• Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Αλεξίου' | 28 Αυγούστου 2023, 09:19

    Αν πραγματικά θέλετε επιστροφή εξειδικευμένων επιστημόνων πρέπει να αναιρέσετε στην πράξη την ΠΥΣ6/2012. Γιατι να επιστρέψει κάποιος και με μικρότερη αμοιβή και με τον ίδιο το μισθό του και τις συνθήκες εργασίας του να τελούν υπό την αίρεση των ιδεοληψιών του κάθε Τόμσεν; Παράδειγμα:με την ΠΥΣ327/1995 εγκρίθηκε η μέσω ΑΣΕΠ πρόσληψη υψηλών προσόντων εξειδικευμένου προσωπικού στην εταιρεία και λαμβάνοντας υπόψη νόμους που προέβλεπαν μονιμότητα που «δεν θα μπορούσε να αλλάξει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Ομοσπονδίας εργαζομένων» και προυπολογιζε συγκεκριμένο κονδύλιο. Την εποχή εκείνη αποδεικνύεται ότι νυν εργαζόμενοι είχαν προτάσεις με αποδοχές 4πλάσιες από αυτές της εταιρείας . Συνεπώς το μισθολογικό κόστος είναι ΧΑΜΗΛΟ και όχι υψηλό σε σχέση με την διεθνή αγορά για ανθρώπους με υψηλά προσόντα. Επιπλέον η εταιρεία αντί να δώσει ανταγωνιστικούς μισθούς, έδινε χρονοεπίδομα και φυσικά μονιμότητα. Αυτό είναι απόλυτα στα πλαίσια της ελευθερίας της επιχειρηματικότητας (θεμελιώδης για την ΕΕ) και ΒΟΗΘΑΕΙ τον ανταγωνισμό. Γιατι αν εγώ θέλω να ξεκινήσω μια εταιρεία π.χ. υψηλής τεχνολογίας και χρειάζομαι υψηλών προσοντων προσωπικό, αλλά δεν έχω τα κεφάλαια που έχουν οι ήδη καθιερωμένοι ανταγωνιστές μου, μπορώ να τους προτείνω να δουλέψουν για μένα με αρχικά χαμηλό μισθό, αλλά αυξανόμενο καθώς θα αυξάνονται τα κέρδη. Και φυσικά μονιμότητα, για να έχει αντίκρυσμα η υπόσχεση μου για ωριμάνσεις. Με αυτή την επέμβαση, ακόμα και αν εξαιρέσουμε επιχειρήσεις που θα θελήσουν αυτό το μοντέλλο από δώ και στο εξής, πάλι στερούμε από τον επιχειρηματία που θέλει να κανει αυτό το μοντέλλο κάθε αξιοπιστία και στην πράξη του στερούμε την ελευθερία να επιλέξει αυτό το μοντέλο χρηματοδότησης. Σημειωτέον ότι την εποχή εκεινη (1995) η εταιρεία ειχε και εκτακτο προσωπικό στο οποίο δεν είχαν εφαρμογή οι ΕΣΣΕ. Μπορούσε δηλαδή να προκυρήξει διαγωνισμό για έκτακτο προσωπικό που χρειαζόταν κατά την ΠΥΣ327/1995 για π.χ. μια 5ετια για να εκσυγχρονισθεί. Φυσικά τότε θα έπρεπε να πληρώσει ανταγωνιστικούς μισθούς και όχι το ¼ τους. Οι ωριμάνσεις και οι μονιμότητα δεν είναι κάποιο «δωρο» προς τους εργαζόμενους, αλλά ΟΡΟΙ που τίθενται στα πλαίσια της ελευθερίας των συμβάσεων. Αν τα λεφτα που στερήθηκαν οι εργαζόμενοι αυτοί πήγαιναν στο δημόσιο, π.χ. χρέος, υγεία, άμυνα, παιδεία κλπ , θα υπήρχε μια λογική βάση. Οταν ομως πηγαίνουν στο μάνατζμεντ της εταιρείας που υπερτετραπλασίασε τις αποδοχές του, για ποιά λογική βάση μιλάμε;Σύμφωνα με το ΕΔΔΑ και το ΣΤΕ(ΟλΣΤΕ2115/2014) «14. …. προκύπτει ότι, αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι δημόσιου συμφέροντος, είναι επιτρεπτός ο περιορισμός των ενοχικών δικαιωμάτων, εφόσον, υπό τις συγκεκριμένες εκάστοτε συνθήκες, ο περιορισμός είναι πρόσφορος, αναγκαίος και συμβατός με την αρχή της αναλογικότητας. Κατά δε το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., στο νομοθέτη εναπόκειται να αξιολογήσει τους λόγους δημόσιας ωφέλειας που μπορούν να δικαιολογήσουν επέμβαση στην περιουσία, ύστερα από στάθμιση ζητημάτων πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής φύσεως, αρκεί η εν λόγω εκτίμηση να μη στερείται προδήλως λογικής βάσης (Ε.Δ.Δ.Α. Sud Parisienne de Construction κατά Γαλλίας σκ. 36) η προστασία δε της εθνικής οικονομίας της χώρας με τη νομοθετική επέμβαση σε ζητήματα παροχών κοινωνικής ασφάλισης αποτελεί, κατ’ αρχήν, νόμιμο σκοπό, συμβατό με τους γενικούς στόχους της Ε.Σ.Δ.Α. (βλ. σχετ. Ε.Δ.Δ.Α. Andrejeva κατά Λεττονίας 18.2.2009 σκ. 86). Τέλος, σε κάθε επέμβαση στην περιουσία, πρέπει να τηρείται δίκαιη ισορροπία μεταξύ του γενικού συμφέροντος και του σεβασμού της περιουσίας των προσώπων και να πληρούνται οι όροι της αρχής της αναλογικότητας (Ε.Δ.Δ.Α. Sud Parisienne de Construction κατά Γαλλίας σκ. 41, Andrejeva κατά Λεττονίας σκ. 87).» Με άλλα λόγια: Αν περιμένουμε επιστροφή εξειδικευμένων επιστημόνων από το εξωτερικό πρέπει κατ'ελάχιστο να μην εξαπατάμε τους ήδη επιστρέψαντες. και να διορθώσουμε αυτές τις εξαπατήσεις αναδρομικά.