Αρχική Αναμόρφωση Σώματος ΕπιθεώρησηςΆρθρο 24 Διοικητικές κυρώσεις σε περίπτωση παραβίασης της εργατικής νομοθεσίαςΣχόλιο του χρήστη Στέφανος Δούκας | 30 Μαρτίου 2011, 11:54
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Παράγραφοι 1. και 2. Επιτέλους συνδέθηκε η ωφέλεια του εργοδότη που δεν πληρώνει τους εργαζομένους του (μισθούς, δώρα κλπ) με το πρόστιμο που καλείται να πληρώσει και του δίνει το κίνητρο να το κάνει (με την έκπτωση του 80%) χωρίς όμως να του δίνει συγχωροχάρτι. Και παραθέτω ένα παράδειγμα που είναι πλήρως αληθινό τουλάχιστον για εμένα και τον κύκλο των γνωστών μου. Ένας εργοδότης με 10 υπαλλήλους, χρωστάει από 3 μισθούς (νούμερο αρκετά μικρό για τα σημερινά δεδομένα), με την υπόθεση ότι οι μέσες μεικτές αποδοχές του κάθε υπαλλήλου είναι 2000 ευρώ, προκύπτει μία ωφέλεια της τάξης των 60.000 ευρώ. Αν κάποιος υπάλληλος τολμούσε να καλέσει την επιθεώρηση τότε (εάν αυτή πήγαινε) θα επέβαλε στον εργοδότη ένα πρόστιμο της τάξης των 5000 ευρώ (που είναι και η γνωστή ταρίφα που ίσχυε μέχρι τώρα). Έτσι πλήρωνε τα 5000 ευρώ και οι εργαζόμενοι συνέχιζαν να είναι απλήρωτοι. Ελπίζω το "Α. Πρόστιμο για καθεμία παράβαση, από πεντακόσια (500) ευρώ μέχρι πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ", να λογίζεται ξεχωριστά για κάθε εργαζόμενο, δηλ στο προηγούμενο παράδειγμα που έδωσα είναι 10 παραβάσεις μη καταβολής μισθού γιατί διαφορετικά αν λογίζεται ως ΜΙΑ παράβαση η μη καταβολή σε 10 εργαζόμενους τότε σε επιχειρήσεις που απασχολούν αρκετούς υπαλλήλους το πρόστιμο των 50.000 ευρώ ως μέγιστο θα είναι πολύ μικρότερο από την ωφέλεια. Παράγραφος 3. Όντας μηχανικός και υπάλληλος τεχνικής εταιρίας θεωρώ ότι είναι μία πολύ έξυπνη προσθήκη ο αποκλεισμός από τους δημόσιους διαγωνισμούς σε περίπτωση υποτροπής, καθώς οι εταιρίες που συμμετέχουν σε τέτοιου είδους διαγωνισμούς απασχολούν κατά κύριο λόγο προσωπικό κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας (υπαλλήλους με μπλοκάκι, εργάτες ανασφάλιστους κλπ). Όλα βέβαια τα προηγούμενα θα έχουν νόημα μόνο αν στα δικαιολογητικά ενός δημόσιου διαγωνισμού θα ενταχθεί και ένα "πιστοποιητικό ορθής εργοδοτικής συμπεριφοράς" που θα εκδίδεται από το ΣΕΠΕ ή ακόμη καλύτερα (για να μη μεγεθύνεται συνεχώς η γραφειοκρατία) να δημιουργηθεί ένας κατάλογος με αυτούς που αποκλείονται από τους διαγωνισμούς και να είναι υπεύθυνη η διοργανώτρια αρχή για τον έλεγχο της νομιμότητας. Παράγραφοι 4. και 5. Πολύ καλή κίνηση ο "τιμοκατάλογος" που ελπίζω να βάλει ένα τέλος στο αλισβερίσι ελεγκτών και εργοδοτών ιδιαίτερα στις περιπτώσεις καταγγελίας όπου σε συνδυασμό με το άρθρο 16. παρ 2. δε θα μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια