Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Αλεξόπουλος' | 5 Απριλίου 2011, 03:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Υπουργέ, Υπάρχουν προβλήματα και σημαντικά ελλείμματα στην κοινωνία της υγείας και ασφάλειας της εργασίας. Θεωρώ ότι είναι δικαιολογημένη μια προσπάθεια για αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας του επίσημου πολιτειακού οργάνου στα θέματα αυτά. Δυστυχώς όμως, το νομοσχέδιο δεν φαίνεται να επιχειρεί τον επαναπροσδιορισμό στρατηγικών, ρόλων και προϋποθέσεων για την αναβάθμιση των συνθηκών εργασίας. Συνάμα δεν υιοθετούνται παραγωγικές «αναμορφώσεις» όπως θα μπορούσε να είναι η συνένωση διευθύνσεων με κοινό προσανατολισμό (Σ.ΕΠ.Ε, Γ.Δ.Σ.Υ.Ε και Γενική Διεύθυνση Εργασίας) ή η προώθηση συνεργικών δράσεων συναφών φορέων και δομών ενώ αντιθέτως προτείνονται νέες διευθυντικές θέσεις. Παραγόμενα, προγραμματισμός, τεκμήρια αποτελεσματικότητας, διαδικασία αποτίμησης: αυτά που έπρεπε κυρίως να καθορισθούν, απουσιάζουν. Θα περίμενα να διαβάσω, μετά από την πολυετή διαδρομή του ΣΕΠΕ, να διατυπώνονται μετρήσιμοι στόχοι και μεθοδολογία που θα ενσάρκωναν την αποστολή του. Θα περίμενα να διαβάσω προτεραιότητες και κυρίως το πώς (με βάση ποια στοιχεία και διαδικασίες) θα τίθενται. Δανείζομαι απλά βήματα από την επιστημονική μεθοδολογία: 1) Σύνθεση υπάρχουσας γνώσης, εμπειρίας και αναγκών. Ιεράρχηση προτεραιοτήτων. 2) Προγραμματισμός συνεκτιμώντας τους διαθέσιμους πόρους 3) Υλοποίηση, αξιολόγηση, επανεκτίμηση και «αναμόρφωση». Υποθέτω ότι υπάρχουν έμπειροι συνάδελφοι επιθεωρητές που θα τα φώτιζαν και θα τα διατύπωναν σε ικανή έκταση και βάθος ώστε να επενδυθούν θεσμικά. Όσον αφορά στην άσκηση της ιατρικής της εργασίας, θεωρώ ότι η παρούσα κατάσταση, δεν είναι ακόμη ώριμη για τις αυτονόητες και αναγκαίες τομές. Γι’ αυτό θα συμφωνήσω, υπό δύο αναγκαίες και απόλυτες προϋποθέσεις, με τη φιλοσοφία των παραγράφων 1 έως 4. Άλλωστε λόγω της φύσης των υπηρεσιών μας, οι γεωγραφικοί περιορισμοί έδρας για την άσκηση της ιατρικής που ισχύουν σε άλλες ειδικότητες είναι αμφισβητήσιμοι. Για τα νομικά κωλύματα θα πρέπει να ζητηθεί η συναίνεση του πανελλήνιου ιατρικού συλλόγου. Όμως αυτό το «άνοιγμα» που παρέχεται στο νομοσχέδιο θα προκαλέσει περαιτέρω υποβάθμιση και έδαφος για νομικές εμπλοκές αν δεν προβλεφθεί ταυτόχρονα η απόλυτη και κλιμακούμενη, αναλόγως του επαγγελματικού κινδύνου, προτεραιότητα των ειδικών ιατρών εργασίας έναντι των μη ειδικών. Αυτή η προτεραιότητα θα πρέπει να είναι άμεσα επιβαλλόμενη στις επιχειρήσεις κατηγορίας Α και να προσδιοριστεί σε έναν εύλογο χρονικό ορίζοντα και για τις επιχειρήσεις κατηγορίας Β. Η δεύτερη εξίσου αναγκαία προϋπόθεση που θα πρέπει να προβλεφθεί στο νόμο και να εξειδικευθεί στην υπουργική απόφαση αφορά την αναγκαιότητα πιστοποιημένης συνεχιζόμενης εκπαίδευσης των μη ειδικών ιατρών εργασίας, η οποία θα πρέπει να αποτελεί και προϋπόθεση άσκησης των καθηκόντων τους. Ως ιατρός εργασίας προσδοκώ μία θεσμικά κατοχυρωμένη συνεργασία με το ΣΕΠΕ και ανατροφοδότηση στο έργο μου, όπως όλοι φαντάζομαι οι συνάδελφοι μου. Θα περίμενα να επιβάλλεται από το ΣΕΠΕ, η απόλυτη προτεραιότητα των ειδικών ιατρών εργασίας εφόσον αυτό παρέχει καλύτερες προϋποθέσεις συνεργασίας και προωθεί την ανάγκη για αναβάθμιση των ελεγκτικών δράσεων, αμφότερα χρήσιμα στην αποστολή του. Για την παράγραφο 6, θεωρώ ότι είναι "εκκωφαντικά" ανούσια και θα έπρεπε να μην είχε συνταχθεί. Υποτιμά καταρχήν το επιστημονικό προσωπικό του ΣΕΠΕ. Αναρωτιέμαι, αν με αυτό τον τρόπο θεωρείται ότι θα αναβαθμισθεί το ελεγκτικό έργο Τεχνικών και Υγειονομικών Επιθεωρητών; αυτές είναι οι ανάγκες που υπαγορεύουν την ανάγκη στελέχωσης του με επιστημονικό προσωπικό και μάλιστα αυξημένων προσόντων; Μην παραγνωρίζετε τη βοήθεια που μπορεί να προσφερθεί στο ΣΕΠΕ από έμπειρους και εξειδικευμένους επαγγελματίες του χώρου. Οι γιατροί εργασίας ανήκουν σε αυτούς. Όλοι άλλωστε έχουμε στρατευθεί σε ένα κοινό όραμα. Δράσεις συνεργασίας και ανατροφοδότησης απαιτούνται κατά προτεραιότητα, χωρίς βεβαίως να υποτιμούνται οι ελεγκτικές δράσεις αλλά όχι στο επίπεδο που τις προσδιορίζετε στο νομοσχέδιο. Για παράδειγμα, δράσεις όπως η εφαρμογή σύγχρονης τεχνογνωσίας τεκμηριωμένου ελέγχου στα θέματα υγείας στην εργασία, προϋποθέτει συνεργασία με τους ειδικούς ιατρούς εργασίας. Αντίστοιχη υποστήριξη θα έπρεπε να προβλέπεται και στα θέματα ασφάλειας. Ο νόμος θα έπρεπε να κατοχυρώνει την πρόθεση και τις διαδικασίες υλοποίησης τέτοιων συνεργασιών αμοιβαίας ανατροφοδότησης, οι οποίες θα επέτρεπαν τόσο στους επιθεωρητές να αναβαθμίζουν το έργο τους όσο και στους ιατρούς εργασίας / τεχνικούς ασφάλειας να ενισχύουν το ρόλο τους. Ευάγγελος Αλεξόπουλος