Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΙ ΙΑΤΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2010-2011 ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ' | 7 Απριλίου 2011, 21:44

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2010-2011 ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ Η Ιατρική Εργασίας είναι μια ξεχωριστή, αυτοτελής και αυτόνομη ειδικότητα όπως ακριβώς και οι άλλες ιατρικές ειδικότητες, με συγκεκριμένο και εξειδικευμένο ιατρικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της άρτιας και επαρκούς προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Άρα για τους ειδικούς Ιατρούς Εργασίας πρέπει να ισχύει ότι ισχύει για όλους τους συναδέλφους τους ειδικούς Ιατρούς των άλλων ειδικοτήτων χωρίς εξαιρέσεις ή εκτροπές από τα ισχύοντα στον ελληνικό, ευρωπαϊκό και διεθνή επιστημονικό ιατρικό κόσμο. Αυτό επιβάλλεται ως επιστημονικά και ηθικά ορθό, για την μέγιστη ωφέλεια της υγείας των πολιτών, είτε είναι εργαζόμενοι είτε όχι. Αναγκαστικά εξ αιτίας της αδικαιολόγητης αμέλειας της πολιτείας να μεριμνήσει τόσα χρόνια για την ύπαρξη ικανού αριθμού ειδικών Ιατρών Εργασίας σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, προβλέπεται κατ εξαίρεση, σε αντίθεση με την επικρατούσα επιστημονική αντίληψη και την ιατρική δεοντολογία, σε μη ειδικούς ιατρούς Εργασίας (σε μη κατέχοντες τίτλο ειδικότητας ή σε άλλων ειδικοτήτων ιατρούς) να ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας, για τους οποίους έχουν θεσπιστεί οι απαραίτητες κατ ελάχιστον προϋποθέσεις λήψης της ειδικότητας ιατρικής εργασίας. Επομένως για το ποιοι ιατροί, πως και με ποιες προϋποθέσεις πρέπει να παρέχουν τις υπηρεσίες του Ιατρού Εργασίας προτείνονται τα ακόλουθα: • Οι ειδικοί Ιατροί Εργασίας να αναζητούνται διαπιστωμένα και να προσλαμβάνονται κατά προτεραιότητα για την κάλυψη των κενών θέσεων, έναντι των ιατρών που δεν κατέχουν την ειδικότητα Ιατρικής της Εργασίας και έχουν αποκτήσει το δικαίωμα να ασκήσουν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας. • Να διασφαλίζεται η δημοσιότητα της αναζήτησης απασχόλησης Ιατρών Εργασίας μέσω των οικείων ιατρικών συλλόγων, των ιατρικών συλλόγων των όμορων νομών, του Π.Ι.Σ. και της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής Εργασίας και Περιβάλλοντος καθώς και των αντίστοιχων κατά τόπους υπηρεσιών του Σ.ΕΠ.Ε. • Να επανακαθοριστούν οι όροι, οι προϋποθέσεις, ο χρόνος και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την συμπληρωματική εκπαίδευση και άσκηση, την πιστοποίηση των αναγκαίων προσόντων και ολοκλήρωση της διαδικασίας για την απόκτηση του τίτλου της ειδικότητας της Ιατρικής Εργασίας από τους μη ειδικούς Ιατρούς εργασίας, με τρόπο εφικτό και ρεαλιστικό. • Οι ιατροί που από την ισχύουσα νομοθεσία προβλέπεται κατ εξαίρεση να ασκούν καθήκοντα ιατρού εργασίας (οι εμπειρικοί, που δεν κατέχουν τίτλο ειδικότητας και οι κατέχοντες τίτλο άλλης ειδικότητας, που ασκούν καθήκοντα ιατρού εργασίας) να συμπεριληφθούν σε δημοσιευμένο ενιαίο ειδικό κατάλογο, για να υπάρχει διαφάνεια κατά την κάλυψη των θέσεων ιατρών εργασίας. • Το πιο σημαντικό: να επιλέξουν αποκλειστικά την άσκηση της ειδικότητας της Ιατρικής Εργασίας οι κατέχοντες άλλη ιατρική ειδικότητα εφόσον το επιθυμούν, και να μην έχουν τη δυνατότητα ταυτόχρονης παράλληλης άσκησης άλλης ιατρικής ειδικότητας. Μέχρι να αποκτήσουν την ειδικότητα της Ιατρικής Εργασίας και αφού επιλέξουν να ασκούν καθήκοντα Ιατρού Εργασίας, να μην ασκούν παράλληλα καθήκοντα άλλης ιατρικής ειδικότητας που κατέχουν. • Για τη μη τήρηση των παραπάνω να ισχύουν και να επιβάλλονται οι κυρώσεις που προβλέπονται για την παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας και των διατάξεων για την υγεία και την ασφάλεια • Υπεύθυνος για τις καλές συνθήκες Υγείας και Ασφάλειας στον εργασιακό χώρο είναι ο εργοδότης, ο οποίος ελέγχει και κρίνει την απόδοσή του προσωπικού της επιχείρησης και άρα του ιατρού εργασίας και τεχνικού ασφαλείας, στο πλαίσιο που καθορίζουν οι διατάξεις του νόμου. Δεν είναι και δεν μπορεί να είναι στις αρμοδιότητες των επιθεωρητών εργασίας να στερούν από τους εργαζόμενους το δικαίωμα της απασχόλησης σε μια επιχείρηση, κατ επέκταση να στερούν στους Ιατρούς Εργασίας το δικαίωμα να παρέχουν υπηρεσίες προστασίας και πρόληψης, υπό τύπο ποινής.