Αρχική Αναμόρφωση Σώματος ΕπιθεώρησηςΆρθρο 7 Ειδικός ΓραμματέαςΣχόλιο του χρήστη ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΕΠΙΘ-ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ-ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗΣ | 7 Απριλίου 2011, 20:12
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
ΤΕΧΝΙΚΗ-ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΕΠΕ ΑΡΘΡΟ 2, παρ. 2ιδ & 2ε Η δράση του Υπουργείου μας κατά τη γνώμη όλων των ενεργών τεχνικών κ Υγειον/κών επιθεωρητών του ΣΕΠΕ πρέπει να εστιάζεται σε δύο πόλους: 1) Πρόληψη ατυχημάτων 2) Επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες εργοδότες Όσον αφορά αυτούς τους δύο πόλους η έρευνα ενός ατυχήματος δεν έχει νόημα να γίνεται για ΟΛΑ τα ατυχήματα για τους ακόλουθους λόγους: Α) Η πρόληψη των ατυχημάτων γίνεται μέσω των ελέγχων που προγραμματίζονται σε κεντρικό επίπεδο και βασίζονται έως σήμερα στην στατιστική ανάλυση ικανού ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ επί του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων, τα οποία στο συντριπτικό τους ποσοστό καταγράφονται από τις υπηρεσίες του ΙΚΑ (ΤΟ ΣΕΠΕ καταγράφει πλήρως όλα τα θανατηφόρα & σοβαρά ατυχήματα και μέρος των υπολοίπων, πολύ ελαφρών μικροατυχημάτων, τα οποία δυσχεράνουν σημαντικά έως σήμερα κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, την προγραμματισμένη δράση του ΣΩΜΑΤΟΣ). Η πρόληψη βασίζεται ΟΡΘΑ έως σήμερα σε στοχευόμενους ελέγχους στους κλάδους ΣΤΑΚΟΔ στους οποίους γίνονται τα Θανατηφόρα και τα Σοβαρά ατυχήματα. 1) Θα ρωτήσει τώρα, κάποιος, ελέγχονται ΟΛΑ τα εργατικά ατυχήματα στην Ελλάδα? ΝΑΙ, διότι μέσω του θεσμού του ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ & ΓΙΑΤΡΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ο εργοδότης οφείλει να καταγράφει, να περιγράφει και να λαμβάνει μέτρα πρόληψης για όλα τα ατυχήματα, που συμβαίνουν στους εργασιακούς χώρους, σύμφωνα με το θεσμικό νόμο του ΣΕΠΕ ν.1568/1985 (κωδικοποιήθηκε με το Ν.3850/2010). ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ το ΣΕΠΕ δεν πρέπει να ασχοληθεί με την έρευνα και την στατιστική επεξεργασία όλων των ατυχημάτων. Σε όλο τον κόσμο η στατιστική ανάλυση ενός πληθυσμού νοείται ότι γίνεται μέσω αντιπροσωπευτικού δείγματος του πληθυσμού (Βασικά μαθήματα Στατιστικής στα Οικονομικά Πανεπιστήμια και στα Πολυτεχνεία, παγκοσμίως). Επομένως θα πρέπει κατ’ αρχάς η στατιστική επεξεργασία να περιοριστεί σε δείγμα του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων από το οποίο θα εξαχθούν μέσω των αρχών της στατιστικής συμπεράσματα για όλα τα ατυχήματα. Η στατιστική επεξεργασία αυτού του δείγματος των ατυχημάτων φυσικά και προκύπτει βάσει παραμέτρων που προκύπτουν από την έρευνα του ατυχήματος , η οποία γίνεται ήδη από τον Τεχνικό και Υγειονομικό επιθεωρητή εργασίας. Β) Η έκθεση αυτοψίας ενός εργατικού ατυχήματος αποτελεί και μηνυτήρια αναφορά. Ποιος ο λόγος μίας μηνυτήριας αναφοράς για ένα μη σοβαρό ή μη θανατηφόρο εργατικό ατύχημα όταν σε αυτήν την περίπτωση ο εργοδότης είναι σίγουρο ότι θα αθωωθεί καθώς: 1) Ο παθών δεν θα θέλει να κινηθεί ενάντια στον εργοδότη του 2) Ο παθών δεν θα έχει υποστεί σοβαρή βλάβη λόγω του τραυματισμού του Γίνονται όλα αυτά που περιγράφουμε σήμερα? ΝΑΙ, όπως θα διαπιστώσετε από τις εξαιρετικές εκθέσεις πεπραγμένων που δημοσιεύονται στο ΙΝΤΕRΝΕΤ κάθε χρόνο από το ΣΕΠΕ, στις οποίες παρουσιάζονται πλήθος στοιχείων από την ανάλυση που γίνεται σε ΔΕΙΓΜΑ επί των εργατικών ατυχημάτων. Απογραφικός Μηχανισμός του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων θα πρέπει να είναι το ΙΚΑ, ο κύριος ασφαλιστικός φορέας των εργαζόμενων, ο οποίος θα πρέπει να κάνει πλήρη καταγραφή όλων τα ατυχημάτων και μάλιστα να δημοσιεύει και τις σχετικές μελέτες για το ΚΟΣΤΟΣ των εργατικών ατυχημάτων στη ΧΩΡΑ μας . Το ΣΕΠΕ δεν είναι απογραφικός μηχανισμός ατυχημάτων και ούτε πρέπει να γίνει. Με την ελεγκτική του δράση (κατασταλτική κατόπιν των σοβαρών εργατικών ατυχημάτων και προληπτική) μειώνει τα σοβαρά και θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα στη Χώρα μας και συμβάλει στην μείωση του οικονομικού κόστους (καταβολές μισθών, αποζημιώσεις, αναπηρικές συντάξεις κλπ) που αντιστοιχεί σε κάθε ατύχημα, προς όφελος των ελλήνων φορολογουμένων και της κοινωνίας της εργασίας Υ.Γ 1. Σε ποινική υπόθεση κατόπιν σοβαρού εργατικού ατυχήματος το 2010, επιδικάστηκε εξωδικαστικά σε συγγενείς α- βαθμού του θύματος το ποσό των 200.000€ με βάση έκθεση αυτοψίας-καταπέλτη Τεχνικών Επιθεωρητών Εργασίας. Πολλαπλασιάστε αγαπητοί συντάκτες του Σ/Ν, αυτό το ποσό, με τον αριθμό των αποζημιώσεων κατόπιν , είτε, αποφάσεων πολιτικών δικαστηρίων , είτε με εξωδικαστικό συμβιβασμό εργοδότη-εργαζομένου και θα καταλάβατε το σημαντικό ρόλο που επιτελεί στην χώρα μας, σε βάθος χρόνου, το αξιόμαχο στελεχιακό δυναμικό του ΣΕΠΕ, όταν ασχολείται επιμελώς με την έρευνα αποκλειστικά σοβαρών ατυχημάτων. 2. Άμεση Τροποποίηση του άρθρου 43 παρ. 2α του Ν. 3850/2010, ως εξής : «Επιπλέον ο εργοδότης οφείλει: α) Να αναγγέλλει στις αρμόδιες Επιθεωρήσεις Εργα¬σίας, στις πλησιέστερες αστυνομικές αρχές εντός 24 ωρών, όλα τα ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ εργατικά ατυχήματα και εφόσον πρόκειται περί σο¬βαρού τραυματισμού ή θανάτου, να τηρεί αμετάβλητα όλα τα στοιχεία που δύνανται να χρησιμεύσουν για εξακρίβωση των αιτίων του ατυχήματος» Σημείωση από τους συντάκτες του σχολίου: Κριτήρια για το χαρακτηρισμό ενός ατυχήματος ως σοβαρού ιδίως είναι : Ως σοβαρό θα πρέπει να νοείται οτιδήποτε από τα κατωτέρω εφόσον πραγματοποιείται κατά την εκτέλεση εργασίας και οφείλεται σε έλλειψη μέτρων ασφάλειας και εφόσον ο τραυματισμός ανήκει στα κατωτέρω: 1. Κατάγματα εκτός των καταγμάτων σε δάκτυλα χεριού, τον αντίχειρα, καθώς και τα δάκτυλα των ποδιών 2. Ακρωτηριασμός 3. Απώλεια όρασης (προσωρινή ή μόνιμη) 4. Έγκαυμα στο μάτι από χημικές ουσίες ή από καυτά ρινίσματα μετάλλου ή οποιαδήποτε τραυματισμό από υλικά που διεισδύουν στο μάτι 5. Ηλεκτροπληξία ή ηλεκτρικό έγκαυμα που οδηγεί σε αναισθησία , ή που απαιτεί ανάνηψη των αισθήσεων ή την είσοδο και νοσηλεία στο νοσοκομείο για περισσότερο από 3 ημέρες 6. Οποιοδήποτε άλλο τραυματισμό που οδηγεί σε υποθερμία, θερμοπληξία, αναισθησία ή απαιτεί ανάκτηση των αισθήσεων του παθόντα. 7. Οποιοδήποτε τραυματισμό που απαιτεί νοσηλεία στο νοσοκομείο για περισσότερο από 3 ημέρες. 8. Αναισθησία που προκαλείται από ασφυξία ή έκθεση σε επικίνδυνες ουσίες ή βιολογικούς παράγοντες 9. Απώλεια συνείδησης που προκύπτει από την απορρόφηση οποιασδήποτε ουσίας με εισπνοή, κατάποση ή μέσω του δέρματος 10. Οποιοδήποτε τραυματισμό (π..χ εγκαύματα) από έκρηξη σε εξοπλισμό εργασίας ή σε υλικό παράγοντα στο χώρο εργασίας, ή κατά τη διάρκεια εργασίας σε κλειστό χώρο ή περιορισμένο χώρο. [Πηγή: α. Αγγλική Επιθεώρηση Εργασίας, http://www.hse.gov.uk/ , β. Διαβούλευση ΣΕΠΕ, 2010] Με εκτίμηση, Σαπουντζάκης Κων/νος (ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘ/ΤΗΣ ΚΕΠΕΚ ΑΘΗΝΩΝ-ΚΡΗΤΗΣ, ΣΕΠΕ) Κορωναίος Γεώργιος (ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΕΠΕ, ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ)