• Σχόλιο του χρήστη 'Prudential Informatics' | 5 Δεκεμβρίου 2023, 17:15

    Άρθρο 15, παράγραφος 3: Η αναζήτηση οφειλόμενων εισφορών από ασφαλισμένο που διαγράφεται απαιτεί μακροχρόνια ενασχόληση για το Ταμείο με αβέβαιο αποτέλεσμα. Θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι ο ασφαλισμένος που διαγράφηκε δεν θα καταβάλλει επιπρόσθετη εισφορά. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η μη καταβολή εισφορών συνεπάγεται μη πίστωση του ατομικού λογαριασμού του ασφαλισμένου, προτείνουμε να διαγραφεί το δεύτερο εδάφιο. Άρθρο 26 Υποχρέωση σύστασης Εποπτικού Συμβουλίου: Τα ΤΕΑ είναι εδώ και αρκετά έτη υποχρεωμένα να διαθέτουν λειτουργίες εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης κινδύνου, ενώ από τη δημιουργία του θεσμού προβλέπεται έλεγχος των οικονομικών τους καταστάσεων από ορκωτό ελεγκτή. Οποιαδήποτε επιπλέον θεσμοθέτηση οργάνου θα λειτουργήσει πολύ επιβαρυντικά για τα ΤΕΑ εφόσον ληφθεί υπόψιν ότι στα περισσότερα υφιστάμενα ΤΕΑ, τα Διοικητικά τους Συμβούλια απαρτίζονται από πρόσωπα που δεν αμείβονται και υλοποιούν τα καθήκοντά τους με στέρηση από τον προσωπικό τους χρόνο. Σε αυτό το περιβάλλον είναι ανέφικτο να βρεθούν άτομα – εθελοντές με σημαντική ευθύνη που θα κληθούν να στελεχώσουν το Εποπτικό Συμβούλιο. Άρθρο 32 παράγραφος 2: Αναφέρεται ότι «Το σύστημα διακυβέρνησης της παρ. 1 είναι ανάλογο προς το μέγεθος, τη φύση, την κλίμακα και την πολυπλοκότητα των δραστηριοτήτων του Τ.Ε.Α..». Στη συνέχεια, στο κείμενο περιγραφής του σχετικού πλαισίου, δεν υπάρχει πουθενά αναφορά για την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας που είναι σημαντικός παράγων για μικρά ΤΕΑ, όπως τα υφιστάμενα, που έχουν περιορισμένους πόρους για κάλυψη των λειτουργικών τους εξόδων. Άρθρο 42 παράγραφος 1: Παραμένει η προθεσμία υποβολής των οικονομικών καταστάσεων στην 31η Μαρτίου του επόμενου έτους. Από την εμπειρία για την τήρηση της ημερομηνίας αυτής διαπιστώθηκε ότι οι Θεματοφύλακες και οι Διαχειριστές Επενδύσεων έχουν οργανώσει τις διαδικασίες χορήγησης των απαιτούμενων βεβαιώσεων για τη σύνταξη και τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων με όριο την 30/06 του κάθε έτους, επειδή οι μεγάλοι οργανισμοί έχουν εκ του νόμου αυτήν την προθεσμία υποβολής. Συνεπώς, τα ΤΕΑ προσφεύγουν σε αιτήματα για κατ’εξαίρεση χορήγηση (εκτός συστήματος) των ως άνω βεβαιώσεων (κάτι που δεν επιτυγχάνεται πάντοτε) και υλοποιούν πολύ οριακά στην 31/03 τις απαραίτητες λογιστικές και ελεγκτικές διαδικασίες που απαιτούνται για την ολοκλήρωση των οικονομικών καταστάσεων. Λαμβάνοντας υπόψιν την ως άνω πραγματικότητα, θα έπρεπε να ευθυγραμμιστούν οι διατάξεις των ΤΕΑ με αυτές των υπολοίπων οντοτήτων. Άρθρο 105: Από το κείμενο δεν γίνεται σαφές αν τα όρια που ορίζονται στο άρθρο αυτό αφορούν σε αποδεκτή καταβαλλόμενη εισφορά ετησίως ή σε ποσά μέχρι τα οποία φοροαπαλλάσεται η εισφορά. Θα πρέπει να δοθούν οδηγίες τι συμβαίνει σε περίπτωση που υπάρχουν οφειλόμενες εισφορές προηγούμενου έτους που κατατίθενται στο επόμενο. Άρθρο 106: Από τη διατύπωση προκύπτει ότι το ποσό που καταθέτει ο εργοδότης εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα του εργαζόμενου. Στη σημερινή κατάσταση, η εισφορά του εργοδότη προστίθεται στις παραγωγικές δαπάνες χωρίς να συνυπολογίζεται στη φορολογική εκκαθάριση του ασφαλισμένου. Παρόλο που και στις ισχύουσες μέχρι σήμερα διατάξεις του Ν 4172/2023 υφίσταται η ίδια διατύπωση, προτείνεται η εκ νέου συγγραφή τους με τρόπο που να ανταποκρίνεται στην σημερινή πραγματικότητα. Άρθρο 107: Ο υπολογισμός φόρου εξαγοράς στα ομαδικά ασφαλιστήρια συνταξιοδοτικά συμβόλαια διέπεται ήδη από ένα καθεστώς που διαφοροποιείται προ και μετά την 01/01/2014 και πλέον και 01/01/2024. Ο επιπρόσθετος κατακερματισμός σε επίπεδο υπολογισμών ακόμη και αν υλοποιηθεί ορθά από τις Ασφαλιστικές Εταιρείες, επιφέρει περιπλοκότητα στην κατανόηση του αποτελέσματος από τον ασφαλισμένο. Επιπλέον, η φορολογική διοίκηση θα συναντήσει μεγάλη δυσκολία στον έλεγχο της ορθότητας της παρακράτησης επί του αυτοτελώς φορολογούμενου ποσού. Άρθρο 110: Στην παράγραφο 16, σε περίπτωση που υφιστάμενος ασφαλισμένος σε ΤΕΑ έχει συγκεντρώσει ένα ποσό στον ατομικό του λογαριασμό και συνεχίσει να καταβάλει εισφορές μετά την έναρξη ισχύος του νέου νόμου, δεν γίνεται αναφορά στις προϋποθέσεις με τις οποίες θεμελιώνει δικαίωμα να λάβει το ποσό της παροχής που αφορά στο μέρος των εισφορών (και αποδόσεων) που καταβλήθηκαν μετά την εφαρμογή του νόμου.