Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελος' | 29 Νοεμβρίου 2023, 08:15

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Φαίνεται ότι η επαγγελματική εμπειρία θεωρείται σημαντική και αποθεώνεται. Σε εκπαιδευτικές δομές μαθητείας (Δύϊκό-Διττό σύστημα), ο εργοδότης - επαγγελματίας συνεισφέρει σημαντικά στην εκπαίδευση του μαθητευόμενου, στο φυσικό επαγγελματικό χώρο και όχι στις αίθουσες - εργαστήρια. Ο θεσμός της μαθητείας με αυτό τον τρόπο στηρίζει και τον επαγγελματία με την διάθεση ανθρωπίνου δυναμικού, να χτίσει επαγγελματίες. Ερχόμαστε έναντι μιας παραδοξότητας, όπου θέλουμε να σταματήσουμε τους επαγγελματίες από το επάγγελμα τους και να τους κάνουμε ατελείς ή ημιτελείς εκπαιδευτικούς. Στο σχολείο χρειάζονται "επαγγελματίες εκπαιδευτικοί" και όχι "επαγγελματίες ως εκπαιδευτικοί". Ο καλός και πετυχημένος επαγγελματίας, θα μείνει στον χώρο του και από εκεί θα μπορέσει να προσφέρει τα μέγιστα σε μαθητευόμενους. Όλα αυτά είναι γνωστά και είναι καταγεγραμμένα στην παγκόσμια παιδαγωγική βιβλιογραφία της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης. Είναι αλήθεια επίσης ότι ο πετυχημένος επαγγελματίας, δεν θα αφήσει το επάγγελμα του. Ίσως να έρθουν στις εκπαιδευτικές δομές, λιγότερο επιτυχημένοι επαγγελματίες, πιθανόν ανεπαρκείς, για να "βολευτούν". Αυτό θα είναι καταστροφικό για τους νέους ανθρώπους που θα βρεθούν σε αυτές τις εκπαιδευτικές δομές, με αυτό το εκπαιδευτικό προσωπικό και σε μια άλλη βάση σκοτώνεται η "Επιχειρηματικότητα" που θέλουμε να εμφυσήσουμε. Η αξιολόγηση της επαγγελματικής εμπειρίας πρέπει να αναθεωρηθεί δραστικά αν θέλουμε να διατηρήσουμε τους σωστούς επαγγελματίες και να εκπαιδεύσουμε σωστά τους νέους ανθρώπους. Όσον αφορά την υπάρχουσα κατάσταση, θα ήταν συνετό οι ευνοϊκές διατάξεις του άρθρου 27 του Ν.2190/94 (ιδρυτικό νόμο του ΑΣΕΠ και νόμο λειτουργίας του ΑΣΕΠ) να επεκταθούν τα έτη εφαρμογής τους από το 1994 στο 2014. Η εφαρμογή αυτών των ευνοϊκών διατάξεων να γίνει με ουσιαστικά κριτήρια. Να γίνει μόνο για τους ενεργούς συμβασιούχους της ΔΥΠΑ τα 10 τελευταία έτη (για να αποφευχθεί η παρουσία "φαντασμάτων" που εξαφανίστηκαν πριν από πολλά χρόνια και περιέργως θα εμφανιστούν), που συνεισφέρουν με συνέπεια και συνέχεια για πολλά χρόνια (από το 2014 ως σήμερα είναι 10 χρόνια και υπάρχουν περιπτώσεις περισσότερων ετών) στις δομές εκπαίδευσης της ΔΥΠΑ. Θα ήταν άδικο αυτοί οι άνθρωποι (με εμπειρία στα θέματα της Μαθητείας και λειτουργίας των Διοικητικών Δομών της ΔΥΠΑ) να απορριφθούν σε ηλικίες και συνθήκες όπου δεν θα μπορέσουν να εργαστούν αλλού. Είναι άνθρωποι που επιβίωσαν μεταξύ συμβάσεων ορισμένου χρόνου και επιδομάτων ανεργίας. Κάτι πρέπει να τους αποδοθεί. Η συνεισφορά τους και η εμπειρία τους είναι μεγάλη και θα είναι πραγματικά ωφέλιμοι, με δεδομένο ότι είναι ενεργοί και δραστήριοι στα θέματα της Μαθητείας (επανάληψη: μόνο για αυτούς που πραγματικά εργάστηκαν στις δομές αυτές επί σειρά ετών). Είναι θέμα ουσιαστικό και με κοινωνικές διαστάσεις. Κάποιοι από αυτούς δικαιώνονται με αποφάσεις δικαστηρίου (εφόσον μπορούν αυτοί και οι οικείοι τους να στηρίξουν οικονομικά μια τέτοια χρονοβόρα διαδικασία). Αυτοί οι άνθρωποι, με την πολυετή και ειδικευμένη εμπειρία, κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός πλαισίου και να περιθωριοποιηθούν. Δεν χρειάζεται η Ελληνική Κοινωνία και άλλα τέτοια βάρη. Έπρεπε να είχαν χρησιμοποιηθεί από χτες. Όσον αφορά την αξιολόγηση θα πρέπει να τεκμηριώνεται ορθά η κατάταξη. Είναι λογικό όλοι να έχουν πτυχίο, μεταπτυχιακό και παιδαγωγική επιμόρφωση (εφόσον ενδιαφέρθηκαν για την εκπαίδευση). Από την στιγμή όμως που μοριοδοτούνται 2ο πτυχίο, 2ο μεταπτυχιακό, 2η γλώσσα παράλληλα με εκπαιδευτική και επαγγελματική εμπειρία, θα πρέπει να δικαιολογούνται ισχυρά και όχι με de-facto αποδοχή των στοιχείων αυτών. Αυτές οι περιπτώσεις θα πρέπει να ελεγχθούν σοβαρά. Η κοινή λογική μας λέει ότι δεν μπορούν να γίνονται όλα μαζί. Ο χρόνος είναι συγκεκριμένος, υπάρχουν ωράρια και χρονοδιαγράμματα. Το προτεινόμενο πλαίσιο ενισχύει και ίσως επιβραβεύει την διθεσία καθώς και την απόκτηση "προσόντων" με περίεργες διαδικασίες.