Άρθρο 02 – ΟΡΙΣΜΟΙ

Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
1. Ως ιδιωτική διαφορά καλείται η αμφισβήτηση περί την ύπαρξη, την έκταση, το περιεχόμενο ή τα υποκείμενα ιδιωτικού δικαιώματος, ως ιδιωτικά δε δικαιώματα θεωρούνται τα αναγνωριζόμενα από το ιδιωτικό δίκαιο.
2. Ως διαμεσολάβηση νοείται μια διαρθρωμένη διαδικασία ανεξαρτήτως ονομασίας και με βασικά χαρακτηριστικά την εμπιστευτικότητα, την ιδιωτική αυτονομία, την ουδετερότητα και αμεροληψία του διαμεσολαβητή, στην οποία δύο ή περισσότερα μέρη επιχειρούν εκουσίως με καλόπιστη συμπεριφορά και συναλλακτική ευθύτητα να επιλύσουν με συμφωνία μία διαφορά τους με τη βοήθεια διαμεσολαβητή.
3. Ως διαμεσολαβητής νοείται τρίτο πρόσωπο που αναλαμβάνει να διαμεσολαβήσει με κατάλληλο, αποτελεσματικό και αμερόληπτο τρόπο, διευκολύνοντας τα συμμετέχοντα μέρη να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση της διαφοράς τους. Ο διαμεσολαβητής πρέπει να είναι νόμιμα διαπιστευμένος.
4. Ως διασυνοριακή διαφορά νοείται εκείνη κατά την οποία τουλάχιστον ένα από τα μέρη κατοικεί μονίμως ή διαμένει συνήθως σε κράτος-μέλος διαφορετικό από εκείνο οποιουδήποτε άλλου μέρους κατά την ημερομηνία στην οποία:
α) τα μέρη συμφωνούν να προσφύγουν σε διαδικασία διαμεσολάβησης, αφότου ανέκυψε η διαφορά•
β) έχει διαταχθεί η διαμεσολάβηση από δικαστήριο κράτους-μέλους•
γ) κατατίθεται ένδικο βοήθημα, για το παραδεκτό της συζήτησης του οποίου, υφίσταται υποχρέωση διαμεσολάβησης δυνάμει του εθνικού δικαίου ή
δ) κληθούν τα μέρη από αρμόδιο δικαστήριο.
Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου, ως διασυνοριακή διαφορά νοείται και εκείνη για την οποία αρχίζουν δικαστικές διαδικασίες ή διαιτησία ύστερα από διαμεσολάβηση μεταξύ των μερών σε κράτος-μέλος άλλο από εκείνο της μόνιμης κατοικίας ή συνήθους διαμονής των μερών, κατά την προβλεπόμενη στα κατά τα ανωτέρω στοιχεία α, β ή γ ημερομηνία.

  • 2 Ιανουαρίου 2018, 10:35 | ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ-ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ-ΔΙΑΠ.ΔΙΑΜ

    Άρθρο 2 παρ 3.
    Προσθήκη «ένα ειδικά εκπαιδευμένο», «σε σχέση με τα μέρη», «ανεξάρτητο,»

    Διαγραφή «να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση της διαφοράς τους»
    Προσθήκη «να επιλύσουν τη διαφορά τους με κοινά αποδεκτό τρόπο».
    Διαγραφή «πρέπει να είναι »
    Προσθήκη «είναι υποχρεωτικά»

    ΠΡΙΝ
    3. Ως διαμεσολαβητής νοείται τρίτο πρόσωπο που αναλαμβάνει να διαμεσολαβήσει με κατάλληλο, αποτελεσματικό και αμερόληπτο τρόπο, διευκολύνοντας τα συμμετέχοντα μέρη να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση της διαφοράς τους. Ο διαμεσολαβητής πρέπει να είναι νόμιμα διαπιστευμένος.

    ΜΕΤΑ
    3. Ως διαμεσολαβητής νοείται ένα ειδικά εκπαιδευμένο τρίτο πρόσωπο σε σχέση με τα μέρη, που αναλαμβάνει να διαμεσολαβήσει με κατάλληλο, ανεξάρτητο, αποτελεσματικό και αμερόληπτο τρόπο, διευκολύνοντας τα συμμετέχοντα μέρη να επιλύσουν τη διαφορά τους με κοινά αποδεκτό τρόπο. Ο διαμεσολαβητής είναι υποχρεωτικά νόμιμα διαπιστευμένος.

  • Στο άρθρο 2 ΟΡΙΣΜΟΙ, παρ.2, «δύο ή περισσότερα μέρη επιχειρούν εκουσίως με καλόπιστη συμπεριφορά και συναλλακτική ευθύτητα…», ποιος ο σκοπός αναφοράς της καλόπιστης συμπεριφοράς και συναλλακτικής ευθύτητας; Θα πρέπει κάποιος να ελέγξει/κρίνει αυτή τη συμπεριφορά πριν ή κατά τη διάρκεια της διαμεσολάβησης και πώς; Ποιος θα είναι αυτός; και αν είναι προαπαιτούμενο , τί θα κάνει; Μήπως είναι πλεονασμός; με δεδομένο ότι τόσο η συμφωνία υπαγωγής της διαφοράς στη διαδικασία της διαμεσολάβησης διέπεται από τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου για τις συμβάσεις, κατ’ άρθρο 3 του σχεδίου νόμου, όσο και η συμφωνία διαμεσολάβησης.
    Στο άρθρο 2 παρ.3 συμφωνώ με ένα προηγούμενο σχόλιο να προστεθεί «τρίτο σε σχέση με τους διαδίκους και τη διαφορά πρόσωπο».
    Επίσης, στο τελευταίο εδάφιο του ίδιου άρθρου και της ίδιας παραγράφου, αναφέρεται ότι ο διαμεσολαβητής πρέπει να είναι διαπιστευμένος. Διαπιστευμένος σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο ή συμπεριλαμβάνονται και διαπιστευμένοι κατά το δίκαιο άλλων κρατών; Και αν ο νομοθέτης θέλει μόνο διαπιστευμένους κατά τον παρόντα νόμο, στις διασυνοριακές διαφορές τι θα γίνει, αποκλείονται διαπιστευμένοι σε άλλα κράτη;

  • 29 Δεκεμβρίου 2017, 12:11 | Πελαγία Χριστονάκη

    άρθρο 2

    -Στο α’ εδάφιο της παρ. 3 να προστεθεί η φράση «σε σχέση με τα μέρη» ώστε η διατύπωση να έχει ως εξής: «3. Ως διαμεσολαβητής νοείται τρίτο «σε σχέση με τα μέρη» πρόσωπο…»

    -Στην παρ. 4 να προστεθεί τελευταίο εδάφιο «Η έννοια της κατοικίας προσδιορίζεται σύμφωνα με τα άρ. 59 και 60 του Καν(ΕΕ) αριθ. 44/2001.»