Αρχική Αντιμετώπιση της παραβατικότηταςΆρθρο 36: Ρυθμίσεις για την υγεία και ασφάλεια στην εργασίαΣχόλιο του χρήστη ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΝΤΑΖΗ | 20 Φεβρουαρίου 2013, 10:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΑΝΤΑΖΗ' | 20 Φεβρουαρίου 2013, 10:35

    Ένα ακόμα άρθρο Νόμου έρχεται να προστεθεί στα πολλά προηγηθέντα άρθρα νόμων, που αφορούν τον θεσμό του Ιατρού Εργασίας και του Τεχνικού Ασφαλείας. Προφανώς τα προηγούμενα άρθρα και οι Νόμοι τηρήθηκαν επ’ ακριβώς… και το μόνο πρόβλημα που υπήρχε, ήταν η τήρηση του ωραρίου π.χ «προσέλευση περί ώραν 09.00 πρωινή και αποχώρηση περί ώραν 10.37 π.μ»…. Και απ΄έξω θα είναι ο αρμόδιος υπάλληλος του ΣΕΠΕ «για να κινήσει διαδικασίες επιβολής διοικητικών προστίμων σε Ιατρούς Εργασίας και Τεχνικούς Ασφάλειας» σε περίπτωση καθυστερημένης προσέλευσης 10 λεπτών η μισής ώρας ή σε περίπτωση που αρρώστησε ή εγκλωβίσθηκε σε μποτιλιάρισμα ο Ιατρός Εργασίας ή ο Τεχνικός Ασφάλειας…. Στο άρθρο 36 παρ 3, δεν αναζητείται η ουσία των Θεσμών του Ιατρού Εργασίας ή του Τεχνικού Ασφάλειας αλλά …το ωράριο. Το ωράριο και η πιστή τήρησή του εκπληρώνει τα καθήκοντα που προβλέπει η κείμενη Νομοθεσία? Ένας μη χειρουργός πόσες ώρες θα ασχοληθεί για να χειρουργήσει? Είναι ΜΟΝΟ θέμα ωρών πόσες ώρες θα ασχοληθεί να χειρουργήσει? Δεν θα χειρουργήσει ποτέ ο μη χειρουργός. Αναζητείται το ωράριο και η τήρησή του από τη στιγμή που το 80% των «ασκούντων καθήκοντα Ιατρού Εργασίας» δεν έχει καμία σχέση με την Ιατρική της Εργασίας…. 27 χρόνια από την δημιουργία του θεσμού του Ειδικού Ιατρού Εργασίας, το Κράτος κατάφερε να ειδικεύσει μόλις 150 ιατρούς με την ειδικότητα αυτή (πολλοί εκ των οποίων υποαπασχολούνται λόγω μη εφαρμογής των νόμων) και θεωρεί ότι έλυσε τα προβλήματα, άρα το μόνο που μένει είναι η τήρηση του ωραρίου…. Με ποιο επιστημονικό κριτήριο ορίσθηκε ο χρόνος απασχόλησης του ΙΕ και του ΤΑ? Με κανένα. Ήταν αυθαίρετος ορισμός που επί της ουσίας καθόριζε τις σχέσεις εργοδότη – επιστημονικού συμβούλου ΙΕ και ΤΑ, για να καθοριστεί η αμοιβή. Σε ποια χώρα στην Ευρώπη ελέγχεται ο χρόνος απασχόλησης από το ΣΕΠΕ? Πριν φτάσουμε να ασχολούμαστε με το άρθρο αυτό περί τήρησης ωραρίου πρέπει να απαντηθούν τα κάτωθι: 1. Ο Ιατρός Εργασίας και ο Τεχνικός Ασφάλειας είναι Σύμβουλοι του εργοδότη με εξαρτημένη σχέση εργασίας ναι ή όχι? Λογοδοτούν ναι ή όχι στον εργοδότη? 2. Υπάρχει εργοδοτική ευθύνη ναι ή όχι? 3. Υπάρχει αντίστοιχη ρύθμιση πχ στο Υπουργείο Οικονομικών αν ασκεί πλημμελώς τα καθήκοντά του ο αντίστοιχος ελευθεροεπαγγελματίας λογιστής? Αναζητείται το ωράριο και η πιστή τήρησή του από τη στιγμή που το Κράτος στα 27 χρόνια μετά την ύπαρξη του θεσμού, δεν φρόντισε να ειδικεύσει ικανό αριθμό Ειδικών Ιατρών Εργασίας και αφήνει – εγκαταλείπει την υγεία των εργαζομένων σε ιατρούς άλλων ειδικοτήτων, που καμία γνώση δεν έχουν για το αντικείμενο? Πόσο επικίνδυνο είναι αυτό, το καταλαβαίνει κάποιος αν δει τις επαγγελματικές ασθένειες που ΔΕΝ καταγράφονται στην Ελλάδα. Ας απαντήσει ο εισηγητής του Νομοσχεδίου «σε περίπτωση που πάθει πνευμονία θα αποταθεί στο γυναικολόγο να τον γιατρέψει?» σαφώς όχι «θα αποταθεί στον Πνευμονολόγο». Τότε γιατί τους εργαζόμενους τους αφήνουν σε χέρια ιατρών ανειδίκευτων στην Ιατρική της Εργασίας? Ποια είναι η ουσία της ύπαρξης του θεσμού ? Πόσες ώρες θα πάει ο ιατρός άλλης ειδικότητας – ασκών καθήκοντα Ιατρού Εργασίας ή τι υπηρεσίες θα προσφέρει? Δηλαδή αν πάει ο Παθολόγος και καθίσει 3 ώρες εντός του ωραρίου και πιεί καφέ σημαίνει ότι «άσκησε την Ιατρική της Εργασίας?» ότι προστάτεψε τον εργαζόμενο? Ότι προήγαγε την υγεία του στο χώρο εργασίας? Γιατί αυτό μας λέει αυτό το άρθρο Νόμου, ότι δηλαδή οι υπηρεσίες Ιατρικής της Εργασίας είναι θέμα απλά και μόνο ωραρίου και τίποτε άλλο…. Τηρείται η Νομοθεσία που αναφέρει την ευθύνη του εργοδότη για την υλικοτεχνική υποδομή που πρέπει να προσφέρει στον Ειδικό Ιατρό Εργασίας για να ασκήσει την ειδικότητα που το Κράτος πλήρωσε επί 4 χρόνια για να τον ειδικεύσει? Ελέγχθηκε ποτέ αν υπάρχει χώρος ιατρείου, τηλέφωνο, υπολογιστής για να χρησιμοποιήσει ο Ειδικός Ιατρός Εργασίας και να ασκήσει τα καθήκοντά του? Για να κάνει μια εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου θα πρέπει να κουβαλά το υλικό στο σπίτι του (στις πλείστες των περιπτώσεων) για να ετοιμάσει την εκτίμηση αυτή (ας αφήσουμε δε τη βιβλιογραφική ενημέρωση ή το ανύπαρκτο στο 90% των περιπτώσεων βοηθητικό νοσηλευτικό προσωπικό). Υπολογίστηκε ποτέ ο χρόνος που ο ΙΕ η ο ΤΑ θα ασχοληθούν με έκτακτο περιστατικό σε μια επιχείρηση? Υπολογίστηκε ποτέ ο χρόνος που ο ΙΕ θα πάει στο νοσοκομείο να δει τον εργαζόμενο-θύμα εργατικού ατυχήματος και να ενημερωθεί για την κατάσταση της υγείας του? Όταν κάνει εισήγηση ο Ειδικός Ιατρός Εργασίας για αγορά φαρμακευτικού υλικού και πραγματοποίηση των ελάχιστων εξετάσεων και αντί να γίνονται αυτά απολύεται ο γιατρός, ελέγχθηκε κάποιος? Τηρήθηκε ο Ν. 3144/2003 που με σαφήνεια ξεκαθάριζε το τοπίο στα θέματα Ιατρικής της Εργασίας? Τηρήθηκε η ΚΥΑ του 2009 που τον ακολούθησε? Τηρήθηκε ποτέ επί της ουσίας ο αρχικός Νόμος 1568/85? Τηρήθηκε ο Ν. 3996/2011? Ποιοι Νόμοι τηρήθηκαν? Αφού δεν τηρήθηκαν όλα αυτά τα ουσιαστικά, έρχεται ένα άρθρο Νόμου για να επιβάλει την τήρηση του ωραρίου…. Η τυχαία καθυστέρηση δεν συνιστά παράβαση. Παράβαση είναι η ταυτόχρονη παρουσία σε 2, 3 ή και 4 επιχειρήσεις, η δήλωση προσχηματικών ωρών ενώ δεν παρίσταται εκεί, η προσβλητική "μειοδοτική" επιλογή γιατρού με κριτήριο "φθηνότερος να είναι και ας είναι και παιδοχειρουργός". Δεν είναι παράβαση η μη καταβολή δεδουλευμένων από τους εργοδότες, που φτάνει και τα δύο χρόνια, παρότι ο Ιατρός Εργασίας πηγαίνει, εργάζεται, πληρώνει τα έξοδα και την εφορία και αναμένει την αμοιβή? Αυτά είναι παραβάσεις και όχι η τήρηση του ωραρίου. Και αυτά δεν απασχολούν κανέναν και κανένα άρθρο Νόμου δεν τα συμπεριλαμβάνει. Βεβαίως οι επίορκοι πρέπει να τιμωρούνται με τρόπο όμως ουσιαστικό και όχι προσχηματικό και σε αναλογία με άλλους επαγγελματίες και όχι με κριτήριο μόνο το ωράριο. Η υγεία και ασφάλεια στην εργασία είναι ύψιστος θεσμός. Είναι σεβασμός προς τον εργαζόμενο και τον εργοδότη. Είναι πρωτίστως ευθύνη της Πολιτείας η ουσιαστική τήρηση του θεσμού αυτού. Ο εγκλωβισμός ενός θεσμού στην τήρηση του ωραρίου, υποτιμά τη νοημοσύνη και την επαγγελματική υπόσταση Ιατρών που επί 10 έτη (χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι επιπλέον μεταπτυχιακές σπουδές και τα διδακτορικά) ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο αντικείμενο : Των Ειδικών Ιατρών Εργασίας. Τα ίδια ισχύουν και για το θεσμό του ΤΑ. Το συγκεκριμένο άρθρο Νόμου ορίζει την απαξίωση του Ειδικού Ιατρού Εργασίας και ταυτόχρονα το Κράτος αναγνωρίζει ότι αδυνατεί να ελέγξει το έργο που καλείται να κάνει ο Ιατρός Εργασίας σε μια επιχείρηση, αγνοώντας την ουσία που περικλείεται στις λέξεις «Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία», «Ειδικός Ιατρός Εργασίας», «Τεχνικός Ασφάλειας», «Εργαζόμενος», «Εργοδότης» και εμμένοντας απλά στην τυπολατρική τήρηση ωραρίου. Ενός ωραρίου που σαφέστατα με την Κείμενη Νομοθεσία δεν αρκεί για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών. Αλλά είπαμε «προσέλευση περί ώραν 09.00 πρωινή και αποχώρηση περί ώραν 10.37 π.μ». Αρκεί…