Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΡΑΧΩΒΙΤΣΑΣ' | 5 Δεκεμβρίου 2023, 11:55

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 13 Ελάχιστες προϋποθέσεις λήψης συνταξιοδοτικής παροχής Ι. Σύμφωνα με το το νομοσχέδιο, τα ΤΕΑ προβλέπουν στο καταστατικό τους, ως ελάχιστες προϋποθέσεις λήψης της συνταξιοδοτικής παροχής: α) τη συνταξιοδότηση από τον κύριο φορέα ασφάλισης, β) την ηλικία των εξήντα δύο (62) ετών, ανεξάρτητα από τον χρόνο ασφάλισης στο Τ.Ε.Α., όπως το ελάχιστο αυτό ηλικιακό όριο διαμορφώνεται κάθε φορά για τη λήψη πλήρους σύνταξης από τον κύριο φορέα ασφάλισης και γ) την ηλικία των πενήντα πέντε (55) ετών με τουλάχιστον είκοσι (20) έτη ασφάλισης στο Τ.Ε.Α., ή ανεξάρτητα από τον χρόνο ασφάλισης αν η εργασιακή σχέση τερματίζεται χωρίς τη βούληση του εργαζομένου ή λόγω της συμμετοχής του σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου. Τα Τ.Ε.Α. μπορούν να προβλέπουν στο καταστατικό τους αυστηρότερες από τις ως άνω προϋποθέσεις λήψης της συνταξιοδοτικής παροχής. Πρόταση: Οι ελάχιστες προϋποθέσεις λήψης συνταξιοδοτικής παροχής να είναι η ηλικία των 55 ετών με τουλάχιστον 10 έτη. Εναλλακτική πρόταση: Τα έτη ασφάλισης και οι προϋποθέσεις λήψη της υπαγωγής να είναι ανάλογα με την ηλικία που έχει ο εργαζόμενος κατά την εγγραφή του στο ταμείο, λαμβάνοντας υπόψη την εκτιμώμενη διάρκεια στην ασφάλιση, δηλ. Ηλικία Προϋπόθεση λήψης παροχής Έτη ασφάλισης Ηλικία <35 20 55 <45 15 55 45+ 10 55 Περαιτέρω να προβλέπεται συνδυασμός με το ηλιακό όριο ανεξάρτητα από τον χρόνο ασφάλισης όχι στενά η λήξη της σύμβασης εργασίας, χωρίς τη βούληση του εργαζομένου ή λόγω της συμμετοχής σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, αλλά κάθε περίπτωση λήξης της σύμβασης εργασίας, συμπεριλαμβανόμενης τηςοικειοθελούς αποχώρησης με ή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη, όπως προβλέπεται στα ομαδικά ασφαλιστήρια συνταξιοδοτικά προγράμματα. Δεν θα πρέπει να τιμωρούνται οι εργαζόμενοι που αποχωρούν χωρίς την βούληση του εργοδότη τους, και να αποστερούνται την παροχή μεχρι την συνταξιοδότηση. Αιτιολογία: • Οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις αποτελούν αντικίνητρο για συμμετοχή και αποταμίευση σε ΤΕΑ λαμβάνοντας υπόψη το σημερινό εργασιακό περιβάλλον, την κινητικόττητα των εργαζομένων και την μη ευρεία διάδοση των ΤΕΑ όπως και την μη πρόβλεψη δυνατόττητας μεταφοράς των κεφαλαίων από ΤΕΑ σε ομαδικά ασφαλιστήρια. • Ιδίως, ο όρος (γ) αποτελεί αντικίνητρο για τη συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτά. Η προϋπόθεση των είκοσι (20) ετών ασφάλισης προσομοιάζει σε ταμεία υποχρεωτικής ασφάλισης, όπως στον ΕΦΚΑ. • Τα ΤΕΑ ως δεύτερος πυλωνας που παρέχουν επαγγελματική ασφάλιση θα πρέπει να παρέχουν κάλυψη στους εργαζόμενους στο πλαίσιο των στόχων και πολιτικών κάθε επιχείρησης και των ιδιαιτεροτήτων του προσωπικού της. ΙΙ. Σε κάθε περίπτωση, τα έτη ασφάλισης για την εφαρμογή του άρθρου 13 [και την φορολογία] θα πρέπει να αφορούν έτη υπαγωγής στα ΤΕΑ ως μέλος και όχι έτη εισφορών προς το ΤΕΑ. Αιτιολογία: Σύμφωνα με τους κανόνες της επαγγελματικής ασφάλισης που διαφέρουν ουσιωδώς από αυτούς που διέπουν την κοινωνική ασφάλιση, το συσσωρευμένο κεφάλαιο εξακολουθεί να επενδύεται και επομένως υπόκειται στους κινδύνους επενδύσεων όπως ακριβώς και των ενεργών μελών, ενώ αυτό επιβαρύνεται και από τα έξοδα λειτουργίας του ταμείου και κατά το χρόνο που δεν παρακρατούνται νέες εισφορές. Άρθρο 105-106 Ανώτατο ποσό εισφορών και ασφαλίστρων Πρόταση: 1. Κατάργηση του απόλυτου ανώτατου ορίου των 15 χιλ. ευρώ και του ποσοστιαίου ορίου 20% επί των ακαθαρίστων εισοδημάτων του εργαζόμενου, όσον αφορά εισφορές για συνταξιοδοτικές παροχές που καταβάλλει ο εργαζόμενος. Εναλλακτική πρόταση: Αύξηση σε 30% επί των ακαθαρίστων εισοδημάτων του εργαζόμενου, όσον αφορά εισφορές για συνταξιοδοτικές παροχές που καταβάλλει ο εργαζόμενος χωρίς ανώτατο χρηματικό ποσό. 2. Οι εισφορές των εργοδοτών σε ΤΕΑ να μην υπάγονται σε ανώτατο όριο. 3. Κατάργηση του απόλυτου ανώτατου ορίου των 1.500 ευρώ όσον αφορά εισφορές για συμπληρωματικές παροχές που καταβάλλει ο εργαζόμενος. Αιτιολογία: Η εφαμογή του πλαφόν των 15.000 ευρώ έχει ως αποτέλεσμα η κοινωνική ασφάλιση να ασφαλίζει υψηλότερους μισθούς από την επαγγελματική ασφάλιση. Ο περιορισμός των εισφορών του εργοδότη και εργαζομένων περιορίζει ανεπίτρεπτα τις δυνατότητες του δεύτερου πυλώνα και την επιδιωκούμενη αρχή της αποταμίευσης και δεν επιτρέπει στα ΤΕΑ να λειτουργήσουν συμπληρωματικά προς την υποχρεωτική ασφάλιση. Ητοι κάθε τέτοιος περιορισμός ακυρώνει τον σκοπό των ΤΕΑ. Άρθρο 107 Πρόταση: Προτείνεται η ακόλουθη κλίμακα φορολογίας εφάπαξ: Έτη υπαγωγής ως μέλος Εφάπαξ Έως 10 10% 10+ 5% Επιπλέον προτείνεται, η κατάργηση της πρόβλεψης του άρθρου 107 για επιπρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις για εργαζόμενους που ασφαλίστηκαν μετά τα 55 έτη για κάθε έτος που υπολείπεται των 5 ετών ασφάλισης. Επιπλέον, δεδομένου ότι προβλέπεται η φορολόγηση εισφορών και παροχών, θα πρέπει να εξαιρεθούν τα ΤΕΑ από τη φορολόγηση των επενδύσεων, όπως ισχύει στα ΟΑΣ και να μην επιβαρύνονται με ΦΠΑ οι υπηρεσίες των προμηθευτών τους, ή να επιβαρύνονται με ΦΠΑ οι μη ασφαλιστικές υπηρεσίες των ομαδικών. Αιτιολογία: Θα πρέπει να αποκλειστεί κάθε δυνατότητα arbitrage των Ομαδικών έναντι των ΤΕΑ. Αν δεν εξομοιωθούν οι όροι λειτουργίας ΤΕΑ και Ομαδικών, προτείνεται η φορολογική επιβάρυνση των ΤΕΑ συγκριτικά με τα Ομαδικά να είναι μειωμένη κατά 50% όσον αφορά στις παροχές τους. Το ισχύον Ν/Σ ως έχει αναρτηθεί, υιοθετεί τον κανόνα «lower risks, higher taxes» ή ισοδύναμα «higher risks, lower taxes» ενισχύοντας τον αθέμητο ανταγωνισμό σε βάρος των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης.