1.Σε εξαιρετικές περιπτώσεις οι Αρχές του Συμβαλλομένου Κράτους στο έδαφος του οποίου βρίσκεται ο ενήλικος, έχουν διεθνή δικαιοδοσία να λάβουν μέτρα προστασίας του προσώπου του ενηλίκου που έχουν προσωρινό χαρακτήρα και τα οποία παράγουν αποτελέσματα μόνον στο Κράτος αυτό, στο βαθμό που τα μέτρα αυτά είναι συμβατά με εκείνα που έχουν ήδη ληφθεί από τις αρμόδιες, κατά τα άρθρα 5 έως 8, Αρχές και αφού ενημερώσουν τις Αρχές που έχουν διεθνή δικαιοδοσία σύμφωνα με το άρθρο 5.
2. Τα ληφθέντα κατ’ εφαρμογή της προηγουμένης παραγράφου μέτρα σχετικά με έναν ενήλικο που έχει τη συνήθη διαμονή του σε Συμβαλλόμενο Κράτος, παύουν να ισχύουν από τη στιγμή που οι αρμόδιες κατά τα άρθρα 5 έως 10 Αρχές αποφάνθηκαν για τα μέτρα προστασίας που θα ήταν δυνατό να απαιτεί η περίσταση.