• Σχόλιο του χρήστη 'Vasileios. B.' | 5 Δεκεμβρίου 2023, 10:54

    Άρθρο 105-106 Ανώτατο ποσό εισφορών και ασφαλίστρων Πρόταση: 1. Κατάργηση του απόλυτου ανώτατου ορίου των 15 χιλ. ευρώ και του ποσοστιαίου ορίου 20% επί των ακαθαρίστων εισοδημάτων του εργαζόμενου, όσον αφορά εισφορές για συνταξιοδοτικές παροχές που καταβάλλει ο εργαζόμενος. Εναλλακτική πρόταση: Αύξηση σε 30% επί των ακαθαρίστων εισοδημάτων του εργαζόμενου, όσον αφορά εισφορές για συνταξιοδοτικές παροχές που καταβάλλει ο εργαζόμενος χωρίς ανώτατο χρηματικό ποσό. 2. Οι εισφορές των εργοδοτών σε ΤΕΑ να μην υπάγονται σε ανώτατο όριο. 3. Κατάργηση του απόλυτου ανώτατου ορίου των 1.500 ευρώ όσον αφορά εισφορές για συμπληρωματικές παροχές που καταβάλλει ο εργαζόμενος. Άρθρο 15, παρ.7 – ευχέρεια συνέχισης της ασφάλισης Πρόταση: Θα πρέπει τα καταστατικά να μπορούν να επιτρέπουν τη συνέχιση της ασφάλισης σε καθεστώς εθελοντικής συμμετοχής για διάστημα μεγαλύτερο των 3 ετών. Αιτιολογία: Κάθε χρονικός περιορισμός για εθελοντική ασφάλιση και συμμετοχή, έρχεται σε αντίθεση με την επιδίωξη της παροχής κινήτρων για ασφάλιση και αποταμίευση στα πλαίσια της επαγγελματικής ασφάλισης. Άρθρο 13 Ελάχιστες προϋποθέσεις λήψης συνταξιοδοτικής παροχής Ι. Σύμφωνα με το το νομοσχέδιο, τα ΤΕΑ προβλέπουν στο καταστατικό τους, ως ελάχιστες προϋποθέσεις λήψης της συνταξιοδοτικής παροχής: α) τη συνταξιοδότηση από τον κύριο φορέα ασφάλισης, β) την ηλικία των εξήντα δύο (62) ετών, ανεξάρτητα από τον χρόνο ασφάλισης στο Τ.Ε.Α., όπως το ελάχιστο αυτό ηλικιακό όριο διαμορφώνεται κάθε φορά για τη λήψη πλήρους σύνταξης από τον κύριο φορέα ασφάλισης και γ) την ηλικία των πενήντα πέντε (55) ετών με τουλάχιστον είκοσι (20) έτη ασφάλισης στο Τ.Ε.Α., ή ανεξάρτητα από τον χρόνο ασφάλισης αν η εργασιακή σχέση τερματίζεται χωρίς τη βούληση του εργαζομένου ή λόγω της συμμετοχής του σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου. Τα Τ.Ε.Α. μπορούν να προβλέπουν στο καταστατικό τους αυστηρότερες από τις ως άνω προϋποθέσεις λήψης της συνταξιοδοτικής παροχής. Πρόταση: Οι ελάχιστες προϋποθέσεις λήψης συνταξιοδοτικής παροχής να είναι η ηλικία των 55 ετών με τουλάχιστον 10 έτη. Εναλλακτική πρόταση: Τα έτη ασφάλισης και οι προϋποθέσεις λήψη της υπαγωγής να είναι ανάλογα με την ηλικία που έχει ο εργαζόμενος κατά την εγγραφή του στο ταμείο, λαμβάνοντας υπόψη την εκτιμώμενη διάρκεια στην ασφάλιση, δηλ. Ηλικία Προϋπόθεση λήψης παροχής Έτη ασφάλισης Ηλικία <35 20 55 <45 15 55 45+ 10 55 Περαιτέρω να προβλέπεται συνδυασμός με το ηλιακό όριο ανεξάρτητα από τον χρόνο ασφάλισης όχι στενά η λήξη της σύμβασης εργασίας, χωρίς τη βούληση του εργαζομένου ή λόγω της συμμετοχής σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, αλλά κάθε περίπτωση λήξης της σύμβασης εργασίας, συμπεριλαμβανόμενης τηςοικειοθελούς αποχώρησης με ή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη, όπως προβλέπεται στα ομαδικά ασφαλιστήρια συνταξιοδοτικά προγράμματα. Δεν θα πρέπει να τιμωρούνται οι εργαζόμενοι που αποχωρούν χωρίς την βούληση του εργοδότη τους, και να αποστερούνται την παροχή μεχρι την συνταξιοδότηση. Αιτιολογία: 1. Οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις αποτελούν αντικίνητρο για συμμετοχή και αποταμίευση σε ΤΕΑ λαμβάνοντας υπόψη το σημερινό εργασιακό περιβάλλον, την κινητικόττητα των εργαζομένων και την μη ευρεία διάδοση των ΤΕΑ όπως και την μη πρόβλεψη δυνατόττητας μεταφοράς των κεφαλαίων από ΤΕΑ σε ομαδικά ασφαλιστήρια. 2. Ιδίως, ο όρος (γ) αποτελεί αντικίνητρο για τη συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτά. Η προϋπόθεση των είκοσι (20) ετών ασφάλισης προσομοιάζει σε ταμεία υποχρεωτικής ασφάλισης, όπως στον ΕΦΚΑ. 3. Τα ΤΕΑ ως δεύτερος πυλωνας που παρέχουν επαγγελματική ασφάλιση θα πρέπει να παρέχουν κάλυψη στους εργαζόμενους στο πλαίσιο των στόχων και πολιτικών κάθε επιχείρησης και των ιδιαιτεροτήτων του προσωπικού της. ΙΙ. Σε κάθε περίπτωση, τα έτη ασφάλισης για την εφαρμογή του άρθρου 13 [και την φορολογία] θα πρέπει να αφορούν έτη υπαγωγής στα ΤΕΑ ως μέλος και όχι έτη εισφορών προς το ΤΕΑ. Αιτιολογία: Σύμφωνα με τους κανόνες της επαγγελματικής ασφάλισης που διαφέρουν ουσιωδώς από αυτούς που διέπουν την κοινωνική ασφάλιση, το συσσωρευμένο κεφάλαιο εξακολουθεί να επενδύεται και επομένως υπόκειται στους κινδύνους επενδύσεων όπως ακριβώς και των ενεργών μελών, ενώ αυτό επιβαρύνεται και από τα έξοδα λειτουργίας του ταμείου και κατά το χρόνο που δεν παρακρατούνται νέες εισφορές.