Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μανωλάκος Βασίλης Τ.Α. / ΕΝΑΕ' | 6 Απριλίου 2011, 11:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριοι Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς, κυρίες και κύριοι των επιτροπών, επιτρέψτε μου να εκφράσω τις απόψεις μου σχετικά με το άρθρο 29 του προς διαβούλευση σχεδίου Νόμου «αναμόρφωση του Σ.ΕΠ.Ε. & άλλες διατάξεις». Α). Ίση μεταχείριση γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας ως προς τον μέγιστο ετήσιο χρόνο απασχόλησης. Οι διατάξεις του Π. Δ.: 17/96 (αρ. 4 § 3α ) και Π.Δ.:159/1999 ( αρ. 2 §1 ) κρίθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας με την υπ’ αριθ. 2760/2003 απόφασή Του , μη νόμιμες και ακυρωτέες κατά το μέρος που επιβάλλει ανώτατο όριο στον μέγιστο συνολικό ετήσιο χρόνο απασχόλησης των ιατρών εργασίας, επειδή μόνον οι γιατροί το προσέβαλαν δικαστικά. Στα πλαίσια όμως της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της χρηστής διοίκησης και επιείκειας, θα έπρεπε, ό,τι ακριβώς ισχύει για τους ιατρούς εργασίας να εφαρμοστεί και να ισχύσει και για τους τεχνικούς ασφαλείας, εφόσον δεν είναι δίκαιο, η ίδια απαγόρευση να θεωρείται ότι έχει ληφθεί καθ’ υπέρβαση της σχετικής εξουσιοδοτήσεως για μια μόνο επαγγελματική κατηγορία (ιατροί εργασίας) και να μην ισχύει το ίδιο και για την άλλη (τεχνικοί ασφαλείας), η οποία διέπεται όχι από παρόμοια αλλά από την ίδια ακριβώς διάταξη. Θα μπορούσε να υποστηριχθεί επίσης ότι, με τη διάταξη αυτή ο νομοθέτης έχει θεσπίσει έναν υπέρμετρο περιορισμό που πλήττει ως ένα βαθμό το δικαίωμα στην εργασία των τεχνικών ασφαλείας και ως εκ τούτου τίθεται ζήτημα επίκλησης της αρχής της αναλογικότητας. Για όλα τα ανωτέρω, αλλά και επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι η άρση του ανώτατου ορίου απασχόλησης των έμπειρων Τεχνικών Ασφαλείας, θα συμβάλλει αφενός στην βελτίωση των συνθηκών εργασίας αλλά και αφετέρου στην μείωση των εργατικών ατυχημάτων, παρακαλώ για τις ενέργειές σας στην αποκατάσταση των τεχνικών ασφαλείας. Β). Άρθρο 29 ( § 6 & §7 β i,ii ) . Η δεκαπενταετής προϋπηρεσία μου στα μεγαλύτερα Ναυπηγεία της χώρας ως Τεχνικός Ασφαλείας αλλά και η ανάλυση των συχνών πολύνεκρων ατυχημάτων της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης μου επιβάλλει να καταθέσω τις προτάσεις μου , που πιστεύω ότι θα συμβάλλουν στην βελτίωση των συνθηκών εργασίας και την μείωση των εργατικών ατυχημάτων της ζώνης : • Η πλοιοκτήτρια εταιρεία πρέπει να ορίζει υπεύθυνο επισκευής ( τον αρχιμηχανικό ή τον Α! μηχανικό) και να τον κοινοποιεί με έγγραφό της στο ΚΕΠΕΚ και στο Λιμεναρχείο. Ο υπεύθυνος επισκευής θα υπογράφει μαζί με το πλοίαρχο, στο θεωρημένο βιβλίο, τις υποδείξεις του τεχνικού ασφαλείας. Επιπροσθέτως θα υπογράφει και τις εκδιδόμενες άδειες θερμών και λοιπών εργασιών. Στην σημερινή κατάσταση διώκεται ο καπετάνιος, ο τεχνικός ασφαλείας και ο εργολάβος , για αυθαίρετες και επικίνδυνες εργασίες που προτείνει ο υπεύθυνος επισκευής της πλοιοκτήτριας και τις εκτελεί ο εργολάβος χωρίς ενημέρωση άλλων. • Το θεωρημένο βιβλίο υποδείξεων για την επισκευή πλοίων προτείνω να είναι τριπλότυπο, όπως τα δελτία ελέγχου των επιθεωρητών του ΚΕΠΕΚ, όπου το πρώτο αντίγραφο, πλήρως υπογεγραμμένο, να παίρνει ο τεχνικός ασφαλείας, το δεύτερο να κατατίθεται στο φάκελο του πλοίο στο οικείο λιμεναρχείο και το τρίτο να παραμένει στο στέλεχος και να φυλάσσεται από τον καπετάνιο στο πλοίο όπου και ανήκει. Σε περίπτωση ατυχήματος θα γνωρίζουν οι αρχές τα πραγματικά αίτια που το προκάλεσαν. Στην σημερινή κατάσταση με την εμφάνιση εργατικού ατυχήματος στη ζώνη το πρώτο έγγραφο που ως δια μαγείας χάνεται είναι το βιβλίο υποδείξεων, με αποτέλεσμα να μη μπορεί ο Τεχνικός Ασφαλείας να υποστηρίξει τη θέση του και να αποδείξει τις αυθαίρετες και μη κοινοποιημένες ενέργειες τρίτων. Οδηγεί βέβαια και στην εξαγωγή εσφαλμένων συμπερασμάτων ως προς τα αίτια που προκάλεσαν το ατύχημα, γι αυτό και έχουμε τις συχνές επαναλήψεις • Η βελτιωμένη Κ.Υ.Α. 16935/Δ10.104 «Όροι παροχής υπηρεσιών και χρονικά όρια υποχρεωτικής απασχόλησης του τεχνικού ασφάλειας κατά την εκτέλεση ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών σε πλοία » διαχωρίζει σαφώς τα οργανωμένα Ναυπηγεία από τη ζώνη, είναι βελτιωμένη σε σχέση με την Κ.Υ.Α. 130134 που αντικατέστησε, αλλά επιδέχεται περαιτέρω βελτίωση. Συμφωνώ με την αυστηρή τήρηση της δηλούμενης παρουσίας του Συμβούλου Ασφάλειας της Εργασίας ( Τεχνικού Ασφαλείας ) στο επισκευαζόμενο πλοίο, διότι είναι εργασίες Α! κατηγορίας επικινδυνότητας με μεγάλη μεταβολή στις επικρατούμενες συνθήκες ανά ημέρα εργασίας. Συμφωνώ και ως προς την αναγραφή της παρουσίας και ως προς τον πειθαρχικό έλεγχο, διότι είχε εμπορευματοποιηθεί στη ζώνη η παροχή υπηρεσιών τεχνικού ασφαλείας. Η σύμφωνη γνώμη μου είναι μόνο για την επισκευή πλοίων, δεν συμβαίνει το ίδιο στις νέες κατασκευές πλοίων και πολύ δε περισσότερο στις επιχειρήσεις Β! ή Γ! επικινδυνότητας, όπου εκεί η αναγραφή της παρουσίας του Τεχνικού Ασφαλείας κρίνεται και είναι άκρως υποτιμητική. Στατιστικά έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα, ότι κανένα εργατικό ατύχημα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν οφείλεται στην αυθαίρετα μετατοπιζόμενη επίσκεψη – επιθεώρηση των χώρων εργασίας της επιχείρησης από τον Τεχνικό Ασφαλείας Επίσης ακραία είναι και η υπερβολική δύναμη εξουσίας που επιδιώκεται να δοθεί στους επιθεωρητές. • Στο Π.Δ. 17/96 Άρθρο 8 « ειδικές υποχρεώσεις εργοδοτών » (§ 1) αναφέρεται επί λέξει : « ο εργοδότης οφείλει να έχει στην διάθεσή του μια γραπτή εκτίμηση των υφισταμένων κατά την εργασία κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία …». Έχει υποτιμηθεί η εκπόνηση της μελέτης επικινδυνότητας , οι επιθεωρητές δεν την αναζητούν για ενημέρωσή τους πριν τον έλεγχο και κατά συνέπεια ο εργοδότης δεν βελτιώνει κανένα ανασφαλή παράγοντα που είναι εν δυνάμει κίνδυνος για πρόκληση ατυχήματος και ως εκ τούτου εξακολουθεί να εκτίθεται απροστάτευτος τόσον ο ίδιος όσο και οι εργαζόμενοι. Ευχαριστώ.