Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΗΛΙΑΣ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ, ΤΕΑ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΘΗΝΩΝ' | 5 Δεκεμβρίου 2023, 17:57

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΦΑΠΑΞ – ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ Τα ΤΕΑ είναι αυτοχρημαδοτούμενοι φορείς στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα του 2ου Πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης. Ο 1ος πυλώνας του συνταξιοδοτικού συστήματος (υποχρεωτική δημόσια ασφάλιση) είναι αναδιανεμητικός, χρηματοδοτούμενος διπλά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό: Το Κράτος α) καλύπτει άμεσα το έλλειμμα του αναδιανεμητικού συστήματος, που δημιουργείται επειδή οι νυν ασφαλιστικές εισφορές είναι μικρότερες από τις νυν συντάξεις και β) έμμεσα, λόγω της φορολογικής έκπτωσης των ασφαλιστικών εισφορών. Για να ελαφρυνθεί η πίεση του αναδιανεμητικού συστήματος και για μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη, είναι αναγκαία η ενίσχυση από το Κράτος του 2ου πυλώνα, δηλαδή των ΤΕΑ. Αυτό ισχύει διότι, τα ΤΕΑ, βάσει της σημερινής νομοθεσίας, είναι εκτός από αυτοχρηματοδοτούμενα, μη κερδοσκοπικά, χωρίς μετόχους, σε αντίθεση με τον 3ο πυλώνα, δηλαδή, τις ασφαλιστικές εταιρίες που τελικό σκοπό έχουν το κέρδος για τους μετόχους τους. Ο κύριος, αν όχι μοναδικός, τρόπος αυτής της ενίσχυσης είναι μέσω της συνέχισης της φορολογικής έκπτωσης των ασφαλιστικών εισφορών του ΤΕΑ, ασχέτως ορίου. Υπενθυμίζεται ότι «σύμφωνα με δεδομένα του 2019, οι κεφαλαιοποιητικοί πυλώνες (2ος και 3ος) αντιστοιχούν σε μόλις 1% (η επαγγελματική ασφάλιση) και 4% (η ιδιωτική ασφάλιση) αντίστοιχα, των εισφορών που πληρώνονται συνολικά για συντάξεις ανά έτος. Ο υποχρεωτικός δημόσιος διανεμητικός πυλώνας στην Ελλάδα απορροφά περίπου το 95% των συνολικών εισφορών που καταβάλλονται για σύνταξη κάθε έτος» (πηγή: https://www.insurancedaily.gr/koinoniki-epaggelmatiki-idiotiki-asfalisi-analyoyme-montelo-ton-3-pylonon/) Κατόπιν των ανωτέρω δεδομένων, προκύπτουν τα κάτωθι εύλογα ερωτήματα: Γιατί να υπονομεύεται ο θεσμός των ΤΕΑ, μέσω της – προβλεπόμενης – θέσπισης ορίου στην έκπτωση εισφορών σε ΤΕΑ; Δεν είναι ευνόητο, ότι το Κράτος πρέπει να παροτρύνει με γενναία φορολογικά κίνητρα κάθε ασφαλισμένο ΤΕΑ να καταθέτει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα στο ΤΕΑ του, αντί να τον ωθεί να τα στέλνει στο εξωτερικό, όπως στην περίπτωση του ομίλου ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (https://www.bankingnews.gr/index.php?id=707381) ; Δεν είναι παράλογο, από την μια πλευρά η Κυβέρνηση να νομοθετεί κίνητρο μικρής φορολόγησης (7%) για προσέλκυση αλλοδαπών φυσικών προσώπων και από την άλλη πλευρά να νομοθετεί αντιθέτως για τους ημεδαπούς; Δεν έχει σημασία ότι πίσω από τις πλείστες ασφαλιστικές εταιρίες είναι μέτοχοι, φυσικά και νομικά πρόσωπα – κάτοικοι εξωτερικού, που τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιριών τους τα μεταφέρουν εκτός Ελλάδος ; ενώ πίσω από τα ΤΕΑ υπάρχουν ασφαλισμένοι – κάτοικοι Ελλάδος, που, για αυτό τον λόγο, θα καταναλώσουν τις όποιες εφάπαξ παροχές τους εντός Ελλάδος, προς όφελος της Ελληνικής Οικονομίας; ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΙΣΦΟΡΩΝ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ Στο άρθρο 105 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου προβλέπεται η επιβολή ορίου στην καταβολή ετησίων εισφορών που θα είναι το μικρότερο ποσό μεταξύ 15.000 ευρώ και «του 20% του ακαθάριστου εισοδήματος του εργαζομένου εργαζομένου από μισθωτή εργασία». Επίσης, στο άρθρο 106 γίνεται ίδια αναφορά ως όριο για έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις. Από τις διατάξεις αυτές, προκύπτει ότι αγνοούνται τα ΤΕΑ με ασφαλισμένους που ΔΕΝ είναι μισθωτοί ή συνταξιούχοι. Το ΤΕΑ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, όπως και άλλα παρόμοιας φύσης ΤΕΑ (π.χ. ΙΣ Θεσσαλονίκης, Γεωτεχνικών, Οικονομολόγων), χρηματοδοτείται αποκλειστικά από προαιρετικές εισφορές των μελών του ΧΩΡΙΣ ύπαρξη εργοδότη. Εάν υπήρχαν εργοδοτικές εισφορές, αυτές, ως φορολογικά εκπιπτόμενες, θα προκαλούσαν μεγαλύτερη απώλεια φορολογικών εσόδων για το Κράτος. Κατόπιν των ανωτέρω, θεωρούμε ότι 1. πρέπει να προβλεφθεί ότι τα όποια όρια εισφορών πρέπει να υπολογίζονται και επί των κερδών προσωπικών επιχειρήσεων, για να καλύπτονται οι περιπτώσεις αυτοαπασχολούμενων ασφαλισμένων σε ΤΕΑ. 2. αναφορικά με τα όρια εισφορών, προτείνεται να συνεχιστεί το ισχύον καθεστώς, δηλαδή η άνευ ορίου πληρωμή και φορολογική έκπτωση των εισφορών, ως το ιδανικό κίνητρο για την ενίσχυση του 2ου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης. Εναλλακτικά, προτείνεται 2.1 η θέσπιση, για οποιοδήποτε ΤΕΑ, του ποσού των 50.000 ευρώ ως ανωτάτου ορίου φορολογικά εκπιπτόμενων εισφορών, ως σχετικά ικανοποιητικού κινήτρου για την ενίσχυση του 2ου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης ή 2.2 η θέσπιση ως ορίων για φορολογικά εκπιπτόμενες εισφορές να είναι: α) για τα εργοδοτικά ΤΕΑ του όποιου ποσού και β) για τα μη εργοδοτικά ΤΕΑ ποσού διπλάσιου του α) ανωτέρω. Π.χ. εάν για τα εργοδοτικά ΤΕΑ το όριο είναι 20.000 ευρώ, τότε για τα μη εργοδοτικά ΤΕΑ το όριο να είναι 40.000 ευρώ. ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΦΑΠΑΞ – ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ Έστω ότι υπάρχει περίπτωση ενός ΤΕΑ που σε μία πενταετία οι αποδόσεις των επενδύσεων των εισφορών είναι αρνητικές ή λίγο θετικές. Π.χ. κάποιος ασφαλισμένος έχει πληρώσει εισφορές για μια 5ετία 5.000 ευρώ, και για προσωπικούς λόγους έχει ανάγκη να λάβει το εφάπαξ, το οποίο μετά από τις αναλογούσες αποδόσεις των επενδύσεων του ΤΕΑ ανέρχεται σε 5.300 ευρώ. Με την πρόβλεψη του άρθρου 107, ο ασφαλισμένος θα φορολογηθεί με ποσό 1.060 ευρώ (20%*5.300), δηλαδή θα λάβει ποσό 4.240 (=5.300-1.060) ευρώ, δηλαδή πολύ μικρότερο από τις εισφορές! Τέτοιες καταστάσεις μπορεί να προκύψουν με διάφορους συνδυασμούς ποσών και ετών ασφάλισης. Στην φορολογία εισοδήματος φορολογείται το κέρδος και όχι ο τζίρος. Υπ’ αυτή την έννοια θα πρέπει η όποια φορολόγηση να επιβάλλεται επί των ΘΕΤΙΚΩΝ ΑΠΟΔΟΣΕΩΝ των εισφορών, που θα έχουν σχηματιστεί κατά την είσπραξη των εφάπαξ. Φορολόγηση των εφάπαξ, και όχι των θετικών αποδόσεων των εισφορών, θα είναι παράλογη και προφανώς τελείως αποθαρρυντική για την ασφάλιση κάποιου σε ΤΕΑ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Εάν δεν ανατραπεί η φορομπηχτική λογική του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, αυτό που θα επιτευχθεί είναι η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του θεσμού των ΤΕΑ στην Ελλάδα, με προφανώς αρνητικές συνέπειες για την Εθνική Οικονομία και την Πατρίδα μας γενικότερα.