Αρχική Αναμόρφωση επαγγελματικής ασφάλισης, εξορθολογισμός ασφαλιστικής νομοθεσίας, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις...ΕΝΟΤΗΤΑ Α΄ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑΜΕΙΩΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝΣχόλιο του χρήστη Νικολάου Κωνσταντίνος | 27 Νοεμβρίου 2023, 23:53
Άρθρο 42. Εφόσον φορολογικά, δεν έχει καμία ουσιαστική επίπτωση το αν οι οικονομικές καταστάσεις και εκθέσεις θα έχουν κατατεθεί μέχρι 31.03 κάθε χρόνου, προτείνεται να μεταφερθεί η καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης αυτών, στις 30.06 κάθε χρόνου. Άρθρο 51 περίπτωση ι. Προτείνεται το 5% να ανέρθει σε 10%. Προκειμένου τα ΤΕΑ, να επιτύχουν μακροχρόνια καλύτερες αποδόσεις επενδύσεων, χρειάζονται την πρόσβαση σε τέτοιου είδους επενδύσεις, σε μεγαλύτερο βαθμό. Άρθρο 105. Τα ΤΕΑ, όπως και τα Ομαδικά Ασφαλιστήρια συμβόλαια, αποτελούν ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιεί ένας εργοδότης ή η διεύθυνση προσωπικού μιας εταιρείας, προκειμένου να "κρατήσει" το προσωπικό το οποίο, είναι πολύτιμο για αυτήν την εταιρεία. Το να περιορίζεται ο εργοδότης/εταιρεία σε σωρευτικές εισφορές (μαζί δηλαδή με αυτές του εργαζομένου) των 15.000 ετησίως, μειώνει γενικώς την αποτελεσματικότητα του εργαλείου. Επιπλέον, ακόμα και ένας ελεύθερος επαγγελματίας, χρειάζεται να έχει το κίνητρο και το μέσο, ώστε να μπορεί να αποταμιεύσει για την αφυπηρέτησή του. Προτείνεται ως όριο να μείνει μόνο το 20% (και να συζητηθεί και ως νέο όριο το 30%, όπως είναι π.χ. στην Κύπρο) και να αφαιρεθεί το πλαφόν των 15.000 ετησίως ή/και να μην λαμβάνονται υπόψιν οι εισφορές εργοδότη στο πλαφόν των 15.000 €, αλλά να έχει διαφορετικό πλαφόν, ξεχωριστό από αυτό του εργαζομένου. Άρθρο 107. Επειδή τα ΤΕΑ είναι ένας θεσμός που δεν έχει πολλά χρόνια ζωής στην Ελλάδα, προτείνεται προκειμένου να μην λειτουργεί ως αντικίνητρο για τη συμμετοχή ατόμων ηλικίας άνω των 55, εφόσον κάποιος λάβει την παροχή από το ΤΕΑ, λόγω συνταξιοδότησης, ο φορολογικός συντελεστής, να είναι ο ελάχιστος για τα 2 είδη των παροχών (εφάπαξ 5% και περιοδική παροχή 2,5%), ανεξαρτήτως των ετών παραμονής στο ΤΕΑ. Άρθρα 106-109. Η φορολογική εξίσωση και η εξίσωση των προϋποθέσεων θεμελίωσης της παροχής μεταξύ ΤΕΑ και Ομαδικών Ασφαλιστηρίων συμβολαίων, ουσιαστικά δεν δίνει κανένα κίνητρο σε ένα εταιρικό σχήμα, να προβεί στη δημιουργία ΤΕΑ αντί της επιλογής ενός ομαδικού συμβολαίου. Δεν υπάρχει λόγος κάποιος να δημιουργήσει ΤΕΑ και να έχει επιπλέον να χρειαστεί 6-12 μήνες προσπαθειών για να πάρει άδεια και επιπλέον να διαχειριστεί Δ.Σ./διαχείριση κινδύνου/αναλογισμό/εσωτερικό ελεγκτή/ορκωτό/ευθύνη κλπ, όταν μπορεί, ακριβώς με τους ίδιους φορολογικούς όρους και προϋποθέσεις θεμελίωσης, να προβεί στο άνοιγμα ενός ομαδικού συνταξιοδοτικού συμβολαίου, χωρίς καμία χρονοτριβή. Τα 2 εργαλεία είναι υπερπολύτιμα για αποταμίευση και παροχή κινήτρων σε προσωπικό, αλλά αν έχουν ίδιους όρους φορολογίας/θεμελίωσης και διαφορετικούς λειτουργίας, δεν έχει νόημα η συνύπαρξή τους. Θεωρητικά η μη ευελιξία και το έξτρα κόστος των ΤΕΑ, θα έπρεπε να έχει ως αντίβαρο διαφορετικούς όρους θεμελίωσης και φορολογίας (όχι ανυπαρξία όρων, αλλά διαφορετικότητα στους όρους). Άρθρο 110: 1. Δημιουργία Κινήτρου προς επιλογή περιοδικής παροχής αντί εφάπαξ παροχής από τους ασφαλισμένους. Αναφέρεται στην τελευταία παράγραφο, ότι τα σωρευμένα ποσά των ατομικών λογαριασμών..., φορολογούνται σύμφωνα με το προϊσχύον καθεστώς και καταβάλλονται σύμφωνα με τις καταστατικές διατάξεις των ταμείων, όπως ισχύουν μέχρι την έναρξη του παρόντος. Επειδή το πνεύμα του νόμου καταλαβαίνουμε πως είναι και η μεταφορά της επιλογής της παροχής, προς την περιοδική αντί για την εφάπαξ, προτείνεται στις μεταβατικές διατάξεις, να υπάρχει η δυνατότητα σε κάποιο μέλος, αν το επιθυμεί, να μετατρέψει το σύνολο του Α.Λ. του προ της 31.12.2023 σε περιοδική παροχή, με βάση τους νέους φορολογικούς συντελεστές, ώστε να έχει κίνητρο να το κάνει, αν επιθυμεί περιοδική καταβολή αντί εφάπαξ. 2. Λογιστική και φορολογική αντιμετώπιση των επενδύσεων των Α.Λ. προ 31.12.2023. Με βάση τη δομή του νόμου, τα ποσά των αποθεματικών προ 31.12.2023, θα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε ξεχωριστά από τα ποσά αποθεματικού μετά την 01.01.2024. Οι επενδύσεις που θα παράγονται από τα ποσά προ 31.12.2023 με ποιο τρόπο θα παρακολουθούνται (και κατά συνέπεια, θα φορολογούνται); Θα τηρούνται ξεχωριστά και θα ενσωματώνονται στο αποθεματικό προ 31.12.2023; Θα πρέπει με αυτό τον τρόπο να τηρούμε για πάντα (ή έστω για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα), μέχρι να φύγει το τελευταίο μέλος ενός ΤΕΑ προ 31.12.2023, διαφορετικά αποθεματικά και να έχουμε διαφορετικές φορολογικές αντιμετώπισεις των δύο μερών του συνολικού αποθεματικού, δημιουργώντας έξτρα κόστος στη διαχείριση και στον έλεγχο των ΤΕΑ από τους ορκωτούς, κόστος που τελικά θα καταλήγει στον ασφαλισμένο. Προτείνεται μια πιο ξεκάθαρη διατύπωση, για το τί πρέπει να συμβεί, προ και μετά την 01.01.2024, για τη φορολογική αντιμετώπιση των επενδύσεων.