Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΆρθρο 30 – Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων άσκησης καθηκόντων ιατρών εργασίας – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 16 του ν. 3850/2010 – Εξουσιοδοτική διάταξηΣχόλιο του χρήστη Δανάη Ζιώργα | 7 Σεπτεμβρίου 2023, 18:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δανάη Ζιώργα' | 7 Σεπτεμβρίου 2023, 18:58

    «Κάλλιο προλαμβάνειν παρά θεραπεύειν» και «Ου μετανοείν αλλά προνοείν χρη τον άνδρα τον σοφόν»! Ξεκινάω έτσι επειδή ο αρμόδιος Υπουργός είναι της αρχαίας ελληνικής αγωγής και σέβεται τα αποφθέγματα των σπουδαίων προγόνων μας! Η διάταξη, ωστόσο, που φέρνει προς ψήφιση μόνο σε αυτό το πνεύμα δεν κινείται, απέναντι στην Ιατρική Ειδικότητα που περισσότερο ίσως από οποιαδήποτε άλλη ασχολείται τόσο με την πρόληψη! Όπως σχολίασε και άλλος συνάδελφος, η διάταξη να μπορούν και ιατροί άσχετων ειδικοτήτων να ασκούν τα καθήκοντα του ιατρού εργασίας, εδράζονταν στον μη επαρκή αριθμό αυτών, μέχρις ότου εκπαιδευθεί και αποκτήσει την ειδικότητα ικανός αριθμός ιατρών. Είναι δυνατόν, λοιπόν, όταν νέοι επιστήμονες που βρίσκονται σε αναζήτηση ειδικότητας να βλέπουν στην Ειδικότητα της Ιατρικής Εργασίας να καταργούνται/ποδοπατούνται στην ουσία επαγγελματικά δικαιώματα εν μια νυκτί με έναν νόμο και σε αυτό το πλαίσιο να πάει κάποιος να την επιλέξει; Επομένως, νομοτελειακά οι ανάγκες όχι μόνο θα καλυφθούν, αλλά αντιθέτως όλο και θα μεγαλώνουν, καθώς το χάσμα μεταξύ των απαιτήσεων σε Ιατρούς Εργασίας και των ενδιαφερόμενων να την ασκήσουν συνεχώς θα αυξάνεται, αφού κανείς δεν θα την επιλέγει ως ειδικότητα με το πλαίσιο το οποίο θεσπίζεται και ταυτόχρονα με την κουλτούρα που εδραιώνεται (καμία ουσιαστική αναγνώριση και όποιος θέλει κανένα εξτραδάκι να ασκεί και καθήκοντα Ιατρού Εργασίας!) Δυστυχώς, η δουλειά που κάνει η Ιατρική μας Ειδικότητα είναι τόσο σημαντική και συνάμα αθόρυβη, όσο και η ζημιά που γίνεται στην υγεία των εργαζομένων, σε τόσο σημαντικό βαθμό και τόσο αθόρυβα, όταν οι τελευταίοι είναι εκτεθειμένοι σε παράγοντες κινδύνου (βαρέα μέταλλα, τοξικές ουσίες κλπ), για τους οποίους ποτέ κανένας ΩΡΛ, γυναικολόγος, παιδίατρος κλπ θα τους ενημερώσει, απλά γιατί δεν γνωρίζει και δεν έχει εκπαιδευθεί σχετικά! Και τότε δυστυχώς, όταν η ζημιά θα έχει γίνει και θα πρέπει να απευθυνθείτε σε άλλους Ειδικούς Ιατρούς (χειρουργούς, ογκολόγους κλπ) κανένας κ.Λεβεντογιάννης δεν θα σχολιάζει το κόστος, αλλά θα ψάχνει τον καλύτερο και αυτόν που γνωρίζει, όσο κι όσο! Γι’ αυτό λοιπόν «ου μετανοείν, αλλά προνοείν …»! Και ένα τελευταίο, προκαλεί αν μη τι άλλο γέλιο να διαβάζει κανείς στο επισυναπτόμενο αρχείο με την ανάλυση των συνεπειών της ρύθμισης «Απαιτούνται περισσότεροι γιατροί εργασίας για να καλύψουν τις επιχειρήσεις. Σήμερα ο αριθμός είναι πολύ μικρός και απαιτείται η διεύρυνση των ειδικοτήτων, προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός τους και να προστατευθεί αποτελεσματικότερα η υγεία των εργαζομένων». Όταν βλέπουμε το σύμπτωμα, προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε την αιτία (γιατί είναι λίγοι/αν είναι), όχι απλά να «πασαλείψουμε» το σύμπτωμα για να μην φαίνεται….