Αρχική Η Αλλαγή του Ασφαλιστικού Συστήματος1.Υπάρχουσα ΚατάστασηΣχόλιο του χρήστη Βασιλακης Μανόλης | 2 Απριλίου 2010, 07:41
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη βελτίωση της λειτουργικότητάς του και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς του (Google Analytics).ΣυμφωνώΑποκλεισμός cookies τρίτωνΠολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies
|
Για μια ακόμη φορά οι κυβερνήσεις λειτουργούν σαν παράρτημα των οικονομικών συμφερόντων και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν θέλουν να δουν την φάκα πίσω από το τυρί… Μετά λοιπόν από την τελευταία ασφαλιστική μεταρρύθμιση από την κυβέρνηση Σημίτη (με την πλήρη συμφωνία της τότε κυβερνητικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ), που στην ουσία συμπλήρωσε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση της αλήστου μνήμης κυβέρνησης Μητσοτάκη, το έγκλημα σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Γιατί φυσικά δεν θα σταματήσουν στους τραπεζοϋπάλληλους ούτε και στους δημοσίους υπαλλήλους… Και όμως τα ερωτήματα παραμένουν και εξακολουθούν να παραμένουν αναπάντητα. Ερώτημα 1ο. Γιατί ενώ οι θέσεις εργασίας στις Τράπεζες και στην Οικονομία γενικά μειώνονται και η παραγωγικότητα (άρα και τα κέρδη των επιχειρήσεων) αυξάνεται, λόγω της τεχνολογίας και της ορθολογικοποίησης στην οργάνωση της εργασίας, δεν δημιουργείται από τις κυβερνήσεις ένας μηχανισμός διανομής του οφέλους (μείωση ορίων ηλικίας, αύξηση συντάξεων, αύξηση κοινωνικών παροχών) έτσι ώστε να ωφεληθούν και οι εργαζόμενοι; Ερώτημα 2ο . Λαμβάνεται υπόψη από τις κυβερνήσεις και από τις επιχειρήσεις ότι η συνολική μείωση των θέσεων εργασίας σε συνδυασμό με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης δημιουργεί στρατιές ανέργων στις μικρές ηλικίες; Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την καθυστέρηση στην είσοδο των νέων ανθρώπων στην παραγωγική διαδικασία. Ή μήπως αυτό επιδιώκουν με στόχο την συνεχή συρρίκνωση της αξίας της ανθρώπινης εργασίας; Ερώτημα 3ο Γιατί το Κράτος αρνείται να διαχειριστεί την κοινωνική ασφάλιση και προσπαθεί να παραχωρήσει μεγάλο μέρος της διαχείρισης στην λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία; Επίσης γιατί προχωράει στην ρύθμιση της καθιέρωσης σύνταξης πρόνοιας μέσω του προϋπολογισμού; Μήπως ο στόχος είναι η συσσώρευση κερδών από την τεράστια πηγή κεφαλαίων που αποταμιεύουν οι εργαζόμενοι για την κοινωνική τους ασφάλιση; Με πρώτο βήμα τον λεγόμενο Τρίτο Πυλώνα Ασφάλισης που διαχειρίζονται αποκλειστικά ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και στην συνέχεια με την ένταξη της επικουρικής και της κύριας ασφάλισης. Ερώτημα 4ο Γιατί το Κράτος μεταφέρει σταδιακά την ευθύνη της Ασφάλισης Ασθενείας σε ιδιωτικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς και δεν ενισχύει τα ταμεία ασθενείας με την αναπροσαρμογή των τιμολογίων των πολύ χαμηλών νοσηλείων ων κρατικών νοσοκομείων που στο κάτω-κάτω θα ενισχύσουν τα κρατικά νοσοκομεία; Πιστεύω ότι οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα είναι μάλλον αυτονόητες. Έτσι τους βολεύει έτσι κάνουν. Αλλά όμως το επόμενο ερώτημα που ακολουθεί αποτελεί και τον επίλογο. Γιατί δεν αντιδρούν σε αυτές τις λογικές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες;;;