Αρχική Τροποποίηση του ν.3213/2003 και Διατάξεων του Ποινικού ΚώδικαΆρθρο 1

Άρθρο 1

1. Στο άρθρο 3 ν. 3213/2003 προστίθεται παράγραφος 6, που έχει ως εξής:
«6. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μπορεί να ζητά από την Επιτροπή της παραγράφου 2 του παρόντος να διενεργεί εξατομικευμένο έλεγχο υπόχρεων σε υποβολή δήλωσης ‘Πόθεν έσχες’ προσώπων, όταν υπάρχει επώνυμη καταγγελία σε βάρος τους η οποία υποβάλλεται απευθείας στον Υπουργό ή μέσω του Συνηγόρου του Πολίτη ή όταν με οποιονδήποτε τρόπο δημοσιοποιούνται στοιχεία σε βάρος τους. Όταν η διεξαγωγή του ελέγχου στηρίζεται σε προηγούμενη καταγγελία, τηρείται η ανωνυμία του καταγγέλλοντος».
2. Οι διατάξεις των άρθρων 4 – 7 ν. 3213/2003 «Δήλωση και έλεγχος περιουσιακής κατάστασης βουλευτών, δημόσιων λειτουργών και υπαλλήλων, ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης και άλλων κατηγοριών προσώπων» καταργούνται. Τα άρθρα 8 – 12 του νόμου αναριθμούνται σε 14 – 18. Ως νέα άρθρα 4 – 13 προστίθενται τα άρθρα 2 – 11 του παρόντος.

Σχόλια
  • 4 Μαρτίου 2010, 07:43 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΡΑΖΕΛΟΣ, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω

    Αυτή δεν είναι δουλειά για Υπουργό! Υπάρχει ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης.

  • 3 Μαρτίου 2010, 23:01 | s.m.

    Από τη στιγμή που τα χιλιάδες δημόσια παραρτήματα, υπηρεσίες που δεν έχουν πραγματικό αντικείμενο, υπηρεσίες που φτιάχτηκαν μόνο και μόνο για να βολευτούν κάποιοι και να ικανοποιηθούν κάποιοι άλλοι, …, σύμφωνα με τη σωστή απόφαση της κυβέρνησης να καταργηθούν και να ενσωματωθούν στο κύριο κορμό του Δημοσίου, γίνει πράξη, ήδη ο έλεγχος χρηματισμού των υπαλλήλων μειώνεται και μπορεί να ελεγχθεί αποτελεσματικότερα.

    Συνεπώς καλός ο νέος αυτός νόμος, όμως τι θα γίνει με τα λεφτά που κλέβουν οι ιδιώτες? Τι θα γίνει με γιατρούς? Δικηγόρους? ελεύθερους επαγγλεματίες?

    Τα μέτρα που μέχρι σήμερα ανακοινώθηκαν δε μπορεί να εγγυηθούν την αποτελεσματική φορολόγησή τους και έλεγχό τους. Το πόθεν έσχες για αυτούς πως θα εφαρμοσθεί? Το τεκμήριο δεν έχει νόημα. Τι θα τους πάρει? Τίποτα σε σχέση με όσα πραγματικά έχουν και πιθανόν αποκρύπτουν. Απαιτείται δραστική λύση, διαφορετικά όσοι μισθοί και να αφαιρεθούν από τους μισθωτούς, δεν φτάνουν. Πάρτε μέτρα κατά του μαύρου χρήματος των επιχειρήσεων, πρατηριούχων, βυτιοφορέων, γιατρών, δικηγόρων, ελεύθερων επαγγελματιών. Και φυσικά μαζί με αυτούς, και μέτρα κατά της διαφθοράς στο Δημόσιο. Όμως εάν ο τόπος βρωμάει έξω, δε θα φτάσει η μπόχα και στο σπίτι μας?

    Δε φταίνε για όλα οι υπάλληλοι του ΣΔΟΕ, εφοριακοί, μηχανικοί του δημοσίου. Από τη στιγμή που το ΤΕΕ και το ΤΣΜΕΔΕ κάνουν κουμάντο, όταν οι μηχανικοί παίρνουν 6%ο, 7%ο, επταπλάσιες αποδοχές για τις μετακινήσεις τους από άλλους υπαλλήλους που επίσης μετακινούνται για υπηρεσιακό σκοπό, τι περιμένετε? Να μην έχουν και ένα διαμέρισμα παραπάνω στα 35 χρόνια υπηρεσίας? -Αν βέβαια έχουν πολύ παραπάνω τότε είναι θέμα :). Το θέμα είναι να μην τους λέτε μόνο πόθεν έσχες, γιατί θα σας απαντήσουν με έκπληξη…, εσείς μας τα δώσατε.

  • 3 Μαρτίου 2010, 11:30 | ΔΗΜΗΤΡΑ

    ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ

    ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΑΠΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

    ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!! ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΤΕ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙ, ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΜΕ 2,000,000 { ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ!!!) ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!

    ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΙΔΕΑ ΤΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ???

    ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΒΙΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΑΛΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΟΝΥΣΟ….ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ …. ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΘΟ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ Ε.Σ.Υ ???
    ΑΝ ΝΑΙ ΤΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ …

    ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΔΗΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ , ΑΠΟΛΥΣΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ>.

    ΑΛΛΟΙΩΣ ΤΟ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙ ΚΑΙ Η ΜΙΖΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΔΕΝ ΚΟΒΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..

  • 3 Μαρτίου 2010, 05:53 | Λεωνιδας ΞΥΛΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

    ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ

    ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΟΠΟΥ, ΚΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΟΛΛΩΝ, ΑΝΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΕΜΠΟΡΙΟ , Η ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ , Η ΕΙΣΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ , Η ΣΚΑΝΔΑΛΟΛΟΓΙΑ , Η ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ,
    ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
    1. ΝΑ ΙΔΡΥΘΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ , ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΒΑΤΩΝ.

    2. ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΕΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΒΑΤΩΝ, ΑΝΕΥ ΕΞΑΓΟΡΑΣ

    3. ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΩΣ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΤΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ.

    4. ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΒΑΤΩΝ, ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΤΟ ΝΟΜΙΜΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΩΝ.

  • 3 Μαρτίου 2010, 05:40 | Λεωνιδας ΞΥΛΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

    1. ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΤΟ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΙΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ.

    2. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΚΑΘΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ Ο ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΤΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΕΞ΄ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΞ΄ ΑΓΧΙΣΤΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ Γ΄ΒΑΘΜΟ.

    3. ΚΑΜΜΙΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ (ΚΙΝΗΤΟΥ Η ΑΚΙΝΗΤΟΥ) ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΚΤΗΣΗΣ ΤΟΥ.

    4. ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΕΠΑΡΚΩΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΠΟΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ Η ΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΚΤΗΣΗ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΤΡΟΠΟ Η ΜΕ ΑΛΛΑ ΑΘΕΜΙΤΑ ΚΑΙ ΜΗ ΣΥΝΟΜΑ ΜΕΣΑ, ΑΥΤΗ ΝΑ ΚΑΤΑΣΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΠΟΙΟΥΜΕΝΟ ΠΟΣΟ ΝΑ ΚΑΤΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ. ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΔΕ ΝΑ ΕΚΠΙΠΤΕΙ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΕ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣΕ.

  • 2 Μαρτίου 2010, 17:34 | ΜΠΑΜΠΗΣ

    ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΗ ΜΕΡΙΜΝΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ‘Η ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΕΙ ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΠΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΘΗ Η ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΣΧΕΤΑΙ.

  • 2 Μαρτίου 2010, 15:31 | Δρ Γεώργιος Γιαννιτσιώτης

    Ο σοφός λαός μας λέει πως το ψάρι βρωμά απ’το κεφάλι. Αν δεν αλλάξει ο νόμος περί (μη) ευθύνης Υπουργών δεν υπάρχει περίπτωση να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η διαφθορά στη χώρα αυτή ούτε να πεισθεί ο πολίτης ότι οι θυσίες στις οποίες καλείται να προβεί (για να καλυφθούν οι ρεμούλες «ημετέρων» από το 1981 κ.ε. με τα ΜΟΠ, ΚΠΣ κλπ. – έρχεται το ΕΣΠΑ) θα πιάσουν τόπο.

    Το πόθεν έσχες των δημοσίων λειτουργών είναι ένα γραφειοκρατικό τερτίπι για να μην γίνεται αποτελεσματικός έλεγχος της διαφθοράς στην δημόσια διοίκηση. Είναι απλούστερο το ακόλουθο:
    1. Εξουσιοδότηση του ΣΔΟΕ να ερευνά βάσει δεδομένων Κτηματολογίου-ΤΑΞΙΣ-Τραπεζών την περιουσιακή κατάσταση του δημοσίου λειτουργού (συμπεριλαμβανομένων πολιτικών προσώπων) για τον οποίο έχουν προκύψει ενδείξεις χρηματισμού ή πράξεων που αντιβαίνουν το δημόσιο συμφέρον
    2. Εξουσιοδότηση του ΣΕΕΔΔ να ερευνά τις υποθέσεις που χειρίστηκε ο δημόσιος λειτουργός για τις οποίες υπάρχουν ενδείξεις χρηματισμού ή ζημίας δημοσίου συμφέροντος
    3. Αλλαγή της σύνθεσης των α’ βάθμιων και β΄βάθμιων Πειθαρχικών Συμβουλίων των Δημοσίων Υπηρεσιών με συμμετοχή ενός εκπροσώπου της συγκεκριμένης υπηρεσίας, δύο αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων β΄βαθμού και κλάδου ΠΕ ή ΤΕ κατ’ελάχιστον, ενός εκπροσώπου του Συνηγόρου του Πολίτη και ενός στελέχους του ΣΕΕΔΔ (οι δύο τελευταίοι με δικαίωμα αρνησικυρίας επί της αποφάσεως με παράλληλη δυνατότητα παραπομπής σε δικαστική διερεύνηση)
    4. Κατάργηση της χαρτούρας του «πόθεν έσχες» καθώς τα στοιχεία προκύπτουν από την φορολογική δήλωση (Ε9-Ε1), το Κτηματολόγιο (όταν ολοκληρωθεί) και τις τράπεζες.

    Ολα τ’άλλα αποτελούν πρόσθετη επιβάρυνση του ήδη δυσκίνητου (σε βαθμό διασφάλισης της ατιμωρησίας) γραφειοκρατικού μηχανισμού που λειτουργεί με διοικητικές πρακτικές 19ου αιώνα (ως εάν δεν υπήρξε η ηλεκτρονική επανάσταση). Επίσης, διασφαλίζουν την ατιμωρησία των, λακέδων των πολιτικών, βυζαντινο-οθωμανών δημοσιοϋπαλληλάκων ούτως ώστε να εξυπηρετούν (ρουσφετ’) διευκολύνοντας τη ροή μαύρου πολιτικού χρήματος (μπαξισ’).

    Τα ανωτέρω προτεινόμενα (1-4) οδηγούν σε αποτελεσματικό έλεγχο των δημοσίων λειτουργών και περιορισμό της διαφθοράς. Συνεπακόλουθο αυτού, η ασφυξία των υποκειμένων που ζουν από την πολιτική εις βάρος όλων μας.

  • 2 Μαρτίου 2010, 14:43 | Δημήτριος Σωτηρίου

    Κύριοι,

    Τι λογική είναι αυτή των μπαλωμάτων σε άλλους νόμους.

    Πρέπει επί τέλους να δημιουργείται νέος νόμος, πιθανώς με ενσωμάτωση άλλων προγενεστέρων διατάξεων και άρθρων, αλλά θα είναι ο μόνος που θα ισχύει.

    Τα πλεονεκτήματα προφανή, καθώς και προφανής η διευκόλυνση όλων και η αποφυγή εκμετάλλευσης από επιτήδειους.

  • 2 Μαρτίου 2010, 09:59 | Νίκος Ράπτης

    Άρση της βουλευτικής ασυλίας εδώ και τώρα! Έχετε το πολιτικό θάρρος να το τολμήσετε; ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ.Δεν το έχετε; Γράψτε απλά λίγες γραμμές νόμου στό ήδη υπερπερίπλοκο σύστημα δικαοσύνης μας αλλά μην προσπαθείτε να μας πείσετε ότι η πάταξη της διαφθοράς θα ξεκινήσει από τον υπάλληλο.Να ξεκινήσει από τους πολιτικούς. Δεν ξεχνά κανείς τα σκάνδαλα Siemens,Βατοπέδι,χρηματιστήριο ,εξοπλισμοί κοκ.Γι’ αυτά σίγουρα δεν ευθύνονται υπάλληλοι.

    Εκτός κι αν αποδεχτούμε μία φορά ακόμη τα λόγια του Σόλωνα πού είπε ότι ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Μόνο το μικρό ζώο πιάνεται!

    Πράξτε πολιτικά ορθά κ.κ κυβερνώντες!

    Με εκτίμηση

  • 2 Μαρτίου 2010, 06:50 | Μανιώτη Μ.

    Συμφωνώ απόλυτα με την πολιτική κατεύθυνση του νομοσχεδίου για την ενίσχυση της διαφάνειας στη δημόσια ζωή και την καταπολέμηση της διαφθοράς. Πρέπει όμως να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην αποφυγή της δημιουργίας ενός νέου είδους χρηματισμού δημοσίων λειτουργών το οποίο βρίσκεται σήμερα σε λανθάνουσα μορφή. Μπορεί ο καταγγέλων (είτε με απευθείας υποβολή της καταγγελίας του στη δικαιοσύνη είτε χρησιμοποιώντας τα ΜΜΕ)να δέχεται υλικό αντάλλαγμα από τρίτους (όπως χρήματα, κινητές ή ακίνητες αξίες κλπ) ή άυλο όφελος (θέση ή δουλειά σε αυτόν που του υπέδειξε να υποβάλλει την καταγγελία, προαγωγή κλπ). Είναι ευρέως γνωστό ότι τρίτα ως προς τον εκάστοτε δημόσιο φορέα επιχειρηματικά συμφέροντα που ανταγωνίζονται ή καθαρά εσωτερικά επιχειρησιακά συμφέροντα, έχουν «δημιουργήσει» κατά το παρελθόν δήθεν σκάνδαλα προκειμένου να εξυπηρετηθούν. Αναφέρω ως παράδειγμα τα όσα συνέβησαν το 1989 αλλά και κατόπιν το 2003 που μερίδα του Τύπου υποδείκνυε καθημερινά έναν υπουργό ή πολιτικό πρόσωπο που δήθεν χρηματιζόταν όπως αργότερα αποδείχτηκε. Δυστυχώς οποιαδήποτε νόμιμη αντίκρουση της συκοφαντίας είναι χρονοβόρα και οποιαδήποτε δικαίωση γίνεται μετά από χρόνια δικαστικών αγώνων, επιτροπών κλπ και φυσικά εκ του λόγου αυτού δεν αποτελεί πλήρη δικαίωση.
    Είναι λοιπόν απαραίτητο να τεθούν από σήμερα ασφαλιστικές δικλείδες που δεν θα ανοίγουν το δρόμο για τέτοιου είδους «καταγγελίες» και σε τέτοιας μορφής χρηματισμό.

  • 1 Μαρτίου 2010, 18:48 | Γεώργιος Μόσχος

    Η ταπεινή μου άποψη για το θέμα και για τα φυσικά πρόσωπα είναι :
    Δεδομένων των Δικτύων Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, του περιουσιολογίου, του κτηματολογίου, της μηχανογράφησης των κοινοφελών οργανισμών και των δηλώσεων εισοδήματος, θα μπορούσε σχετικά εύκολα για ΚΑΘΕ ΕΝΑΝ από εμάς να αναζητηθούν :
    1) τα εισοδήματα από τις φορολογικές δηλώσεις όλων των ετών μετά την μεταπολίτευση,
    2) τυχόν εισροές από δικαστήρια, χρηματιστήρια, κληρονομιές, λαχεία με τα αντίστοιχα παραστατικά τους
    και αφού προστεθούν τα παραπάνω ποσά (λαμβάνοντας υπόψη τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων σε κατοχή) το τελικό ποσό που θα προκύψει θα συγκριθεί με ό,τι διαθέτει ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ σε :
    1) τραπεζικούς λογαρισμούς ανά τον κόσμο,
    2) χαρτοφυλάκια ανά τον κόσμο (μετοχές, κ.λ.π.),
    3) ακίνητα σε αντικειμενικές τιμές ανά τον κόσμο,
    4) κινητά σε αντικειμενικές τιμές ανά τον κόσμο.
    Τα δύο ποσά θα προσαρμοσθούν σε τιμές 2010 σύμφωνα με τον ετήσιο ρυθμό πληθωρισμού και χωρίς να αφαιρεθεί κανένα ποσό για διαβίωση θα συγκριθούν!
    Σε περίπτωση που το δεύτερο ποσό είναι μεγαλύτερο, το υπερβάλλον ποσό θα φορολογείται με τον ανώτατο συντελεστή πλέον προστίμων ενώ επιπλέον ποσό εκ του υπερβάλλοντος να προβλέπεται υπέρ επενδύσεων εντός της Ελληνικής Επικράτειας και σαν ποινή για την αντικοινωνική συμπεριφορά του υπόχρεου εφόσον αυτός δεν ανταποκριθεί στη πρόσκληση για αποκάλυψη των κλεμμένων!
    Σε περίπτωση ανακάλυψης λογαριασμών και χαρτοφυλακίων των υπόχρεων στο εξωτερικό τα οποία δεν θα δηλωθούν μέχρι μια ορισμένη ημερομηνία, θα επέρχεται η ποινή της εξορίας του υπόχρεου μέχρις συμμόρφωσης και υπαγωγή του σε δυσμενέστερο καθεστώς κατόπιν! Δεν πρέπει να θεωρούν οι κύριοι της φοροδιαφυγής ότι θα μπορούν να εξακολουθούν να σκυλεύουν και εντός της χώρας την οποία υποσκάπτουν!

  • 1 Μαρτίου 2010, 08:56 | kavayiannis

    Ας ξεκινήσει η πάταξη της διαφθοράς απο τη Βουλή και τους Βουλευτές με την άρση της ασυλίας τους ! Σε κάθε άλλη περίπτωση στοχοθετείτε το δημόσιο υπάλληλο και μόνο αυτόν ο οποίος συχνά ακολουθεί οδηγίες και «προτροπές» ανωτέρων τους. Μόνο έτσι θα πείσετε οτι δε κοροιδεύετε για μια ακόμα φορά τον κόσμο…

  • 28 Φεβρουαρίου 2010, 20:50 | Γεώργιος Γεμενετζής

    Αγαπητοί Κύριοι της Κυβερνήσεως,

    Συμφωνώ αλλά σαν πολίτης σας εφιστώ την προσοχή και στην παρακάτω άποψη.

    Είναι ευκαιρία για μια νέα αλλαγή , τώρα στα δύσκολα, θα πρέπει συμπληρωματικά να προχωρήσετε σε ψήφιση νόμου περί ευθύνης Υπουργών και Βουλευτών.

    Μια νέα συμπληρωματική διάταξη όπου θα ορίσετε ειδικό κλιμάκιο που θα απαρτίζετε από εισαγγελική αρχή με στόχο το οικονομικό έγκλημα σε πολιτικό επίπεδο το οποίο κλιμάκιο θα αντικαταστήσει την εξεταστική επιτροπή.

    Αν παρθεί από μεριά σας μια τέτοια γενναία απόφαση θα δράσει σαν αντίβαρο στην γενικοί άποψη της κοινωνίας ότι οι Έλληνες Πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι.

    Είναι στην δική σας κρίση, αν σε αυτό το κλιμάκιο θα δοθεί η εντολή για διερεύνηση παρελθόντων υποθέσεων ή αν θα υπάρξει δράση από την τώρα κυβέρνηση και έπειτα.

    Δυστυχώς στην κοινωνία που ζούμε το χρήμα προκαλεί να το αποκτήσεις,και οι Έλληνες Βουλευτές και Υπουργοί δεν αποτελούν εξαίρεση μπαίνουν στον πειρασμό.

    Οι Έλληνες πολιτικοί θα πρέπει να φερθούν γενναία και να θεσπίσουν οι ΙΔΙΟΙ ένα τέτοιο όργανο του κράτους.

    Θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα. Οι πολίτες θα ανακτήσουν σαφέστατα την εμπιστοσύνη τους στο πολιτικό κόσμο και στις αποφάσεις των κυβερνώντων και ταυτόχρονα ο πολιτικός κόσμος θα λειτουργεί σε πλαίσια συγκεκριμένα, με στόχο το γενικό συμφέρον και όχι του προσωπικού συμφέροντος σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου.

    Ευχαριστώ που μου δίνετε η ευκαιρία να επικοινωνήσω ανοιχτά με αυτήν την διαδικτυακή πύλη, e-goverment portal μαζί σας, πιστεύω στον δημιουργικό διάλογο.

    Γεμενετζής Γεώργιος
    BSC in Computing for Industry
    MSC in Distributed and Multimedia information Systems
    Ελεύθερος επαγγελματίας,
    Iδιοκτήτης εταιρείας υπηρεσιών διαδικτύου.

  • 28 Φεβρουαρίου 2010, 16:51 | sartr

    Δεν καταλαβαίνω γιατί συνεχίζεται η διαβούλευση.
    Στο θέμα για την χορήγηση δικαιώματος ψήφου και «ιθαγένιας» σε αλλοδαπούς, η πλειοψηφία των σχολιαστών ήταν εναντίον.
    Δεν το λάβατε υπόψη.
    Γιατί ζητάτε τη γνώμη μας λοιπόν, σε μια επίφαση δημοκρατικότητας;

  • 28 Φεβρουαρίου 2010, 00:59 | ΧΡΗΣΤΟΣ

    ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ,ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ. ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ Η ΛΕΞΗ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ .

  • 27 Φεβρουαρίου 2010, 12:58 | Σωκράτης

    Κάθε καταγγελία ανώνυμη ή επώνυμη θα πρέπει να καταγράφεται και διερευνάται αρκεί τα στοιχεία που παρατίθενται να είναι αξιόπιστα
    Οφείλουμε όμως να δημιουργήσουμε συγκεκριμένο σύστημα καταγραφής, ελέγχου των καταγγελιών από συγκεκριμένη ανεξάρτητη υπηρεσία και τηλεφωνικό κέντρο με αντίστοιχα νούμερα,τηλεφωνου, φαξ κλπ η οποία οφείλει να δημοσιοποιεί τα αποτελέσματα της σε εξαμηνιαία ή ετήσια βάση όπου κωδικοποιώντας τις περιπτώσεις διαφθοράς, τις ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί και εισηγήσεις για διορθωτικά μέτρα όπου δεν αποδίδει το μέτρο ό νόμος κλπ. Από τα αποτελέσματα των καταγγελιών, αναλαμβάνει δράση, το υπουργείο που έχει έννομο συμφέρον, η δικαιοσύνη και η αστυνομία.
    Δεν αρκεί να λέμε νομοθετώ, αλλά συντηρώ, ελέγχω το σύστημα, διορθώνω και δημοσιεύω αποτελεσματα και ενέργειες ώστε να φαίνεται η δουλειά που γίνεται και τα χρήματα των εργαζομένων που την απαρτίζουν την υπηρεσία αυτή πιάνει τόπο
    Οτιδήποτε άλλο δεν έχει αποτέλεσμα και καταλήγει ευχολόγιο, δημιουργεί θέσεις χωρίς ουσία και συντηρεί ένα υδροκέφαλο δημόσιο τομέα
    Οταν αναφερόμαστε δε σε υπηρεσία ανεξάρτητη, εννοειται ότι θα περιλαμβάνει εξειδικευμένα άτομα από τον κάθε δημόσιο φορέα ώστε να αντιλαμβάνεται το μέγεθος της καταγγελίας και το πρόβλημα που δημιουργείται καλύτερα (πχ Πολεοδομίες, ΟΤΑ, Εφορίες, Βουλή, Υπουργεία, κλπ)

  • 26 Φεβρουαρίου 2010, 20:09 | ΜΑΤΖΑΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    Γειά σας
    Στο παρόν άρθρο θα πρέπει να προστεθεί και το δικαίωμα του Εισαγγελέα να ενεργεί έλεγχο είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν καταγγελίας , επώνυμης ή ανώνυμης , για συγκεκριμένο αξιωματούχο ή υπάλληλο .
    Θα πρέπει επίσης να θεσμοθετήθει μια επιτροπή την οποία θα στελεχώνεται από 20 βουλευτές , οι οποίοι θα επιλέγονται με βάση τα ποσοστό που έλαβαν στις εκλογές τα κόματα και απο 20 δικαστικούς , επιλεγμένους με κλήρωση . Αυτή η επιτροπή θα πρέπει να εξετάζει όλες τις συμβάσεις του δημοσίου , τις προμηθειες και οτιδήποτε επιβαρύνει τον προϋπολογισμό . Επίσης να εξετάζει καταγγελίες επώνυμες ή ανώνυμες αλλά και δημοσιεύματα του Τύπου για συκεκριμένους υπαλληλους και αξιωματούχους . Και εφοσον εντοπίζει παρανομίες ή χρηματισμο αξιωματούχων να τους παραπέμπει απευθειας στην δικαιοσύνη αφού πρώτα τους θέσει σε αργία . Να παρακολουθεί επίσης την πορεία της δίκης (να συμμετέχουν μέλη της , επιλεγμένα με κλήρωση , ως κατήγοροι ) ωστε να διασφαλίζεται η τιμωρία των ενόχων .

  • 26 Φεβρουαρίου 2010, 12:36 | Ιωάννης Τζαγκαρουλάκης

    H διάταξη αυτή έχει σκοπό την αποτροπή λαθροείσπραξης ποσών από δημόσιους λειτουργούς και υπαλλήλους αλλά , ιδίως αν πρόκειται για μικρά ποσά, μπορούν αυτά τα ποσά να διοχετευθούν άμεσα στην κατανάλωση υπηρεσιών και αγαθών ή το πιο πιθανόν αυτά τα ποσά να μην κατατεθούν σε τράπεζες αλλά σε θυρίδες, όπου είναι σχεδόν αδύνατον να εμφανιστούν και να ελεχθούν στο Πόθεν Έσχες.

    Μια άλλη δυσκολία, ως προς τις διαδικασίες και τον χρόνο, είναι να ελεγχθούν όλες οι πιθανές τοποθεσίες κατάθεσης των ποσών αυτών.

    Τέλος πρέπει να υπάρχουν κίνητρα για τον δότη χρήματος στην λαθροσυναλλαγή να καταγγείλει τον λήπτη του λαθροίου χρήματος, όταν είναι πραγματικός γεγονός ότι ο πρώτος ξέρει τις δυσκολίες, τους κινδύνους που κρύβονται, και το γεγονός ότι στην πλειονότητα των συναλλαγών αυτών έχει την συναίνεση του δότη.

  • 26 Φεβρουαρίου 2010, 12:32 | Λεωνίδας

    Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες και προτείνω.
    α) Δημιουργία ανεξάρτητου κέντρου με 4-ψήφιο τηλεφωνικό αριθμό για την καταγγελία επωνύμως και ΑΝΩΝΥΜΩΣ οποιουδήποτε.
    β) Ταχυδρομική θυρίδα για όποιον θέλει να στείλει επωνύμως ή ΑΝΩΝΥΜΩΣ καταγγελία.
    γ) Να γίνεται προκαταρκτική έρευνα για το ύψος και την βασιμότητα της διαφθοράς που καταγγέλλετε και η έρευνα δεν θα μπορεί να διαρκέσει πάνω από 30 ημερολογιακές ημέρες από την ημέρα λήψης της καταγγελίας και να γίνεται από ανεξάρτητο δικαστικό λειτουργό που θα αλλάζει κάθε χρόνο ή κατά υπόθεση. (Νόμοι υπάρχουν πολλοί, αλλά όλοι παραπέμπονται στις ΚΑΛΕΝΔΕΣ).
    δ) Προκαταρκτικές έρευνες στις καταγγελίες διαφθοράς δεν είναι πολιτικές πράξεις για να εμπίπτουν στην ασυλία. Η βουλή άλλωστε έχει την διακριτική ευχέρεια να δεχθεί τα αποτελέσματα ή όχι.
    ε) Και μια γενική ερώτηση για όλα τα νομοσχέδια που καταθέτει η κυβέρνηση, πως θα προστατεύεται ένα καλό νομοσχέδιο όταν είναι γνωστό ότι αν αλλάξει ο υπουργό ή η κυβέρνηση μπορεί να αλλαχτούν οι νόμοι κατά το δοκούν ??? Έχετε σκεφθεί το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ???

  • 26 Φεβρουαρίου 2010, 11:25 | Γαβριήλ Τασιγεώργος

    Κατά την άποψή μου οι καταγγελίες εφόσον συνοδεύονται από ελένξιμα στοιχεία θα πρέπει να ελέγχονται είτε αυτές είναι ανώνυμες είτε είναι επώνυμες προκειμένού να μπορεί ο πολίτης να καταγγέλει τα κακώς κείμενα που υποπέπτουν στην αντίληψή του χωρίς τον φόβο αντιποίνων.

    Είναι νοσηρό σημείο των καιρών μας, αυτό που είναι κοινό μυστικό για όλους τους πολίτες, η Πολιτεία να μην το διερευνά «γιατί δεν υπάρχει επώνυμη καταγγελία».

    Επίσης η καταγραφή και η δημοσιοποίηση των καταγγελιών και των αποτελεσμάτων της έρευνας (π.χ. στο διαδίκτυο), θα μπορούσε να βοηθήσει στην προσκόμιση περαιτέρω στοιχείων αλλά και την ενίσχυση του αισθήματος ευθύνης των πολιτών που θα μπορούν πλέον να διαπιστώσουν το έργο που γίνεται στην καταπολέμηση της διαφθοράς

    Με εκτίμηση

  • 26 Φεβρουαρίου 2010, 10:06 | Κώστας Χρυσόγονος

    Κώστας Χ. Χρυσόγονος
    Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου
    Τμήμα Νομικής Α.Π.Θ.

    Το νομοσχέδιο για την τροποποίηση του ν. 3213/2003 αποτελεί θεωρητικά την αιχμή του κυβερνητικού δόρατος εναντίον της πολιτικής διαφθοράς. Ωστόσο δεν θίγει καθόλου την κύρια έδρα της διαφθοράς, δηλαδή τα πολιτικά κόμματα. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι τον Αύγουστο του 2009 απόφαση γερμανικού ποινικού δικαστηρίου (ένταλμα του Ειρηνοδικείου Μονάχου για επιβολή ποινής στον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Siemens A.Ε. στην Ελλάδα) διαπίστωσε συστηματική και διαρκή παράνομη χρηματοδότηση των δύο μεγάλων ελληνικών κομμάτων από την εταιρία Siemens. Εάν και εφόσον το ιστορικό που εκτίθεται στο ένταλμα αυτό (συνοδευόμενο από συγκεκριμένες αναφορές σε πρόσωπα, κόμματα, ημερομηνίες και ποσά) αληθεύει, τότε ενδέχεται οι ηγετικοί μηχανισμοί των δύο μεγάλων κομμάτων να λειτούργησαν, τουλάχιστον κατά το χρονικό διάστημα 2003-2006, ως εγκληματικές οργανώσεις κατά την έννοια του άρθρου 187 παρ.3 του Ποινικού Κώδικα. Και τούτο διότι είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι κατονομαζόμενοι στο γερμανικό ένταλμα ταμίες των δύο κομμάτων συμφώνησαν να εισπράξουν παράνομα, για λογαριασμό των κομμάτων αυτών, ποσά ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ χωρίς να έχουν προηγουμένως ενημερώσει τους αντίστοιχους αρχηγούς. Άλλωστε τις αντιπαροχές προς τη Siemens, δηλαδή τη λήψη ακόμη και παράνομων, αλλά ευνοϊκών για τη γερμανική εταιρεία, αποφάσεων από Έλληνες δημόσιους λειτουργούς στους τομείς του επιχειρηματικού της ενδιαφέροντος, μάλλον, δεν μπορούσαν να τις εξασφαλίσουν οι ίδιοι οι ταμίες, παρά μόνο η άσκηση συντονισμένης πίεσης εκ μέρους των κομματικών ηγεσιών.
    Όλα αυτά θα έπρεπε να ερευνηθούν εξονυχιστικά από την ελληνική ποινική Δικαιοσύνη, αν αυτή λειτουργούσε ως όφειλε, και όχι να τα πληροφορούμαστε μέσω Γερμανίας. Το μόνο (άρσιμο) συνταγματικό εμπόδιο σε μια τέτοια διερεύνηση θα ήταν η απαίτηση παροχής αδείας από τη Βουλή για τη δίωξη των εμπλεκομένων προσώπων, εφόσον τα πρόσωπα αυτά έχουν σήμερα τη βουλευτική ιδιότητα, σύμφωνα με τα άρθρο 62 παρ. 1 του Συντάγματος. Αντίθετα δεν τίθεται καν θέμα υπαγωγής τέτοιων συμπεριφορών στο ανεύθυνο του βουλευτή (άρθρο 61 παρ. 1 του Συντάγματος), αφού δεν πρόκειται για γνώμη ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των βουλευτικών τους καθηκόντων. Ούτε και η ποινική προστασία των υπουργών (και πρωθυπουργών) κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος μπορεί όμως να βρει εφαρμογή εδώ, επειδή η δωροληψία, το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και οι λοιπές αξιόποινες πράξεις, τις οποίες αφήνει να εννοηθούν το γερμανικό ένταλμα, δεν τελέστηκαν από τα ανωτέρω πρόσωπα υπό την ιδιότητά τους ως πρωθυπουργού, υπουργού ή βουλευτή, αλλά υπό την ιδιότητα του αρχηγού ή του ταμία πολιτικού κόμματος. Το πρόβλημα όμως, ή μάλλον ένα από τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η παράξενη ελληνική δημοκρατία των γόνων, είναι ότι η ποινική Δικαιοσύνη στη χώρα μας ούτε λειτουργεί γενικά όπως θα ταίριαζε σε ένα ευνομούμενο ευρωπαϊκό κράτος δικαίου ούτε είναι πραγματικά ανεξάρτητη. Συνεπώς η αυστηροποίηση των θεωρητικά απειλούμενων ποινικών κυρώσεων, που επιχειρεί το νομοσχέδιο, δεν επαρκεί.
    Σε ότι αφορά το νομοθετικό πλαίσιο για τα οικονομικά των κομμάτων, το άρθρο 16 παρ. 2 ν. 3023/2002 υποχρεώνει απλώς όσα από αυτά λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση να τηρούν βιβλίο εσόδων-εξόδων και να καταχωρούν σ’ εκείνο ονομαστικά όσους που εισφέρουν ετησίως συνολικό ποσό μεγαλύτερο από 600 ευρώ. Εξάλλου το άρθρο 7 παρ. 1 του ίδιου νόμου απαγορεύει τη χρηματοδότησή τους από αλλοδαπούς, νομικά πρόσωπα εν γένει και από ιδιοκτήτες εντύπων ή ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Η μια διάταξη αναιρεί πρακτικά την άλλη, αφού κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν εισφορές κάτω των 600 ευρώ προέρχονται από τις παραπάνω απαγορευμένες πηγές, ενώ γενικότερα καθίσταται έτσι εκ των προτέρων αδύνατος κάθε σοβαρός έλεγχος. Ακόμη κι αν ένα κόμμα, το οποίο έλαβε π.χ. χρηματοδότηση ύψους 1.000.000 ευρώ μέσα σε λιγότερο από ένα έτος από συγκεκριμένη αλλοδαπή εταιρία προμηθεύτρια του δημοσίου ή δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, ήθελε για κάποιο λόγο να εμφανίσει τα χρήματα στον ισολογισμό του, θα μπορούσε ευχερώς να παραστήσει ότι έλαβε οικονομική ενίσχυση από 2.000 μη κατονομαζόμενους έλληνες πολίτες, ύψους 500 ευρώ από τον καθένα. Εξίσου προσχηματική είναι και η πρόβλεψη του άρθρου 5 παρ. 5 ν. 3023/2002 ότι τα έσοδα και οι δαπάνες των πολιτικών κομμάτων (πρέπει να) διακινούνται μέσω λογαριασμών σε τράπεζες εγκατεστημένες στην Ελλάδα, σε ποσοστό τουλάχιστον 80% του ετήσιου ύψους τους. Η διάταξη αυτή πρακτικά σημαίνει μόνο ότι ο νομοθέτης παρέχει στα κόμματα την ευχέρεια να συναλλάσσονται και με μετρητά, ενώ το πραγματικό ποσοστό των συναλλαγών αυτών στο σύνολο είναι ανέφικτο να ελεγχθεί.
    Ψευδεπίγραφες είναι και οι διαδικαστικές διατάξεις του πέμπτου κεφαλαίου (άρθρα 21-22) του ν. 3023/2002, αφού το ίδιο το περιεχόμενό τους καθιστά σαφές ότι η πραγματική πρόθεση των αντιπροσώπων του Έθνους που τις ψήφισαν δεν ήταν ο «έλεγχος των οικονομικών πολιτικών κομμάτων και βουλευτών», όπως διατυμπανίζει ο τίτλος του κεφαλαίου, αλλά το ανέλεγκτό τους. Ο «έλεγχος» ανατίθεται σε επιτροπή υπό την προεδρία Αντιπροέδρου της Βουλής, με μέλη της έναν βουλευτή από κάθε εκπροσωπούμενο στη Βουλή κόμμα, έναν Αρεοπαγίτη, έναν Σύμβουλο της Επικρατείας και έναν Σύμβουλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Οι δικαστές – μέλη της επιτροπής κληρώνονται από τις ολομέλειες των δικαστηρίων τους, ενώ τα κοινοβουλευτικά μέλη ορίζονται από τα κόμματά τους (άρθρο 21 παρ. 2). Έτσι τα κοινοβουλευτικά μέλη – εκπρόσωποι κομμάτων έχουν συνήθως ευρεία πλειοψηφία έναντι των δικαστών (π.χ., στη σημερινή πεντακομματική Βουλή, 6 έναντι 3), με αποτέλεσμα τα πολιτικά κόμματα να καθίστανται ουσιαστικά ελεγκτές του εαυτού τους. Εξάλλου η επιτροπή αποτελείται συνήθως από πρόσωπα στερούμενα ειδικών γνώσεων και για τον λόγο αυτόν προβλέπεται η ανάθεση της διενέργειας πραγματογνωμοσύνης ή άλλων ελεγκτικών πράξεων σε ορκωτούς ελεγκτές, με βάση όμως τα βιβλία, τους ισολογισμούς και τα παραστατικά των ίδιων των κομμάτων (άρθρο 21 παρ. 4). Περαιτέρω καθορίζεται και ασφυκτική προθεσμία τριών μηνών, από την περιέλευση στην επιτροπή των ισολογισμών των κομμάτων, για την ολοκλήρωση του ελέγχου (άρθρο 21 παρ. 6). Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, οι εκθέσεις ελέγχου οι οποίες συντάσσονται από την επιτροπή δεν δημοσιεύονται, αλλά απλώς υποβάλλονται στον Πρόεδρο της Βουλής και τον Υπουργό Εσωτερικών και αποστέλλονται στα ελεγχόμενα κόμματα (άρθρο 21 παρ. 6), ενώ οι προβλεπόμενες (και μη επιβαλλόμενες) κυρώσεις σε βάρος κομμάτων περιορίζονται στη δυνατότητα επιβολής προστίμων (άρθρο 24), με απόφαση του Προέδρου της Βουλής (άρθρο 23 παρ. 3). Οι πιθανότητες να ανιχνευθεί η διαφθορά του κομματικού συστήματος μέσα από παρόμοιες διαδικασίες είναι όσες και της καμήλας να διέλθει από την οπή της βελόνας, στη γνωστή ευαγγελική παραβολή.
    Σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς ατομικά, το άρθρο 1 ν. 3213/2003 προβλέπει ότι τα μέλη της κυβέρνησης και οι υφυπουργοί και γενικοί γραμματείς, οι αρχηγοί των κομμάτων, οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές, καθώς και κατηγορίες προσώπων ενεργών στην τοπική αυτοδιοίκηση (νομάρχες, δήμαρχοι κ.ά.) και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (πρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι κ.ά.) υποβάλλουν ετήσια δήλωση της περιουσιακής τους κατάστασης. Στην τελευταία οφείλουν, σύμφωνα με το άρθρο 2 του ίδιου νόμου, να εμφανίζονται τα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία των παραπάνω προσώπων, καθώς και η πηγή προέλευσης των πόρων που χρησιμοποιήθηκαν για την απόκτηση νέων περιουσιακών στοιχείων. Με τον έλεγχο των δηλώσεων επιφορτίζεται όμως, σύμφωνα με το άρθρο 3 του νόμου αυτού, η ίδια επιτροπή του άρθρου 21 ν. 3023/2002, με αποτέλεσμα ο έλεγχος του πόθεν έσχες των πολιτικών να είναι εξίσου ατελέσφορος όσο και ο έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων. Εκτός από όσα προαναφέρθηκαν για την επιτροπή αυτή, η αναποτελεσματικότητά της ως οργάνου, ακόμη κι αν τα μέλη της είχαν τις ειλικρινέστερες των προθέσεων, θα ήταν έτσι κι αλλιώς δεδομένη, λόγω του ότι η σχετική απασχόληση αποτελεί πάρεργο, τόσο για τους κοινοβουλευτικούς όσο και για τους δικαστές εκείνους. Και περαιτέρω, η απουσία μόνιμης οργανωτικής υποδομής και εξειδικευμένου ελεγκτικού προσωπικού δεν μπορεί να αναπληρωθεί από την, κατ’ άρθρο 3 παρ. 1 περίπτωση γ΄ ii ν. 3213/2003, απλή δυνατότητά της (η οποία δεν φαίνεται κιόλας να αξιοποιείται στην πράξη) να αναθέτει τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης σε ορκωτούς ελεγκτές και ειδικούς επιστήμονες. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο, αλλά μάλλον προσδοκώμενο και ηθελημένο από τον ιστορικό νομοθέτη, το μηδενικό αποτέλεσμα των ελεγκτικών διαδικασιών του άρθρου ν. 3213/2003. Όλες αυτές οι διατάξεις δεν θίγονται από το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο. Η μόνη αλλαγή στο διαδικαστικό πλαίσιο είναι η προβλεπόμενη στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου δυνατότητα του Υπουργού να απαιτεί από την Επιτροπή «εξατομικευμένο έλεγχο» της δήλωσης «πόθεν έσχες» συγκεκριμένου προσώπου. Έτσι όμως όχι μόνο δεν προάγεται η αντικειμενικότητα και η διαφάνεια, αλλά ο (εκάστοτε) Υπουργός μετατρέπεται σε «κήνσορα» του πολιτικού συστήματος, που θα μπορεί να στοχοποιεί επιλεκτικά συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα. Ανεφάρμοστες εξάλλου έχουν αποδειχθεί στην πράξη και οι ποινικές διατάξεις των άρθρων 4-5 του ίδιου νόμου, σε ό,τι αφορά τα πολιτικά πρόσωπα και συνεπώς η πρόβλεψη αυστηρότερων ποινών δεν προσφέρει τίποτε ουσιαστικό στην περιστολή της διαφθοράς.
    Εφόσον ο νομοθέτης ήθελε πραγματικό έλεγχο στα οικονομικά των κομμάτων και των βουλευτών, ο έλεγχος αυτός θα έπρεπε να είχε ανατεθεί είτε σε ειδική ανεξάρτητη αρχή είτε στο Ελεγκτικό Συνέδριο, με εξασφάλιση όμως της απαραίτητης υποστήριξης από επαρκές σε αριθμό εξειδικευμένο επιστημονικό-ελεγκτικό προσωπικό. Ειδικά μάλιστα για τα πολιτικά κόμματα θα μπορούσε να θεσπισθεί πλήρης απαγόρευση συναλλαγών σε μετρητά και υποχρέωσή τους να διακινούν όλες τις εισπράξεις και τις πληρωμές τους από έναν και μοναδικό τραπεζικό λογαριασμό για καθένα από αυτά, οι καταθέσεις ιδιωτών στον οποίο θα ήταν μόνο ονομαστικές και δεν θα μπορούσαν να υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο, σχετικά χαμηλό (π.χ. 1.000 ευρώ ετησίως) ποσό. Με άλλες λέξεις, τρόποι για να διασφαλισθεί η διαφάνεια και να αποτραπεί η εξάρτηση της πολιτικής «τάξης» από μια ολιγαρχία μεγάλων χρηματοδοτών τεχνικά υπάρχουν. Εκείνο που λείπει είναι η πολιτική βούληση.

    Σε μια συνολική εκτίμηση, δεν θα απείχε πολύ από την πραγματικότητα να υποστηρίξει κανείς ότι το θεσμικό πλαίσιο για την καταπολέμηση της πολιτικής διαφθοράς στην ελληνική έννομη τάξη έχει θεσπισθεί με σκοπό να μην εφαρμόζεται στην πράξη. Η έλλειψη ιδίως αποτελεσματικών ελεγκτικών μηχανισμών οδηγεί στην ασυδοσία της πολιτικής «τάξης». Η απλή απειλή αυστηρότερων ποινικών ακυρώσεων σε βάρος των διεφθαρμένων πολιτικών, την οποία περιέχει το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, κινδυνεύει να μείνει νεκρό γράμμα, αν δεν συνοδευτεί από την οικοδόμηση αποτελεσματικού ελεγκτικού μηχανισμού για τα οικονομικά τόσο των πολιτικών προσώπων όσο όμως, ιδίως, και των πολιτικών κομμάτων. Τέτοιες διατάξεις ωστόσο δεν υπάρχουν πουθενά στο νομοσχέδιο.

  • 25 Φεβρουαρίου 2010, 18:48 | Group of States against Corruption

    Η Ελληνική Δημοκρατία πρέπει επιτέλους να συμμορφωθεί με τις Διεθνείς Συνθήκες εναντίον της Διαφθοράς, τις οποίες έχει υπογράψει ως μέλος της Ε.Ε., του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Group of States against Corruption (GRECO), οι οποίες προβλέπουν συγκεκριμμένη προστασία για αυτούς οι οποίοι αναφέρουν διαφθορά στον Εργοδότη τους και σε άλλες αρμόδιες Αρχές.

    Ιδού η έκθεση της μή συμμόρφωσης του Group of States against Corruption (GRECO):
    http://www.coe.int/t/dghl/monitoring/greco/evaluations/round2/GrecoRC2(2007)14_Greece_EN.pdf

    Recommendation vi.

    33. GRECO recommended to establish appropriate protection for whistleblowers and to take all other measures deemed necessary to facilitate the reporting of corruption.
    34. The Greek authorities emphasise that under Greek law, there is a general obligation for civil servants to report a crime to the competent authorities (article 40 of the Code of Criminal
    Procedure). This obligation has been reiterated in article 12 of Law 3560/2007 on the ratification and implementation of the Criminal Law Convention on Corruption and its additional protocol (the
    law was published in the official gazette n°103 of 14 May 2007). Moreover, the same article 12 further extends the protection provided for informants in cases of organised crime to all persons reporting and cooperating in the prosecution of a bribery offence. In their most recent comments,the Greek authorities also advise that for historical reasons, there is a strong trade union protection for all employees in Greece, including whistleblowers. Retaliation would be made difficult since decisions for the promotion, transfer and general advancement of a civil servant are taken by the competent service boards, with the active participation of trade union members.
    35. GRECO takes note of and welcomes the introduction in Greece of the possibility to apply witness protection measures also in relation to those who report corruption and cooperate in criminal proceedings. GRECO does not disagree with the fact that witness protection measures (which are primarily meant to ensure a physical protection) can also apply to serious corruption cases.
    This being said, the underlying considerations to recommendation vi, as it is explained in the Evaluation Report, are clearly related to the professional protection of employees and their career (against possible retaliation from their employer, supervisors, colleagues etc.). The Greek authorities did not specify what protective measures exist for informants nor whether any of these can be applied also to preserve a whistleblower’s professional situation and career. The
    involvement of trade unions in career decisions may well prevent certain retaliation measures against whistleblowers from occurring. Nevertheless, the Greek authorities need to pursue their efforts and introduce also professional protective mechanisms for those who report in good faith suspicions of corruption. As regards the reporting of corruption (whether internally or to the prosecutorial authorities), Greece does not appear to have adopted new measures to facilitate further the functioning of the existing reporting mechanisms in practice (whether under art. 37.2 or 40 of the Code of Criminal Procedure). As was mentioned in the Evaluation Report, employees suspecting a corrupt act would normally turn primarily to their supervisor and corruption offences are seldom reported (mostly anonymously).

    GRECO urges the Greek authorities to also reconsider this part of the recommendation and to introduce (awareness-raising, encouraging,
    internal policy) measures to facilitate the reporting.

    36. GRECO concludes that recommendation vi has not been implemented.

  • 25 Φεβρουαρίου 2010, 17:39 | Βασίλειος Βλάχος

    Πρέπει να βρεθεί ένας αξιόπιστος τρόπος ώστε οι επώνυμες καταγγελίες να μη στρέφονται εναντίον των καταγγελόντων. Στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε πολύ καλά ότι ο επωνύμως καταγγέλων θα έχει σίγουρα συνέπειες, ιδίως αν ανήκει στις τάξεις κάποιας μορφής γραφειοκρατικής διάρθρωσης/ιεραρχίας. Αν δεν εξασφαλισθεί αυτό, θα πρέπει να επιτραπούν και να εξετάζονται ακόμη και οι ανώνυμες καταγγελίες, εφ’όσον αυτές πληρούν κάποια συγκεκριμένα κριτήρια σαφήνειας κι έχουν συγκεκριμένα και ελέγξιμα στοιχεία.

  • 25 Φεβρουαρίου 2010, 16:55 | Σωκράτης

    «O Υπουργός μπορεί να ζητά από την Επιτροπή της παραγράφου 2 του παρόντος να διενεργεί εξατομικευμένο έλεγχο υπόχρεων σε υποβολή δήλωσης ‘Πόθεν έσχες’ προσώπων, όταν υπάρχει επώνυμη καταγγελία σε βάρος τους.»

    Θα πρέπει να υπάρχει ειδική υπηρεσία υποδοχής καταγγελιών, καθώς και δυνατότητα ηλεκτρονικής καταγγελίας.

    Επίσης ο πολίτης θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα της ζωντανής επικοινωνίας με την υπηρεσία ώστε να διαπιστώνεται η παράβαση τη στιγμή που συμβαίνει. Να γνωρίζει δηλαδή ο πολίτης ότι εάν πέσει θύμα κακής συμπεριφοράς του υπάλληλου να τον καταγγέλει με ένα τηλέφωνο μπροστά του. Έτσι θα ξέρει ο εκάστοτε υπάλληλος ότι η συμπεριφορά του είναι απαραίτητο προσόν για τη διατήρηση της θέσης που καταλαμβάνει.
    Επιτέλους στην Ελλάδα πρέπει να μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ανάλογα στους πολίτες και να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες με ευγένεια, ζήλο, εργατικότητα.
    Να ψάχνει ο υπάλληλος τρόπο για να εξυπηρετήσει, όχι να ψάχνει να βρει τρόπο (έγγραφα, δικαιολογητικά κτλ) για να αποφύγει την εργασία.
    Στις περισσότερες περιπτώσεις βαριούνται να δουλέψουν και σου λένε σου λείπει αυτό το χαρτί, το πας και σου λένε ότι σου λείπει και κάτι άλλο καιπάει λέγοντας.
    Φυσικά η επανελημμένη κακή συμπεριφορά του υπαλλήλου να έχει επίπτωση στην αξιολόγηση του που πρέπει να συνδέεται με το μισθό του με συγκεκριμένη κωδικοποίηση των παραβάσεων για αξιοκρατία και διαφάνεια.
    Στη τσέπη πονά ο Έλληνας και εκεί φέρνει αποτελέσματα.
    Ειδικά σε περιπτώσεις δωροδοκίας, κατάχρησης, οικονομικής ζημιάς του κράτους,διαφθοράς, είναι αυτονόητο ότι οι ποινές πρέπει απαραίτητα να συμπεριλαμβάνουν:

    Άμεση απόλυση χωρίς αποζημείωση
    Δήμευση περιουσίας που μετά από έλεγχο να περιλαμβάνει όλη τη περιουσία που έχει αποκτήσει και έχει μεταβιβάσει όλα τα προηγούμενα χρόνια ως προιόν κλοπής, γιατί μπορεί εύκολα να τα μεταβιβάζει σε παιδιά, θείους, συζύγους κτλ και να χάνει το δημόσιο τα παράνομα χρήματα.
    Στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων δια βίου
    Όλες οι ποινές να μην έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα
    Εξασφάλιση ότι οι ποινές θα ισχύουν με κάθε κυβέρνηση και κάθε Υπουργό. Τι να το κάνουμε, αν με ρουσφέτια αθωώνουν κακουργηματικές πράξεις;

    Λυπάμαι για την αυστηρότητα αλλά το κακό με τη διοίκηση και τη λειτουργία του κράτους δεν πάει άλλο!
    Η άρρωστη νοοτροπία των δημόσιων υπαλλήλων και το ύφος καρδιναλίου ως εκφραστές της εξουσίας που έχουν από τη στιγμή που προσλαμβάνονται, είναι προσβλητικό για όλους του υπόλοιπους Έλληνες και μεταδίδουν την ασθένεια.
    Πρέπει να κοπεί μαχαίρι αυτή η νοοτροπία και είμαι σίγουρος ότι θα λειτουργήσει θετικά στην αλλαγή συμπεριφοράς σε όλη την κοινωνία.

    Αφού ζητάμε να «κρεμάσουμε» και σωστά τους ελεύθερους επαγγελματίες, είναι καθήκον σας να «κρεμάσετε» και τους κρατικούς λειτουργούς, τους δημοσιογράφους, τους δημόσιους υπαλλήλους κτλ.

    Βουλιάξαμε, πρέπει να αλλάξουμε με δικαιοσύνη να ξεφύγουμε από τον πάτο!
    Η κοινωνία είναι έτοιμη για ΡΙΖΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ!
    Οι νέοι διψούν για σωστή διοίκηση, βοηθήστε τους!

    Ευχαριστώ

  • 25 Φεβρουαρίου 2010, 15:29 | Γιάννης Ρήγας

    Συμφωνώ με όσους επισμαίνουν την ανάγκη να γίνονται αποδεκτές και οι ανώνυμες καταγγελίες γιατί αλλιώς δε θα βρεθούν και πολλοί πρόθυμοι για να καταγγείλουν παράνομες δραστηριότητες εφόσον δεν είναι οι ίδιοι άμεσα θιγόμενοι.

  • 25 Φεβρουαρίου 2010, 11:41 | ΜΑΝΩΛΗΣ Γ.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

    Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ
    ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

  • 24 Φεβρουαρίου 2010, 22:13 | am

    Για την πάταξη της διαφθοράς είναι άκρως απαραίτη η αποδοχή και ανώνυμων καταγγελιών, σε συγκεκριμένο σημείο πχ τηλεφωνικό κέντρο ή άλλη διεύθυνση ή τρόπο επικοινωνίας και όχι αόριστα (στον Υπουργό, στο Συνήγορο του πολίτη κλπ). Επίσης η επικοινωνία (επώνυμη ή ανώνυμη) θα πρέπει να διέπεται από όρους εμπιστευτικότητας που θα έπρεπε να καθορίζονται από τον ίδιο νόμο. Επιπλέον, οργανωτικά θα έπρεπε ο Ελεγκτής της Δημόσιας Διοίκησης (και η οργάνωσή του) να υπαχθεί στο Υπ. Δικαιοσύνης ή να ξεκαθαρίσει τι κάνει ποιός. Θα έπρεπε επίσης, απολογιστικά μιά φορά το χρόνο να δημοσιεύονται ο αριθμός καταγγελιών, ο αριθμός των υποθέσεων που αναλυθήκανε, ο αριθμός των υποθέσεων που πήραν τη δικαστική οδό και τα χρήματα που το Δημόσιο κέρδισε ή απαιτεί. Για τη γενικότερη πάταξη της διαφθοράς, το Υπ.Δικαιοσύνης θα έπρεπε πρώτα απ όλα να αυτοοργανωθεί, γιατί όταν διαιωνίζονται οι υποθέσεις όποια ποινή κι αν περιγράφει ο κάθε νόμος η ποινή αυτή παύει να λειτουργεί αποτρεπτικά καθώς αδυνατίζει μπροστά στην πραγματικότητα.

  • 24 Φεβρουαρίου 2010, 22:17 | Στέφανος

    Όλοι πρέπει να υποβάλλουν τα οικονομικά τους στοιχεία και όλα τα στοιχεία να εξετάζονται. Όταν υπάρχει **υποψία** οικονομικού εγκλήματος, αυτό θα πρέπει να εξετάζεται **αυτεπάγγελτα**.

    Δεν υπάρχει περίπτωση η επώνυμη καταγγελία να λειτουργήσει στην Ελλάδα, ούτε και να μείνει κρυφή. Στο Δημόσιο -και ειδικά στις πολεοδομίες και εφορία- το «λάδωμα» πάει σύνεφο. Εφοριακοί του ΣΔΟΕ σε έλεγχο μπαίνουν για έλεγχο και ο ενας αφήνει την τσάντα του ανοιχτή στο γραφείο, για να του χώσει το δωράκι του (.000 ευρώ) ο επιχειρηματίας. Λέτε να υπάρχει απόρητο στις καταγγελίες;

    Και για να έχουμε το καλό ερώτημα, στις ΗΠΑ πως τα καταφέρνουν; Ας φέρουμε μερικούς συμβούλους από τα κράτη με τις **καλύτερες** επιδόσεις στον τομέα. Μόνο με τους καλύτερους θα συγκρινόμαστε, αλλιώς επαναπαυόμαστε. Αυτό λέγεται benchmnarking.

    ΥΓ.
    Αν δεν φτάνουν οι εφοριακοί να τα ελέγχουν, α) να αρχίσουν να δουλεύουν 8ωρο β)να γίνει μετάταξη από τις άλλες υπηρεσίες και ΝΠΔΔ που κάθονται όλη μέρα και γ)αφού πρώτα κάνετε το α’ και το β’, μετά να μιλήσετε για αυτοματοποίηση.

  • 24 Φεβρουαρίου 2010, 19:03 | γιαννης

    Άρχισα να πιστεύω οτι οι μαγκες ειναι οι κλέφτες. Εαν και τωρα δεν γίνει τιποτε τότε πράγματι, εκτός απο τους απατεώνες όλοι οι αλλοι ειναι βλάκες. Για να πιστέψω στα λεγόμενα σας τι χρειάζεται. Ξεσκόνισμα ολων των πολιτικών, εφοριακών κλπ. Ποιά ήταν η περιουσία τους πριν μπουν στην υπηρεσία, και πως δημιουργήθηκε στη συνέχεια.
    Επίσης, γιατροί, δικηγόροι κλπ. Τι είχαν πριν αρχίσουν την εργασία τους, τι δηλώσεις κανανε και που βρήκαν τα λεφτά. Ο πρωθυπουργός έθεσε το ερώτημα. που πήγαν τα λεφτά. Αν θέλει μπορεί να τα βρεί, και πρέπει.

  • 24 Φεβρουαρίου 2010, 14:40 | Μιχάλης Κ.

    Ελέγξτε μέσω της πραγματικής εφαρμογής του «Πόθεν έσχες» τη διαδρομή όλων των πολιτικών και δημοσίων λειτουργών της χώρας. Δηλαδή να δείτε ποια ήταν η οικονομική τους κατάσταση πριν μπούν στην πολιτική (αντίστοιχα στο δημόσιο)και πως διαμορφώθηκε αυτή με το πέρασμα του χρόνου.
    Όπου διαπιστώσετε πλουτισμό που δεν δικαιολογείται από τα «πάνω από το τραπέζι» εισοδήματα τους, κατευθείαν α)δήμευση της περιουσίας τους (τραπεζικοί λογαριασμοί, ακίνητα, offsore) και των οικείων τους, αν αυτοί έχουν αποδημήσει εις Κύριον και β) διαπόμπευσή τους και αυτομάτως αποβολή από τα κοινά και το δημόσιο.
    Δεν χρειάζεται να μπουν φυλακή και να πληρώνει ο λαός τη σίτισή τους. Πρωταρχικής σημασίας είναι η επιστροφή του κλεμμένου κρατικού χρήματος. Μόνο έτσι θα βρείτε πραγματικό έρεισμα στο λαό για να κάνει θυσίες για το καλό του τόπου. Δώστε εσείς πρώτοι το καλό παράδειγμα!!!

  • 24 Φεβρουαρίου 2010, 12:53 | ΕΛ.ΑΤ.

    Πρώτα πρέπει να ελέγξετε το πόθεν έσχες όλων όσων έχουν μεγάλα εισοδήματα.Δεύερον πρέπει να τιμωρηθούν αυτοί που παρανομούν.
    Είαστε το κράτος της ατιμωρησίας……δεν άκουσα να τιμωρείτε κανείς τόσα χρόνια. Αν κάποιος χαμηλόμισθος δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειο του και τα χρέη του μπάινει φυλακή, οι μεγάλες απάτες δεν τιμωρούνται ποτέ παρα μόνο με πρόστιμα…
    Βάλτε μερικούς μέσα να δείτε πως ο λαός θα είναι με το μέρος σας….

  • 23 Φεβρουαρίου 2010, 19:24 | Κατσόγιαννος Χρήστος

    Κατά τα πρότυπα των επιχειρησιακών αντίστοιχων προσπαθειών θα πρέπει να υπάρχει ανωνυμία του καταγγέλοντα και εφόσον τα στοιχεία στοιχειοθετούνται να προχωρεί η έρευνα. Επίσης θα πρέπει όλες οι ανεξάρτητες αρχές της χώρας να είναι πραγματικά ανεξάρτητες. Τέλος οι πολιτικοί προϊστάμενοι δεν θα πρέπει να εξαιρούνται της εφαρμογής του νόμου.

  • 23 Φεβρουαρίου 2010, 16:36 | Βελισάριος Ναρσής

    Η φράση «εξατομικευμένος έλεγχος» είναι πλεονασμός, στην περίπτωση, διότι ο έλεγχος του πόθεν έσχες δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο.Στην συνέχεια χρειάζεται προσοχή ώστε η ρύθμιση να μην εκλειφθεί ως κανόνας χαλαρότητας από τις αρμόδιες Επιτροπές ελέγχου του πόθεν έσχες οι οποίες
    θα ρέπουν να μην επιδεικνύουν κανένα μεγάλο ζήλο αφού μάλιστα τώρα αν υπάρχει καταγγελία θα περιμένουν το Υπουργό.

    Γενικά το καθεστώς των δηλώσεων πόθεν έσχες θέλει δραστική αλλαγή.
    Δεν χρειάζεται καμιά ξεχωριστή δήλωση, πλην των βουλευτών και Υπουργών.
    Οι λοιποί θα συμπληρώνουν τα σχετικά στοιχεία στην φορολογική τους δήλωση, η οποία θα περιλαμβάνει τα ανάλογα πεδία. Αν κάποιος είναι υπόχρεος δήλωσης πόθεν έσχες θα τα συμπληρώνει. Αν δεν είναι, θα τα αφήνει κενά. Για τους υπόχρεους πόθεν έσχες και για τις ανάγκες ελέγχου
    των δηλωθέντων θα αίρεται το τραπεζικό απόρρητο. Ο ελεγχόμενος θα δηλώνει επίσης: αν συμμετέχει σε εξωχώρια ή αλλοδαπή εταιρία 2.Αν έχει θυρίδα σε ποια τράπεζα και με τι περιεχόμενο. Ο έλεγχος θα γίνεται με σύνδεση ΔΙΑΣ-ΤΑΧΙΣ. Έτσι θα ανευρίσκονται τα δάνεια, οι κάρτες οι καταθέσεις κλπ και θα συσχετίζονται οδηγώντας σε συγκεκριμένο προφιλ. Ως ελεγχόμενος εννοείται ο υπόχρεος και τα συγγενικά άτομα που αναγράφονται σήμερα στις δηλώσεις πόθεν έσχες.Τα αποτελέσματα του ελέγχου θα προκύπτουν από αυτοματοποιημένο Οι δηλώσεις που προκύπτουν ως χρήζουσες
    περαιτέρω διερεύνησης θα παραπέμπονται στην Επιτροπή.

  • 23 Φεβρουαρίου 2010, 14:52 | Ελ.Λα.

    Και γιατί να το κάνω, κ. Υπουργέ; Τί όφελος θα έχω εγώ; Μου αναθέτετε ρόλο κυνηγού φόρων και πάταξης διαφθοράς οταν η Δημόσια Διοίκηση δεν ειναι σε θέση να βάλει σε τάξη τα του οίκου της. Ξέρετε πόσοι Δ/Υ έχουν μειώσει δραστικά τις ώρες εργασίας τους και δεν κοκκινίζουν που πληρώνονται απο εμένα την άνεργη – εγώ προσωπικά γνωρίζω κάμποσους -;

    Ξεκινήστε, λοιπόν, πρώτα εσείς να τακτοποιήτε τα της Δημ Διοίκ., δώστε το καλό παράδειγμα με ριζικές εκκαθαρίσεις και μετά θα σας ακολουθήσω σαν ενεργός και υπεύθυνος πολίτης.

  • 23 Φεβρουαρίου 2010, 12:52 | ΚΑΤΣΑΠΕΛΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΤΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΕΝ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΝΤΑ, ΕΠΟΜΕΝΩΣ Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΠΩΝΥΜΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑ ΤΗΝ ΟΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΞ’ ΑΡΧΗΣ ΣΕ ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΗ ΚΑΙ ΑΝΕΝΕΡΓΗ. ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΔΕ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ Ή ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ. ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΜΟΙΒΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΧΕΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ‘ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΑΝΩΝΥΜΕΣ’ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ, ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΙΣΗ ΤΗΣ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΙΚΡΟΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΕΙΠΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ.
    ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΤΑ ΕΛΕΓΧΟ. ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΖΗΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΛΕΓΧΟ. ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΩΝΥΜΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΔΕ ΖΗΤΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΛΗΡΗ ΕΛΕΓΧΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΩΚΕΤΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΔΟΛΟ.

  • 23 Φεβρουαρίου 2010, 12:50 | Μιχ. Λομβαρδέας

    Το ανάθεμα πάλι στους υπαλλήλους ενώ η ασπίδα προστασίας των ανεχομένων τις ατασθαλίες πολιτικών προισταμένων ξανά διατηρείται ανέπαφη. Οχι, δεν το υιοθετούμε κε Υπουργέ.

Σχόλια