Αρχική Αναμόρφωση Σώματος ΕπιθεώρησηςΆρθρο 42 Αναγνώριση χρόνωνΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος | 3 Απριλίου 2011, 02:47
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Υπουργούς κ.κ. Κουτρουμάνη, Κατσέλη, Λοβέρδο, Παπακωνσταντίνου Θέμα: 37-ετία Άνευ Ορίου Ηλικίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εργατών. Το άδικο σοκ που επιφέρουν τα αλλεπάλληλα μέτρα μείωσης εισοδημάτων στους Έλληνες Ιδιωτικά Εργαζόμενους και Συνταξιούχους, δεν είναι χωρίς απώλειες υγείας ή ακόμα και ζωής. Το «δόγμα σοκ», την διατεταγμένη πτώχευση, την πλήρη κατάρρευση της χώρας, την εκχώρηση των «χρυσαφικών», την οργανωμένη καταλήστευση, την κρίση διαφθοράς, δημοσίου χρέους, ελλείμματος, φοροροδιαφυγής, εισφοροκλοπής, κακοδιαχείρισης, κλπ, δεν τα δημιούργησαν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, ούτε είναι από αυτούς τους «όλοι μαζί τα φάγανε» και ούτε πρέπει να είναι αυτοί που θα υποστούν τις πολιτικά απαράδεκτες και νομικά άκυρες συμφωνίες. Οι κ.κ. Λοβέρδος και Κουτρουμάνης, από την αρχή του 2010 έως τον Ιούλιο του 2010 αναφερόντουσαν στα «3 ΔΕΝ», 1 εκ των οποίων ήταν ότι δεν θα θιγούν ώριμα δικαιώματα συνταξιοδότησης. Ώριμα δικαιώματα θα μπορούσαν να θεωρηθούν κατ΄ ελάχιστον το 10% του εργάσιμου βίου, δηλαδή τα 3,5 έτη. Εν τούτοις, ενώ ξεκίνησαν να μιλούν για το 2018, από τον Απρίλιο του 2010, κάθε δύο εβδομάδες κατέβαιναν μια χρονιά καταλήγοντας στο να μη θίξουν μόνο τους συνταξιοδοτούμενους στο 2010. Αυτή η συμπίεση («συναισθηματική βίδα»), έκανε τους εργαζόμενους να χάσουν τον ύπνο τους για περίπου 6 μήνες, να οργίζονται και να παθαίνουν κρίσεις πανικού. Η κρίση πανικού προέρχεται από αίσθημα άδικης ταπείνωσης, χωρίς διέξοδο αποφυγής. Η καλυμμένη κατάθλιψη (masked depression) εμφανίζεται στους ασθενείς ως πρόβλημα πολλαπλών απορυθμίσεων με πόνους στο στήθος, στο κεφάλι, στον αυχένα, στη μέση, με κράμπες, υπέρταση, κλπ). Τα έξοδα των εξετάσεων είναι τεράστιακαι τα συγκεκριμένα φάρμακα έχουν δραματικές παρενέργειες. Πολλοί ψυχίατροι λένε ότι οι ασθενείς τους από το 2010 πολλαπλασιάστηκαν κατακόρυφα και πολλοί φαρμακοποιοί λένε ότι τουλάχιστον το 50% των πελατών τους παίρνουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Οι εργαζόμενοι που έχουν εργαστεί από τα 13 ή 14 τους χρόνια, για π.χ. 35 χρόνια έως το 2010 -που με συνέπεια και υπερπροσπάθεια ζητούσαν να επικολλούνται όλα τα ένσημά τους- σε χημικά, σε καράβια, σε καμίνια, κλπ, παρότι μπορεί να είναι 52 ή 53 ετών, έχουν μικρότερο προσδόκιμο ζωής, πιθανόν ασθένειες στους πνεύμονες, στην καρδιά, κλπ. Η συμφωνία τους με το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία ήταν να δουλέψουν με ένσημα επί 35 που αυξήθηκαν σε 37 έτη ΑΝΕΥ ΟΡΙΟΥ ΗΛΙΚΙΑΣ, χωρίς αναγνώριση των 28 μηνών στρατιωτικής θητείας, σπουδών, παιδιών, ανεργίας, ασθενείας, απεργιών, κλπ, αλλά ακόμα και χωρίς δυνατότητα αναγνώρισης ενσήμων που μπορεί μετά από 10-ετία να ανακάλυψαν ότι δεν τους είχαν κολλήσει κάποιοι εργοδότες τους. Όλοι οι νόμοι είναι εις βάρος των εργαζομένων. Αυτό είναι το κράτος δικαίου; Επίσης είναι γνωστό ότι πριν τουλάχιστον 35 χρόνια έως και σήμερα πολλοί εργοδότες του ιδιωτικού τομέα –με ευθύνη των επιθεωρήσεων εργασίας- δεν κολλούσαν όλα τα ένσημα και όσα κολούσαν ήταν μόνο στην κατώτατη ασφαλιστική κλάση, ενώ ήταν γνωστό ότι οι εργαζόμενοι δεν είχαν πρόσβαση στα βιβλιάριά ενσήμων τους παρά μόνο μετά από ένα χρόνο από την απόλυσή ή αναχώρησή τους από τον συγκεκριμένο εργοδότη στον οποίο μπορεί να εργαζόντουσαν και παραπάνω από 10 χρόνια. Τυχόν αλλαγή του νόμου για τους ασφαλισμένους πριν το 1980, που αντί να υπολογίζει την καλύτερη 5-ετία στην τελευταία 10-ετία, προσθέτοντάς τους 6 ακόμα έτη εργασίας θα υπολογίζει τον μέσο όρο όλων των ασφαλιστικών κλάσεων λόγω συνταξιοδότησης μετά το 2015, πραγματικά θα συνιστά εξευτελιστική κλοπή των ήδη μειωμένων συντάξεων των εργαζομένων. Είναι γνωστό ότι τον Ιούλιο 2010 έγιναν 2 νόμοι για ομάδες εργαζομένων – ασφαλισμένων, που συνιστά διακριτική μεταχείριση. Στην μια ομάδα, ασφαλισμένοι έχουν βγει και βγαίνουν στη σύνταξη με 15, 20, 25, κλπ χρόνια εργασίας και ακόμα και μέχρι το 2012 θα μπορούν να βγαίνουν με 35-ετία, σε μικρότερες ηλικίες, ακόμα και με αναγνωρίσεις πλασματικών ετών, ακόμα και με το νομοσχέδιο για το Σ.ΕΠ.Ε. Στην άλλη ομάδα -και ενώ για κάποιους εργαζόμενους υπήρξε μια σταδιακή αύξηση των ετών εργασίας- τα 37 έτη εργασίας γίνονται μέχρι και 44 έτη, χωρίς αναγνώριση πλασματικών ετών, αφού κάποιοι που είναι 52 ετών θα πρέπει να εργάζονται ακόμα 6 χρόνια δηλαδή ως και τα 58 τους, αν βρίσκουν δουλειά, προκειμένου να βιοπορίζονται, οπότε γι΄ αυτούς δεν έχει έννοια η αναγνώριση πλασματικών ετών. Πέρα από το ότι δεν αντέχει κάποιος να δουλεύει στον Ιδιωτικό Τομέα παραπάνω από 35 χρόνια, ο τέτοιος εξαναγκασμός τους για 43 χρόνια βασανιστικής δουλειάς θα συνιστά πραγματική σκλαβιά και δουλεία χειρότερη από τις συνθήκες κατοχής και χαρατσιού για τα οποία ο υπερήφανος λαός μας έχει δώσει μάχες το ΄21 το ΄40 κλπ. Αν σε αυτά έχει υπάρξει ταυτόχρονα νυχτερινό γυμνάσιο και λύκειο, βλέπει κανείς να υπάρχουν κι άλλα κουράγια και αντοχές; Αυτό επίσης σημαίνει ότι όχι μόνον δεν θα λαμβάνουν την σύνταξή τους γι΄ αυτά τα 6 πρόσθετα χρόνια δουλείας, αλλά και ότι θα πρέπει να πληρώνουν κι άλλες εισφορές, μετά τον 37-ετή μόχθο των 52 τους ετών, σε μια εποχή απολύσεων και αυξανόμενης ανεργίας. Αυτά μπορεί να συμβαίνουν σε οικογένεια όπου τα άλλα μέλη είναι σε ανεργία, σε ημιαπασχόληση, υποαμειβόμενα και χωρίς ένσημα. Πριν την πάροδο εξαμήνου από την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού νόμου του Ιουλίου 2010, σε δημοσιεύματα στον τύπο τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2010 αλλά και τον Ιανουάριο του 2011 ο αναπληρωτής Υπουργός Εργασίας κ. Κουτρουμάνης φερόταν να δηλώνει πως αναγνωρίζει ότι πρόκειται για μεγάλη αδικία και ότι θα δοθεί παράταση για μέχρι και το 2012 για την 37-ετία άνευ ορίου ηλικίας. Κατά την ΓΣΕΕ, αυτή η παράγραφος υπήρχε στο σχέδιο, αλλά κατήγγειλε ότι δεν ήταν στο νομοσχέδιο. Αυτό έχει την μορφή συνειδητής εξαπάτησης των εργαζομένων. Σε νέα δημοσιεύματα τον Μάρτιο του 2011 ο αναπληρωτής Υπουργός Εργασίας κ. Κουτρουμάνης φερόταν να δηλώνει πως αναγνωρίζει ότι πρόκειται για μεγάλη αδικία, αλλά πρόκειται για πολλούς εργαζόμενους και ότι η τρόϊκα δεν εγκρίνει αυτή την παράγραφο. Κατά την άποψή μας, το πρόβλημα της ανεργίας επιτείνεται με την παράταση του εργάσιμου βίου που καμία τρόϊκα δεν θα ενδιαφερθεί να λύσει. Εκτός αν προγραμματίζετε, ως σωστό, πως για τα υπόλοιπα 6 χρόνια θα πληρώνει ο ΟΑΕΔ. Διερωτώμεθα για ποιο λόγο να αφαιρέσετε την αξιοπρέπεια και να εξαναγκάσετε τους παραπάνω σε ανεργία. Μήπως για να ενταχθούν στη συνέχεια για «ευημερία» στο: ΣΧΕΔΙΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΧΟΡΗΓΙΑΣ ΣΕ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙA ΜΕ ΧΑΜΗΛΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΡΓΩΝ; Η ερώτηση είναι αν οι κ.κ. υπουργοί γνωρίζουν και συναισθάνονται κάθε ένα από τα παραπάνω προβλήματα και αν πρόκειται έστω και την ύστατη στιγμή να διορθώσουν την ημαρτημένη προηγούμενη απόφασή τους, έχοντας υπ΄ όψιν τους ότι προκαλούν το μίσος των θιγομένων πολιτών οι οποίοι θα καταφύγουν στα δικαστήρια ζητώντας αποζημίωση για όλες τις βλάβες που τους προκαλούνται και με την προσωπική ευθύνη των υπουργών και των συμβούλων τους. Το παρόν κείμενο που κατατίθεται εδώ στο δικτυακό τόπο διαβουλεύσεων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης θα δοθεί σε βουλευτές και σε ΜΜΕ για να κριθούν δράσεις και αντιδράσεις κοινωνικής πολιτικής, αλλά και ανθρωπιάς.