Αρχική Αναμόρφωση Σώματος ΕπιθεώρησηςΆρθρο 10 Υπηρεσίες του Σώματος Επιθεώρησης ΕργασίαςΣχόλιο του χρήστη Ν. Σαραφόπουλος | 1 Απριλίου 2011, 02:39
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Η αναλυτική παρουσίαση της προτεινόμενης διάρθρωσης των Μονάδων του ΣΕΠΕ στερεί από το Μέσο Εκπρόσωπο της Κοινωνίας της Εργασίας τη δυνατότητα να γνωρίσει και να κατανοήσει τη δομή, τις παραμέτρους της και τη συνεισφορά των (όποιων) αλλαγών. Επομένως, περιορίζεται ο σχολιασμός στην (εσωτερική) γραφειοκρατία, η οποία δεν διαθέτει και την καλύτερη μαρτυρία της Κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι φανερό ότι το δίδυμο στοιχείο Διοίκησης των Περιφερεικών Υπηρεσιών του ΣΕΠΕ, που αλλάζουν πάλι τίτλους (Δνση Εργασιακών Σχέσεων και Δνση Ασφάλειας και Υγείας, με κοινό Τμήμα Συντονισμού (και Μετρήσεων σε τρείς Περιφέρειες)), είναι αδόκιμο, αντιφατικό και δεν μπορεί να λειτουργήσει ουσιαστικά και αποδοτικά, ιδιαιτέρως όταν λείπει κάθε αξιολόγηση του προηγούμενου σχήματος επί δεκαετία (από το ΠΔ.136/1999). Γιαυτό, νομίζω, το δίδυμο στοιχείο Διοίκησης δεν προτείνεται για τις Κεντρικές Υπηρεσίες του ΣΕΠΕ (άρθρο 10.1.Α.). Πουθενά στο Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα και το Διοικητικό Δίκαιο δεν νομιμοποιείται τέτοιο διφυές σχήμα, καμία Αρχή της Επιστήμης της Διοίκησης δεν προκρίνει μικτά και υβριδικά μοντέλα. Μια καθαρή και αποτελεσματική (για το αναμενόμενο έργο προς όφελος της Κοινωνίας) λύση είναι οι αυτοτελείς Δνσεις Εργασιακών Σχέσεων και Δνσεις Ασφάλειας και Υγείας (τουλάχιστον με ένα υποστηρικτικό Τμήμα και δυο(υπαρκτά) Τμήματα μαχίμων Επιθεωρητών). Το Σχέδιο Νόμου δεν προσμετρά πουθενά και το υπάρχον (άρα διαθέσιμο) Στελεχιακό Δυναμικό. Αυτό αποτελεί βασική παράμετρο επιτυχούς σχεδιασμού. Όταν προβλέπεις δίδυμες Δνσεις π.χ. στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη (άρθρο 10.1.Β.8), στο Βόρειο Αιγαίο (10.1.Β.14) ή στο Νότιο Αιγαίο (10.1.Β.15) και δεν διαθέτεις καθόλου Τμήματα Ασφάλειας και Υγείας στις Έδρες (Κομοτηνή, Μυτιλήνη, Ερμούπολη, αντιστοίχως) πώς είναι δυνατό να τις (συν)λειτουργήσεις; Μήπως είναι μαξιμαλιστικός ο σχεδιασμός ανά Περιφέρεια; Ο Ν. 3144/2003, που προέβλεπε ανάλογο Περιφερειακό σχήμα, δήλωνε ότι αυτό θα υλοποιηθεί όταν υπάρξουν δυνατότητες ίδρυσης και στελέχωσης των απαιτουμένων Μονάδων. Έκτοτε δεν ιδρύθηκαν Μονάδες, το δε Στελεχιακό Δυναμικό μειώθηκε (λόγω συνταξιοδοτήσεων). Ανάλογο πρόβλημα υπάρχει, από ότι πληροφορούμαι, με τη μη ύπαρξη Οργάνων Διοίκησης σε υφιστάμενες Δνσεις π.χ. Κοινωνικής Επιθεώρησης Ηπείρου, Κοινωνικής Επιθεώρησης Δυτ. Ελλάδας, κ.λπ. (ποίοι Δντες θα αποτελέσουν δίδυμο; πώς θα αναπληρώνονται;). Το Σχέδιο Νόμου προβλέπει (10.2) έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης για την οργάνωση και την κατανομή των υπηρεσιών, την κατανομή προσωπικού, κ.λπ. (γιατί όμως έκδοση απλής Υπουργικής Απόφασης για την ανακατανομή (10.6)); Αν πρόκειται να γίνει κάτι παρόμοιο με το Ν. 3144/2003 γιατί δεν δηλώνεται καθαρά από την αρχή και θεμελιώνεται μια νοθευμένη διάρθρωση υπό άμεση αίρεση; Τέλος, το σημαντικότερο (αναμενόμενο μια δεκαετία) κείμενο είναι η έκδοση του Κανονισμού λειτουργίας του ΣΕΠΕ (10.7). Αδικείται όμως στο Σχέδιο γιατί του αφιερώνονται δυο γραμμές. Τολμώ να πώ ότι, εάν εκδίδονταν και υλοποιούνταν ένας συνολικός, πλήρης και επαγγελματικός Κανονισμός λειτουργίας του ΣΕΠΕ, δεν θα υπήρχε λόγος άλλων ρυθμίσεων.