1. Η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για την εκπλήρωση καθήκοντος που εκτελείται προς το δημόσιο συμφέρον ή κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας που έχει ανατεθεί στον υπεύθυνο επεξεργασίας, είναι νόμιμη, εφόσον είναι αναγκαία για την εκπλήρωση των καθηκόντων και την άσκηση των αρμοδιοτήτων που έχουν ανατεθεί στον υπεύθυνο επεξεργασίας από τον νόμο ή με ανάθεση κατ’ εξουσιοδότηση νόμου.
2. Εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζονται στα άρθρα 18 και 19 του παρόντος, η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για σκοπό διαφορετικό από αυτόν για τον οποίο έχουν συλλεχθεί επιτρέπεται εφόσον
α) είναι απολύτως αναγκαία για τη διαφύλαξη ζωτικού συμφέροντος του υποκειμένου των δεδομένων ή άλλου φυσικού προσώπου,
β) είναι απολύτως αναγκαία για την εξυπηρέτηση ουσιώδους δημοσίου συμφέροντος
γ) είναι απολύτως αναγκαία για τη θεμελίωση, άσκηση ή υποστήριξη νομικών αξιώσεων,
δ) είναι απολύτως αναγκαία για την πρόληψη, διερεύνηση, διακρίβωση, βεβαίωση ή τη δίωξη εγκλημάτων ή την εκτέλεση ποινικών κυρώσεων
ε)ή είναι απολύτως αναγκαία για σκοπούς εθνικής ασφάλειας
3. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας είναι σε θέση να τεκμηριώσει ότι η επεξεργασία είναι απολύτως αναγκαία για τους σκοπούς αυτούς, η εκπλήρωση των οποίων υπερέχει προφανώς των δικαιωμάτων των προσώπων τα οποία αφορούν τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.
4. Όταν ο υπεύθυνος επεξεργασίας προτίθεται να διαβιβάσει τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για τους σκοπούς που αναφέρονται υπό τα στοιχεία α), β) και γ) της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, θα πρέπει να παρέχει στο υποκείμενο των δεδομένων, πριν από την εν λόγω περαιτέρω επεξεργασία, πληροφορίες για τον σκοπό αυτόν και άλλες τυχόν αναγκαίες πληροφορίες σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφο 2 του Κανονισμού. Η πληροφόρηση για τη διαβίβαση προς εξυπηρέτηση των σκοπών που προβλέπονται υπό τα στοιχεία δ) και ε) της ιδίας παραγράφου υπόκειται στη ρύθμιση του άρθρου 10 του παρόντος νόμου.