Αρχική Αντιμετώπιση της παραβατικότηταςΆρθρο 23: Τροποποιήσεις νόμου 3996/2011Σχόλιο του χρήστη ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ ΔΚΕ ΚΡΗΤΗΣ | 18 Φεβρουαρίου 2013, 21:38
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Ως προς το άρθρο 23: Κινείται σε σωστή κατεύθυνση το γεγονός πως διαχωρίζεται η συμφιλιωτική διαδικασία από την επίλυση των ατομικών διαφορών με διαφορετική και σαφή περιγραφή. Επίσης, είναι σωστή η αλλαγή της φράσης "χωρίς εύλογη αιτία" με την φράση "αν η απουσία είναι αδικαιολόγητη". Πρέπει να γίνουν, όμως, οι εξής παρατηρήσεις: 1) Η παράγραφος 7 "Αν οι παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας συνιστούν ποινικά αδικήματα ο Επιθεωρητής Εργασιακών Σχέσεων υποβάλλει μήνυση ή μηνυτήρια αναφορά στον αρμόδιο Εισαγγελέα" θα ήταν καλύτερο να μην είναι απομονωμένη, αλλά να ενταχθεί ως εδάφιο στην παράγραφο 6, διότι η μήνυση ή η μηνυτήρια αναφορά στα πλαίσια της διαδικασίας των εργατικών διαφορών πραγματοποιείται κυρίως στην περίπτωση αδυναμίας επίτευξης συμφωνίας μεταξύ των μερών. Τότε ο εργαζόμενος μπορεί και να προσφύγει στα δικαστήρια και να ζητήσει την υποβολή μηνυτήριας αναφοράς. Για τον σκοπό αυτό, ίσως θα έπρεπε να διευκρινιστεί με περισσότερη σαφήνεια πότε υποβάλλεται η μήνυση ή η μηνυτήρια αναφορά. Το ισχύον άρθρο στην παρ. 11 εντάσσει την υποβολή της μήνυσης στην περίπτωση αδυναμίας μορφώσεως γνώμης ή πρότασης. 2) Απουσιάζει η ρητή και ειδική πρόβλεψη διοικητικών κυρώσεων σε περίπτωση μη τήρησης της συμφωνίας εκ μέρους του εργοδότη (ρητή κύρωση προβλέπεται μόνο σε περίπτωση αδικαιολόγητης απουσίας του εργοδότη από την συζήτηση). Το ισχύον άρθρο αναφέρει ρητά αυτή την πρόβλεψη στις παρ. 13 και 14. Ως εκ τούτου, η διαδικασία των εργατικών διαφορών ενδέχεται να αποδυναμώνεται ή να υποβαθμίζεται, αν ο εργοδότης γνωρίζει πως μπορεί μεν να συμφωνήσει αλλά δεν μπορεί να του επιβληθεί πρόστιμο. Η δε αναλογική εφαρμογή του άρθρου 24 Ν. 3996/2011 μπορεί να χαρακτηριστεί προβληματική, αφού η επιβολή κυρώσεων προϋποθέτει διενέργεια επιτοπίου ελέγχου, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στα πλαίσια της διαδικασίας των εργατικών διαφορών. Για αυτό θα έπρεπε να επαναφερθούν στο Σ/Ν οι παρ. 13 και 14 του άρθρου 3 Ν. 3996/2011. Επίσης, θα πρέπει να εξεταστεί αν θα πρέπει να επαναφερθεί και το τελευταίο εδάφιο της παρ. 11 "Η προσφυγή στη συμφιλιωτική διαδικασία δεν αναστέλλει την επιβολή διοικητικών κυρώσεων του άρθρου 24", υπό την έννοια πως στα πλαίσια της εργατικής διαφοράς μπορεί να προκύψουν διαφορετικές παραβάσεις (π.χ. ζητείται από την Υπηρεσία κατά την συζήτηση η προκόμιση του βιβλίου αδειών και είτε ο εργοδότης δεν το προσκομίζει είτε ρητά ομολογεί πως δεν τηρούσε ποτέ με αποτέλεσμα ο Επιθεωρητής να μην μπορεί να διαπιστώσει την χορήγηση ή μη της κανονικής αδείας και το βάσιμο ή όχι των ισχυρισμών του εργαζομένου).