1. Η τακτική άδεια διαρκεί από μία έως έξι ημέρες, επί ανηλίκων και νεαρών ενηλίκων δε από μία έως δέκα ημέρες, στις οποίες συνυπολογίζονται σε κάθε περίπτωση οι Κυριακές και οι αργίες. Εφόσον ο κατάδικος έχει ήδη εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο τα δύο πέμπτα (2/5) της ποινής του, και σε περί¬πτωση ποινής ισόβιας κάθειρξης δώδεκα έτη, η διάρκεια της άδειας μπορεί να αυξάνεται έως τις εννέα ημέρες, επί ανηλίκων και νεαρών ενηλίκων δε έως δώδεκα ημέρες, οι οποίες υπολογίζονται όπως ορίζεται στο προη¬γούμενο εδάφιο. Η συνολική διάρκεια των αδειών ενός καταδίκου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις πενήντα ημέρες το ημερολογιακό έτος, επί ανηλίκων και νεαρών ενηλίκων δε τις εξήντα ημέρες.
Στους καταδίκους, οι οποίοι λαμβάνουν τακτική άδεια και δηλώνουν τόπο μετάβασης που απέχει από το κατάστημα κράτησής τους πέραν των τριακοσίων χιλιομέτρων ή κατοικούν ή κρατούνται σε νησιά που αντιμετωπίζουν συγκοινωνιακές δυσχέρειες, χορηγείται, με ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση του Διευθυντή του καταστήματος κράτησης, επιπλέον μία ημέρα για τη μετάβαση και μία ημέρα για την επιστροφή τους, οι οποίες δεν υπολογίζονται στη συνολική διάρκεια αδειών κάθε έτους.
2. Μεταξύ της έναρξης δύο διαδοχικών αδειών μεσολαβούν τουλάχιστον δύο μήνες.
3. Στον κατάδικο στον οποίο χορηγείται άδεια μπορεί να επιβληθούν περιοριστικοί όροι ως προς τον τόπο διαμονής του και τον τρόπο διαβίωσής του. Τέτοιοι περιοριστικοί όροι μπορεί να είναι οι προβλεπόμενοι στις περιπτώσεις β΄, δ΄, στ΄ και η΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 100 ΠΚ, διαζευκτικά ή σωρευτικά. Στις περιπτώσεις τέλεσης των εγκλημάτων που αναφέρονται στην περίπτωση δ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 53 του παρόντος, η άδεια μπορεί να χορηγείται με τον όρο του κατ’ οίκον περιορισμού ή του εντοπισμού των κινήσεων του καταδίκου με ηλεκτρονική επιτήρηση. Για την εφαρμογή του τελευταίου όρου απαιτείται η συναίνεση του καταδίκου. Αν πρόκειται για ανήλικο, η άδεια μπορεί να εξαρτηθεί και από τον όρο ότι, κατά την έξοδό του οπό το κατάστημα και την επιστροφή του, θα συνοδεύεται από τον γονέα ή το άτομο που ασκεί την επιμέλειά του, ή από το πλησιέστερο συγγενικό του πρόσωπο. Ο κατάδικος που βρίσκεται σε άδεια υποχρεούται να παρουσιαστεί χωρίς καθυστέρηση στο αστυνομικό τμήμα του τόπου διαμονής του.
4. Πριν από την χρήση της άδειας, ο κατάδικος δηλώνει την ακριβή διεύθυνση διαμονής του και αποδεικνύει ότι είναι εξασφαλισμένη η διαβίωσή του εκεί κατά τη διάρκεια της άδειας.
5. Οι δαπάνες μετάβασης και επιστροφής του κατάδικου που έχει λάβει άδεια βαρύνουν τον ίδιο. Αλλά αν αδυνατεί να καταβάλει τη δαπάνη του ταξιδιού, ταξιδεύει δωρεάν με δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς ή, εφόσον δεν υπάρχουν τα μέσα αυτά, με ιδιωτικά μέσα μαζικής μεταφοράς και με την έκπτωση που εκάστοτε ισχύει για τους πολυτέκνους. Στις περιπτώσεις αυτές η μετακίνηση γίνεται με μέριμνα της κοινωνικής υπηρεσίας και της διαχειριστικής επιτροπής του καταστήματος, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει επαρκές διαθέσιμο υπόλοιπο στους λογαριασμούς από τους οποίους ενισχύονται οι άποροι κρατούμενοι και λαμβανομένων υπόψη των γενικότερων αναγκών τους.
6. Μετά την επιστροφή από την άδεια, ο κρατούμενος υποβάλλεται σε έρευνα σωματική και των ατομικών ειδών του, η οποία διεξάγεται σε ιδιαίτερο χώρο και κατά τρόπο που δεν θίγει την αξιοπρέπειά του. Έλεγχος προκειμένου να διαπιστωθεί ενδοσωματική απόκρυψη απαγορευμένων ειδών διεξάγεται μόνο από ιατρό με εντολή του αρμόδιου δικαστικού λειτουργού, σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 7 του παρόντος.
7. Η πρόσφατη μεταγωγή κρατουμένου δεν δικαιολογεί τη μη χορήγηση αδειών, με επίκληση του σύντομου χρονικού διαστήματος παρουσίας του σε αυτό, καθώς όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την κρίση του αρμόδιου οργάνου περιλαμβάνονται στον φάκελο του κρατουμένου. Εάν η μεταγωγή έχει παραγγελθεί για δικονομικούς ή συναφείς λόγους, τακτική άδεια μπορεί να χορηγηθεί μόνον εφόσον η παραμονή του κρατουμένου στο κατάστημα στο οποίο έχει μεταχθεί διαρκέσει τουλάχιστον τρεις (3) μήνες και εξακολουθούν να ισχύουν οι λόγοι αυτοί.
8. Η χορήγηση αδειών δεν εξαρτάται από το υπόλοιπο της ποινής ή από τις πολιτικές, ιδεολογικές, φιλοσοφικές, κοινωνικές και άλλες αντιλήψεις των κρατουμένων.