Αρχική Αναμόρφωση επαγγελματικής ασφάλισης, εξορθολογισμός ασφαλιστικής νομοθεσίας, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις...ΕΝΟΤΗΤΑ Β ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΣχόλιο του χρήστη Χ.Π. | 3 Δεκεμβρίου 2023, 19:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χ.Π.' | 3 Δεκεμβρίου 2023, 19:36

    Εν όψει ψήφισης του νέου ασφαλιστικού νόμου, θα ήθελα να καταθέσω την άποψή μου για την αδικία που υφίστανται ασφαλισμένοι οι οποίοι στερήθηκαν το δικαίωμα μειωμένης σύνταξης αφού προηγουμένως μετατέθηκε έως και 10 χρόνια το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησής τους, στην κατηγορία με ανήλικο παιδί και 25ετία τα έτη 2010, 2011 και 2012. Συγκεκριμένα είμαι δημόσιος υπάλληλος, γεννημένη το 1967, κλείνοντας 25ετία το έτος 2011 (μαζί με εξαγορά τριών ετών) με ανήλικα τέκνα, την ίδια χρονιά. Με το νόμο Κατρούγκαλου (Ν 4336/15) από τα 52 έτη το όριο συνταξιοδότησής μου μετατέθηκε 10 χρόνια μετά και συγκεκριμένα στα 61 έτη και 10 μήνες. Με τον τελευταίο νόμο (Ν 4997/22) στερήθηκα το δικαίωμα λήψης μειωμένης σύνταξης στα 56 καθώς μετατέθηκε κι αυτό το ηλικιακό όριο στα 62 έτη κατ' ελάχιστο. Επίσης τυχαίνει να συμπληρώνω 40 χρόνια εργασίας στα 62 έτη και σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες (Ν 4336/15) μπορώ να λάβω τότε πλήρη σύνταξη. Έτσι παρατηρείται το εξής παράλογο να λαμβάνω σύνταξη με 3 διαφορετικούς τρόπους στην ίδια ηλικία: 1) 61 έτη και 10 μήνες με ανήλικο, 2) 62 έτη μειωμένη σύνταξη και 3) 62 έτη πλήρη σύνταξη με 40 έτη. Είναι δυνατόν να λαμβάνει κάποιος πλήρη σύνταξη (61 έτη και 10 μήνες με ανήλικο) πριν τη μειωμένη (62 έτη το νωρίτερο); Είναι παράλογο και οξύμωρο. Και για να αναφερθώ και σε συμπολίτες μας, υπάρχουν αρκετοί ασφαλισμένοι που έχοντας ως ελάχιστο ηλικιακό όριο τα 62 έτη, αφενός στερούνται το δικαίωμα μειωμένης σύνταξης, αφετέρου ξεπερνούν τα 40 έτη εργασίας καθώς εργάζονται από πολύ νεαρή ηλικία (π.χ. συνομήλικός μου, ασφαλισμένος που εργάζεται συνεχώς και αδιάλειπτα από 16 ετών θα χρειαστεί να δουλέψει 46 ολόκληρα χρόνια για να λάβει σύνταξη αφού το ελάχιστο όριο είναι τα 62 έτη). Αυτό, όπως καταλαβαίνει κάθε νοήμων άνθρωπος, είναι παράλογο και απολύτως άδικο. Δηλαδή η πολιτεία ουσιαστικά τιμωρεί όσους εργάζονται αδιάλειπτα από νεαρή ηλικία. Ως εκ τούτου, θα έπρεπε σε αυτές τις περιπτώσεις να ΑΠΟΣΥΣΧΕΤΙΣΤΕΙ ΤΟ ΗΛΙΚΙΑΚΟ ΟΡΙΟ ως προϋπόθεση για λήψη σύνταξης. Γνωρίζω ότι πολλοί ασφαλισμένοι έχουν αναφερθεί σε αυτή την αδικία και στην προηγούμενη διαβούλευση του ασφαλιστικού νόμου (Ν 4997/22) και στην παρούσα διαβούλευση του νέου νόμου. Επίσης υπενθυμίζω στον κύριο Υπουργό ότι έχει γίνει σχετική επερώτηση στη βουλή για το θέμα αυτό, στις 27/01/2023, από 43 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, χωρίς να δοθεί απάντηση. Επιπλέον έχει αναφερθεί και ο Συνήγορος του Πολίτη σε θέματα τέτοιων αδικιών εις βάρος των ασφαλισμένων, χωρίς αποτέλεσμα. Παρακαλώ να επανεξετάσετε αυτά τα θέματα έτσι ώστε να προκύπτουν διατάξεις που θα άρουν αυτές τις αδικίες και θα δημιουργούν ένα ασφαλιστικό περιβάλλον που θα εμπνέει ασφάλεια, δικαιοσύνη και αξιοπιστία. Άλλωστε ένα από τα χαρακτηριστικά της έννοιας του ΝΟΜΟΥ είναι η μη αναδρομικότητά του, κάτι που την τελευταία 10ετία και πλέον καταστρατηγήθηκε κατάφορα στο ασφαλιστικό σύστημα σε σημείο πλέον να μην μπορεί κανένας πολίτης να εμπιστεύεται την Πολιτεία. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και ευελπιστώ να ληφθούν υπόψη τα σχόλιά μου από τον κύριο Υπουργό.