Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΝΤΑΖΗ' | 31 Μαρτίου 2011, 15:16

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η παράγραφος 1 του άρθρου 29 του Σ/Ν αναιρείται αυτόματα από την παράγραφο 4 του ιδίου άρθρου. Διότι στην παράγραφο 1 αναφέρετε ότι ο Ιατρός Εργασίας μπορεί να ασκεί την ειδικότητά του σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, αλλά στην παράγραφο 4 αναφέρετε ότι "μπορεί να ασκεί την Ιατρική της Εργασίας σε έτερο Νομό υπο προυποθέσεις οι οποίες είναι α)να μην υπάρχει στον οικείο Ιατρικό σύλλογο άλλος Ιατρός Εργασία,ς ούτε άλλος "ασκών καθήκοντα Ιατρού Εργασίας Ιατρός". Υπάρχει κάποιος νομός στην Ελληνική Επικράτεια που δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι τουλάχιστον "ασκώντες καθήκοντα ιατρού εργασίας ιατροί"? Εκ των πραγμάτων το άρθρο 1 αναιρείτε από το άρθρο 4. Η παρ. 2 αναφέρετε στον ποιοι θα ασκούν μία Ιατρική ειδικότητα. Μέχρι σήμερα η άσκηση οιασδήποτε ιατρικής ειδικότητας καθορίζεται από το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας και το Υπουργείο Υγείας, ή από τις Ευρωπαικές Οδηγίες και από την ενσωμάτωσή τους στην Ελληνική νομοθεσία. Η παράγραφος αυτή προτείνει "να ασκείται μια ιατρική ειδικότητα απο ανειδίκευτους σε αυτή ιατρούς" κάτι που καθίσταται επικίνδυνο για την υγεία των εργαζομένων (είναι συγκρίσιμα μεγέθη να εξετάζεται ο εργαζόμενος από Ειδικευμένο στην Ιατρική της Εργασίας Ιατρό, σε σχέση με κάποιον "ασκώντα καθήκοντα ιατρού εργασίας, ιατρό άλλης ειδικότητας?). Οι Ν. 3144/2003, 3762/2009 και η ακόλουθη ΚΥΑ Υπ΄αριθ Υ7α/ΓΠ οικ 112498, καθόρισαν επ' ακριβώς ποιοι ασκούν την Ιατρική της Εργασίας και υπό ποιες προυποθέσεις, και επιπλέον το ΠΔ 38/2010 ενσωμάτωσε την Ευρωπαική οδηγία 2005/36/ΕΚ που αναφέρεται σε τετραετή εξειδίκευση στην Ιατρική της Εργασίας και όχι σε άσκησή της από ιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Επί της ουσίας με το άρθρο 29 του Σ/Ν, εισάγεται "κατάργηση μιας ιατρικής ειδικότητας" αφού μπορούν να την ασκούν και ανειδίκευτοι σε αυτή την ειδικότητα ιατροί. Το αίτημα περί "μη ύπαρξης ικανού αριθμού ειδικευμένων στην ιατρική της εργασίας ιατρών" δεν απαντάται με το "να την ασκήσουν ιατροί άλλων ειδικοτήτων". Σε περίπτωση που δεν υπάρχει γαστρεντερολόγος π.χ στην Ρόδο "θα ασκήσει καθήκοντα γαστρεντερολόγου ο ορθοπεδικός?" Ομοίως ποαραβιάζεται με την παράγραφο αυτή και το άρθρο 3 παρ 2 του Ν. 3418/2005 όπου "ο ιατρός ενεργεί με βάση την εκπαίδευση που του έχει παρασχεθεί κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών του σπουδών, την άσκησή του για την απόκτηση τίτλου ιατρικής ειδικότητας και τη συνεχιζόμενη ιατρική κπαίδευση". Κατά το παρελθόν η προσπάθεια "απονομής της ειδικότητας της Ιατρικής της Εργασίας με ειδίκευση 6μήνου" οδήγησε στα Ευρωπαικά δικαστήρια την Ελλάδα, και αναγκαστήκαμε να εσνωματώσουμε στην κείμενη Νομοθεσία την τετραετή εξειδίκευση στην Ιατρική της Εργασίας όσων ιατρών επιθυμούν να την αποκτήσουν. Πολύ δε μάλλον τώρα η πρόταση της συνέχισης "άσκησης καθηκόντων ιατρικής της Εργασίας, σε ιατρούς άλλων ειδικοτήτων χωρίς ποτέ να ειδικευθούν", είναι προφανές ότι δεν είναι σύννομη. Επίσης στην παρ. 2 αναφέρεται "με όμοια απόφαση -του Υπουργού Εργασίας- δύναται να προβλεφθεί προτεραιότητα των Ειδικών Ιατρών Εργασίας προς τους ασκώντες καθήκοντα ιατρού εργασίας". Μα αυτή η Υπουργική Απόφαση υπάρχει από το 2009 και είναι η ΚΥΑ Υπ΄αριθ Υ7α/ΓΠ οικ 112498. Προς τι ο λόγος να βγει άλλη απόφαση? Το άρθρο 6 του υπό συζήτηση Σ/Ν επί της ουσίας ποινικοποιεί την άσκηση της Ιατρικής της Εργασίας αφού προτείνετε "προσωρινή ή οριστική παύση της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών προστασίας και πρόληψης", προτείνεται δηλαδή η "αφαίρεση της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος". Η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος δίδεται από την Νομαρχία, η οιαδήποτε δε ιατρική ειδικότητα ανήκει στο Υπουργείο Υγείας και στο Υπουργείο Παιδείας. Η "αφαίρεση άδειας ασκήσεως της Ιατρικής της Εργασίας" που προτείνεται, δεν στηρίζεται στην κείμενη ελληνική νομοθεσία και δεν είναι απότοκος κάποιων ευρωπαικών οδηγιών. Επίσης σύμφωνα με το Ν. 1579/85 άρθρο 2 παρ 1 "απαγορεύεται η χρησιμοποίηση περισσοτέρων από έναν τίτλων ιατρικών ειδικοτήτων" άρα η βασική έννοια του άρθρου 29 από το ποιους θα ασκείτε η Ιατρική της Εργασίας, όπως περιγράφεται, δεν είναι σύννομη (διότι οι "ασκώντες καθήκοντα ιατρού εργασίας", κατέχουν μία ακόμα ιατρική ειδικότητα). Η Ιατρική της Εργασίας έχει ως μέλημά της την προστασία της υγείας των εργαζομένων, που επιτυγχάνεται μέσω των εξειδικευμένων γνώσεων που έχει ο Ειδικός Ιατρός Εργασίας. Ο οποίος προσφέρει προς τον εργαζόμενο, τον εργοδότη, την κοινωνία και το Κράτος μέσω της κλινικής εξέτασης και των εργαστηριακών ελέγχων, ιατρικό λειτούργημα και όχι απλά και μόνο προστασία και πρόληψη. Ο Ειδικός Ιατρός Εργασίας ασχολείται επιπλέον με τον επαγγελματικό κίνδυνο, την επαγγελματική ασθένεια,το εργατικό ατύχημα, την βελτίωση των συνθηκών εργασίας, ούτως ώστε να μην επιβαρύνουν την υγεία του εργαζόμενου. Οι ουσιαστικοί τρόποι επίβλεψης της υγείας των εργαζομένων δεν αναφέρονται καν σε αυτό το άρθρο, αντίθετα το άρθρο εισηγείται την παροχή υπηρεσιών ιατρικής της εργασίας από ανειδίκευτους σε αυτήν ιατρούς και εστιάζει μόνο στην τυπική τήρηση του ωραρίου. Πουθενά η ουσία της ιατρικής ειδικότητας του Ιατρού Εργασίας.