Άρθρο 17 – ΑΜΟΙΒΗ

1. Η αμοιβή του διαμεσολαβητή ορίζεται ελεύθερα με γραπτή συμφωνία των μερών.
2. Εάν δεν υπάρχει γραπτή συμφωνία, η αμοιβή ορίζεται ανάλογα με το χρόνο παροχής των υπηρεσιών του διαμεσολαβητή με κατώτερη ωριαία αμοιβή τα εκατό ευρώ (€100). Αν ο διαμεσολαβητής απασχολήθηκε μόνο δύο (2) ώρες, ή λιγότερο, η ελάχιστη αμοιβή του, ορίζεται στα διακόσια πενήντα (250,00)€. Τα ανωτέρω ποσά, μπορούν να αναπροσαρμόζονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
3. Στην περίπτωση που η διαφορά του άρθρου 5 παρ.1Α δ’ (οικογενειακές διαφορές), αφορά διατροφή, ο συμφώνως προς τον νόμο ή με δικαιοπραξία υπόχρεος προς καταβολή αυτής, υποχρεούται να καταβάλει και την κατά τα ανωτέρω ελάχιστη αμοιβή του διαμεσολαβητή εκ ποσού 250,00€. Ομοίως, στην περίπτωση των διαφορών του άρθρου 5 παρ. 1Α ε’ (εργατικές διαφορές) και εφόσον ο εργαζόμενος έχει και αξιώσεις από μη καταβολή δεδουλευμένων μισθών, υπόχρεος προς καταβολή αυτής, ορίζεται ο εργοδότης. Σε αμφότερες τις ως άνω περιπτώσεις, αν η σχετική διαφορά αχθεί εν τέλει ενώπιον των δικαστηρίων και εφόσον ο, κατά τα ανωτέρω υπόχρεος, είναι εν όλω ή εν μέρει νικήσας, το καταβληθέν ποσό των 250,00€ αναζητείται κατά τις διατάξεις των άρθρων 176 επ. ΚΠολΔ, λογιζόμενου ως δικαστικού εξόδου.
4. Ο διαμεσολαβητής οφείλει να παρέχει στα μέρη πλήρη ενημέρωση για τον τρόπο αμοιβής του.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 13:42 | Πελαγία Χριστονάκη

    Πρόβλεψη για την προκαταβολή της αμοιβής.

  • Το κλειδί στην επιτυχία του θεσμού δεν είναι τόσο η ελάχιστη αμοιβή για τον διαμεσολαβητή, η οποία στην πραγματικότητα είναι πολύ χαμηλή εάν αναλογιστεί κανείς ότι για να αντιμετωπιστεί επιτυχώς μία υπόθεση διένεξης απαιτείται ικανός χρόνος για την κατανόηση του ζητήματος και την προετοιμασία από την πλευρά του διαμεσολαβητή. Η βασική αλλαγή αφορά στην αλλαγή νοοτροπίας η οποία επιτάσσει πελατοκεντρική αντίληψη, ήτοι να λυθεί το πρόβλημα και να πάει ο πελάτης σπίτι του ευχαριστημένος και να συνεχίσει την δραστηριότητα του. Με αυτό τον τρόπο θα ξανακαθίσει στο τραπέζι της διαμεσολάβησης για να προσπαθήσει να επιλύσει την επόμενη διαφορά που θα του προκύψει. Η κατ’ ευφημισμόν χαμένη ύλη λόγω της εφαρμογής της διαμεσολάβησης -με επιτυχία- δεν πρόκειται να καλυφθεί με την «περιοδεία» μίας υπόθεσης σε όλες τις βαθμίδες της τακτικής δικαιοσύνης σε βάθος πολυετίας, διότι ουσιαστικά σημαίνει «αιχμαλωσία» του πελάτη, δεν τον ικανοποιεί σε καμμία περίπτωση, δεν παράγει προστιθέμενη αξία, μηδέ αποδίδει δικαιοσύνη.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 13:35 | Ελένη Χαραλαμπίδου

    Παρότι το ποσό της ελάχιστης αμοιβής ανταποκρίνεται στην παρεχόμενη υπηρεσία, δεδομένων μάλιστα των υψηλών φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων για τους ελεύθερους επαγγελματίες, η επιβολή ελάχιστης αμοιβής αυτού του ύψους από το νομοθέτη (και όχι βάσει ελεύθερης συμφωνίας) για το σύνολο των υποθέσεων του άρθρου 5 ενδέχεται να προκαλέσει ζήτημα συνταγματικότητας. Για την αποφυγή τέτοιου ζητήματος θα μπορούσαν να προβλεφθούν χαμηλότερες αμοιβές για ορισμένες κατηγορίες διαφορών αλλά και για συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών (π.χ. εφαρμόζοντας τα ίδια κριτήρια με αυτά για την παροχή νομικής βοήθειας)

  • Θωρούμε αναγκαίο να διευκρινισθεί πως η ελάχιστη αμοιβή της παραγράφου 2 (δηλαδή των 250 ευρώ, έως 2 ώρες) αφορά και στα δύο μέρη και τα βαρύνουν εξ’ ημισείας (125€ κάθε μέρος). Θα πρέπει μάλιστα να είναι αμοιβή που δεν επιδέχεται διαφοροποίηση με συμφωνία μερών και διαμεσολαβητή ώστε να είναι ενιαία παντού και να μη δημιουργήσει έναν αθέμιτο ανταγωνισμό, ιδίως επειδή η παρουσία των μερών στη διαμεσολάβηση θα είναι εκ του νόμου υποχρεωτική.

    Σε ότι αφορά την κριτική που αναρτήθηκε για τη βέβαιη αναποτελεσματικότητα της διαμεσολάβησης είναι προφανώς αβάσιμη, αφού όπου έχει εφαρμοσθεί η διαμεσολάβηση έχει αποδώσει θεαματικά ποσοστά επίλυσης. Είναι επίσης άξιον απορίας το επιχείρημα πως η ελάχιστη αμοιβή (125€ ανά μέρος!!) αποτελεί πρόσκομμα στην πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Γιατί άραγε δεν αναφέρονται ως πρόσκομμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη οι υπέρογκες δικηγορικές αμοιβές, που εφαρμόζονται οριζοντίως σε οικονομικά ασθενείς και μη; Υπάρχει δικηγορική αμοιβή 125€; Η μήπως η δικηγορική αμοιβή δικαιούται να είναι μεγαλύτερη επειδή ενσωματώνει βέβαιη λύση για τον πελάτη; Υπάρχουν περιπτώσεις διαφορών που μπορούν να επιλυθούν μέσω της διαμεσολάβησης μέσα σε λίγες ώρες. Το ποσό της ελάχιστης αμοιβής που προτείνεται στο νόμο είναι όσο μικρό χρειάζεται για να μην επιβαρύνει τα μέρη στην προσπάθεια επίλυσης της διαφοράς τους και όσο μεγάλο χρειάζεται ώστε να μη χρησιμοποιήσουν τη διαμεσολάβηση προσχηματικά. Ξεπερνώ τα περί αμφίβολης (προφανώς εννοεί) συνταγματικότητας αφού προφανώς δεν τίθεται τέτοιο θέμα ενώ μάλλον δεν έχει γίνει κατανοητό πως η υποχρέωση καταβολής της παραπάνω αμοιβής αφορά σε μέρη που έχουν υποχρέωση να προσέλθουν στη διαμεσολάβηση στα πεδία διαφορών που προβλέπει το άρθρο 5.

  • Γιατί ορίζεται μόνο στις περιπτώσεις της παρ. 3, ποιος πληρώνει την ελάχιστη αμοιβή; Πρέπει να διευκρινιστεί σαφώς σε όλες τις περιπτώσεις ποιος και πότε πληρώνει την αμοιβή του διαχειριστή για την «υποχρεωτική συνεδρίαση» είτε πρόκειται για την ελάχιστη είτε πρόκειται για μεγαλύτερη της ελάχιστης.

  • 30 Δεκεμβρίου 2017, 15:03 | Ιωάννης Μιμμής

    Δικαιοσύνη των ολίγων και των οικονομικά ισχυρών. Τα θερμά μου συγχαρητήρια!!

  • 29 Δεκεμβρίου 2017, 17:48 | Ευδοκία Σταυρουλάκη

    Στις περιπτώσεις που κάποιο από τα μέρη δικαιούται την παροχή δωρεάν νομικής βοήθειας δυνάμει του Ν 3226/2004
    * πρέπει να προβλεφθεί ο διορισμός συνηγόρου για παράσταση στη διαδικασία διαμεσοάβησης;
    * ποιος είναι υπόχρεος να καταβάλει την αμοιβή του διαμεσολαβητή; (ειδικά αν παροχή νομικής βοήθειας δικαιούται ο υπόχρεος καταβολής διατροφής)

  • 29 Δεκεμβρίου 2017, 17:05 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΑΒΟΡΑΣ

    ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΟΙΒΗ ΤΟΥ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ ΘΕΣΜΟΣ ΑΝΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝΤΩΝ

  • 29 Δεκεμβρίου 2017, 16:31 | Κατερίνα Παπαδημητρίου

    Η κατώτατη αμοιβή που ορίζεται στο παρόν άρθρο είναι χρήσιμο να ανέρχεται στο συγκεκριμένο ύψος, καθώς αποτελεί μία προτροπή για τα μέρη να εκμεταλλευτούν ουσιαστικά τα οφέλη του θεσμού και να μην πάνε χαμένα τα χρήματά τους. Μια μικρότερη αμοιβή ως κατώτατο πλαφόν, θα διευκόλυνε την παράκαμψη του θεσμού και την καταστρατήγιση της ρύθμισης μέσω εικονικής τήρησης της διαδικασίας έναντι ενός ευτελούς ποσού.

  • 29 Δεκεμβρίου 2017, 12:35 | ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

    Στην περίπτωση των εργατικών διαφορών θα πρέπει να προβλεφθεί ότ σε όλες τις περιπτώσεις υπόχρεος προς καταβολή της αμοιβής του διαμεσολαβητή είναι ο εργοδότης, χωρίς εξαιρέσεις και όχι μόνο στην περίπτωση μη καταβολής δεδουλευμένων. Δηλ. αν καλέσει ο εργαζόμενος τον εργοδότη για διαμεσολάβηση και αυτός δεν προσέλθει, τότε θα πρέπει ο εργαζόμενος να πληρώσει 250 ευρώ συν φπα στο μεσολάβητή για σύνταξη πρακτικού αποτυχίας και μετά εκ νέου νέα έξοδα για άσκηση αγωγής;

  • Τα ποσά των ελαχίστων αμοιβών ειναι υπέρογκα ιδιως ενόψει του ότι τις περισσότερες φορές η διαμεσολάβηση δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Δεδομένης της υποχρεωτικότητας της διαμεσολάβησησς αποτελεί προσκόμμα στην πρόσβαση στην δικαιοσύνη, ιδιως για τους ασθενέστερους οικονομικά. Ειναι συνεπώς η όλη σύλληψη του νόμου αμφίβολης αντισυνταγματικότητας.
    Σε κάθε περιπτωση πρεπει να οριστεί ότι εάν μια πλευρά δεν προσέλθει στη διαμεσολάβηση παρότι εκληθηκε, τοτε η ελάχιστη αμοιβή του διαμεσολαβητή να μην ξεπερνά τα 50€. Τούτο ειναι δίκαιο και λογικό αφου στην περιπτωςη που δεν εμφανιστεί μια πλευρά το έργο του διαμεσολαβητή θα ειναι τυπικό: θα συντάσσει ένα απλό πρακτικό αποτυχίας λόγω μη προσέλευσης του αντιδίκου.

  • 28 Δεκεμβρίου 2017, 23:16 | Παναγιώτης

    Οι αμοιβές είναι ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΕΣ. Ακόμα και για ενα απλό πρακτικό αποτυχίας, ο διάδικος θα πρέπει να καταβάλει στον διαμεσολαβητη, 250€ συν ΦΠΑ!!!