Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή ΈνωσηΆρθρο 30 – Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων άσκησης καθηκόντων ιατρών εργασίας – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 16 του ν. 3850/2010 – Εξουσιοδοτική διάταξηΣχόλιο του χρήστη Πρόδρομος Πετρίδης | 7 Σεπτεμβρίου 2023, 22:44
Αξιότιμοι/ Αξιότιμες, Το άρθρο αυτό προκαλεί το ελάχιστο έκπληξη καθότι φαίνεται τόσο αυθαίρετο, αντιεπαγγελματικό, αντιεπιστημονικό και προκλητικά ατεκμηρίωτο ακόμα και στην περίπτωση εκείνη που κάποιος προσπαθήσει να το αξιολογήσει απλώς ως μια καλοπροαίρετη πρόταση. Με αυτό το άρθρο, φαίνεται να προτείνεται να νομοθετηθεί μια σειρά παράνομων, διχαστικών και επισφαλών για την συνταγματικά προστατευμένη υγεία όλων μας, διαδικασιών και πράξεων, ιατρικών και μη. Με απορία, αγανάκτηση και απογοήτευση διαβάζει κανείς το άρθρο αυτό και αναρωτιέται γιατί με βάση τα αντανακλαστικά και τις ικανότητές της, η πολιτική ηγεσία του κράτους δεν το έχει έστω διαβάσει (θεωρείται αδύνατο να το έχει διαβάσει και να μην το έχει αποσύρει ήδη) και αντί να διορθώσει με τα όσα περιλαμβάνει τα κακώς κείμενα προηγούμενων ετών να επιχειρείται να τα μεγεθυνθεί και να τα ενισχύσει με όποιο κόστος. Ουσιαστικά φαντάζει αδιανόητο σε δημοκρατική και ευρωπαϊκή χώρα όπως η δική μας, να έχει προκύψει νομοθετική πρόταση άμεσα συνδεδεμένη με την ιατρική επιστήμη, με συγκεκριμένη ιατρική ειδικότητα, χωρίς να έχει υπάρξει επικοινωνία, διαβούλευση και συμφωνία με την επιστημονική εταιρεία που την εκπροσωπεί, επί του προκειμένου την Ελληνική Εταιρεία της Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος (ΕΕΙΕΠ) και τις πάγιες θέσεις της. Οι ειδικοί ιατροί εργασίας, ως ενεργά μέλη της ευρύτερης ιατρικής οικογένειας, μοχθούμε, εξειδικευόμαστε, εξελισσόμαστε και προσφέρουμε τις υπηρεσίες του λειτουργήματος που επιλέξαμε προς όφελος όλων. Η εμπειρογνωμοσύνη, η γνώση, η συμβολή, η συμβουλή και η εξειδίκευση των ειδικών ιατρών μιας οποιασδήποτε ειδικότητας δεν είναι δυνατόν να απουσιάζει από τον προγραμματισμό κάθε μικρής ή μεγάλης παρέμβασης που αφορά την ειδικότητα αυτή. Παρακαλούμε και εφιστούμε την προσοχή των υπευθύνων να οργανώσουν και να προτείνουν μια νομοθετικά μελετημένη και ηθικά ορθή ενίσχυση της Ιατρικής μας Ειδικότητας και ό,τι αυτή προστατεύει και πρεσβεύει αντί της αιφνίδιας και έμμεσης κατάργησής της με όποια συνέπεια. Η υγεία και ασφάλεια των πολιτών και δη των εργαζομένων και η «υγεία» και προστασία του περιβάλλοντος που ζούμε ενισχύουν γενικότερα την πολιτεία, την παραγωγή, την οικονομία και την ευημερία όλων γενικότερα. Καλούμε την πολιτεία να συνομιλήσει και να συνεργαστεί με την ΕΕΙΕΠ πριν οδηγηθεί σε αποφάσεις που την εκθέτουν στην ελληνική κοινωνία και την Ευρώπη γενικότερα γιατί με τέτοιες νομοθετικές προτάσεις καταστρατηγούνται αξίες και αγαθά που με χαρά και τιμή πρέπει να θωρακίζονται. Δεύτερη ειδικότητα ορθά δε δύναται να ασκείται από τον ίδιο ιατρό συγχρόνως, και ηθικά και βάσει νόμου. Οι ειδικότητες υπάρχουν για να ανταπεξέρχονται οι ιατροί όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα και εξειδικευμένα στις προκλήσεις και τις ανάγκες της υγείας και της ασφάλειας που συνεχώς αυξάνονται. Πρόχειρες επιλογές και αποφάσεις που αξιακά τουλάχιστον μας προσβάλουν ως πολίτες, επιστήμονες και ιατρούς παράκληση να μην επιλέγονται. Ας ακολουθηθεί η επιστημονικά πάγια και αποτελεσματική οδός που λέει ότι επεμβαίνω οργανωμένα και εμπεριστατωμένα για να βελτιώνω, όχι να χειροτερεύω. Πρόβλημα προς επίλυση δεν είναι η κατηγοριοποίηση των ιατρών. Γενικά δε γίνεται κατανοητό τι εννοεί ο συντάκτης της πρότασης του άρθρου γράφοντας «κατηγορίες ιατρών». Υπάρχουν ιατρικές ειδικότητες, όχι κατηγορίες ιατρών. Η κάθε Ιατρική Ειδικότητα δεν είναι κάτι ασαφές και αόριστο. Η άσκησή της το ίδιο. Επιεικώς ατυχής, για να μη θεωρηθεί και επικίνδυνη, λοιπόν, ακόμη και η σκέψη να αποφασίζουν καθώς φαίνεται δύο υπουργοί, κατά περίπτωση, εποχή και ανάγκη που οι ίδιοι κρίνουν, το ποιος άλλος !!! θα ασκεί την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος πέραν των ειδικευμένων σε αυτήν ιατρών. Αδόκιμη και αστεία η σκέψη αύριο μεθαύριο, με μια άλλη πρόταση να αποφασίζουν οι εκάστοτε υπουργοί αν θα ασκηθεί η γυναικολογία, η παιδιατρική, η γενική χειρουργική κτλ από ιατρούς άλλων και διαφορετικών ειδικοτήτων. Η παρέμβαση και απόφαση πολιτικών προϊσταμένων, παρά την πιθανή καλή πρόθεση, πώς είναι δυνατόν να χρίζει και να απονέμει την ειδικότητα της Ιατρικής της Εργασίας και του Περιβάλλοντος εκμηδενίζοντας πάγιες διαδικασίες και εκπαιδεύσεις; Αντί να αποτρέπεται, πώς μπορεί, προκλητικά θα λέγαμε, να προτρέπεται και να επιτρέπεται να ασκείται από μη ειδικούς; Αλήθεια γίνεται κατανοητή η επικινδυνότητα μιας τέτοιας διαδικασίας; Το ποιος δύναται και πρέπει να ασκεί μια ιατρική ειδικότητα, δεν μπορεί να τίθεται ως ζήτημα διαβούλευσης σε οργανωμένη, εν καιρώ ειρήνης, σύγχρονη κοινωνία. Δεν υφίσταται καν ως ερώτημα μιας και η απάντηση είναι αυτονόητη και τόσο απλή. Ακόμη και ο τίτλος του νόμου φαίνεται να παραπλανεί γράφοντας εναρμόνιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ευρωπαϊκές οδηγίες. Στην Ευρώπη προσλαμβάνονται ειδικοί ιατροί για άσκηση της κάθε ειδικότητας. Το ίδιο και για την άσκηση της Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, οπότε χαίρουν της αναγνώρισης και της αξίας που η ιατρική γενικότερα και η ειδικότητά τους ειδικότερα τους προσδίδει. Δυστυχώς, τέτοιες κινήσεις και οι σχετικές υποβαθμίσεις που προκαλούν στην ιατρική μας ειδικότητα, διογκώνουν το πρόβλημα της τάσης φυγής συνάδελφων στο εξωτερικό προκειμένου να ασκήσουν ανεμπόδιστα και εποικοδομητικά την ιατρική τους. Αλίμονο και στη σκέψη ακόμα η πρόταση αυτή να νομοθετηθεί. Μια τέτοια νομοθέτηση, εγκυμονεί τον κίνδυνο ακόμα και έκθεσης ή/ και προσβολής της χώρας μόλις γίνει γνωστή στα διεθνή φόρουμ, συναντήσεις και συνέδρια μιας και υποβαθμίζει τις υπηρεσίες και τις παροχές προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων. Ανάγκη δεν είναι λοιπόν η αλλοίωση της ιατρικής ή η αλλοτρίωση μιας ειδικότητας για να καλυφθούν τρύπες της γραφειοκρατίας και να συμπληρωθούν τα κενά σε ηλεκτρονικές φόρμες. Αντιθέτως ανάγκη είναι η ενίσχυσή τους και η διασφάλιση της προσφοράς και άσκησης της ιατρικής από τους ειδικούς προς όφελος της κοινωνίας. Ο ιατρός δεν είναι απλώς ΑΦΜ και ΑΜΚΑ αλλά φορέας επιστήμης, ειδικής γνώσης και δεοντολογίας. Ευελπιστούμε, αλλά και επιφυλασσόμαστε για ενεργοποίηση και χρήση κάθε νόμιμης διαδικασίας και μέσου, ώστε το λυπηρό και απογοητευτικό συναίσθημα που προκαλεί αυτή η ατυχής πρόταση που περιλαμβάνεται στο παρόν άρθρο νόμου, να αντικατασταθεί από αίσθημα ασφάλειας και ανακούφιση μέσω της απόσυρσής και αντικατάστασής της από νομοθετικές ρυθμίσεις και ενέργειες που θα θωρακίζουν και θα τιμούν την ιατρική, τους ίδιους τους ιατρούς, την υγεία και ασφάλεια των ανθρώπων και του περιβάλλοντος και τη χώρα γενικότερα. Αναμένουμε να ξαφνιαστούμε θετικά και αντί του συγκεκριμένου άρθρου, να λάβει η εταιρεία μας πρόσκληση προς συζήτηση για αντιμετώπιση και λήψη άμεσων δραστικών μέτρων ώστε η Ιατρική της Εργασίας και του Περιβάλλοντος να ενισχυθεί και να ασκείται από ειδικούς και μόνο. Κατά τα λοιπά δηλώνω και εγώ με τη σειρά μου την πλήρη συμφωνία με τα σχόλια όλων των συναδέλφων που κατά απόλυτη πλειοψηφία υποστηρίζουν τις ίδιες θέσεις και απόψεις. Με εκτίμηση. ΥΓ: Σχόλια αήθη, ποταπά, μικροπρεπή που γράφονται και περιέχουν προσβλητικούς χαρακτηρισμούς κατά συγκεκριμένων ανθρώπων που όμως δεν τους γνωρίζουν προσωπικά όσοι τα γράφουν, κατά επαγγελματικών ομάδων αλλά και της ιατρικής και της άσκησή της, θεωρούμε ότι ισχυροποιούν την άποψη ότι η νομοθετική αυτή πρόταση του άρθρου λειτουργεί συν τοις άλλοις και διχαστικά, και ενισχύουν το αίτημα για άμεση απόσυρση του άρθρου αυτού.