Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΆρθρο 23 – Διαδικασία υποβολής στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» των περιπτώσεων οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού – Τροποποίηση άρθρου 320 Κώδικα Ατομικού Εργατικού ΔικαίουΣχόλιο του χρήστη ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ (ΕΝΙΔΕΑ) | 7 Σεπτεμβρίου 2023, 14:23
Η εν λόγω ρύθμιση δεν λαμβάνει υπόψη της ούτε τις αποφάσεις της νομολογίας αλλά ούτε και τις αρχές της καλής πίστης και των Χρηστών ηθών, στοιχεία τα οποία πρέπει να διέπουν όλες τις συναλλαγές. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι η εν λόγω ρύθμιση θα πρέπει να αποσυρθεί καθώς αφενός μεν δεν στερεί από τον εργαζόμενο κανένα δικαίωμά του (αφού σε κάθε περίπτωση μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια), αφετέρου μπορεί να οδηγήσει σε κατάχρηση από την πλευρά (κακόπιστων) εργαζομένων. Σε τελική ανάλυση αν δεν είναι δυνατή η απόσυρση της διάταξης στο σύνολό της, ας υπάρξει απάλειψη του δεύτερου πενθημέρου (το οποίο άρχεται χρονικά από την όχληση του εργαζομένου από τον εργοδότη). Θεωρούμε ότι αυτή η ρύθμιση θα οδηγήσει σε κατάχρηση, αφού αυτό το περιθώριο των 10 ημερών (5ημερη απουσία και 5ημερη όχληση από τον εργοδότη), θα δίδεται η δυνατότητα στον όποιο κακόπιστο, να απουσιάζει και να εμφανίζεται την 10η ημέρα για εργασία, ενώ ο εργοδότης θα παραμένει «δέσμιος» σε μια σύμβαση εργασίας, η οποία εν τοις πράγμασι δεν θα είναι ενεργή.