Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΩΝ ΕΣΤΙΑΣΗΣ & ΑΝΑΨΥΧΗΣ Ν. ΑΧΑΙΑΣ' | 8 Σεπτεμβρίου 2023, 11:57

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι εργασιακές σχέσεις στην εστίαση είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και διαφοροποιούνται από οποιονδήποτε άλλο κλάδο. Είναι πρόδηλο πως η εστίαση είναι υπέρ της καταγραφής της εργασίας καθώς και της πληρωμής αυτής. Το απαρχαιωμένο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων λειτουργεί εις βάρος εργαζομένων, επιχειρήσεων και δημοσίων εσόδων . Η εστιαση λόγω της φύσης αλλά και της έντασης της εργασιας σε αυτή, έχει το υψηλότερο μη μισθολογικό κόστος απο οποιονδήποτε άλλο κλάδο της οικονομίας . Οι τζίροι της πραγματοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά σε αργίες, Κυριακές, νυχτερινές ώρες, εκτοξεύοντας το μη μισθολογικό κόστος σε μεγέθη εξωπραγματικά για οποιαδήποτε επιχείρηση. Συνεπώς το κρίσιμο είναι το μη μισθολογικό κόστος. Αυτονόητα είμαστε υπέρ της καταγραφής και πληρωμής της εργασίας των εργαζομένων. Στο εργασιακό νομοσχέδιο δεν γίνεται καμία αναφορά στην κατάργηση των τεκμαρτών ημερομισθίων παρότι έχει συμφωνηθεί στην ΣΣΕ και έχει καταστεί υποχρεωτική απ’ το Υπουργείο Εργασίας. Το ίδιο συμβαίνει και με το κόστος των κατασκηνώσεων που λειτουργεί ως φόρος υπέρ τρίτων. Επιβαρυνόμαστε με ένα επιπλέον κόστος με τρόπο που αν ο εργαζόμενος αλλάξει τον Αύγουστο 30 εργοδότες, θα κοστίσει 600€ υπέρ της επιχειρηματικής δραστηριότητας άλλων. Τέλος, λόγω της τεράστιας κινητικότητας αλλά και εποχικότητας του κλάδου είναι σημαντικος ο επιμερισμός στις εργοδοτικές εισφορές, του Δώρου Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος Αδείας. Είναι καθαρά εισπρακτικό-φορολογικό το μέτρο αφού πλέον ΔΕΝ δίνονται συντάξεις 13ης και 14ης, ούτε στο δημόσιο ούτε στον ιδιωτικό τομέα. Πρόταση: Άμεσα επιμερισμός του 13ου/14ου μισθού στους υπόλοιπους 12 μισθούς όπως είθισται πανευρωπαϊκά. Στην ουσία δεν θα καταργηθούν όπως έπραξε το κράτος έναντι του δημοσίου διότι θα είχε πολιτικό κόστος. Τουναντίον με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι θα εισπράττουν ότι δικαιούνται, η λύση της εργασιακής σχέσης με οποιοδήποτε τρόπο θα είναι πιο ξεκάθαρη, θα αυξηθεί ο μισθός αισθητά δίνοντας περισσότερη αγοραστική δύναμη, θα απεμπλακούν οι επιχειρήσεις από τις διπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές σε νεκρούς μήνες αφού θα υπάρξει μια μικρή αύξηση στις μηνιαίες εισφορές (υποσημειώνοντας ότι οι περισσότερες ρυθμίσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία είναι από τα δώρα), θα εξαλειφθεί η πίεση της καταβολής του 13ου/14ου με τον κίνδυνο πάντα του προστίμου και το κυριότερο θα υπάρχει πλήρης διαφάνεια στην εργασιακή σχέση διότι οι υπάλληλοι στην εστίαση σε πολλές περιπτώσεις αμείβονται παραπάνω από το βασικό, δηλαδή κατά ένα τρόπο πάντα προείσπρατταν τα ποσά αυτά . Επι των άρθρων του νομοσχεδίου και για την αποφυγη της ψηφιοποίησης της εργασίας θελουμε να επισημάνουμε τα εξής : Άρθρο 6 Στο άρθρο 6 (άρθρο 70 ΚΑΕΔ) παρ. 1 περ. γ αξιώνεται να δηλώνεται και «η θέση ή ειδικότητα του εργαζομένου, ο βαθμός του, η κατηγορία ή ο κλάδος της απασχόλησής του, καθώς και συνοπτική περιγραφή του αντικειμένου της εργασίας του». Η πρόβλεψη αυτή εισάγει για πρώτη φορά στο δίκαιό μας την έννοια της περιγραφής της θέσης εργασίας, η οποία, κατά τα ανωτέρω, θα αποκτά και συμβατική ισχύ. Για τον κλάδο της εστίασης είναι πρακτικά αδύνατο . Η λειτουργία όλων των καταστημάτων εστίασης σε πραγματικές συνθήκες απαιτεί την άσκηση διαφορετικών κάθε στιγμή αρμοδιοτήτων, λόγω του ότι μιλάμε για έναν κλάδο κατ’ εξοχήν εντάσεως εργασίας. Σε ένα 8ωρο ένας υπάλληλος εστίασης μπορεί να εκτελέσει κατά περίσταση και στιγμιαία, ενέργειες σερβιτόρου, ταμία, μπουφετζή ,καθαριστή, DJ… Πρόταση: Μέρος του προσωπικού, για να μην γίνεται καταχρηστικά η επιλογή, να δηλώνεται ως υπάλληλος επισιτισμού. Άρθρο 9 – Παράλληλη απασχόληση – Αντικατάσταση άρθρου 189 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρο 9 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152) Κατά την παρ. 1, «ο εργοδότης υποχρεούται να θέτει στη διάθεση των εργαζόμενων επαρκή και υγιεινό χώρο για λήψη τροφής και ανάπαυση». Αυτό δεν προβλέπεται από την Οδηγία, είναι γενικό και ασαφές και θα παραμείνει ανεφάρμοστο, τουλάχιστον από το 95% των επιχειρήσεων της χώρας (μικρές και μεσαίες), επί των οποίων επιρρίπτει ένα τεράστιο βάρος που θα οδηγήσει σε επιβολή κυρώσεων και προστίμων. Γι’ αυτούς τους λόγους προτείνεται να διαγραφεί η παρ. 1 του άρθρου 9 του Σ/Ν. Δεδομένου ότι θα πρέπει να τηρείται το 11ωρο συνεχόμενης ανάπαυσης και ο μέσος όρος 48 ωρών σε βάθος 4 μηνών εργασίας για τον κάθε εργαζόμενο, καθώς και ότι στον μέσο όρο αυτόν περιλαμβάνονται οι υπερωρίες, είναι ασαφές πώς μπορούν οι εργοδότες να προστατευτούν από τυχόν παραβιάσεις εν αγνοία τους. Εν πάσει περιπτώσει, ο εκάστοτε εργοδότης έχει δικαίωμα στη νόμιμη υπερεργασία/υπερωρία και ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την παράσχει. Δεν διευκρινίζεται το πώς θα μπορέσει ο εργαζόμενος να παράσχει τη συμφωνημένη εργασία του στον δεύτερο εργοδότη, όταν με την παρασχεθείσα νόμιμη υπερωρία του, θα έχει εξαντλήσει το νόμιμα όρια των 48 ωρών στον πρώτο εργοδότη, ο οποίος θα έχει νόμιμα ζητήσει από τον εργαζόμενό του να πραγματοποιήσει νόμιμη υπερωρία; Άρθρο 10 – Ελάχιστη προβλεψιμότητα της εργασίας – Προστατευτικά μέτρα – Προσθήκη άρθρου 182Α στον Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου – (Άρθρα 10 και 11 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152) Για πρώτη φορά γίνεται προσπάθεια αντιμετώπισης των πραγματικών αναγκών των επιχειρήσεων με την προσθήκη άρθρο 182Α, ως εξής: «Άρθρο 182Α Ελάχιστη προβλεψιμότητα της εργασίας – Προστατευτικά μέτρα 1. Όταν το πρόγραμμα οργάνωσης του χρόνου εργασίας του εργαζομένου είναι εξ ολοκλήρου ή ως επί το πλείστον μη προβλέψιμο, ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να δεχτεί να απασχοληθεί από τον εργοδότη, μόνο όταν πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες δύο προϋποθέσεις: α) Η εργασία παρέχεται εντός προκαθορισμένων ωρών και ημερών αναφοράς, τις οποίες ο εργοδότης υποχρεωτικά γνωστοποιεί στον εργαζόμενο, σύμφωνα με την υποπερ. ii) της περ. ιγ) της παρ. 1 του άρθρου 70. β) Ο εργαζόμενος έχει ειδοποιηθεί από τον εργοδότη για την ανάθεση της εργασίας εγγράφως ή με γραπτό μήνυμα μέσω κινητού τηλεφώνου (sms) ή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή με άλλο πρόσφορο τρόπο, σε εύλογο χρόνο που δεν μπορεί να είναι μικρότερος των είκοσι τεσσάρων (24) ωρών πριν από την ανάληψη της εργασίας, πλην περιπτώσεων που δικαιολογούν αντικειμενικά μικρότερο χρόνο προειδοποίησης, τον οποίο ο εργοδότης γνωστοποιεί στον εργαζόμενο, σύμφωνα με την υποπερ. iii) της περ. ιγ) της παρ. 1 του άρθρου 70. Η διάταξη καλύπτει ,μερικώς ,επιχειρήσεις όπως αυτές των catering ,αγνοεί όμως ανάγκες εποχικών, τουριστικών ή αστικών επιχειρήσεων εστίασης που έχουν πραγματικές έκτακτες ανάγκες λόγω αφίξεων, αλλαγής καιρού, διαδηλώσεων, event,κτλπ. Στο άρθρο 1, παρ. β) θα πρέπει να μειωθεί το χρονικό όριο ειδοποίησης στις 4 ώρες για τα καταστήματα εστίασης. Επίσης είναι αδιευκρίνιστο σε πόσους εργοδότες έχει δικαίωμα ένας εργαζομενος να είναι δηλωμένος; Ποιος εργοδότης εχει προτεραιότητα στην εκτέλεση της εργασίας; Η επιλογή της αποδοχής είναι στον εργαζόμενο; Ολοκληρωμένη πρόταση και λύση ,θα αποτελούσε η εφαρμογή του εργόσημου στην εστίαση με την αγορά εργασίας και ασφαλιστικών εισφορών σε πραγματικό χρόνο μέσω του ergani 2 ή του gov.gr . Με το ψηφιακό εργόσημο, προπληρώνεται εργασία και ασφάλιση σε πραγματικό χρόνο, ώστε να καλυφθούν έκτακτες ανάγκες και με δικλείδες ασφαλείας, όπως μέχρι 2 συνεχόμενα, όριο ανά εργαζόμενο στην ίδια επιχείρηση, ανά μήνα / έτος, μέγιστος αριθμός εργόσημων ανά επιχείρηση. Όλα τα εργόσημα να έχουν ως ειδικότητα «υπάλληλος επισιτισμού». Άρθρο 21. Μέχρι και σήμερα, δεν είναι υποχρεωτική η υπογραφή του εργαζομένου επί της αναγγελίας πρόσληψης. Με την υπό κρίση διάταξη, εισάγεται πρόσθετη γραφειοκρατική διαδικασία, χωρίς την τήρηση της οποίας δεν μπορεί να εκκινήσει, νομίμως, η εργασιακή σχέση. Προτείνεται να απαλειφθεί η φράση «πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τον εργαζόμενο», ή έστω να προβλεφθεί η ανάρτηση εντός 7 ημέρων (όπως θα ισχύει για την ενημέρωση των ουσιωδών όρων, με βάση τα άρθρα 5 & 6). 2. Η νομοθετική απαίτηση για «Για κάθε μεταβολή των βασικών όρων εργασίας εφαρμόζεται η διαδικασία της παρ. 1», δημιουργεί ομοίως γραφειοκρατική διαδικασία που θα δημιουργήσει προσκόμματα. Κατά τη λογική της ρύθμισης, πριν από οποιαδήποτε μεταβολή, θα πρέπει να αναρτώνται νέοι βασικοί όροι εργασίας. Προτείνεται η επανεξέταση της όλης ρύθμισης Άρθρο 22 – Καταχώριση αλλαγής ωραρίου και υπερωριών στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» από επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που έχουν ενταχθεί στην ψηφιακή κάρτα εργασίας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 80 ν. 4144/2013 Το πρόστιμο των 10.500 ανά εργαζόμενο, στην ψηφιακή κάρτα του οποίου δεν είναι δυνατή η ταυτοποίηση, είναι εξοντωτική και για τον κλάδο της εστίασης χωρίς πρακτικη εφαρμογή . Ακόμα και μηδενικό να ήταν το μη μισθολογικό κόστος ,οι επιχειρήσεις εστίασης είναι αδύνατο να ακολουθήσουν αυτό το διαχειριστικό τρόπο λειτουργίας . Πρόταση: για τις επιχειρήσεις εστίασης που θα εφαρμόσουν την ψηφιακή κάρτα, τον πλαφόν στο κόστος των εργοδοτικών εισφορών πλήρους απασχόλησης, στο ύψος της πρώτης ασφαλιστικής κλάσης του ελεύθερου επαγγελματία. Έτσι έχουμε την καταγραφή και πληρωμή της εργασίας για τον εργαζόμενο, λελογισμένο μη μισθολογικό κοστος για τον εργοδότη που κρατά βιώσιμη και νόμιμη την επιχείρηση του και φυσικά περισσότερα έσοδα για το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία .