Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΠΕΤΣΙΔΟΥ' | 1 Απριλίου 2011, 16:33

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η αντίληψη για την παροχή υπηρεσιών υγιεινής και ασφάλειας στην Ελλάδα εξαντλείται στην υποχρέωση των επιχειρήσεων να απασχολούν ιατρό εργασίας και τεχνικό ασφαλείας συγκεκριμένο χρόνο ετησίως. Εκφυλίζεται σε μια τυπική υποχρέωση που ξεπερνά και αγνοεί την ανάγκη για την οποία έγινε το θεσμικό πλαίσιο στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Το πλαίσιο αυτό στην Ελλάδα αντί να εξυπηρετεί την προστασία της υγείας και την ασφάλεια των εργαζομένων δημιουργεί μια νέα ιδιωτική και κρατική γραφειοκρατία. Η κρατική γραφειοκρατία είναι η «Τεχνική και Υγειονομική Επιθεώρηση» η οποία δεν έχει πείσει όλα αυτά τα χρόνια ότι μπορεί να συμβουλεύσει τις επιχειρήσεις προκειμένου αυτές ουσιαστικά να βελτιώσουν τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, ούτε να ελέγξει αυτές επί της ουσίας για το πόσο προσπαθούν στον τομέα αυτό. Αντίθετα οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΣΕΠΕ αναλώνονται, με τα λίγα στελέχη τους, στον τυπικό έλεγχο της νομιμότητας των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών ανάθεσης καθηκόντων ιατρού εργασίας ή τεχνικού ασφαλείας, με τον έλεγχο της τυπικής παρουσίας του ιατρού ή του τεχνικού, ή της τυπικής ύπαρξης μελέτης επαγγελματικού κινδύνου. Η «ιδιωτική γραφειοκρατία» είναι οι ιατροί εργασίας, οι τεχνικοί ασφαλείας, οι ΕΣΥΠΠ, οι ΕΞΥΠΠ, που αντί να ασχολούνται με την ουσία του έργου για το οποίο υπάρχουν, αναλώνονται στην εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων να υποβάλλουν τις ετήσιες καταστάσεις και να είναι τυπικά εντάξει σε ενδεχόμενο έλεγχο του ΣΕΠΕ. Προφανώς η κατάσταση είναι λάθος διότι έχει λάθος κατεύθυνση η μέχρι τώρα πολιτική. Το λάθος αυτό δεν μπορεί να διορθώσει αυτό το νομοσχέδιο, που είναι στην ίδια αδιέξοδη κατεύθυνση. Θεσπίζει νέα αυστηρότερα διοικητικά μέτρα που θα ενισχύσουν την κρατική και ιδιωτική γραφειοκρατία και καθόλου δεν θα συμβάλλουν στην ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Αλλά αυτό είναι το μόνιμο πρόβλημα όταν νομοθετεί η ίδια η γραφειοκρατία, δηλαδή αυτοί που υπάρχουν, από μια προβληματική κατάσταση την οποία αναπαράγουν και νομοθετώντας διογκώνουν. Η πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου, θα έπρεπε να σκεφτεί πολύ απλά ότι στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης, που υποχρεωτικά εφαρμόζουν ένα ελάχιστο θεσμικό πλαίσιο προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία, η προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας δεν διέπεται από «διοικητική λογική», αλλά στηρίζεται στην αυστηρή σχετική εργοδοτική υποχρέωση, στην ουσιαστική συμμόρφωση, και στη θωράκιση της Επιθεώρησης Εργασίας για ουσιαστικό συμβουλευτικό και ελεγκτικό ρόλο.