Αρχική Διαφάνεια στη λειτουργία της ασφαλιστικής αγοράςΆρθρο 15Σχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΜΠΕΡΗΣ | 29 Ιουλίου 2011, 13:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΜΠΕΡΗΣ' | 29 Ιουλίου 2011, 13:54

    Υπό το «φόβο» να «τιμωρηθώ», κατά την αρχαία μας παράδοση, γιατί θα σας θυμίσω «οικεία κακά», δεν μπορώ να μην σχολιάσω το γεγονός ότι αρνείστε εν τοις πράγμασι να κατοχυρώσετε νομοθετικά το δικαίωμα των καταναλωτών να εγείρουν αγωγές αποζημίωσης κατά των επιχειρήσεων που παραβιάζουν την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία. Καθιστώ γνωστό, σε όσους δεν το γνωρίζουν, ότι από το 2010, επί υπουργίας της κας Κατσέλη, όχι μόνο είχε ανακοινωθεί η (κυβερνητική;) πρόθεση να συμπεριληφθούν στο σχετικό νομοσχέδιο διατάξεις για τον ανταγωνισμό, αλλά μάλιστα είχαν δημοσιοποιηθεί και οι επίμαχες νομοθετικές διατάξεις, οι οποίες υπό την πίεση παρασκηνιακών διαβουλεύσεων «εξαφανίσθηκαν» μαζί με το ίδιο το νομοσχέδιο, με αποτέλεσμα τον Ιανουάριο του 2011 να ασχοληθεί μέχρι και η Δικαιοσύνη (όπως έχει καταγγελθεί επισήμως μέσα στη Βουλή), διατάσσοντας κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για το εξαφανισμένο νομοσχέδιο και τις εν λόγω διατάξεις του! Τελικά, το νομοσχέδιο «βρέθηκε», αλλά –Ω του θαύματος- έχουν εξαφανισθεί οι επίμαχες διατάξεις…!!! Η παράλειψή σας να συμπεριλάβετε στο παρόν νομοσχέδιο ρυθμίσεις για τον ανταγωνισμό είναι προβληματική τόσο πολιτικά και οικονομικά όσο και νομικά και ηθικά. Πολιτικά, η παράλειψή σας αξιολογείται από τους πολίτες αυτής της χώρας ως αποτέλεσμα συμβιβασμού και αδυναμίας σας να εγγυηθείτε ως κρατική εξουσία ότι οι θιγόμενοι των παράνομων αντι-ανταγωνιστικών πρακτικών θα δύνανται να αποζημιωθούν συλλογικά για την απώλεια της ευημερίας τους. Ειδικά, δε, αν λάβουμε υπόψη μας και το προηγούμενο επιτυχές παράδειγμα της δράσης των καταναλωτικών οργανώσεων κατά των καταχρηστικών συμπεριφορών των Τραπεζών, η πολιτική σας ευθύνη μεγαλώνει. Βέβαια, σε επίπεδο πολιτικού κόστους, οι προβλέψεις σας για απώλειες ψήφων μπορεί να μην σας αποθαρρύνουν να εμμένετε στην παράλειψή σας, καθώς γνωρίζετε ότι ο πολύς κόσμος αγνοεί τα οφέλη που στερείται από την παράλειψή σας να διευκολύνετε τις αποζημιώσεις κατά των επιχειρήσεων που παραβιάζουν την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία (αυτές σίγουρα γνωρίζουν τι δεν χάνουν!), αλλά σε επίπεδο εθνικής ευθύνης, η απαξία της παράλειψής σας είναι δεδομένη. Αλίμονο, όμως, αν επιμένετε ακόμα να υλοποιείτε πολιτικές επιλογές που λογαριάζουν μόνο το πολιτικό κόστος και έχουν οδηγήσει το κομματο-κεντρικό σας σύστημα σε Μνημειώδη αποτυχία. Οικονομικά, τα αποτελέσματα της παράλειψής σας να ενισχύσετε την αποτροπή των αντι-ανταγωνιστικών πρακτικών είναι τραγικά, μιας και έχουν αναλυθεί από διακεκριμένους οικονομολόγους. Υπενθυμίζω μόνο ότι η αγορά για να μπορεί να εγγυάται πάντοτε ότι η τιμή ενός αγαθού ή υπηρεσίας συμπυκνώνει όλη την υπάρχουσα πληροφόρηση σε μια κοινωνία (σε σχέση με τη σπανιότητα, την επάρκεια, τις προτιμήσεις κλπ) προϋποθέτει πολιτικές που ενισχύουν τον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων, όπως είναι αυτή που σεις παραλείπετε να προωθήσετε με το παρόν νομοθέτημά σας. Πέραν τούτου, ο φόβος καταβολής υψηλών αποζημιώσεων από τις παρανομούσες επιχειρήσεις δεν θα αποτελέσει μοχλό πίεσης αποπληθωρισμού των τιμών στις προβληματικές αγορές; Διερωτώμαι αν οι υγιείς επιχειρήσεις καταλαμβάνουν καθόλου χώρο στην πολιτική σας σκέψη και, κυρίως, δράση, οι οποίες αναγκάζονται να ανταγωνίζονται υπό δυσμενέστατους γι’ αυτές όρους, εξαιτίας των παράνομων πρακτικών των ανταγωνιστριών τους. Μήπως, τελικά, νομοθετείτε υπό καθεστώς εκβιασμού από κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα που σας κουνούν το δάχτυλο ότι αν τολμήσετε και ενισχύσετε την εφαρμογή των αντιμονοπωλιακών κανόνων με ιδιωτική συλλογική πρωτοβουλία, θα πάρουνε το μονοπώλιό τους και θα πάνε λ.χ. στα Βαλκάνια; Κι έτσι να είναι τα πράγματα, η «προσφορά» στην Ελλάδα δεν θα αναπληρωθεί από άλλες επιχειρήσεις, υγιείς, οι οποίες θα αντιπαλεύουν με γνώμονα την προσφορά καλύτερων και φθηνότερων προϊόντων και υπηρεσιών προς τον καταναλωτή; Νομικά, η ως άνω παράλειψή σας είναι μεταξύ άλλων ελεγκτέα ως παραβαίνουσα την αμέσου εφαρμογής ευρωπαϊκή αντιμονοπωλιακή νομοθεσία, ως αντιβαίνουσα στην ενωσιακή νομολογία και ως παραβιάζουσα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών. Γνωρίζετε άριστα ότι οι διατάξεις των άρθρων 101 επ. της ΣΛΕΕ είναι αμέσου εφαρμογής και υπαγορεύουν την πρακτική αποτελεσματικότητά τους στα κράτη μέλη, η οποία όπως έχει κριθεί «θα διακυβευόταν εάν δεν μπορούσε κάθε υποκείμενο δικαίου να ζητήσει αποκατάσταση της ζημίας που του προξένησε συμπεριφορά δυνάμενη να περιορίσει ή να νοθεύσει τον ανταγωνισμό». Γνωρίζετε άριστα τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ένωσης Courage (C-453/99) και Manfredi (C-295/04 έως C-298/04), οι οποίες έχουν κρίνει ότι «οι αγωγές αποζημιώσεως ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στη διατήρηση της αποτελεσματικότητας του ανταγωνισμού εντός της Κοινότητας» και ότι «κάθε υποκείμενο δικαίου δικαιούται να ζητήσει αποκατάσταση τη ζημίας που υπέστη, όταν υφίσταται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της εν λόγω ζημίας και απαγορευόμενης από το άρθρο 81 ΕΚ συμπράξεως ή πρακτικής». Γνωρίζετε, επίσης, άριστα ότι το ελληνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης σε πρόσφατη απάντησή του στη διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το μηχανισμό συλλογικής έννομης προστασίας των καταναλωτών (collective redress) τόνιζε τα εξής «It would be more appropriate if any possible EU initiative could focus on specific policy fields, such as competition, consumer protection and environment». Η άρνηση της δυνατότητας πρόσβασης των καταναλωτών στη δικαιοσύνη προκειμένου να άρουν την περιουσιακή απώλεια την οποία υφίστανται από τις επιχειρήσεις που παραβιάζουν το δίκαιο του ανταγωνισμού, συνιστά κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων της «πραγματικής προσφυγής» (άρθρα 13 ΕΣΔΑ και 47 παρ. 1 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης), καθώς και των υπερνομοθετικά και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της ιδιοκτησίας και οικονομικής ελευθερίας. Και στην τυχόν ένστασή σας ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο οφείλουμε ως χώρα να αναμένουμε τυχόν εναρμόνιση με επικείμενη ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις συλλογικές αγωγές (collective redress), σας απαντώ ότι, όπως καλώς γνωρίζετε, η χώρα μας ως κράτος μέλος διαθέτει τη δικονομική αυτονομία να ορίσει τα αρμόδια δικαιοδοτικά όργανα και να ρυθμίσει τις δικονομικές προϋποθέσεις ασκήσεως των ενδίκων βοηθημάτων που αποσκοπούν στην κατοχύρωση της προστασίας των δικαιωμάτων τα οποία τα υποκείμενα δικαίου αντλούν από το κοινοτικό δίκαιο. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες το έχουν ήδη πράξει. Ούτε ηθικά είναι δυνατό να δικαιολογηθεί η εξαφάνιση των επίμαχων διατάξεων που προστατεύουν τον καταναλωτή έναντι των, κατά το κοινώς λεγόμενον, καρτέλ. Έχει γίνει πολύς ντόρος και στη Βουλή για το παρόν νομοσχέδιο, από το οποίο οι επίμαχες αντιμονοπωλιακές διατάξεις «μπαινόβγαιναν», κάνοντας το νομοσχέδιο να μοιάζει με φύλλο τράπουλας στα χέρια παπατζή, ο οποίος σε εμπαίζει «με το εδώ παπάς εκεί παπάς»… Ελπίζω, τελικά, «να βρεθεί ο παπάς» και να θάψει μόνο τον πολιτικό σας αμοραλισμό και κυνισμό, που αρνείται πεισματικά να παραδεχτεί ότι έχει ήδη πεθάνει στην ελληνική και ευρωπαϊκή μας συνείδηση. ΤΕΜΠΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ MSc ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ http://www.competition-observatory.eu/