Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Θεόδωρος Μαρκόπουλος' | 31 Μαρτίου 2011, 12:06

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το εδάφιο 1 είναι απαξιωτικό για την ειδικότητα της ιατρικής εργασίας γιατί την υποβιβάζει σε μια πλανόδια ιατρική, χωρίς ουσιαστική προσφορά. Μπορώ να κατανοήσω για παράδειγμα ένας ιατρός εργασίας στη Κρήτη να προσφέρει τις "υπηρεσίες του" στη Θράκη μέσα σε ρεαλιστικά οικονομικά πλαίσια μόνο στη περίπτωση που έχει βάλει ενοικιαστήριο στη σφραγίδα του και όχι δια της φυσικής του παρουσίας. Εάν ο νομοθέτης επιθυμεί κάτι τέτοιο παρακαλούμε ας το ξεκαθαρίσει σαφώς. Πιο πραγματική ίσως θα έβλεπα τη χορήγηση δικαιώματος στους ειδικούς και μόνον ιατρούς εργασίας να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όμορους νομούς, εφόσον δεν υπάρχουν στους ιατρικούς συλλόγους εγγεγραμμένοι ειδικοί ιατροί εργασίας που να επιθυμούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Όσον αφορά στο εδάφιο 2 του σχέδιου νόμου έχω να σχολιάσω τα εξής: Είναι τουλάχιστον φαιδρό 20 και πλέον χρόνια μετά τη θέσπιση της ιατρικής εργασίας ως ξεχωριστή ειδικότητα στη χώρα μας να συζητάμε για δημιουργία καταλόγου με τα ονόματα των ειδικών και μη ιατρών που δικαιούνται να ασκούν την ιατρική της εργασίας. Το γεγονός αυτό δείχνει αν μη τι άλλο αδράνεια (σκόπιμη;) από πλευράς κεντρικού σχεδιασμού και έλλειψη ενδιαφέροντος για αναβάθμιση επιτέλους των υπηρεσιών υγείας και ασφάλειας στη χώρα μας. Η ελληνική εταιρία ιατρικής εργασίας πρότεινε ανέκαθεν την αύξηση των θέσεων της ειδικότητας και μόλις φέτος εισακούστηκε απ' όσο μπορώ να γνωρίζω. Στη παρούσα φάση λοιπόν, επειδή χρειάζεται και η πρόταση λύσεων αναγκαίο κακό είναι να δημιουργηθεί ένας τέτοιος κατάλογος, με τις εξής όμως προυποθέσεις: α)Να γίνει υπολογισμός ενός ελάχιστου πλαφόν ειδικών ιατρών εργασίας ανά νομό με βάση κριτήρια που θα καθοριστούν μετά από δαβούλευση των εμπλεκόμενων φορέων (υπουργείο, ΕΕΙΕ, σωματεία). β)Να καθοριστεί επιτέλους ένα μίνιμουμ πλαίσιο εκπαίδευσης των ιατρών χωρίς ειδικότητα που εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου 3850/2010 με τη χορήγηση προσωρινού πιστοποιητικού και όχι τίτλου ειδικότητας, το οποίο θα ανανεώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Να αφαιρείται το δικαίωμα άσκησης της ιατρική της εργασίας στους ιατρούς αυτούς, εφόσον ο αριθμός των ιατρών με ειδικότητα που ανοίκουν στον οικείο ιατρικό σύλλογο φτάσει το ελάχιστο πλαφόν. γ)Να δίνεται σαφής προτεραιότητα εκ του νόμου (και όχι η απόφαση να επαφίεται σε μετέπειτα υπουργικές αποφάσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων) στους ειδικούς ιατρούς εργασίας. δ) Ο κατάλογος αυτός να έχει ισχύ ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (πχ διετία) και να ανανεώνεται. Για κάθε όνομα ειδικού ιατρού εργασίας που προστίθεται να αφαιρείται ένα όνομα ιατρού που δεν κατέχει την ειδικότητα. Ο δε κατάλογος να κοινοποιείται και στους κατά τόπους ιατρικούς συλλόγους κάθε φορά που θα ανανεώνεται. ε) Να σταματήσει πλέον αυτή υποκρισία της άσκησης δύο ουσιαστικά ειδικοτήτων, η οποία αντίκειται και στο νόμο περί ειδικοτήτων, υποβαθμίζει τη ποιότητα των υπηρεσιών υγείας στις επιχειρήσεις και θεωρώ ότι, στη περίπτωση ψήσισης του σχεδίου νόμου ως έχει, θα αποτελέσει ένα από τα αίτια προσφυγής της ΕΕΙΕ στα δικαστήρια. Οι ιατροί άλλων ειδικοτήτων που θα είναι εγγεγραμμένοι στο κατάλογο και θα επιθυμούν να ασκήσουν την ιατρική της εργασίας να δηλώνονται στους ιατρικούς συλλόγους με αυτή και μόνο την ειδικότητα και να μην δικαιούνται να ασκήσουν άλλη ειδικότητα. Στο εδάφιο 4 οι παράγραφος β θα πρέπει να εξαλειφθεί. Είναι άδικο και επιστημονικά αντιδεοντολογικό ένας ιατρός εργασίας με ειδικότητα να μη μπορεί να ασκήσει την ειδικότητά του σε όμορο νομό μόνο και μόνο επειδή υπάρχει εκεί ιατρός άλλης ειδικότητας εγγεγραμμένος στο κατάλογο. Συμπερασματικά πιστεύω ότι το σχέδιο νόμου κρύβει αρκετές ασάφειες και είναι σαφώς αντίθετο με άλλα νομοθετήματα που έχουν να κάνουν με τα πλαίσια λειτουργίας των ιατρικών ειδικοτήτων καθώς και με την ιατρική δεοντολογία. Στη περίπτωση που κατατεθεί ως έχει υποβαθμίζει για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μια ιατρική ειδικότητα σε ένα επίπεδου ερασιτεχνισμού και θα απασχολήσει όχι μόνο την ελληνική εταιρία ιατρικής εργασίας αλλά και ολόκληρη την ιατρική κοινότητα.