Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΆρθρο 30 – Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων άσκησης καθηκόντων ιατρών εργασίας – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 16 του ν. 3850/2010 – Εξουσιοδοτική διάταξηΣχόλιο του χρήστη ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΝΤΑΖΗ | 1 Σεπτεμβρίου 2023, 13:11
Κε Αθανασιάδη Ορθά το αναφέρετε είναι υποχρέωση της Πολιτείας να εξασφαλίσει επαρκή αριθμό Ειδικευμένων στην Ιατρική της Εργασίας ιατρών, όπως γίνεται Πανευρωπαϊκά. Η νομική υποχρέωση του εργοδότη είναι για όλη την ΕΕ, και τούτο διότι αν ήταν στην διακριτική του ευχέρεια δεν θα υπήρχε ο Ιατρός Εργασίας , και ο επαγγελματικός κίνδυνος θα περνούσε ως κοινό νόσημα. Προφανώς συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχει ικανός αριθμός Ειδικευμένων Ιατρών Εργασίας και όχι ιατρών άλλων ειδικοτήτων που στον κενό τους χρόνο «περνούν από 2-3 επιχειρήσεις για να ασκήσουν καθήκοντα ιατρού εργασίας», ελέω «νομοθετημάτων». Προφανώς πρέπει να σας προβληματίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει ικανός αριθμός Ειδικών Ιατρών Εργασίας, κάτω από ποιες πιέσεις και με ποιων αποφάσεις δεν υπάρχει ο αριθμός αυτός και ποιοι κερδίζουν από την μη ύπαρξη ικανού αριθμού Ειδικευμένων Ιατρών Εργασίας Προφανώς σας προβληματίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει Φορέας Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου που υπάρχει σε κάθε χώρα της ΕΕ, ποιος τον αποτρέπει, ενώ η ύπαρξή του θα ειχε λύσει πολλά θέματα.