1 Οι Αρχές ενός Συμβαλλόμενου Κράτους που έχουν διεθνή δικαιοδοσία σύμφωνα με το άρθρο 5 ή το άρθρο 6, εάν κρίνουν ότι αυτό είναι προς το συμφέρον του ενηλίκου, μπορούν, είτε αυτοδικαίως είτε κατόπιν αίτησης της Αρχής ενός άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους, να ζητήσουν από τις Αρχές ενός από τα Κράτη που αναφέρονται στην παράγραφο 2 να λάβουν μέτρα για την προστασία του προσώπου ή της περιουσίας του ενηλίκου. To αίτημα μπορεί να αφορά το σύνολο ή μέρος της προστασίας.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη στις Αρχές των οποίων μπορεί να υποβληθεί αίτημα λήψης μέτρων προστασίας του ενηλίκου υπό τους όρους της προηγούμενης παραγράφου, είναι:
α. ένα Κράτος του οποίου την ιθαγένεια έχει ο ενήλικος,
β. το Κράτος της προηγούμενης συνήθους διαμονής του ενηλίκου,
γ. ένα Κράτος στο οποίο βρίσκονται περιουσιακά στοιχεία του ενηλίκου,
δ. το Κράτος του οποίου οι Αρχές έχουν επιλεγεί εγγράφως από τον ενήλικο για να λάβουν μέτρα για την προστασία του,
ε. το Κράτος της συνήθους διαμονής ενός προσώπου κοντά στον ενήλικο που είναι πρόθυμο να αναλάβει την προστασία του,
στ. το Κράτος στο έδαφος του οποίου βρίσκεται ο ενήλικος, όσον αφορά την προστασία του προσώπου του.
3. Σε περίπτωση που η Αρχή που ορίζεται σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους δεν αποδέχεται τη διεθνή δικαιοδοσία της, οι Αρχές του Συμβαλλόμενου Κράτους που έχουν διεθνή δικαιοδοσία σύμφωνα με το άρθρο 5 ή το άρθρο 6, διατηρούν τη δικαιοδοσία τους.