Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ' | 6 Απριλίου 2011, 23:09

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΕΠΙΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ (6 Απριλίου 2011, 16:12 / ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ) Σαφώς και υποχρέωση του νομοθέτη είναι η κάλυψη όλων των εργαζόμενων με ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ υπηρεσίες υγιεινής και ασφάλειας που μόνο οι εκπαιδευμένοι και κατέχοντες το νόμιμο επαγγελματικό τίτλο μπορούν να παρέχουν. Αν η πολιτεία δεν μπόρεσε επί 26 χρόνια να εκπαιδεύσει 400 ειδικούς ιατρούς εργασίας (γιατί τόσοι χρειάζονταν προ "κρίσης" σύμφωνα με εμπεριστατωμένη μελέτη), σαφώς και δεν φέρει ευθύνη γι' αυτό η "διαβολική κλίκα" των ολιγάριθμων ιατρών εργασίας που λυμαίνεται την αγορά, όπως σαφώς υποννοείτε. Επειδή όμως εσείς σαν παθολόγος ενδιαφέρεστε (εκ του ασφαλούς αφού δεν κινδυνεύει η πελατεία σας από "μαϊμού" παθολόγους ειδικούς ιατρούς εργασίας) για την υγεία των εργαζόμενων ανά την επικράτεια, προτείνετε να συνεχιστεί για άλλα 26 χρόνια το όνειδος της κάλυψης των εργαζόμενων με ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΕΣ υπηρεσίες από "μαϊμού" ιατρούς εργασίας άλλων ειδικοτήτων ή και ανειδίκευτων. Μα αν δεν κάνω λάθος αυτό το μοντέλο δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς: οι χιλιάδες ιατροί άλλων ειδικοτήτων ή ανειδίκευτοι που άσκησαν καθήκοντα ιατρού εργασίας επί 26 χρόνια δεν ανέφεραν ούτε ΜΙΑ επαγγελματική ασθένεια, όπως είχαν νομική υποχρέωση (Ν. 1568, άρθρο 10, παρ. 4). Μα πως θα μπορούσαν άλλωστε, αφού ΔΕΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ το γνωστικό αντικείμενο της Ιατρικής Εργασίας. Αυτό που καταγράφηκε σίγουρα ήταν η αύξηση των τραπεζικών τους καταθέσεων κατά μερικά εκατομμύρια. Όσο για το παράδειγμα που αναφέρετε με την άσκηση ιατρικών πράξεων από ιατρούς συναφών ειδικοτήτων είναι τουλάχιστον ατυχές. Και βέβαια εκτελούν καρδιογραφήματα και σπιρομετρήσεις και εγχειρήσεις ανοικτής καρδιάς εφόσον αναλαμβάνουν την ευθύνη. ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ όμως τον τίτλο άλλης ειδικότητας. Αυτή είναι η βασική παρανομία του ελληνικού κράτους. Τι κάνει ο νομοθέτης; Επειδή η συντεχνία των "μαιμούδων" ιατρών εργασίας δεν γνωρίζει το αντικείμενο, εξισώνει προς τα κάτω τις απαιτήσεις του νόμου για τον έλεγχο του έργου ειδικών και μη ειδικών, εξαντλώντας τον ελεγκτικό ρόλο του ΣΕΠΕ στην τήρηση του ωραρίου. Ποιους ωφελεί λοιπόν ο νομοθέτης; Ποιους διευκολύνει; Ποιους ΕΞΥΠΠηρετεί; Τους ειδικούς, τους μη ειδικούς ή μήπως τους εργαζόμενους για τους οποίους λέτε ότι ενδιαφέρεστε; Τι είναι πιο εύκολο για έναν άσχετο; Να ασκήσει ουσιαστική Ιατρική Εργασίας όπως την περιγράφουν οι συνάδελφοι στις τοποθετήσεις τους ή να τηρήσει ωράριο και να συμπληρώσει τετράδιο; Στο κάτω κάτω, αν τον πιάσουν οι επιθεωρητές να μην τηρεί το ωράριο, θα μπορεί ΠΑΝΤΑ να γυρίσει στο ιατρείο του, το εργαστήριό του, το χειρουργείο του. Ενώ για το φουκαρά τον ειδικό ιατρό εργασίας, τέλος... Πράγματι χρειάζεται θάρρος. Χρειάζεται θάρρος για έναν νέο γιατρό να επιλέξει την Ιατρική της Εργασίας με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα ασκήσει την ειδικότητά του σ' αυτή την τριτοκοσμική χώρα. Χρειάζεται θάρρος για να περιμένει 8 χρόνια στην αναμονή και άλλα 4 για να ειδικευθεί, χωρίς να γνωρίζει αν θα απασχοληθεί στον ιδιωτικό τομέα ως υπάλληλος σε ΕΞΥΠΠ ή αν θα τον υπερκεράσει στο διαγωνισμό του δημοσίου ο ανειδίκευτος επειδή έχει την ... εντοπιότητα (βλ. πρόσφατη γνωμοδότηση του ΑΣΕΠ). Αυτό που περιμένει, αυτό που προσδοκά, αυτό που απαιτεί είναι το αυτονόητο: να μπορεί να ασκεί το επάγγελμά του κατ' αποκλειστικότητα ή τουλάχιστον κατά προτεραιότητα με τρόπο που θα ορίζεται με Νόμο (και όχι με ΚΥΑ, εγκύκλιο ή ... υπεύθυνη δήλωση!) και ο οποίος θα είναι σαφής, σύννομος, μη επιδεχόμενος μεταβατικών εις το διηνεκές διατάξεων ή παρερμηνειών. Το αυτονόητο και όχι ... πανελλαδική κάλυψη των επιχειρήσεων και θέσεις επιστημονικών υπευθύνων. Αυτά υποβαθμίζουν την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Χάρισμά σας. Ας ελπίσουμε ότι ο νομοθέτης θα βρει πράγματι την πολιτική γενναιότητα για να αντιμετωπίσει τα συντεχνιακά συμφέροντα των πολυάριθμων "μαϊμούδων" ιατρών εργασίας και επιχειρηματιών που λυμαίνονται το χώρο της υγιεινής και ασφάλειας, και θα αποφασίσει με γνώμονα τη νομιμότητα και την υγεία των εργαζομένων. Ας μην το ξεχνάμε, για αυτούς γίνονται όλα. Καληνύχτα σας...