σύνταξη, υγειονομική περίθαλψη, τεχνολογικές ευκολίες, γάμο (κοινωνική αποκατάσταση) παιδιά και με δεδομένη την ανάθεση της επιμέλειας των παιδιών σ εκείνη (εξασφαλίζοντας αποκλειστική συναισθηματική –υπηρετική «χρήση» των παιδιών της. Έως τα γεράματα της) την επιδίκαση διατροφής σ εκείνη .

    (β)Από την κατάθεση της αγωγής μέχρι την έκδοση της απόφασης μπορεί να περάσει σχεδόν ένας χρόνος αφήνοντας τον σύζυγο σε κατάσταση οικονομικής αβεβαιότητας ανασφάλειας και αναποφασιστικότητας

    (γ)Η παροχή σε είδος μπορεί να αυξομειωθεί αυθαίρετα και πρακτικά ανέλεγκτα ,όχι όμως και η διατροφή σε χρήμα

    (δ)Συχνότατα τα χρήματα των διατροφών αποτελούν σχεδόν αποκλειστικά χρηματοδότηση δικαστικών επιθέσεων εναντίον του από την πρώην σύζυγο

    (ε)Οι σημαντικές δαπάνες ψυχαγωγίας των παιδιών κατά τις ώρες επικοινωνίας του με τα παιδιά του., τυχόν ασφαλιστικές καλύψεις που συνεχίζει να πληρώνει για χάρη των παιδιών του και που συχνά αναγκάζεται να σταματήσει για να αντεπεξέλθει στα δικαστικά έξοδα

    (ζ)Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας και κοινωνικές υπηρεσίες γνωρίζοντας ότι αποτελούν «σημεία φυγής» και θέσεις κλειδιά στις δικαστικές διαμάχες, , (δεν είναι δα και κανένας δύσκολος πελάτης μια διαλυμένη οικογένεια,) ενεργούν απλώς διεκπεραιωτικά , σχεδόν ανεξέλεγκτα , αντιεπιστημονικά, σχεδόν ερασιτεχνικά , ζητώντας εκβιαστικά υπέρογκες (νόμιμες ) αμοιβές απαγορευτικές για τον μέσο Έλληνα, , για πραγματογνωμοσύνες που τυχόν ζητηθούν.

    (η)Άρθρο 21

    1. Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.

    2. Πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος.

    3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.

    4. Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους.

    5. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους.

    6. Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας. )

    (θ).Συχνά ο άντρας πατέρας αναγκάζεται να σταματήσει τελείως την κύρια η κάποια δευτερεύουσα επαγγελματική του δραστηριότητα όταν τα έσοδα απ αυτή υπερεκτιμώνται από τα δικαστήρια ως πολλαπλάσια από τα πραγματικά (ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον σκέφτεται.) εκτιμώντας (συχνά εσφαλμένα) ότι δεν θα συνυπολογισθούν σε επόμενη αίτηση διατροφής.

    (ι).Τα φροντιστήρια, γυμναστήρια, κτλ είναι επινοημένες δραστηριότητες που θα αποτελέσουν άλλοθι για παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας με σκοπό την αποξένωση του πατέρα.

    (κ).πολλοί δικηγόροι, πέραν κάθε δεοντολογίας , υποδαυλίζουν την αντιπαλότητα οδηγώντας τους πρώην συζύγους σε αέναες δικαστικές διαμάχες

    (λ).ίσως οι καλόπιστοι να πιστεύουν ότι με τα παραπάνω αποφεύγονται τα διαζύγια, το βέβαιο είναι ότι με τούτα και με τα’ άλλα οι νέοι αποφεύγουν το γάμο, οι έγγαμοι την τεκνοποιία, με αποτέλεσμα την δραματική μείωση του πληθυσμού, ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της χώρας μας σε επίπεδο εθνικό οικονομικό κοινωνικό, ασφαλιστικό, πολιτισμικό.

  • 5 Ιουνίου 2017, 21:55 | Φώτης Α.

    Γίνεται απλοποίηση της ζωής των έγγαμων πολιτών μέσω της νέας αυτής ρύθμισης.
    Είμαι υπέρ τέτοιων μεταρρυθμίσεων, που διευκολύνουν τους (πρώην) συζύγους στις μεταξύ τους σχέσεις και προωθούν τις συναινετικές διαδικασίες.

  • 4 Ιουνίου 2017, 11:13 | Βαλέριο Πάρις Μητριτσάκης

    Αφού είναι συναινετικό το διαζύγιο γιατί χρειάζονται 2 δικηγόροι και ένας συμβολαιογράφος; Ένας δικηγόρος έπρεπε να αρκεί.

  • 2 Ιουνίου 2017, 11:13 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΖΙΜΑΣ

    Δεν νομίζω ότι η διαπιστωτική πράξη του δικαστηρίου που απλά επικυρώνει τις συμφωνίες των συζύγων, τόσο για την λύση του γάμου όσο και για την επιμέλεια των τέκνων, υπεισέρχεται σε δικανική κρίση ώστε να μπορεί να δεωρηθεί «δικαιδοτικό έργο» επί της ουσίας για να μιλάμε για αντισυνταγματικότητα. Σε πόσες περιπτώσεις το δικαστήριο αρνήθηκε να επικυρώσει τις συμφωνίες των συζύγων σε συναινετικά διαζύγια υπό το μέχρι σήμερα καθεστώς δικαίου, υπεισερχόμενο στην ουσία της συμφωνίας και επικαλούμενο το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου; Έτσι κι’ αλλιώς, οι δικηγόροι συντάσσουν τις συμφωνίες και οι δικηγόροι θα εξακολουθήσουν να το κάνουν όπως πριν και ο κάθε δικηγόρος θα προστατεύσει από την πλευρά του τα συμφέροντα του εντολέα του.

  • 1 Ιουνίου 2017, 20:33 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΝΤΟΡΗΣ

    νομίζω ότι η ανάθεση στους συμβολαιογράφους δικαιοδοτικού έργου είναι έξω από τα πλαίσια του συντάγματος(άρθρο 87 επ. του Σ). Επίσης η ρύθμιση με απλή πράξη του ιδίου των προσωπικών σχέσεων των συζύγων, αλλα και κυρίως της τύχης των τέκνων σε περίπτωση διαζυγίου είναι εξωφθάλμως αντισυνταγματική , αφού η τύχη των ανήλικων τέκνων είναι ζήτημα που κυρίως αφορά την πολιτεία και την κοινωνία, δεν είναι ζήτημα αποκλειστικής ευθύνης των γονέων. Ασφαλώς δε μία τέτοια ρύθμιση έχει σοβαρούς κινδύνους για την τύχη των ίδιων των ανηλίκων, όταν στην κοινωνία είναι γνωστά τα προβλήματα μεταξύ του αδύνατου και του ισχυρού μέρους σε μία σχέση και το κατά πόσο αυτό μπορεί να επηρεάσει καταλυτικά την ζωή ανήλικων υπάρξεων! Εν κατακλείδι επικίνδυνα πράγματα που αγνούν βασικούς κανόνες του όλου πλέγματος της προστασίας τνω ανηλίκων και της πορείας της ζωής τους, αλλά και των σχέσεων (είδους και έκτασης) των ίδιων με τους γονείς τους! Η πορεία των ανηλίκων δεν είναι μόνο θέμα των γονέων! Για αυτό παρεμβάλλεται η δικαστική κρίση σε περίπτωση ανάγκης ρύθμισης τόσο της επιμέλειας όσο και της επικοινωνίας και της διατροφής τους! Κύριος γνώμονας ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ! Οχι λοιπόν χάριν της κακώς εννουομένης ταχύτητας να θυσιαζοναι βασικότερα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την προστασία του καλώς εννουμένου αυτού συμφέροντος.

Σχόλια