Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΆρθρο 30 – Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων άσκησης καθηκόντων ιατρών εργασίας – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 16 του ν. 3850/2010 – Εξουσιοδοτική διάταξηΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΑΔΟΛΙΑΣ | 30 Αυγούστου 2023, 13:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΑΔΟΛΙΑΣ' | 30 Αυγούστου 2023, 13:00

    Πέραν του προδήλως εκνόμου της άσκησης 2 ιατρικών ειδικοτήτων, αδυνατεί κανείς να ερμηνεύσει τη διάταξη υπό το πρίσμα πως αυτή εδράζεται στην επίκληση της αδυναμίας εξεύρεσης ιατρού εργασίας. Κι αυτό διότι η ουσιαστική εξίσωση του κατόχου της ειδικότητας με κάποιον μη ειδικευμένο, που συνήθως ασκεί πάρεργο, και η μη θεσμοθέτηση προτεραιότητας για διαθέσιμο ιατρό κάτοχο της ειδικότητας Ιατρική της Εργασίας, την αποστερούν από τα όποια κατ'επίκκληση αγαθά κίνητρά της.. Αν αυτό προβληθεί στα του δημοσίου έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον πως όταν λόγου χάρη ένας δημόσιος φορέας αναζητεί ιατρό εργασίας τον αναζητεί με όρους απόλυτης ισοτιμίας ανάμεσα έναν ειδικευμένο ή ανειδίκευτο στην ιατρική της εργασίας ιατρό. Άραγε μπορεί να αναζητείται αντιστοίχως ισότιμα ένας ωτορινολαρυγγολόγος με έναν γενικό χειρουργό για μια θέση ωτορινολαρυγγολόγου? Κι αυτό γίνεται τη στιγμή που παντού το δημόσιο (και πέραν της ιατρικής) για την κάλυψη θέσεων συμβασιούχων αναζητά κάποιο κύριο προσόν και μόνο αν δεν εξευρεθεί, τότε αναζητεί λύση σε δεύτερη λίστα κατόχων υποδεέστερων/συναφών με τη θέση προσόντων. Με τον τρόπο αυτό καταργείται στην πράξη μια κρίσιμη Ιατρική ειδικότητα καθώς ουδείς δεν θα επιλέξει να ειδικευθεί σε ένα επιστημονικό πεδίο το οποίο μπορούν να ασκούν απολύτως ισότιμα ιατροί άλλων ειδικότήτων ή ακόμη και ανειδίκευτοι Ιατροί. Τέλος αν ανατρέξετε στα καθήκοντα του Ιατρού Εργασίας όπως νομοθετικά ορίζονται θα διαπιστώσετε ότι το γνωσιικό εύρος άλλων ιατρικών ειδικοτήτων καθιστά την καταχρηστική άσκηση της Ιατρικής της Εργασίας επικίνδυνη για τη δημόσια Υγεία.