Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΆρθρο 30 – Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων άσκησης καθηκόντων ιατρών εργασίας – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 16 του ν. 3850/2010 – Εξουσιοδοτική διάταξηΣχόλιο του χρήστη ΚΝΣ | 7 Σεπτεμβρίου 2023, 19:20
Όταν υπάρχει έλλειψη ιατρών μιας συγκριμένης ειδικότητας το υπουργείο υγείας και οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους οφείλουν να διερευνήσουν τους λογούς. Το να παραχωρηθεί το δικαίωμα να ασκεί ένας ιατρός καθήκοντα χωρίς να κατέχει τον τίτλο της ειδικότητας, είναι παράνομο αφού για να ασκείς οποιαδήποτε ειδικότητα ακόμα και σε τριτοκοσμικές χώρες είναι προϋπόθεση να κατέχεις τον τίτλο της ειδικότητας ( διάβασμα – εξετάσεις κλπ.) Ο κώδικας ιατρικής δεοντολογίας( είναι νομός! ) απαγορεύει στους ιατρούς να ασκούν δυο ειδικότητες και ο λόγος είναι ότι είναι επικίνδυνο για τους ασθενείς. Ένας χειρουργός που τρέχει 8-10 ώρες / ημέρα από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο ασκώντας καθήκοντα ιατρού εργασίας πότε έχει χρόνο να διαβάσει τις εξελίξεις στο δικό του επάγγελμα; Θα δεχόσασταν να σας χειρουργήσει ένας γιατρός που στο σεπενετ αποδεικνύεται ότι δουλεύει 8-10 ώρες/μέρα ως γιατρός εργασίας αντί να χειρουργεί; Αν ξέρατε ότι ο γυναικολόγος που θα ξεγεννήσει την γυναίκα σας δεν έκανε ειδικότητα, δεν πέρασε τις εξετάσεις, αλλά ένας υπουργός του παραχώρησε το δικαίωμα να ασκεί τα καθήκοντα γυναικολόγου ( επειδή υπάρχει έλλειψη σε γυναικολόγους ), τι θα κάνατε; Θα φεύγατε τρέχοντας; Θα ρισκάρατε την ζωή της γυναίκας σας; Του αγέννητου παιδιού σας; Η ζωή των εργαζομένων έχει μικρότερη αξία; Δεν αξίζουν ειδικούς ιατρούς, εκπαιδευμένους με τα υψηλότερα πρότυπα , με μεταπτυχιακό, με πείρα , με γνώσεις, με αγάπη για το επάγγελμα τους ;