Αρχική Αναμόρφωση Σώματος ΕπιθεώρησηςΆρθρο 6 Εκπαίδευση και Πιστοποίηση του προσωπικού του Σώματος Επιθεώρησης ΕργασίαςΣχόλιο του χρήστη Ν. Σαραφόπουλος | 3 Απριλίου 2011, 00:17
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Αντιγράφω μερικές (πριν τριάντα και τρία χρόνια - ξεχασμένες; - όχι, πάντα επίκαιρες) διαπιστώσεις: Τόσο ο Τεχνικός όσο και ο Κοινωνικός Επιθεωρητής πρέπει να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις και τα προσόντα για την άσκηση των καθηκόντων τους. Επιπλέον, τα ηθικά, διανοητικά, σωματικά προσόντα, η ικανότητα κρίσης, προσαρμογής, η διορατικότητα στις κοινωνικές σχέσεις, το κύρος, η ευθύτητα, η ψυχραιμία, η ανεξαρτησία, η επαγγελματική συνείδηση, επιβάλλουν την όσο γίνεται πιό προσεκτική επιλογή, με ένα ειδικό εισιτήριο διαγωνισμό και όχι απλώς με διαγωνισμό κοινό για όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, καθώς και μια βασική επαγγελματική εκπαίδευση, που θα πρέπει να είναι διάρκειας έξι μέχρι εννέα μηνών. Η κοινωνική και τεχνική εξέλιξη επιβάλλει τη δημιουργία ενός οργάνου συνεχούς εκπαίδευσης. Όπως προβλέπει η 81 ΔΣΕ, που αφορά την επιθεώρηση εργασίας, το προσωπικό της επιθεώρησης πρέπει να απαρτίζεται από δημόσιους υπαλλήλους, η θέση και υπηρεσιακές συνθήκες των οποίων τους εξασφαλίζουν σταθερότητα στην απασχόλησή τους και ανεξαρτησία από κάθε κυβερνητική μεταβολή και ανάρμοστη εξωτερική πίεση. Η Επιτροπή θεωρεί ότι πρέπει να δοθούν απαντήσεις στα παρακάτω τρία ερωτήματα: α) Πώς μπορεί να συσταθεί και να λειτουργήσει μια επιθεώρηση εργασίας που να είναι από επαγγελματική άποψη στο ύψος της αποστολής της, να είναι περήφανη για την εκπλήρωση των καθηκόντων της και να αποτελείται από μόνιμους υπαλλήλους, οι οποίοι θα πρέπει να αποκτήσουν σύντομα επαυξημένη ειδίκευση; β) Πώς θα πεισθούν οι επιθεωρητές να βγούν από τα γραφεία τους και να μεταβούν προς επιθεώρηση των χώρων εργασίας (αφιερώνοντας σε αυτή τη δραστηριότητα τα δυο τρίτα περίπου του χρόνου τους), έτσι ώστε να είναι σε θέση να επιβάλλουν τη συμμόρφωση με τη νομοθεσία, ενώ παράλληλα θα μειώνεται στο ελάχιστο η μη παραγωγική διοικητική εργασία και θα επικεντρώνεται η προσοχή τους στην εξάλειψη των επαγγελματικών κινδύνων; γ) Πώς θα σχεδιασθεί και θα τεθεί σε λειτουργία μια οργάνωση της επιθεώρησης, η οποία να τροφοδοτεί το ενδιαφέρον του προσωπικού της για την εργασία του, να εξασφαλίζει επαγγελματικές γνώσεις και λογικές προοπτικές προαγωγής και να ανταποκρίνεται ταυτόχρονα στους δυο παραπάνω αναφερόμενους στόχους;.. Είθε…! (Παράγραφοι αρ. 320, 321 και 329 της Έκθεσης του Προγράμματος του ΔΓΕ PIACT (Αθήνα, 10 Απριλίου – 13 Μαΐου 1978). Στο Σπυρόπουλος Γ. – ΙΥΑΣΕ, Σάκκουλας 2000, σελ. 326, 327 και 331).