Αρχική Αναμόρφωση επαγγελματικής ασφάλισης, εξορθολογισμός ασφαλιστικής νομοθεσίας, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις...ΕΝΟΤΗΤΑ Β ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΣχόλιο του χρήστη ΧΑΡΗΣ | 3 Δεκεμβρίου 2023, 22:58
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Όσον αφορά στο θέμα της απασχόλησης των συνταξιούχων και του ηλιακιακού ορίου που προυπήρχε και διατηρείται, στους φορείς της Κεντρικής Κυβέρνησης θα ήθελα να σχολιάσω τα εξης: 1.Πρόκειται για τιμωρητική μνημονιακή διάταξη που ευθλεως βάλει κατά των νεώτερων συνταξιούχων συλλήβδην, ανεξάρτητα αν έχουν πολλά ή λίγα χρόνια υπηρεσίας, κα ιη οποία διατηρείται αν και έχουμε βγει, κατά τους τύπους, από τα μνημόνια. 2.Πάσης φύσεως περιορισμοί προκαλούν διαχωρισμούς και δη κοινωνικούς. 3.Γιατί δεν θα πρέπει ένας συνταξιούχος κάτω των 62 ετών να μην απασχολείται στους δημόσιους φορείς αλλά αυτό δεν είνια πρόβλημα για τους άνω των 62; (θα μπορούσε να είνια ένα καλό ανέκδοτο για νοήμονες αλλά και για την ουσία του αυτονόητου). 4.Την εμπερία και την τεχνογνωσία που έχει συσσωρεύσει ένας συναταξιούχος κάτω των 62 (και πόσοι να είναι πιά) επί του πρακτέου του απαγορεύεται να την χρησιμοποιήσει καθώς δεν έχει κανένα κίνητρο. 5.Ιδιαίτερα σε ΟΤΑ και δη σε μη αστικούς δήμους αποτελεί επιτυχία κάποιος να συμμετέχει και να συνδράμει με την γνώση του το οικείο, για παράδειγμα Δήμο, όμως ή θα το κάνει τσάμπα ή δεν θατο κάνει καθόλου. 6.Στο πλαίσιο μιας ανοικτής οικονομίας τι ακριβώς φοβόμαστε; μην πάρει χρήματα ο συνταξιούχος επιπλέον από τα οποία και εισφορές και φόροι θα κρα κρατηθούν αλλά κυρίως πάλι στην αγορά θα πέσουν ανακυκλώνοντας το διαθέσιμο χρήμα με περισσότερα αλυσιδωτά οφέλη για τον δημόδιο κορβανά (χρήμα στον ασφαλιστικό φορέα, χρήμα στην αγορά, φόροι που συνοδεύουν τις δαπάνες, θέσεις εργασίας κλπ) Εν κατακλείδι, θεωρώ απαρχαιωμένες τέτοιου είδους διατάξεις, προιόν μιάς άλλης αλλόκοτης εποχής και όχι σοβαρή νομοτεχνική αντιμετώπιση από πλευράς του νομοθέτη. Με τέτοιες αντιλήψεις, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί σοβαρά πως χτίζουμε την οικονομία και την κοινωνία του μέλλοντος!