ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Κοινώς επικίνδυνα εγκλήματα
Άρθρο 264
Εμπρησμός
1. Όποιος προξενεί πυρκαγιά, τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη αν στην περίπτωση των στοιχείων α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, δ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά από την οποία προέκυψε κίνδυνος για ξένα πράγματα ή για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 265
Εμπρησμός σε δάση
1. Όποιος προξενεί πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα, τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, β) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη αν στην περίπτωση των στοιχείων α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου ή η φωτιά εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση, δ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
2. Αν ο υπαίτιος σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
3. Όποιος στις περιπτώσεις της πρώτης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα τιμωρείται με φυλάκιση.
Άρθρα 266-267
(καταργούνται)
Άρθρο 268
Πλημμύρα
1. Όποιος προξενεί πλημμύρα τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν από την προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη αν στην περίπτωση των στοιχείων α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, δ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την πλημμύρα από την οποία προέκυψε κίνδυνος για ξένα πράγματα ή για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 269
(Καταργείται)
Άρθρο 270
Έκρηξη
1. Όποιος προξενεί έκρηξη με οποιοδήποτε τρόπο, και ιδίως με την χρήση εκρηκτικών υλών, τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη αν στην περίπτωση των στοιχείων α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, δ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την έκρηξη από την οποία προέκυψε κίνδυνος για ξένα πράγματα ή για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 271
(Καταργείται)
Άρθρο 272
Κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών
1. Όποιος κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εκρηκτικές ύλες ή εκρηκτικές βόμβες από τις οποίες μπορεί να προκληθεί κίνδυνος για άνθρωπο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.
2. Ο δράστης δεν τιμωρείται αν πριν εξεταστεί από τις αρχές παρέδωσε με τη θέλησή του σ’ αυτές τα πιο πάνω υλικά ή αντικείμενα ή κατέστησε γι’ αυτές δυνατό να τα αποκτήσουν στην κατοχή τους ή απέτρεψε με άλλο τρόπο τον κίνδυνο να γίνει χρήση αυτών.
Άρθρο 273
Κοινώς επικίνδυνη βλάβη
1. Όποιος καταστρέφει ή προξενεί βλάβη σε πράγμα δικό του ή ξένο, κινητό ή ακίνητο, όπως ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, οικοδομικά ή άλλα έργα για την προστασία από φυσικές και άλλες καταστροφές, τιμωρείται: α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την καταστροφή ή τη βλάβη από την οποία προέκυψε κίνδυνος για ξένα πράγματα ή για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 274
(καταργείται)
Άρθρο 275
Άρση ασφαλιστικών εγκαταστάσεων
1. Όποιος σε μεταλλεία, σε εργοστάσια ή σε άλλες εργασίες που η λειτουργία τους είναι επικίνδυνη για τη ζωή των εργαζομένων, καταστρέφει ή με οποιονδήποτε τρόπο αχρηστεύει εγκαταστάσεις που ασφαλίζουν από αυτόν τον κίνδυνο ή διακόπτει τη λειτουργία τους, τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, β) με κάθειρξη αν στην περίπτωση του στοιχείου α΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη, γ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου α΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την καταστροφή, την αχρήστευση ή τη διακοπή της λειτουργίας ασφαλιστικής εγκατάστασης από την οποία προέκυψε κίνδυνος, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 276
(Καταργείται)
Άρθρο 277
Πρόκληση ναυαγίου
1. Όποιος προκαλεί τη βύθιση ή την προσάραξη πλοίου τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους αν από την πράξη προέκυψε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με κάθειρξη έως δέκα έτη αν από την πράξη προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη αν στην περίπτωση των στοιχείων α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, δ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια τη βύθιση ή την προσάραξη πλοίου από την οποία προέκυψε κίνδυνος για ξένα πράγματα ή για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 278
(Καταργείται)
Άρθρο 279
Δηλητηρίαση πραγμάτων προορισμένων για χρήση από το κοινό
1. Όποιος δηλητηριάζει: (i) πηγές, πηγάδια, βρύσες ή άλλες διοχετεύσεις ή δεξαμενές νερού, (ii) τρόφιμα, ποτά ή άλλα πράγματα που είναι προορισμένα για πώληση ή για χρήση από το κοινό των οποίων η χρήση μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο για άνθρωπο, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος εισάγει σε κάποιο από αυτά άλλες ύλες που μπορούν να προκαλέσουν το ίδιο αποτέλεσμα. Με την ίδια ποινή τιμωρείται επίσης όποιος κατέχει προς πώληση, πωλεί ή θέτει με οποιοδήποτε τρόπο σε κυκλοφορία τα υπό στοιχείο (ii) πράγματα.
2. Οι πράξεις της παραγράφου 1 τιμωρούνται α) με κάθειρξη αν είχαν ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη, β) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
3. Όποιος στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 πράττει από αμέλεια και προκαλεί τον κίνδυνο ή προκαλεί από αμέλεια τη δυνατότητα κινδύνου, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρα 280 – 284
(Καταργούνται)
Άρθρο 285
Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών
1. Όποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπούν οι συνέπειες φυσικών φαινομένων ή η εισβολή ή η διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται: α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα, β) με φυλάκιση και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας σε αόριστο αριθμό ανθρώπων.
2. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα μεταδοθεί η ασθένεια σε ζώα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, και αν είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθεί σε άνθρωπο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.
3. Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
4. Όποιος στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 παραβιάζει τα μέτρα από αμέλεια, τιμωρείται: α) στην περίπτωση του στοιχείου α΄ με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας και β) στην περίπτωση του στοιχείου β΄ με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 286
Παραβίαση κανόνων οικοδομικής
1. Όποιος κατά την εκπόνηση μελέτης ή τη διεύθυνση ή την εκτέλεση οικοδομικού ή άλλου ανάλογου έργου ή κατεδάφισης ενεργεί παρά τους κοινώς αναγνωρισμένους τεχνικούς κανόνες, τιμωρείται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, β) με κάθειρξη αν στην περίπτωση του στοιχείου α΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη, γ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν στην περίπτωση του στοιχείου α΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου παραβιάζει από αμέλεια τους κοινώς αναγνωρισμένους τεχνικούς κανόνες τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
3. Η παραγραφή των εγκλημάτων της παραγράφου 1 στοιχεία β΄ και γ΄ αρχίζει από την επέλευση του θανάτου ή της βαριάς σωματικής βλάβης και πάντως δεν μπορεί να υπερβεί τα τριάντα έτη από την παραβίαση των κανόνων.
Άρθρο 287
(Καταργείται)
Άρθρο 288
Παρεμπόδιση αποτροπής κοινού κινδύνου και παράλειψη οφειλόμενης βοήθειας
1. Όποιος ματαιώνει ή δυσχεραίνει την ενέργεια που είναι αναγκαία για να αποτραπεί ή να κατασταλεί ένας κοινός κίνδυνος που υπάρχει ή που επίκειται για τη ζωή ή την υγεία ανθρώπου ή για ξένες ιδιοκτησίες τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
2. Όποιος σε περίπτωση δυστυχήματος ή κοινού κινδύνου ή κοινής ανάγκης δεν προσφέρει τη βοήθεια που του ζητήθηκε και που μπορούσε να προσφέρει, χωρίς ο ίδιος να διατρέξει ουσιώδη κίνδυνο, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας.
Άρθρο 289
Έμπρακτη μετάνοια και δικαστική άφεση της ποινής
1. Στις περιπτώσεις της παραγράφου 2 των άρθρων 264, 268, 270, 273, 275, 277 και 286 και της παραγράφου 3 του άρθρων 265, 279 και 285 ο υπαίτιος δεν τιμωρείται αν με τη θέλησή του αποτρέψει τον κίνδυνο ή με τη γρήγορη αναγγελία του προς τις αρχές δώσει αφορμή για την αποτροπή του.
2. Στις περιπτώσεις των εγκλημάτων του παρόντος κεφαλαίου το δικαστήριο μπορεί να κρίνει την πράξη ατιμώρητη αν ο υπαίτιος με τη θέλησή του αποτρέψει την εξέλιξη του κινδύνου ή με τη γρήγορη αναγγελία του προς τις αρχές δώσει αφορμή για την αποτροπή της.
Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης από την ίδρυσή της το 1951 της έχει σαν καταστατικό της στόχο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της Ελλάδας. Ένα από τα σοβαρά θέματα που αντιμετωπίζει τελευταία η Ελληνική φύση είναι η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων (φόλες) με στόχο οικόσιτα ή άγρια ζώα, η οποία συνεχίζεται παρά της προσπάθειες του Νομοθέτη, της Διοίκησης και της Κοινωνίας των Πολιτών, με βαρύτατες επιπτώσεις στην άγρια πανίδα, ειδικά δε σε διεθνώς και αυστηρώς προστατευόμενα είδη ορνιθοπανίδας,αλλά και στα οικοσυστήματα και ενδεχομένως και στην δημόσια υγεία.
Διαπιστώνουμε ότι στο κεφάλαιο Δέκατο Τρίτο «Κοινώς Επικίνδυνα Εγκλήματα» η προτεινόμενη αναθεώρηση προβλέπει την κατάργηση του Άρθρου 282 περί Δηλητηρίασης της νοµής των ζώων: «1. Όποιος µε πρόθεση δηλητηριάζει βοσκοτόπια, λιβάδια, λίμνες ή άλλους τόπους ποτίσµατος ζώων τιµωρείται µε φυλάκιση τουλάχιστον έξι µηνών. Αν απ’ τη πράξη του θανατώθηκαν ή έπαθαν σοβαρή και διαρκή βλάβη ζώα άλλου, τιμωρείται µε κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. 2. Όποιος από αμέλεια έγινε υπαίτιος της πράξης της παρ.1 τιµωρείται µε φυλάκιση µέχρι δύο ετών ή µε χρηµατική ποινή.». Πρόκειται για το μόνο άρθρο του Ποινικού Κώδικα το οποίο αναφέρεται σε δηλητηρίαση ζώων και νομής ζώων.
Θεωρούμε ότι για την διαφύλαξη της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, θα πρέπει είτε να διατηρηθεί το Άρθρο 282 ΠΚ, είτε οι καταργηθείσες διάταξεις που αφορούν την δηλητηρίαση της νομής ζώων και την θανάτωση ή πρόκληση βλάβης ζώων να ενσωματωθούν στο προτεινόμενο Άρθρο 279 «Δηλητηρίαση πραγμάτων προορισμένων για χρήση από το κοινό». Θεωρούμε ότι στις διατάξεις θα πρέπει να γίνεται αναφορά στην δηλητηρίαση όχι μόνο οικόσιτων αλλά και άγριων ζώων, η οποία μέχρι τώρα καλύπτεται από σχετικά άρθρα του Δασικού Κώδικα.
Επιπλέον, θα θέλαμε γενικώς να σχολιάσουμε ότι οι διατάξεις που αφορούν την χρήση δηλητηρίων και δηλητηριασμένων δολωμάτων βρίσκονται κατάσπαρτες σε διάφορα νομοθετήματα, όπως ο Δασικός Κώδικας, ο Ν. 1650/86 για την προστασία του περιβάλλοντος, η KYA H.Π. 37338/1807/E.103/1-9-10 για την διατήρηση της άγριας ορνιθοπανίδας, και αλλού, και θεωρούμε ότι θα πρέπει να ενοποιηθούν ώστε να είναι πιο κατανοητές και εφαρμόσιμες από την Διοίκηση.
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης
Μέλος της Ομάδας Εργασίας Ενάντια στα Δηλητηριασμένα Δολώματα
Ο κίνδυνος πυροσβέστη, να ληφθεί υπόψη ως επιβαρυντική περίπτωση στον εμπρησμό (άρθρο 264) και εμπρησμό σε δάση (άρθρο 265). Ως γνωστόν, στις πυρκαγιές (αστικές και δασικές), συχνά τραυματίζονται πυροσβέστες. Στις περιπτώσεις λοιπόν διακινδύνευσης των πυροσβεστών δεν είναι δυνατόν οι δράστες να αντιμετωπίζονται όπως σε περιπτώσεις διακινδύνευσης οιουδήποτε άλλου ατόμου.
«Προτάσεις της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας ενόψει της επικείμενης αναθεώρησης του Ποινικού Κώδικα»
Αξιότιμες κυρίες,
Αξιότιμοι κύριοι,
Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, εταίρος της Birdlife International, είναι περιβαλλοντική μη κερδοσκοπική οργάνωση με αντικείμενο την προστασία των άγριων πουλιών και των βιοτόπων τους στην Ελλάδα, θεωρώντας τα ως βασικά στοιχεία της ελληνικής φύσης. Από το έτος ίδρυσής της το 1982, η Ορνιθολογική εργάζεται ώστε να διασφαλίσει ένα βιώσιμο περιβάλλον για τα πουλιά και τους βιοτόπους τους, αλλά και για τον άνθρωπο. Το έργο της οργάνωσης περιλαμβάνει δράσεις προστασίας, έρευνας και μελέτης των άγριων πουλιών, δράσεις ανάδειξης, διαχείρισης και προστασίας προστατευόμενων περιοχών, δράσεις ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης των πολιτών, καθώς και παρεμβάσεις για τα κρίσιμα θέματα του φυσικού περιβάλλοντος.
Στα πλαίσια του ρόλου της ως συνεγγυήτρια της περιβαλλοντικής προστασίας, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία παρεμβαίνει σε κρίσιμα ζητήματα προστασίας της ποιοτικής στάθμης του φυσικού περιβάλλοντος τόσο σε επίπεδο σχεδιασμού της περιβαλλοντικής πολιτικής, συμμετέχοντας λχ σε διαδικασίες διαβούλευσης με τους αρμόδιους φορείς, όσο και σε επίπεδο καταστολής της περιβαλλοντικής παραβατικότητας και αποκατάστασης των επελθουσών βλαβών, προσφεύγοντας, εφόσον προκύψει η σχετική ανάγκη, στα αρμόδια δικαστήρια. Η Ορνιθολογική έχει υπάρξει πολύτιμος σύμβουλος της διοίκησης σε θέματα διαμόρφωσης της περιβαλλοντικής πολιτικής και της νομοθεσίας, καθώς και αρωγός στην τελέσφορη ενσωμάτωση και εφαρμογή του διεθνούς και ενωσιακού δικαίου περιβάλλοντος στην ελληνική έννομη τάξη.
Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία επιθυμεί να εκφράσει τις θέσεις της εν όψει της επικείμενης αναθεώρησης του Ποινικού Κώδικα, ιδίως σχετικά με το άρθρο 282 για τη δηλητηρίαση της νομής των ζώων. Ευελπιστούμε η απεύθυνσή μας να συμβάλει στην εξεύρεση μιας δικαιοπολιτικά ορθής λύσης που θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το ζήτημα της περιβαλλοντικής παραβατικότητας, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και χάριν της προστασίας της βιοποικιλότητας.
Εισαγωγικά θα θέλαμε να σχολιάσουμε το γεγονός ότι και με το νέο σχέδιο Ποινικού Κώδικά δεν προβλέπεται η θέσπιση ενός νέου, ξεχωριστού Κεφαλαίου το οποίο να συγκεντρώνει τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας. Θεωρούμε πως μια σχετική κωδικοποίηση θα οδηγούσε προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ στην παρούσα στιγμή εντοπίζονται μόνο μεμονωμένες διατάξεις που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, όπως λ.χ. το άρθρο 421 ΠΚ για την προστασία των αιγιαλών και των παρόχθιων περιοχών, το άρθρο 265 ΠΚ για τον εμπρησμό σε δάση, το άρθρο 282 ΠΚ για τη δηλητηρίαση της νομής των ζώων, το άρθρο 422 ΠΚ για την παραμέληση πρόληψης βλάβης από δηλητηρίαση ζώου, το άρθρο 428 ΠΚ για τη ρύπανση. Αποτελεί επιλογή του νομοθέτη να αντιμετωπίζεται η περιβαλλοντική παραβατικότητα με ειδικά νομοθετήματα όπως ο ν. 1650/1986, ο ν. 4042/2012 και πλήθος άλλων νομοθετημάτων (βλ. π.χ. Δασικός Κώδικας).
Σχετικά με το ζήτημα της δηλητηρίασης της άγριας ζωής που μας αφορά θα θέλαμε να αναφέρουμε τα ακόλουθα:
Στον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα αναφέρεται ότι:
Άρθρο 282, Δηλητηρίαση νομής ζώων
1. Όποιος με πρόθεση δηλητηριάζει βοσκοτόπια, λιβάδια, λίμνες ή άλλους τόπους ποτίσματος ζώων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. Αν από την πράξη του θανατώθηκαν ή έπαθαν σοβαρή και διαρκή βλάβη ζώα άλλου, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών.
2. Όποιος από αμέλεια έγινε υπαίτιος της πράξης της παρ. 1 τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή.
Στο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα προβλέπονται η κατάργηση του άρθρου 282 και έτσι μόνον ισχύον άρθρο σχετικά με τη δηλητηρίαση των ζώων μένει το άρθρο 279 το οποίο προβλέπεται να ισχύει ως εξής:
Άρθρο 279, Δηλητηρίαση πραγμάτων προορισμένων για χρήση από το κοινό
1. Όποιος δηλητηριάζει: (i) πηγές, πηγάδια, βρύσες ή άλλες διοχετεύσεις ή δεξαμενές νερού, (ii) τρόφιμα, ποτά ή άλλα πράγματα που είναι προορισμένα για πώληση ή για χρήση από το κοινό των οποίων η χρήση μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο για άνθρωπο, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος εισάγει σε κάποιο από αυτά άλλες ύλες που μπορούν να προκαλέσουν το ίδιο αποτέλεσμα. Με την ίδια ποινή τιμωρείται επίσης όποιος κατέχει προς πώληση, πωλεί ή θέτει με οποιοδήποτε τρόπο σε κυκλοφορία τα υπό στοιχείο (ii) πράγματα.
2. Οι πράξεις της παραγράφου 1 τιμωρούνται α) με κάθειρξη αν είχαν ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη, β) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών αν είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου. Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.
3. Όποιος στις περιπτώσεις της παραγράφου 1 πράττει από αμέλεια και προκαλεί τον κίνδυνο ή προκαλεί από αμέλεια τη δυνατότητα κινδύνου, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
Θεωρούμε ότι από τη στιγμή που η προτεινόμενη αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα προβλέπει την κατάργηση του άρθρου 282, θα πρέπει στο εναπομείναν άρθρο 279 να προστεθούν οι περιπτώσεις που καλύπτονταν από το προς κατάργηση άρθρο. Συγκεκριμένα, το άρθρο 279 δεν καλύπτει τις περιπτώσεις κατά τις οποίες από τη χρήση δηλητηρίων προξενείται θάνατος ζώου (οικόσιτου ή άγριου). Επομένως θεωρούμε ότι στο άρθρο πρέπει να προστεθεί: α) η περίπτωση του ζώου στη φράση «μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο για άνθρωπο [ή ζώο]» στην 1η παράγραφο, και στην περίπτωση (β) και το εδάφιο β’ της 2ης παραγράφου να προβλεφθεί ρητά ότι η ποινή αυτή επιβάλλεται και στην περίπτωση που θύμα είναι ζώο, και β) να προβλέπεται ρητά ως αξιόποινη συμπεριφορά που εμπίπτει στην αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος η χρήση και διασπορά τοξικών ουσιών ως φόλες/ δηλητηριασμένα δολώματα, δίχως να απαιτείται να έχει χρησιμοποιήσει κάποιος τις ουσίες αυτές για να δηλητηριάσει πηγές, πηγάδια, τροφές κ.λπ.. Είναι δεδομένο ότι η δηλητηρίαση της άγριας ζωής (και όχι μόνο) πραγματοποιείται με τη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων, χωρίς απαραίτητα να δηλητηριάζονται πηγές ή οποιοσδήποτε άλλος φυσικός πόρος χρησιμοποιείται από τα ίδια τα ζώα (για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να αναφέρεστε στο «Η κατάσταση της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων στην Ελλάδα – Ομάδα Εργασίας Ενάντια στα Δηλητήρια Τεχνική αναφορά για τη δράση C1», αναφορά η οποία εκπονήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE+ «Η επιστροφή του Ασπροπάρη» και αποσκοπεί στο να παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά του φαινομένου της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων στην Ελλάδα, αξιοποιώντας τα δεδομένα που είχαν συλλεχθεί από τα μέλη της Ομάδας Εργασίας Ενάντια στα Δηλητηριασμένα Δολώματα για το χρονικό διάστημα 2012-2015. Η Ομάδα Εργασίας απαρτίζεται από πέντε περιβαλλοντικές οργανώσεις (ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ και WWF Ελλάς) τον Σύλλογο Περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, υπό το συντονισμό της Ορνιθολογικής.
Στην εθνική έννομη τάξη υπάρχουν διατάξεις οι οποίες προβλέπουν ποινές για τις περιπτώσεις χρήσης δηλητηρίων και δηλητηριασμένων δολωμάτων με θύμα την άγρια ζωή και εν γένει της πανίδα, οι οποίες στο σύνολό τους δημιουργούν ένα κατακερματισμένο, αντιφατικό, μη αποτελεσματικό, μη αποτρεπτικό και μη αναλογικό νομικό πλαίσιο, δύσχρηστο και ακατανόητο τόσο από το φυσικό δικαστή όσο και τα αρμόδια διοικητικά όργανα. Συγκεκριμένα:
1. Για όλα τα θηράματα, σε περίπτωση χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων ο Δασικό Κώδικας προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι 2 ετών και χρηματική ποινή ή μία από τις ποινές αυτές σε περίπτωση αμέλειας (άρθρα 252 παρ. 5, 287 παρ. 17 Δασικού Κώδικα).
2. Το άρθρο 257 παρ. 3 του Δασικού Κώδικα απαγορεύει τη μόλυνση υδάτων, λιμνών, ποταμών, λιμνοθαλασσών, είτε διά δηλητηρίου είτε εξ υπολειμμάτων διαφόρων εργοστασίων και βιομηχανιών, και οι παραβάτες τιμωρούνται βάσει του άρθρου 287 παρ. 11 α με ποινή φυλάκισης μέχρι ενός έτους, ή με χρηματική ποινή ή με αμφότερες τις ποινές, είτε έχουν τελέσει το έγκλημα με δόλο είτε με αμέλεια.
3. Για τη δηλητηρίαση της άγριας ορνιθοπανίδας συγκεκριμένα, εφαρμογής τυγχάνει το άρθρο 8 παρ. 1 KYA H.Π. 37338/1807/E.103/1-9-10 (ΦΕΚ 1495/B/6-9-10), και το άρθρο 11 παρ. 2 περ. β.1.β.γ το οποίο προβλέπει ποινές φυλάκιση έως ένα χρόνο και χρηματική ποινή.
4. Εφαρμογής τυγχάνει και ο συνδυασμός των άρθρων 3στ ν. 4042/2012 και 28 του ν. 1650/1986, το οποίο προβλέπει ποινές φυλάκισης με κυμαινόμενα πλαίσια.
5. Για τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα, από τη συνδυασμένη ερμηνεία των άρθρων 16 παρ. 1 και 20 παρ. 2 του ν. 4039/2012 προβλέπεται σε περίπτωση δηλητηρίασης ζώου ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) έως δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ.
Θεωρούμε πως είναι η σωστή στιγμή όλες οι ως άνω περιπτώσεις να αντιμετωπιστούν με ενιαίο τρόπο από το νομοθέτη και να αναδειχθεί η δηλητηρίαση της άγριας ζωής ως ένα ιδιαιτέρως ειδεχθές έγκλημα κατά του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, το οποίο πρέπει να λάβει κακουργηματικό χαρακτήρα και έτσι το νέο άρθρο 279 ΠΚ να καλύπτει όλες τις ως άνω περιπτώσεις οι οποίες θα αντιμετωπίζονται επί το αυστηρότερο.
Να συμπεριληφθεί στις διατάξεις του ποινικού κώδικος κεχωρισμένο κεφάλαιο «εγκλήματα σχετικά με την κακοποίηση των ζώων», όπου θα προβλέπεται ως ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ με ποινή ισοβίου καθείρξεως η ζωοκτονία εκ προθέσεως και δη η κακοποίηση των ζώων : ο βασανισμός, η κακή και βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και οποιαδήποτε πράξη βίας κατ’ αυτού, όπως ιδίως η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός, το κάψιμο, η σύνθλιψη και ο ακρωτηριασμός, ήτοι σοβαρότατες περιπτώσεις κακοποιήσεως που ξεπερνούν και την πιο νοσηρή ανθρώπινη φαντασία, διότι το ψυχολογικό προφίλ κάποιου που βασανίζει ζώα είναι το ίδιο με κάποιου που χτυπάει τη γυναίκα του ή κλειδώνει τα παιδιά του στο υπόγειο. [άρθρο των Roman Gleyzer, Alan R. Felthous και Charles E. Holzer, με τίτλο «Κακοποίηση ζώων και ψυχιατρικές διαταραχές», που δημοσιεύτηκε στο «Τhe Journal of the American Academy of Psychiatry and the Law»] Σε μια μελέτη του εγκληματολόγου και πρώην πράκτορα του FBI, Robert Ressler και των συνεργατών του (1988), με δείγμα δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων, τα ποσοστά εμφάνισης κακοποίησης ζώων κατά τη παιδική ηλικία των δραστών πλησιάζουν το 70% για τους άνδρες. Σε έρευνα του το 1992, o William Friedrich (καθηγητής κλινικής ψυχολογίας του πανεπιστημίoυ της Dakota) βρήκε ότι το 27-35% των γυναικών και των ανδρών που ως παιδιά είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, βασάνιζαν ζώα. Αργότερα, ο επίτιμος καθηγητής ψυχολογίας του Utah State University, Ascione και οι συνεργάτες του (2003) σε μια μελέτη του σε παιδιά 6-12 ετών, τα οποία ήταν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης ή παρουσίαζαν ψυχιατρικές διαταραχές ή ήταν παιδιά -θύματα σωματικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, παρατήρησε ότι ταυτόχρονα με τα προβλήματα που παρουσίαζαν, εκδήλωναν και σκληρότητα προς τα ζώα σε υψηλό ποσοστό περίπου 60%».
Δεν συναινώ.
Επιβάλλεται η δημιουργία ιδιαίτερου Κεφαλαίου <>, στο οποίο μεταξύ άλλων εγκλημάτων πρέπει να περιληφθεί ο εμπρησμός σε δάση (άρθρο 265 ΠΚ)και μάλιστα, ως έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης και όχι ως συγκεκριμένης διακινδύνευσης, όπως προτείνεται από την οικεία Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή
ΑΡΘΡΟ 265 ΠΚ
Επιβάλλεται η δημιουργία ιδιαίτερου (αυτοτελούς) Κεφαλαίου με τίτλο ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, όπου μεταξύ άλλων πρέπει να ενταχθεί ο εμπρησμός σε δάση (άρθρο 265), ως έχει σήμερα, δηλαδή ως έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης, δεδομένου ότι προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι το φυσικό περιβάλλον (δάσος) (βλ. Α. Γκουρμπάτση, Ο εμπρησμός σε δάση ως ειδικό περιβαλλοντικό έγκλημα, τ. 3/2015 ΠερΔικ, σελ. 414).
ΑΡΘΡΟ 265 ΠΚ
Επιβάλλεται η δημιουργία ιδιαίτερου (αυτοτελούς) Κεφαλαίου με τίτλο ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, όπου μεταξύ άλλων πρέπει να ενταχθεί ο εμπρησμός σε δάση (άρθρο 265), ως έχει σήμερα, δηλαδή ως έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης, δεδομένου ότι προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι το φυσικό περιβάλλον (δάσος) (βλ. Α. Γκουρμπάτση, Ο εμπρησμός σε δάση ως ειδικό περιβαλλοντικό έγκλημα, τ. 3/2015 ΠερΔικ, σελ. 414).
Ο εμπρησμός σε δάση (άρθρο 265 ΠΚ) να παραμείνει και στο Σχέδιο ΠΚ, ως έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης, όπως έχει τυποποιηθεί και ισχύει σήμερα στον ΠΚ και μάλιστα να περιληφθεί όχι στο Κεφάλαιο για τα Κοινώς Επικίνδυνα Εγκλήματα, αλλά μαζί με άλλα περιβαλλοντικά εγκλήματα σε ιδιαίτερο και αυτοτελές Κεφάλαιο Προστασίας Περιβάλλοντος. Και τούτο, γιατί με τη διάταξη του άρθρου 265 ΠΚ, προστατευόμενο έννομο αγαθό, όπως υποστηρίζω σε σχετική μελέτη μου (βλ. Α. Γκουρμπάτση, Ο εμπρησμός σε δάση ως ειδικό περιβαλλοντικό έγκλημα, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΔΙΚΑΙΟ, τ. 3/2015, σελ. 414) είναι το φυσικό περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα το δάσος. Με την προτεινόμενη στο Σχέδιο ΠΚ από την οικεία Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή ρύθμιση η ίδια ως άνω πράξη τυποποιείται από έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης σε συγκεκριμένης διακινδύνευσης κι αυτό εκτιμώ, λόγω της μακρόχρονης εμπειρίας μου κι ενασχόλησής μου με τη διερεύνηση των εγκλημάτων εμπρησμού, τόσο κατά την ενεργό υπηρεσία μου στο ΠΣ, όσο και ως Δικαστικός Πραγματογνώμονας σήμερα καθώς και με βάση το σχετικό επιστημονικό έργο μου (νομικά συγγράμματα και δημοσιευμένες μελέτες και έρευνες σε νομικά περιοδικά), ότι θα αυξήσει τον αριθμό των δασικών πυρκαγιών αλλά και κυρίως θα ενθαρρύνει επίδοξους εμπρηστές σε δάση με ιδιοτελή κίνητρα να καταστρέψουν ότι έχει απομείνει από το δασικό πλούτο της χώρας μας.-
Η μετατροπή του εμπρησμού σε δάση από έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης (στον ισχύοντα ΠΚ), σε έγκλημα συγκεκριμένης διακινδύνευσης (Σχ. ΠΚ), θα ενθαρρύνει τους επίδοξους εμπρηστές με ιδιοτελή κίνητρα, να καταστρέψουν τον εναπομείναντα δασικό πλούτο της χώρας. Ως εκ τούτου θα αυξηθεί ο αριθμός των δασικών πυρκαγιών. Κρίνεται σκόπιμο λοιπόν να παραμείνει ως έγκλημα αφηρημένης διακυνδύνευσης και να τυποποιηθεί ως περιβαλλοντικό έγκλημα, εντασσόμενο, μαζί με άλλα σχετικά εγκλήματα, σε ιδιαίτερο Κεφάλαιο κατά του Περιβάλλοντος,δεδομένου ότι, όπως έχω υποστηρίξει στη Μελέτη μου «Ο εμπρησμός σε δάση ως ειδικό περιβαλλοντικό έγκλημα» (βλ. Περιβάλλον & Δίκαιο, 2015, σελ.414), προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι το φυσικό περιβάλλον (δάσος)
Στο άρθρο 265 ν.ΠΚ, τόσο ο εμπρησμός όσο και ο εμπρησμός σε δάση με το νΠΚ τιμωρούνται ηπιότερα σε σχέση με τις ισχύουσες ρυθμίσεις, ενώ αλλάζει και η νομική φύση των βασικών πράξεων επί το αυστηρότερο, δηλαδή για τη στοιχειοθέτησή τους τίθενται αυστηρότερα κριτήρια και προϋποθέσεις. Σε μια χώρα που πλήττεται από πυρκαγιές που προκαλούνται από εμπρησμό, σε μια χώρα με έντονη οικοπεδοποίηση των δασών οι προβλεπόμενες ηπιότερες ποινές θα συμβάλλουν στην ένταση του προβλήματος.Το κυριότερο, από την ηπιότητα που θα αντιμετωπίζονται πλέον οι εμπρηστές, οι περισσότεροι των οποίων (πλημμεληματικού χαρακτήρα πράξεις) θα παραμένουν ατιμώρητοι, με βάση το άρθρο 83 ΠΚ (στο Σχέδιο νέου ΠΚ), θα ενθαρρυνθούν οι εμπρηστές δασών θα αυξηθούν οι καταπατήσεις δασικών εκτάσεων (όσες δεν έχουν ενταχθεί στο δασολόγιο και τους δασικούς χάρτες) και φυσικά θα καταστραφεί ο εναπομείνας δασικός πλούτος της χώρας, αφού ο εμπρησμός σε δάση με πρόθεση από κακούργημα σήμερα, μετατρέπεται σε πλημμέλημα και μόνον αν κινδυνεύσει άνθρωπος είναι κακούργημα.
Χρειάζεται διασάφηση η διάταξη του άρθρου 264 εκτός των περιπτώσεων που αναφέρουν οι Επιπυραγός Ψαθάς Ιωάννης και o apostolis, επίσης και στην περίπτωση που υπάρχει εμπρησμός σε οικία που ενοικιάζει κάποιος. Να γίνει σαφές τι είναι τα ξένα πράγματα, στον εμπρησμό από πρόθεση α) είναι οτιδήποτε ξένο προς το αντικείμενο που στόχευε ο δράστης ή β) εφόσον αυτό που στόχευε ο δράστης δεν ήταν δικό του τότε είναι ξένα πράγματα και αυτό. Στον εμπρησμό από αμέλεια π.χ Εάν η πυρκαγιά είναι υπαιτιότητα του ενοικιαστή και γίνουν ζημιές στο ακίνητο το οποίο δεν είναι ιδιοκτησία του, προέκυψε ή όχι κίνδυνος σε ξένα πράγματα? Το αντίστροφο εάν η πυρκαγιά είναι υπαιτιότητα του ιδιοκτήτη ( π.χ κακή ηλεκτρική εγκατάσταση κλπ )και γίνουν ζημιές στα πράγματα του ενοικιαστή προέκυψε κίνδυνος σε ξένα πράγματα? Επίσης προτείνω την παραμονή στο 289 της παραγράφου 2 ήτοι: Ο υπαίτιος των πράξεων……….απαλλάσσεται από κάθε ποινή, αν με την ελεύθερη θέλησή του μέχρι την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο έχει επιχειρήσει να μειώσει την έκταση του κινδύνου που έχει προκαλέσει και σε περίπτωση βλάβης ξένων πραγμάτων έχει ικανοποιήσει πλήρως τους ζημιωθέντες με την καταβολή του κεφαλαίου και των τόκων υπερημερίας και δηλώσουν τούτο ο παθών ή οι κληρονόμοι του.» . Όσον αφορά στο 268 η Π.Υ πλέον επίσημα αναλαμβάνει και την πλημμύρα από αμέλεια που δεν την είχε μέχρι τώρα. Τι γίνεται στις περιπτώσεις που το έγκλημα του άρθρου 264 δεν διώκεται αυτεπαγγέλτως? δηλαδή στον εμπρησμό οχήματος από πρόθεση που δεν υπάρχουν ζημιές προς τρίτους αλλά επιτόπου ο ιδιοκτήτης σου λέει ότι δράστης είναι ο τάδε και τον μηνύει θα διώκεται κατ’έγκληση? θα σχηματίζεις δικογραφία? θα στέλνεις τη μήνυση στον εισαγγελέα? θα κάνεις αυτόφωρη διαδικασία?
Ορθή η προτεινόμενη διάταξη του 272. Η χρήση παραμένει κακουργημα, η κατοχή όμως δεν μπορεί να τιμωρείται το ίδιο αυστηρά με την χρήση, όπως ακριβώς η οπλοκατοχή δεν τιμωρείται με κάθειρξη.
Οι περισσότεροι σχολιαστές που διαφωνούν δεν έχουν καταλάβει ή δεν θέλουν να καταλάβουν ότι άλλο κατοχή άλλο χρήση.
Οι διατάξεις του άρθρου 272 για τις βόμβες μολότοφ για τις ποινές που προβλέπουν σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον απεναντίας δίνουν αλλά μηνύματα.Θεωρω ότι για τέτοιου είδους αδικήματα πρέπει η συντεταγμένη πολιτεία καθαρά και ξαστερα να καταβάλει κάθε προσπάθεια αποτροπής τους.Ως εκ τούτου θεωρώ ότι πρέπει να προβλεφθούν πολύ πιο σκληρές ποινές για τα αδικήματα που περιγράφονται (κακούργημα).
Θα πρότεινα να προσθέσουμε τη ΦΘΟΡΑ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ σε ξεχωριστή παράγραφο.
ΥΠΟΥΡΓΕ ΟΛΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ. ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΟΙΝΕΣ. 200 ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ. ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ!!!!!
ΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ.
Σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο σχέδιο του νέου ποινικού Κώδικα ο οποίος έχει τεθεί σε διαβούλευση επέρχονται σημαντικές αλλαγές σε πλήθος αξιόποινων πράξεων, και μάλιστα κάποιες αξιόποινες πράξεις μετατρέπονται από κακουργηματικές σε πλημμεληματικές ή παύουν ποια να συνιστούν αξιόποινη πράξη, καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο μία τάση του νομοθέτη, είτε εκούσια είτε ακούσια, προς την ατιμωρησία και την ανοχή της πολιτείας σε συγκεκριμένα αδικήματα .
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ,αποτελούν οι σχετικές με τις εκρηκτικές ύλες διατάξεις. Το άρθρο 272 του Π.Κ., όπως ισχύει σήμερα, τιμωρεί με κάθειρξη, πέντε (5) έως είκοσι (20) χρόνων, την κατασκευή, την προμήθεια ή την κατοχή εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών βομβών, που προορίζονται για να προξενήσουν κίνδυνο σε ξένα πράγματα, ή σε άνθρωπο, ή για να παραχωρηθούν σε τρίτο για την ως άνω χρήση.
Σύμφωνα, όμως, με το άρθρο 272 του νέου Π.Κ., όπως έχει τεθεί σε διαβούλευση, η κατασκευή, η προμήθεια και η κατοχή εκρηκτικών υλών ή εκρηκτικών βομβών θα τιμωρείται μόνο στην περίπτωση που μπορεί να προκληθεί κίνδυνος για άνθρωπο, και η ποινή που προβλέπεται είναι φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών. Μάλιστα προβλέπεται πως εάν ο δράστης παραδώσει με την θέληση του τις εκρηκτικές ύλες ή βόμβες στις αρχές πριν εξεταστεί από αυτές, θα παραμένει ατιμώρητος.
Η τροποποίηση του άρθρου 272 Π.Κ., όπως αυτή έχει τεθεί σε διαβούλευση, μετατρέπει τις παραβάσεις σχετικά με τις εκρηκτικές ύλες από κακουργήματα σε πλημμελήματα για το οποίο προβλέπεται ποινή φυλάκισης τριών (3) με πέντε (5) ετών.
Είναι γνωστό τοις πάσι ,πως σε κάθε είδους διαδηλώσεις και εκδηλώσεις που ενέχουν μορφή διαμαρτυρίας, παρεισφρέουν ή συμμετέχουν στα ως άνω γεγονότα άτομα τα οποία φέρονται κατά των αστυνομικών κυρίως με την χρήση βομβών μολότοφ, τις οποίες κατέχουν και κατασκευάζουν οι ίδιοι. Η τροποποίηση του άρθρου 272 Π.Κ., όπως αυτή έχει τεθεί προς διαβούλευση, διευκολύνει το «έργο» των ατόμων αυτών καθώς προβλέπει μια ποινή πλημμεληματικού μάλιστα χαρακτήρα, γεγονός που τους επιτρέπει χωρίς δεύτερη σκέψη να συμμετέχουν στην κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών βομβών. Ο κακουργηματικός χαρακτήρας του άρθρου 272 Π.Κ., όπως ισχύει σήμερα, απέτρεπε σε κάποιο βαθμό την χρήση εκρηκτικών υλών και βομβών σε βάρος των αστυνομικών καθώς αφενός μεν η ποινή που προβλέπεται είναι κάθειρξη 5 – 20 χρόνων και αφετέρου λόγω του κακουργηματικού χαρακτήρα του εγκλήματος μπορούσε να επιβληθεί και η προσωρινή κράτηση.
Με την τροποποίηση του άρθρου 272 Π.Κ. καθίσταται ο αστυνομικός απροστάτευτος και έρμαιο όσων επιβουλεύονται την ζωή και την σωματική του ακεραιότητα, καθώς πια η χρήση των εκρηκτικών υλών και βομβών θα συνιστά πλημμέλημα και συνεπώς διευκολύνεται ο οποιοσδήποτε να συμμετέχει σε εκδηλώσεις βίας σε βάρος των αστυνομικών καθώς δεν εμποδίζεται από τις ποινικές κυρώσεις.
Είναι επίσης προβληματική η αναφορά του άρθρου 272 ΠΚ στο κομμάτι εκείνο που γίνεται υποχρεωτική αναφορά σε κίνδυνο για άνθρωπο, διότι άλλως πάμε για ατιμωρησία στην κατοχή των εκρηκτικών βομβών, αν δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος. Όλα αυτά είναι πάντα σε συνδυασμό, με το άρθρο 270 Π.Κ. όπως αυτό τροποποιείται το οποίο με τον τρόπο που είναι διατυπωμένο και την μείωση των προβλεπόμενων ποινών, δημιουργεί πρόσφορο έδαφος σε έκνομες ομάδες που έχουν ως σκοπό την δημιουργία επεισοδίων με την χρήση εκρηκτικών βομβών. Ο προβληματισμός για τις επιγενόμενες αλλαγές είναι έντονος από την στιγμή ιδίως που στην Ελλάδα είναι σύνηθες φαινόμενο η ρίψη εκρηκτικών βομβών από διαδηλωτές και η συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση με τις προτεινόμενες αλλαγές είναι τουλάχιστον ατυχής. Όμως το μεγάλο πρόβλημα θα προκύψει στο άρθρο 270 ΠΚ που πλέον η περίπτωση β’ που προβλέπει ποινή κάθειρξης 10 ετών θα εφαρμόζεται μόνο αν προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο, ενώ η ισχύουσα διάταξη επιβάλει ποινή κάθειρξης τουλάχιστον 10 ετών στην περίπτωση που μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο. Εδώ λοιπόν στο άρθρο 270 ΠΚ με την ατυχή του διατύπωση, η κάθειρξη θα επιβάλλεται μόνο αν προέκυψε κίνδυνος για τους αστυνομικούς και συνεπώς η ρίψη της εκρηκτικής βόμβας εναντίον τους θα τιμωρείται μόνο εάν κινδύνευσαν από αυτή και όχι στην περίπτωση που μπορεί δεν κινδύνευσαν από αυτήν, αν και μπορούσαν να κινδυνεύσουν, όπως ισχύει σήμερα, παραδείγματος χάριν στην περίπτωση που ενώ εκτοξεύτηκε με σκοπό να πλήξει τους αστυνομικούς έπεσε σε μεγαλύτερη από την αναμενόμενη απόσταση από αυτούς και συνεπώς δεν τους προκάλεσε κάποιο κίνδυνο, πράγμα πρωτοφανές σε μια ευρωπαϊκή χώρα που διατηρεί την θλιβερή πρωτιά σε ρίψεις μολότοφ κατά αστυνομικών.
ENA[Πανελλήνιος Συνδικαλιστικός συνδυασμός της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων-ΠΟΑΣΥ]
Με την ιδιότητα μου, ως Αξιωματικός του Π.Σ. που ασχολούμαι ενεργά με την διερεύνηση πυρκαγιών στα πλαίσια προανάκρισης, θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής:
Η μετατροπή του υφιστάμενου δυνητικού κινδύνου (αν μπορεί να προκύψει κίνδυνος) από την επέκταση μιας πυρκαγιάς σε κίνδυνο εκ του αποτελέσματος (αν προκύψει κίνδυνος) κατά τη γνώμη μου θα επιφέρει πολλαπλές δυσμενείς επιπτώσεις τόσο στις διαδικασίες της διερεύνησης εμπρησμών, όσο στη ποινική δίωξη των εμπρηστών στη χώρα μας (Αρθ. 264 & 265). Αιτιολογώντας, αρχικά ως κοινώς επικίνδυνο έγκλημα, διωκόμενο αυτεπαγγέλτως και σύμφωνα με τη Νομολογία εκ του ορισμού της η πυρκαγιά, εμπεριέχει τη δυνητική διακινδύνευση καθώς έχει τάσεις εξάπλωσης και δεν μπορεί εύκολα να κατασβεστεί. Η μετατροπή του κινδύνου από αφηρημένη έννοια διακινδύνευσης σε υπαρκτή θα οδηγήσει στο διαχωρισμό των πυρκαγιών με βάση την επίσης αόριστη και επηρεαζόμενη από πολλούς παράγοντες δυνατότητα καταστολής τους. Ως προς τη ποινική δίωξη εμπρηστών θα ήθελα να παραθέσω ενδεικτικά παραδείγματα. Με ποιο άρθρο θα διωχθεί κάποιος που θα προκαλέσει εμπρησμό από πρόθεση αυτοκινήτου ή οικίας από τον οποίο δεν θα προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα ή κίνδυνος σε άνθρωπο κτλ.; Με δεδομένο ότι η πλειοψηφία των δασικών πυρκαγιών που εκδηλώνονται στην Ελλάδα αφορούν «μικρής» έκτασης πυρκαγιές, από τις διαδικασίες διερεύνησης των οποίων όμως προκύπτουν κατ’ εξακολούθηση εμπρησμοί που οδηγούν στους δράστες. Για ποιο λόγο οι ποινικές διώξεις αυτών θα γίνονται σε βαθμό πλημμελήματος αντί κακουργήματος που ισχύει, στις περιπτώσεις που προκαλέσουν εμπρησμό από πρόθεση σε δάσος ή δασική έκταση, «μικρής» έκτασης από τον οποίο δεν προέκυψε κίνδυνος σε άνθρωπο ή σημαντικές βλάβες σε υποδομές κοινής ωφέλειας κτλ.;
Εν κατακλείδι αφενός επικροτώ τον σχεδιαζόμενο διαχωρισμό του κινδύνου ανθρώπου με την βαριά σωματική βλάβη και τον θάνατο ενός ή μεγάλου αριθμού ανθρώπων, αφετέρου όμως πιστεύω ότι θα πρέπει να εξεταστεί περισσότερο η μετατροπή του υφιστάμενου δυνητικού κινδύνου.
Με σεβασμό.
Άρθρο 272. Δεν έχει σημασία από ποια μεριά βρίσκεται κανείς όταν πέφτουν οι μολότοφ, αλλά η βαριά σωματική βλάβη έως και θανάσιμος τραυματισμός που έχει ως επακόλουθο. Τα τουλάχιστον τρία χρόνια είναι είναι ποινή κίνητρο για εγκληματικά στοιχεία. Απαράδεκτο.
Στο άρθρο 272 δεν μπορώ να καταλάβω τι εξυπηρετεί η μετατροπή από κακούργημα σε πλημμέλημα των περιγραφόμενων αδικημάτων.Νομιζω ότι πρέπει να τιμωρηθούν με αυστηρότερες των ήδη υπαρχόντων ποινών και σε καμία περίπτωση να μην περάσουν οι υπό διαβούλευση διατάξεις.
To Άρθρο 272 πρέπει να προβλέπει πιο αυστηρές ποινές.Η κατασκευή,κατοχή,και χρήση βομβών μολότοφ πρέπει να αποτελεί κακούργημα και να τιμωρείται με πολυετή κάθειρξη.Δεν είναι παιχνίδια οι βόμβες αυτές,μπορούν να επιφέρουν το θάνατο.
Στα κακουργήματα του παρόντος κεφαλαίου πρέπει να προστεθούν και οι βόμβες μολότοφ, τόσο για την κατασκευή, μεταφορά και εκτόξευση.
Η διάταξη του άρθρου 264 ενδεχομένως χρήζει διασάφησης,ιδίως στην περίπτωση της πρόκλησης εμπρησμού από αμέλεια από την οποία επήλθε θάνατος.Ενδεικτικά τίθεται ως παράδειγμα περίπτωση θανάτου από πυρκαγιά που εκδηλώνεται σε διαμέρισμα η οποία οφείλεται σε εμπρησμό από αμέλεια.