Αρχική Μέτρα ανακούφισης για τα ΑΜΕΑΆρθρο 01: Ένταξη στα προνοιακά προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης Ατόμων με ΑναπηρίαΣχόλιο του χρήστη Φανή | 6 Ιουνίου 2015, 11:17
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Απλούστευση της διαδικασίας για την έκδοση προνοιακών επιδομάτων. Αναφέρεται πράγματι μια απλούστευση της διαδικασίας στο Άρθρο 01, αλλά υπάρχουν και άλλα πρακτικά κωλύματα που δεν αναφέρονται. Για παράδειγμα, αργεί εξωφρενικά η διαδικασία έκδοσης βιβλιαρίου πρόνοιας (από 2 έως 6 μήνες). Εγώ, ας πούμε, κατέθεσα τα χαρτιά μου στα ΚΕΠΑ τον περασμένο Αύγουστο, εξετάστηκα το Νοέμβριο (εξαιρετικά νωρίς για τα δεδομένα τους), η απόφαση κοινοποιήθηκε τον Ιανουάριο και η αναπηρία μου (67%) ισχύει μέχρι τον ερχόμενο Αύγουστο. Πάω στην Πρόνοια για να κάνω αίτηση για το επίδομα. Μου λένε να βγάλω βιβλιάριο Πρόνοιας αφού είμαι ανασφάλιστη, γιατί είναι υποχρεωτικό να υπάρχει βιβλιάριο για να καταβληθεί το επίδομα. Το βιβλιάριο όμως αυτό μπορεί να πάρει και 6 μήνες για να εκδοθεί, οπότε θα λήξει και η αναπηρία μου. Επίσης, στην υπόθεση της κόρης μου με βαριά νοητική υστέρηση, τετραπληγία και επιληψία (95% συνολικό ποσοστό αναπηρίας), δεν πήρε ποτέ αναδρομικά, και, ακόμα και αν δικαιωθούμε κάποτε στο απώτερο μέλλον, δεν θα πάρει αναδρομικά το επίδομα βαριάς νοητικής υστέρησης που της στερείται εδώ και 5 χρόνια από γραφειοκρατικά κωλύματα και όχι λόγω δικής μας υπαιτιότητας. Τέλος, θα πρέπει να θεσμοθετηθεί το επίδομα οικονομικής ενίσχυσης των ατόμων που φροντίζουν άτομα με βαριές αναπηρίες. Η φροντίδα της κόρης μου απαιτεί 24ωρη απασχόληση, που δεν μου επιτρέπει όχι δουλειά να πιάσω, αλλά ούτε μέχρι το σούπερ μάρκετ να πεταχτώ. Είμαι καταδικασμένη να ζω εγκλωβισμένη στο σπίτι μου, άπορη, άνεργη και ανασφάλιστη.