Αρχική Μέτρα ανακούφισης για τα ΑΜΕΑΆρθρο 10: Tροποποίηση του άρθρου 27 του ν.1902/1990Σχόλιο του χρήστη ΣΟΦΙΑ ΚΟΛΟΤΟΥΡΟΥ | 6 Ιουνίου 2015, 22:34
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Επανέρχομαι στο προηγούμενο σχόλιο για να πω ότι, ακόμα κι αν δεν κατάλαβα καλά πριν (γιατί δεν είναι σαφής η διάταξη) και το 40% επιδείνωση αφορά το 40% επί της ήδη υπάρχουσας πάθησης, τότε και πάλι κάποιος που έχει 67% αναπηρία, θα πρέπει να αποδείξει ότι η κατάστασή του επιδεινώθηκε κατά 67 επί 40 διά 100 = 26.8%. Δηλαδή να αποκτήσει ποσοστό αναπηρίας 93,8% προκειμένου να βγει σε αναπηρική σύνταξη. Το νούμερο αυξάνεται όσο αυξάνεται και το ποσοστό , δηλ. κάποιος με προυπάρχουσα αναπηρία 70 θα πρέπει να δείξει επιδείνωση κατά 70 επί 40 διά 100 = 28%, δηλ να αποκτήσει ποσοστό αναπηρίας 98% κ.ο.κ. Σε κάθε περίπτωση, όπως και να το υπολογίσουμε, η κατάσταση μοιάζει εξωφρενική για όσους έχουν μια βαριά αναπηρία προγενέστερη όπως ο κ. Φωτίου. Γι αυτό εμμένω στο προηγούμενο σχόλιό μου: Πιστεύω πως πρέπει να προστεθεί η διάταξη: «Οι έχοντες ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω μπορούν να βγουν σε αναπηρική σύνταξη οποτεδήποτε, εφόσον έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων, ακόμα και εάν η πάθησή τους ήταν προγενέστερη της ασφάλισης»