Αρχική Αναμόρφωση Σώματος ΕπιθεώρησηςΆρθρο 37 Συνταξιοδότηση γονέων αναπήρωνΣχόλιο του χρήστη Ελενη Κοψιδα | 6 Απριλίου 2011, 12:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελενη Κοψιδα' | 6 Απριλίου 2011, 12:35

    Το αρθρο 37 είναι μια θετική προσπάθεια, πιστυώ όμως οτί δεν αφορα μεγάλο κομάτι του πληθυσμού με τέτοιου είδους προβλήματα. Δυστιχώς οι καταστάσεις και τα προβλήματα που δημιουργούνται σε μια οικογένεια στην οποία υπάρχει κάποιο ατομο με αναπηρία είναι πολλές, περιπλοκες και διαφέρουν απο οικογένεια σε οικογένεια. Στην παρ. 1 του αρθρού 37 διαπιστώνω ότι αναφέρεται μόνο στους ασφαλισμένους αρμοδιότητός του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής ασφάλισης. Τι μέλει γεννέσται με τα σώματα ασφαλείας - στρατιωτικούς και των τριών σωμάτων; Δεν πρέπει για όλους τους πολίτες ανεξεραίτως να ισχύει μια τέτοια δίαταξη; Η παρ. 2 δεν είναι και τόσο ξεκάθαρη, διότι ο έτερος γονέας δεν πρέπει να λαμβάνει ή να μη δικαιούται σύνταξη. Τι σχέση έχει αν ο ένας συνταξιοδοτείται ή αν πρόκειται να συνταξιοδοτιθεί; Δεν φτάνει το τι έχουν περάσει μέχρι τώρα και εξακολουθούν, όπως (επιτροπές για την πιστοποιησή της αναπηρίας για αναπηρίες που είναι ανίκεστες). Στην παρ. 3 οι προυποθέσεις για συνταξιοδότηση αδερφού/ης είναι να έχει την δικαστική επιμέλεια και να έχουν αποβιώσει και οι δύο γονείς, ή ο εν ζώη γονέας να είναι ανάπηρος με ποσοστό 67% και ανω. Τι σχέση έχει αυτό τη στιγμή την οποία την επιμέλεια την έχει ο αδερφός/ή; Υπάρχουν κάποιες ιδιάζουσες περιπτώσεις όπως άτομα που πασχουν απο γεννητικές δυσμορφίες, σχιστίες, συγγενείς δυσπλασίες, κρανιοπροσωπικές δυσμορφίες, που δεν αναγνωρίζονται απο κανένα πλαίσιο νόμου.Δεν υπάρχει σωστή εννημέρωση ούτε απο τους γιατρούς και πολλές φορές είναι ελάχιστη αν όχι ανύπαρκατη, οι γιατροί που μπορούν να αντιμετοπίσουν τέτοιες καταστάσεις στην πατρίδα μας. Πόσο μάλλον όταν αυτού του είδους τα προβλήματα μπορούν να αντιμετοπιστούν σε βάθος χρόνου απο πολύ κάλα καταρτισμένο, εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό και εγκαταστάσεις κατόπιν πολλών χειρουργικών επεμβάσεων. Η ειδικότητα του κρανιοπροσωποπλαστικού χειρουργού είναι ανύπαρκτη σε Δημόσια Νοσοκομεία. Η αποροία όλων μας είναι ότι: αυτά τα άτομα δεν αποτελού μέλη του κοινωνικού συνόλου ; Θα υπάρξει κάποτε πρόληψη και αντιμετόπιση του κοινωνικού αποκλεισμού αυτών των ατομών; Δεν ζούν και αυτά τα άτομα σε μια κοινωνία ίσων ευκαιρειών; Σας αναφέρω ενδεικτικά ότι κάποιες απο αυτές τις περιπτώσεις για την βρεφική ηλικία που θηλάζουν χρειάζονται ειδικά μπιμπερό τα οποία δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΤΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ;