Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΜΕΡΟΣ Α’ – Σκοπός – Αντικείμενο Άρθρο 1 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου | 5 Σεπτεμβρίου 2023, 22:16
Ανακοίνωση της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου για το Νέο Εργασιακό Νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και της κυβέρνησης που έχει φέρει σε διαβούλευση ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ! ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ! Νέο χτύπημα στα εργασιακά μας δικαιώματα φέρνει το αντεργατικό τερατούργημα που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο εργασίας. Το νομοσχέδιο αυτό με τον προκλητικό τίτλο «για τους διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην ΕΕ έρχεται να νομιμοποιήσει την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, ενώ για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι η κυβέρνηση νομοθετεί κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων. Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται να προστεθεί στις δεκάδες μορφές ευέλικτης απασχόλησης που υπάρχουν ήδη και έχουν ως αποτέλεσμα οι 2 στις 3 προσλήψεις κάθε έτος να είναι ευέλικτες, να έχουμε πάνω από 6.000 απολύσεις εργαζομένων καθημερινά! Συμπληρώνει τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με στόχο την πλήρη κατάργηση του 8ωρου – 5νθήμερου – 40ωρου. Συγκεκριμένα νομιμοποιεί τις 13 ώρες δουλειά την ήμερα, τις συμβάσεις μηδενικών όρων “zero hour contracts”, τις συμβάσεις “κατά παραγγελία”, την 6ήμερη εργασία. Μάλιστα η κυβέρνηση της ΝΔ τολμάει να εμφανίσει ως δικαίωμα και επιλογή μας το ξεζούμισμά μας 13 ώρες την ήμερα σε περισσότερους από ένα εργοδότη. Ας σκεφτούμε ποιος νέος άνθρωπος ποιος γονιός, ποια μητέρα εμποροϋπάλληλος, ποιος εργάτης στη βιομηχανία, θέλει πραγματικά να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ και γιατί; Μήπως γιατί θέλει να εξασφαλίσει ένα εισόδημα που θα του επιτρέπει να καλύπτει ίσα ίσα τις βασικές ανάγκες του ίδιου και της οικογένειας του; Ειδικά σε κλάδους όπως το εμπόριο που τα 4ωρα και τα 6ωρα είναι η κύρια μορφή απασχόλησης, που ο 4ώρος καλείται να ζήσει με 350 ευρώ, που η πλειοψηφία των εργαζομένων αμείβεται με των κατώτερο μισθό των 780ευρω μεικτά για το 8ώρο,η δεύτερη δουλειά δεν είναι επιλογή είναι ζήτημα επιβίωσης. Γι΄ αυτό και συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των συναδέλφων που αναγκάζεται να δουλέψει σε 2 και 3 εργοδότες. Δεν πείθει κανέναν μας ο υπ.εργασίας δήθεν ότι το νομοσχέδιο αυτό έρχεται για να προστατέψει τους εργαζόμενους και να πατάξει τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Ας κάνει μια βόλτα λοιπόν ο υπ.εργασίας με το ΣΕΠΕ που η ίδια κυβέρνηση έχει υποβαθμίσει και υποστελεχώσει πλήρως , να δει τι πραγματικά συμβαίνει στους χώρους εργασίας. Να δει εργαζόμενους να χτυπάνε την κάρτα τους στην ώρα τους αλλά να συνεχίζουν να δουλεύουν , να φτάνει Σάββατο και να μη γνωρίζουν οι εμπορουπάλληλοι και οι εμπορουπαλλήλισες το πρόγραμμα εργασίας της επόμενης εβδομάδας, να χτυπάει το τηλέφωνο ενώ έχεις ρεπό και να σε καλεί ο εργοδότης να δουλέψεις διότι έχει πολλή δουλειά και δε βγαίνει και μάλιστα να σε αναγκάζει να μη φοράς το διακριτικό του εργαζόμενου (ταμπελάκι ή στολή) για να μην σε αναγνωρίσουν σε περίπτωση ελέγχου. Να είσαι ταμίας με ωράριο 8-4 σε πολυκατάστημα και να κάνεις διάλειμμα στις 8.30 (αν κάνεις) διότι μετά θα έρθουν τα γκρουπ με τουρίστες και θα πρέπει να είναι όλα τα ταμεία ανοικτά. Αυτά και άλλα πολλά βιώνουμε καθημερινά οι εργαζόμενοι στα πολυκαταστήματα, στις αποθήκες, στα super market κ.α. Ξέρουμε λοιπόν από πρώτο χέρι τι σημαίνει στον κλάδο να δουλεύεις όποτε και για όσο θέλει η εργοδοσία με προγράμματα και ωράρια λάστιχο , να σε ξεζουμίζουν όλο το χρόνο με «ασπρόμαυρες ημέρες» μαύρες Παρασκευές, Λευκές Νύχτες, και ακόμα πιο μαύρες Κυριακές και events που εξασφαλίζουν στους επιχειρηματίες του κλάδου ακόμα περισσότερα κέρδη και στους εργαζόμενους ασταμάτητη ορθοστασία, ατελείωτες υπερωρίες και εξόντωση. Αντίστοιχα στους κλάδους της βιομηχανίας , όπου το 5νθήμερο (όπου υπάρχει) θα είναι πλέον παρελθόν αφού με το νέο νομοσχέδιο νομιμοποιείται η 6ήμερη εργασία καθώς όλα τα εργοστάσια χημικής είναι 24ης ή/και συνεχόμενης λειτουργίας. Ήδη οι εργάτες στα εργοστάσια σακατεύονται καθημερινά καθώς τα μέτρα ασφάλειας είναι ελλειπή έως ανύπαρκτα αφού ακόμα και το πιο απλό, τα button ασφαλείας σε πολλές μηχανές δεν λειτουργούν. Αν λοιπόν τα εργατικά ατυχήματα είναι τόσο συχνά σήμερα, ας φανταστούμε τι θα γίνει όταν ένας εργαζόμενος αναγκάζεται να δουλεύει 13 ώρες! Ειδικά όταν μιλάμε για εργαζόμενους που στη βάρδια τους κάνουν τη δουλειά για 2 και 3 άτομα από την έλλειψη προσωπικού κ έχουν σε λειτουργία 3-4 μηχανές. Δεν είναι επιλογή του εργάτη να μην βλέπει την οικογένεια του, , επειδή η παραγωγή δεν πρέπει να «σπάσει» ούτε σε γιορτές ούτε σε αργίες. Ούτε είναι επιλογή τους να δουλεύουν με τους μισθούς του 2011 την ίδια ώρα που με τις συμβάσεις μηδενικών ωρών θα πάψουν να ισχύουν κ τα ελάχιστα που έχουν απομείνει ως κατακτήσεις στους εργαζόμενους στη βιομηχανική ενώ ταυτόχρονα οι μεγαλοβιομήχανοι βγάζουν αμύθητα κέρδη στις πλάτες των εργατών. Βέβαια οι συμβάσεις μηδενικών/ ελάχιστων ωρών αποτελεί και άλλο ένα δωράκι της κυβέρνησης στους εργοδότες στο εμπορίου και τα super market παρέχοντας εργαζόμενους μιας χρήσης που θα καλούνται για δουλειά και θα έχουν μεροκάματο μόνο στα εορταστικά ωράρια, και στις ημέρες και τα event που υπάρχει μεγάλη αγοραστική κίνηση ενώ το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων ξεχειλώνεται μέχρι τα ξημερώματα. Το μεγαλύτερο όμως δώρο της κυβέρνησης στην εργοδοσία είναι το δικαίωμα που τους δίνει να μην καταχωρούν στο ΕΡΓΑΝΗ τις αλλαγές ή την τροποποίηση του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή της υπερωριακής απασχόλησης πριν από την έναρξη πραγματοποίησής τους λόγω εφαρμογής της ψηφιακής κάρτας. Αν δηλαδή μέχρι σήμερα μαθαίναμε την αλλαγή του προγράμματος μας λίγες ώρες πριν πιάσουμε δουλειά ή ότι θα κάνουμε υπερωρία το μαθαίναμε στην διάρκεια της βάρδιας μας τώρα απλά θα περιμένουμε τον εργοδότη να μας δώσει το ελεύθερο να σχολάσουμε κάποια στιγμή μέσα στη μέρα άγνωστη. Αυτά όλα είναι επιλογή μας , είναι ελευθερία ή μήπως είναι νομιμοποίηση του εργασιακού μεσαίωνα που ήδη ζούμε; Όλοι αυτοί που δε λογαριάζουν τις ζωές μας μπροστά στα κέρδη τους όμως, έχουν έναν πολύ ισχυρό αντίπαλο με τον οποίο δεν ξεμπερδεύουν εύκολα όσα νομοσχέδια κι αν περάσουν .Και δεν είναι άλλος από τη δύναμη που έχουμε οι εργαζόμενοι με την οργάνωση μας, τους αγώνες μας, τα σωματεία μας να επιβάλλουμε το δίκιο μας, να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας. Η ΕΙΥΗ έχει πολλά τέτοια παραδείγματα με πιο πρόσφατο την αναγνώριση τριετιών εμπορουπαλλήλισας σε κατάστημα βρεφικών ειδών γνωστής αλυσίδας με σημαντική αύξηση στο μισθό της, η οποία μάλιστα είχε δεχτεί και προειδοποίηση απόλυσης την οποία ο εργοδότης απέσυρε μετά την παρέμβαση του σωματείου. Αυτά φοβούνται οι εργοδότες και γι’ αυτό οι προστάτες τους (βλέπε κυβερνήσεις πρώην και νυν) σε κάθε αντεργατικό έκτρωμα προσθέτουν διατάξεις για τη συνδικαλιστική δράση ώστε να εξασφαλίσουν σιγή νεκροταφείου. Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπεται μάλιστα η ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης με την επιβολή προστίμου και ποινή φυλάκισης, σε όσους ασκήσουν «ψυχολογική πίεση» ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες, να εισέλθουν στο χώρο δουλειάς. Δεν θα τους περάσει! Κανένας μας να μη συμβιβαστεί με αυτούς τους όρους εργασίας , με τη ζωή χωρίς αξιοπρέπεια. Κανένας δεν πρέπει να μείνει απαθής το δίκιο είναι με το μέρος μας. Οργανωνόμαστε στο σωματείο μας, στους χώρους δουλειάς μας με συνελεύσεις συσκέψεις για να δώσουμε μια ηχηρή δυναμική απάντηση στα σχέδια τους! Οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας για να μην περάσει αυτό το τερατούργημα! Διεκδικούμε : 5νθήμερο -7ωρο-35ωρο Υπογραφή και εφαρμογή Συλλογικών συμβάσεων εργασίας με αύξησης στους μισθούς. Καθορισμένο ωράριο με βάση την Συλλογική Σύμβαση Ξεπάγωμα και αναγνώριση των τριετιών Μετατροπή όλων των συμβάσεων μερικής απασχόλησης σε πλήρους. Απαγόρευση των σπαστών ωραρίων. Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας Αυστηρό καθορισμό πόστων και αρμοδιοτήτων ανά ειδικότητα. Μηνιαίο πρόγραμμα εργασίας με κυλιόμενα ρεπό και σταθερές εβδομαδιαίες βάρδιες. Μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς με ευθύνη της εργοδοσίας