Αρχική Αναμόρφωση Σώματος ΕπιθεώρησηςΆρθρο 3 Συμφιλιωτική Διαδικασία-Επίλυση ΔιαφορώνΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Γρετσίστας | 29 Μαρτίου 2011, 12:41
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Η συμφιλιωτική διαδικασία έχει αποτύχει σε μεγάλο ποσοστό, τόσο ως προς το αποτέλεσμα, αφού είθισται να συνιστά τη δικαστική οδό, αφού μέσο πίεσης δεν διαθέτει ο συμφιλιωτής, όσο και από το ότι τα πρακτικά που συντάσσονται σπάνια έχουν κάποια χρησιμότητα στην αστική δίκη που ακολουθεί. Αν ο έχων άμεση αντίληψη κοινωνικός επιθεωρητής δεν εκφέρει άποψη, τότε τι ακριβώς ζητάμε από τα δικαστήρια; Να μαντέψουν ποιός μάρτυρας από τους αντίθετα καταθέτοντες λέει αλήθεια, όταν ο ένα είναι ο λογιστής και ο άλλος συνάδελφος συνήθως ενάγων κατά του ιδίου εργοδότη σε άλλη δίκη; Αν ο εργοδότης σε περίπτωση μη επίτευξης συμβιβασμού έμπαινε αυτοδίκαια σε λίστα δειγματοληπτικού ελέγχου θα είχε κάποια πίεση, αλλιώς γιατί να βιαστεί να κλείσει μιά υπόθεση που στην Αθήνα θα δικαστεί μετά 3-4 χρόνια και μπορεί τότε να συμβιβαστεί, αν ο ενάγων δεν εγκατέλειψε την υπόθεση...