Αρχική Κοινωνική Οικονομία και Κοινωνική ΕπιχειρηματικότηταΑΡΘΡΟ 1 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Νίκος | 24 Μαρτίου 2011, 15:29
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Ως υπερπολύτεκνος πατέρων 6 ανήλικων παιδιών. θεωρώ αδιανόητο να μην περιλαμβάνονται στις ομάδες που χρήζουν κοινωνικής φροντίδας και πρόνοια, τις Πολύτεκνες οικογένειες με ανήλικα, σπουδάζοντα,στρατεύσιμα ή άνεργα παιδιά, και ακόμα περισσότερο τις ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΕΚΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ. Τελικά, τα παιδιά μας τα θεωρείτε μόνο ως αναλώσιμο υλικό για να γεμίζουν σχολεία και στρατόπεδα, και εμάς μας θεωρείτε "προνομιούχους" ; Το Υπουργείο δεν ενδιαφέρεται για το υπ'αριθμόν 1 πρόβλημα, που είναι η βόμβα του Δημογραφικού, το οποίο θα ανατινάξει στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω ραγδαίας γήρανσης του πληθυσμού ; Προσωπικά, ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ από τον κ. Κατσέλη ( της οποίας η ευρύτερη οικογένεια έχει δείξει ενδιαφέρον για τα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα ) να μην προστατεύει τους αιμοδότες του Ελληνικού κράτους ( νέα παιδιά ) και μάλιστα να θεωρεί ότι πρέπει να είναι πάμφωχοι οι Πολύτεκνοι , με οικογενειακό εισόδημα κάτω των 12.000 ευρώ, για να λαμβάνουν το τεράστιο ποσό των 44 ευρώ το μήνα για κάθε παιδί !!! Δεν αρκούν οι πρωτοφανείς μειώσεις του εισοδήματος τους, δεν αρκεί η τεράστια αύξηση φόρων σε όλα τα είδη ( που πλήττει κύρια τις Υπερπολύτεκνες και Πολύτεκνες Οικογένειες ), αλλά θα πρέπει να τα στερηθούν όλα, αυτοί και τα παιδιά τους, τη στιγμή που όσοι καταλήστεψαν το δημόσιο χρήμα δεκαετίες τώρα έχουν δισεκατομμύρια καταθέσεις στο εξωτερικό και σε off shore εταιρίες, και δεκάδες ακίνητα, και κυκλοφορούν ελεύθεροι και ωραίοι...Πραγματικά, λυπάμαι...