• Σχόλιο του χρήστη 'ΛΟΥΞ ΜΑΡΛΑΦΕΚΑΣ ΑΒΕΕ' | 8 Σεπτεμβρίου 2023, 11:07

    1. Λανθασμένα εκλαμβάνεται από το νομοσχέδιο ότι η έκτακτη απασχόληση την 6η ημέρα της εβδομάδος αποτελεί πάντα και αναγκαστικά «παράνομη απασχόληση» και συνεπώς ότι οφείλεται εξ ορισμού προσαύξηση εκ του νόμου για το σκοπό αυτό (μέχρι πρότινος 30%, πλέον 40% με το υπό κρίση νομοσχέδιο). Αντιθέτως, όταν συμφωνείται μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη η έκτακτη απασχόληση την 6η ημέρα και η συμφωνία αυτή δεν αντίκειται σε νόμο ή ΣΣΕ ή ΔΑ (που προβλέπει υποχρεωτικό 5θήμερο), για την απασχόληση αυτή οφείλεται απλό ωρομίσθιο - χωρίς καμία προσαύξηση! Η 0% προσαύξηση, με το παρόν νομοσχέδιο εκτινάσσεται στο 40% (!) ενώ αφορά σε απολύτως νόμιμη απασχόληση, αφού δε προσκρούει σε καμία αντίθετη απαγορευτική διάταξη νόμου!Κατά την ισχύουσα νομοθεσία, σε περίπτωση έκτακτης απασχόλησης μισθωτού που απασχολείται επί πενθήμερο, κατά την 6η ημέρα της εβδομάδος: α) Αν υφίσταται ισχύουσα και δεσμευτική ΣΣE (επιχειρησιακή ή άλλου είδους) ή άλλη διάταξη κανονιστικής ισχύος (νόμος κ.λπ.) που να επιβάλλει την πενθήμερη εργασία, τότε η απασχόληση κατά την 6η ημέρα είναι παράνομη. Για την απασχόληση οφείλεται το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 30% (άρθρο 8 του N. 3846/10) – πλην απασχολουμένων σε ξενοδοχειακές και επισιτιστικές επιχειρήσεις. β) Αν, όμως, δεν υφίσταται κανονιστική διάταξη που να επιβάλλει πενθήμερη εργασία, μπορεί με συμφωνία εργοδότου - μισθωτού να απασχοληθεί ο εργαζόμενος εκτάκτως κατά την 6η ημέρα. Για την απασχόληση αυτή οφείλεται αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο, για όσες ώρες (μέχρι 8) απασχοληθή ο μισθωτός (άρθρ. 659 AK). Δεν οφείλεται προσαύξηση 30%, διότι η απασχόληση αυτή δεν είναι παράνομη, αφού δεν αντίκειται σε κανονιστική διάταξη (βλ. και Αλλ. ΔEN 2014, τεύχος 1656 σ. 1359). Με άλλα λόγια, μέχρι σήμερα, μπορεί νομίμως να συμφωνηθεί εκτάκτως η απασχόληση εργαζομένου την 6η ημέρα της εβδομάδας, διότι αυτό δεν απαγορεύεται από καμία διάταξη νόμου και για την απασχόληση αυτή οφείλεται απλό ωρομίσθιο! Με το παρόν νομοσχέδιο, ενώ ρυθμίζεται η έκτακτη - και όχι η συστηματική – απασχόληση 6ης ημέρας: 2. Περιορίζεται ανεπίτρεπτα η συμβατική ελευθερία μεταξύ εργαζομένου και εργοδότου, με υπερβολικές και εξαιρετικά περιοριστικές προϋποθέσεις, που δε συνάδουν σε καμία περίπτωση με την επιχειρηματικότητα, ούτε με τις σημερινές συνθήκες του επιχειρείν 3. «Δαιμονοποιείται» η έκτακτη απασχόληση την 6η ημέρα, ενώ στην πράξη αποτελεί προϊόν συμφωνίας και όχι επιβολής επιχειρηματικής απόφασης και αντιμετωπίζεται η εργασία ως παράνομη απασχόληση 4. Αγνοείται παντελώς η αντικειμενική έλλειψη εργατικών χεριών (ειδικά στη βιομηχανία & βιοτεχνία) 5. - Αγνοείται παντελώς η ανάγκη των εργαζομένων να αυξήσουν το εισόδημά τους (διότι στην πράξη, καίτοι νόμιμη η απασχόληση, η αγορά εργασίας προσφέρει πάντα οικονομικά κίνητρα στο προσωπικό που προσέρχεται να απασχοληθεί την 6η ημέρα εργασίας) - Τιμωρείται ο εργοδότης ο οποίος προσπαθεί να εξυπηρετήσει τις λειτουργικές του ανάγκες, έστω και έκτακτες, με μια υπερβολική πρόβλεψη αύξησης αμοιβής της εργασίας αυτής, η οποία δεν αυξάνεται από 30% σε 40%, όπως λανθασμένα πιστεύεται, αλλά από 0% σε 40% (!) και με φοβερά περιοριστικές προϋποθέσεις, ενώ είναι γνωστές οι δυσχέρειες εύρεσης προσωπικού. 6. Περιορίζεται αναιτιολόγητα η δυνατότητα πραγματοποίησης υπερωριών, ενώ θα προσμετρώνται κανονικά στο όριο των 150 ωρών. 7. Η φράση «δύναται να επιτρέπεται» καθιστά το νόμο ασαφή, αφήνοντας περιθώρια παρερμηνειών ως προς τις απαιτήσεις του νόμου (απαιτείται άδεια ΣΕΠΕ;). Επιπλέον, μέχρι σήμερα απαιτείται συμφωνία μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη (όπου δεν απαγορεύεται ρητά η απασχόληση την 6η ημέρα). Εν προκειμένω, θα πρέπει να διευκρινιστεί: υπό ποιες συνθήκες θα παρέχεται η εργασία την 6η ημέρα; θα επιβάλλει ο εργοδότης; Θα απαιτείται η συμφωνία του μισθωτού; 8. Δεδομένου ότι θα πρόκειται περί νόμιμης υπερωρίας (εντός 150 ωρών κατ' έτος) δεν υπάρχει δικαιολογητικός λόγος απαγόρευσης των υπερωριών κατά την 6η ημέρα. Προτείνεται να διαγραφεί ο περιορισμός του 8ώρου. 9. Υπάρχει ενδεχομένως πρόβλημα διατύπωσης ως προς το πεδίο εφαρμογής του συγκεκριμένου άρθρου που δημιουργεί ασάφειες: Αναφέρεται στις εταιρείες «συνεχούς λειτουργίας», άρα όχι μόνο στις επιχειρήσεις που είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά που λειτουργούν ως συνεχούς λειτουργίας με όλους τους τρόπους που προβλέπει η εργατική νομοθεσία. Όμως, διαβάζοντας το άρθρο 26, αντιλαμβάνεται κανείς ότι γίνεται κάποια σύγκριση/αντιπαραβολή με τις εταιρείες που δεν είναι από τη «φύση τους συνεχούς λειτουργίας». Τί ισχύει τελικώς; Προτείνεται η διαγραφή του άρθρου, δεδομένου ότι νομοθετικά η δυνατότητα απασχόλησης την 6η ημέρα υφίσταται ήδη, άλλως να διευκρινιστεί ότι αφορά αποκλειστικά και μόνον σε επιχειρήσεις που δεσμεύονται από ΣΣΕ ή ΔΑ που προβλέπουν υποχρεωτικό 5θήμερο εργασίας.