• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Καργάκης' | 31 Αυγούστου 2023, 10:05

    Η εισαγώμενη διάταξη αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην πλήρη απορρύθμιση της υφιστάμενης κατάστασης ανομίας προς ένα ακόμα περισσότερο άνομο καθεστώς κατά παραγγελία των οικονομικών συμφερόντων που εκφράζονται από τον ΣΕΒ και τις Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας Πρόληψης και το μόνο που θα επιτύχει είναι να επιτείνει έτι περαιτέρω την διαφυγή αποφοίτων ιατρικής στο εξωτερικό, την διάλυση των υποτυπωδών υπηρεσιών επαγγελματικής υγείας και τον εκφυλισμό του ιατρικού κλάδου γενικότερα. Κατευθύνεται σαν διάταξη και εμπνέεται από τον ιδεολογικό προσανατολισμό της κυβέρνησης που στο όνομα μόνο επικαλείται την εύρυθμη λειτουργία και αυτορρύθμιση της αγοράς αλλα στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από κατα παραγγελία (και σε αντάλλαγμα) νομοθέτηση στρεβλώσεων της. Η επίκληση της έλλειψης ειδικευμένων ιατρών εργασίας έχει καταντήσει πολυειπωμένο ανέκδοτο αποκαλυπτικό ενός πραγματικού failed state το οποίο πάνω από 30 χρόνια αδυνατεί να διαχειριστεί και να προχωρήσει σε έναν στοιχειώδη προγραμματισμό κάλυψης των αναγκών του αλλά αντιθέτως αρέσκεται να συντηρεί μια άνομη κατάσταση, προχωρώντας με εμβαλωματικές πρακτικές και λύσεις. Χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν ανάλογο πρόβλημα έλλειψης ειδικευμένων ιατρών εργασίας (πχ Γαλλία) οι οποίοι αυτονοήτως είναι οι μόνοι που μπορούν να ασκούν καθήκοντα ΙΕ, έχουν επιδοθεί σε μια συστηματική προσπάθεια προσέλκυσης ειδικευμένων ιατρών από την υπόλοιπη ευρωπαϊκή ένωση και μέσω της αύξησης των αμοιβών των ήδη υφιστάμενων γιατρών να στρέψει νέους ιατρούς προς την ειδικότητα. Αντιθέτως στην ελλάδα δίνεται το δικαίωμα σε ιατρούς άσχετων ειδικοτήτων να ασκούν πάρεργο απόντες. Η ειδικότητα έχεί κηρυχθεί άγονη εδω και πάνω από έναν χρόνο, ουδείς δήλωσε και ουδείς ειδικευμένος ή ανειδίκευτος δεν πρόκειται να δηλώσει να εκπαιδευτεί σε αυτήν αφού η εκπαίδευση είναι ανούσια και αντιπαραγωγική αφού απλά δεν είναι προαπαιτούμενη. Αντί να φροντίσει τόσο το Υπουργείο όσο και ο υπουργος να λειτουργήσει έστω και υποτυπωδώς ένα εθνικό σύστημα ασφάλισης του επαγγελματικού κινδύνου η απουσία του οποίου κοστίζει 4% του ΑΕΠ ετησίως, εισάγει κατά παραγγελία διατάξεις που συντηρούν και επιτείνουν το πρόβλημα.